本棚
検索
ホーム / รักโบราณ / เกิดใหม่อีกที เป็นพระชายาก็ไม่เลว / 10. เจียวซินกับมิมีผู้ใดดีต่อกัน (2)

共有

10. เจียวซินกับมิมีผู้ใดดีต่อกัน (2)

作者: หมอนบนโซฟา
last update 最終更新日: 2025-06-24 23:07:24

“งั้นเราไปเตรียมเครื่องเสวยเถิด วันนี้ข้าจะไปรับสำรับเช้ากับท่านอ๋อง” ว่าแล้วเจียวซินก็เดินตรงไปที่โรงครัวทันที

ด้านเฟยเทียนกำลังนั่งฟังรายงานขององค์รักษ์เงาที่ส่งไปติดตาม เจียวซิน

“พระชายามิได้ออกไปที่ใด ไม่ได้พบเจอผู้ใดเลยพ่ะย่ะค่ะ ส่วนมากจะนั่งเล่นที่ศาลาริมสระหรือไม่ก็ศาลาในสวนพ่ะย่ะค่ะ”

“แล้วท่าทีของนางเป็นอย่างไร”

“พระชายาดูเหมือนมิรู้สิ่งใดจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ พระชายามักสอบถามเรื่องต่างๆ จากหนิงเออร์ แม้แต่เรื่องการปฏิบัติตนยังถูกหนิงเออร์กล่าวเตือนอยู่หลายครั้ง พ่ะย่ะค่ะ”

“อืม ติดตามดูต่อไป หากมีอันใดเร่งด่วนมาแจ้งข้าได้ทันที แล้วตอนนี้ใครดูแลนางอยู่”

“เป็นหงฮวาและไป่ฮวาพ่ะย่ะค่ะ” องค์รักษ์เงากล่าวชื่อลับของเพื่อนทั้งสองด้วยความขัดเขิน

“อ่าาา งั้นเจ้าคงเป็นหวงฮวาสินะ ฮึๆ” เฟยเทียนนึกไปถึงยามที่เขานำองค์รักษ์เงาทั้งสามคนไปพบเจียวซิน

“พวกท่านมีชื่อหรือไม่”

“พวกกระหม่อมถูกเรียกขานว่า อี เอ้อ และซาน พ่ะย่ะค่ะ”

“อีกแล้วหรือ องค์รักษ์เงาของคนอื่นๆ ก็ถูกเรียกว่า อี เอ้อ ซาน มันซ้ำกับผู้อื่น หม่อมฉันขอเปลี่ยนชื่อพวกเขาใหม่ได้หรือไม่เพคะท่านอ๋อง” เจียวซินอยากเปลี่ยนชื่อองค์รักษ์เงาของ (สวามี) ตน เพราะไม่ว่าจะเป็นนิยายกี่เรื่องๆ ที่นางเคยอ่าน ก็ต้องมีเงาที่ถูกเรียกว่าอี เอ้อ ซาน! อี เอ้อ ซาน!

“เจ้านี่มันมากเรื่อง…จะเปลี่ยนอันใดก็เปลี่ยน”

“ถ้างั้นท่าน…ผิวขาวเช่นนี้มีชื่อว่า ไป่ฮวา (ดอกไม้สีขาว) ส่วนท่าน หงฮวา(ดอกไม้สีแดง) และคนสุดท้ายเป็น…หวงฮวา (ดอกไม้สีเหลือง) เป็นอย่างไรชอบชื่อที่ข้าให้หรือไม่” ชายฉกรรจ์ทั้งสี่คนยืนอึ้งกับชื่อที่ไม่เข้ากับรูปร่างและหน้าที่ของพวกเขาเอาเสียเลย พวกเขาทำหน้าที่องค์รักษ์ จับดาบ ฆ่าคนมานับไม่ถ้วน แต่กลับถูกเรียกขานเช่นนั้นมัน...

“อุบ! หึ หึ ชายาข้าถามว่าขอบหรือไม่ เหตุใดไม่ตอบ” เฟยเทียนได้สติก่อนใคร แม้อยากส่งเสียงหัวเราะออกไปสักเพียงใด แต่อยู่ต่อหน้าผู้ใต้บัญชาจึงทำได้แต่กลั่นเสียงเอาไว้ บังคับปากไม่ให้ยิ้มจนมุมปากกระตุกยิกๆ คงน่าขันไม่ต่างจากชื่อของเหล่าองค์รักษ์เงาที่เจียวซินตั้งให้

“ชะ ชอบพ่ะย่ะค่ะพระชายา” หงฮวากล่าวตอบรับคำถามของพระชายาด้วยท่าทางขัดเขิน

นึกไปถึงตอนนั้นเฟยเทียนอดรู้สึกขบขันมิได้

“เอาเถิด ชื่อพวกเจ้าก็ไพเราะดี เจ้าไปทำงานของเจ้าเถิด” องค์รักษ์เงาออกไปได้ไม่นานขันทีจิ้นหนานก็กล่าวเชิญเฟยเทียนให้ออกไปรับสำรับเช้า โดยไม่ลืมบอกว่าเช้านี้เจียวซินขออยู่ร่วมรับสำรับเช้าด้วย ซึ่งท่านอ๋องก็มิได้กล่าวขัดอันใด

“มาแล้วหรือเพคะ หม่อมฉันขออยู่ร่วมรับสำรับด้วยนะเพคะ”

“อืม คราวนี้ต้องการสิ่งใดเล่า” เฟยเทียนหยิบตะเกียบขึ้นคีบอาหาร

“ต้องการสิ่งใด หมายความว่าอย่างไรเพคะ”

“มิใช่หรือ คราวก่อนเจ้ามาร่วมรับสำรับเช้ากับข้าเพื่อมาขอไม่ให้ข้าหย่า คราวนี้เล่า…ต้องการสิ่งใด” เฟยเทียนเอ่ยไปตามที่คิด เพราะหลังจากตอนที่ มาขอร้องมิให้เขาหย่า นางก็มิเคยมาขอร่วมรับสำรับพร้อมเขาอีกเลย คราวนี้ มาขอร่วมรับสำรับเช้าด้วย ก็ย่อมมีสิ่งที่ต้องการมิใช่หรอกหรือ

“แหะๆ เป็นเช่นนั้นเพคะ หม่อมฉันได้ยินว่าท่านอ๋องมีห้องตำรา”

“แล้วอย่างไร”

“หม่อมฉันอยากศึกษาหาความรู้จึงอยากขอท่านอ๋องเข้าไปอ่านตำราในห้องตำราของท่านได้หรือไม่เพคะ”

“…” เฟยเทียนนิ่งเงียบ คุ้นคิดว่าเจียงซินต้องการสิ่งใดกันแน่ หรือว่าต้องการสืบข้อมูลของเขาไปให้ผู้อื่น หลายคนอาจคิดว่าเขานั้นระแวงจนเกินไป แต่ห้องตำราที่เจียวซินพูดถึงเป็นห้องเดียวกับห้องทำงานของเขาที่เก็บข้อมูลสำคัญต่างๆ ไว้มากมาย

เจ้าต้องการสิ่งใดกันแน่

“หม่อมฉันสัญญาว่าจะไม่รบกวนท่านอ๋อง จะไม่หยิบจับสิ่งใดหากมิได้รับความยินยอมจากท่านอ๋องเพคะ ให้หม่อมฉันเข้าไปเถิดนะเพคะ” เจียวซิน พยายามอย่างหนักในการโน้มน้าวใจเฟยเทียน

“เช่นนั้นก็ย่อมได้” เฟยเทียนตัดสินใจให้เจียวซินเข้าไปใช้ห้องตำรา จะได้รู้เสียทีว่านางต้องการอันใดกันแน่ อีกอย่างเขาอยากรู้ว่านางจำสิ่งใดไม่ได้จริงๆ หรือเพียงหลอกว่าจำไม่ได้ เมื่อตัดสินใจดังนี้แล้วเฟยเทียนจึงปรายตาไปมอง ห่าวซวนเพียงเล็กน้อย ห่าวซวนก้มหน้ารับคำสั่งแล้วเดินออกจากห้องโถงไปทันที

“ขอบพระทัยเพคะท่านอ๋อง” เจียวซินยิ้มกว้างให้กับคำตอบของท่านอ๋อง แล้วจึงคีบอาหารเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
前のチャプター 次のチャプター

最新チャプター

  • เกิดใหม่อีกที เป็นพระชายาก็ไม่เลว   14. เจียวซินกับวิธีสร้างชื่อเสียง (3)

    “เรียกข้างั้นหรือ…”“จะ..เจ้าค่ะ ช่วยข้าเลือกกลิ่นเครื่องหอมได้หรือไม่เจ้าคะ” เฟยเทียนเดินเข้าใกล้เจียวซิน แล้วฉวยเอาข้อมือของเจียวซินขึ้นมา“ตรงนี้ใช่หรือไม่”“เจ้าค่ะ” สิ้นเสียงของเจียวซิน เฟยเทียนก้มหน้าลงจนปลายจมูกโด่งแตะลงบนข้อมือของเจียวซิน“อ๊ะ…” เหตุใด!! เหตุใดท่านอ๋องต้องเองจมูกแตะลงไปเช่นนั้นด้วยเล่า เจียวซินใจเต้นกับการกระทำนี้ไม่น้อย ตั้งแต่ที่นางมาอยู่โลกนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ท่านอ๋องแสดงท่าทีใกล้ชิดกับนางเฉกเช่นสามีภรรยาคู่อื่น เมื่อนึกถึงจุดนี้ก็ทำเอาเจียวซินหน้าขึ้นสีระเรื่อ“อีกกลิ่นเล่า อยู่ตรงที่ใด” เฟยเทียนเอ่ยถาม มิใช่ว่าเขาไม่เห็นท่าทีขัดเขิน แต่เลือกที่จะปล่อยผ่าน มิอยากทำให้นางต้องอึดอัด เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาแตะเนื้อต้องตัวนางตั้งแต่ที่นางแต่งเข้ามา แต่ครั้งนี้…เขาแค่อยากรู้ อยากรู้ว่ากลิ่นเหล่านั้นจะหอมเพียงใด เมื่ออยู่บนตัวนาง“อยู่หลังมือ ข้างนี้เจ้าค่ะ” เจียวซินยื่นมืออีกข้างให้ท่านอ๋องลองดมกลิ่น เฟยเทียนแตะจมูกลงไปบนหลังมือเจียวซินอีกครั้งหอม หอมมากทั้งสองกลิ่น ไม่ว่ากลิ่นใดก็หอม“เอากลิ่นใดดีเจ้าคะ” เจียวซินเอ่ยถามออกไป แม้จะขัดเขินต่อการกระทำที่ไม่

  • เกิดใหม่อีกที เป็นพระชายาก็ไม่เลว   13. เจียวซินกับวิธีสร้างชื่อเสียง (2)

    ..“ท่านอ๋องและพระชายาจะออกไปนอกจวน เจ้ารีบนำความไปบอกท่านพ่อเสีย อย่าให้ถูกจับได้” หญิงสาวรับคำสั่งจากผู้เป็นนายแล้วจึงเร่งรีบออกไปส่งข่าว..ด้านเฟยเทียนและเจียวซินที่กำลังนั่งรถม้าไปยังตลาดเทียบท่า ระยะทางค่อนข้างไกลต้องใช้เวลาเดินทางเกือบครึ่งชั่วยาม เจียวซินที่ได้ออกนอกจวนครั้งแรกถึงกับยิ้มไม่หุบ เปิดม่านดูบรรยากาศรายทาง ปากก็เอ่ยถามสิ่งที่แปลกตากับท่านอ๋อง จนลืมไปเสียสนิทว่าตนเองต้องอย่าล้ำเส้นท่านอ๋อง ส่วนเฟยเทียนก็ทำหน้าที่ตอบคำถามของชายาตน ภายในหัวก็คุ้นคิดว่าเจียวซินนั้นจะแกล้งเป็น จำมิได้หรือไม่ แต่คำตอบที่เขาได้คือ ดูอย่างไรนางก็ไม่มีท่าทีแกล้งหรือหลอกลวงใดๆ เขาเชื่อไปแปดในสิบส่วนแล้วว่านางจำสิ่งใดมิได้เลย“ท่านอ๋องคิดว่าหม่อมฉันจะเปิดสำนักศึกษาสำหรับชาวบ้านดีหรือไม่” เจียวซินเอ่ยถามขณะมองชาวบ้านตามท้องถนน“หากจะทำต้องมีเงินทองมากพอ เพราะชาวบ้านคงมิมีเงินทองสำหรับมา ใช้จ่ายค่าเล่าเรียน”“จริงของท่าน เช่นนั้นหม่อมฉันจะสอนลูกขุนนางและเชื้อพระวงศ์ไปด้วย สอนชาวบ้านไปด้วยดีหรือไม่เพคะ”“เหตุใดต้องไปสอนลูกขุนนางด้วยเล่า” เฟยเทียนเอ่ยถามเสียงนุ่ม เมื่อไหร่มิรู้ที่เขาหลงไหลไปกับ

  • เกิดใหม่อีกที เป็นพระชายาก็ไม่เลว   12. เจียวซินกับวิธีสร้างชื่อเสียง (1)

    เจียวซินที่กำลังจดจ่ออยู่กับการเลือกตำรา ก็เดินไปเรื่อยๆ อย่างแรก นางต้องรู้ก่อนว่าโลกที่นางอยู่ตอนนี้เป็นอย่างไร ต้องหาหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์หรือสังคม“กฎหมาย การรบ จารีต … แล้วประวัติศาสตร์อยู่ไหนกันล่ะ” เจียวซินเดินหาเท่าไหร่ก็มิเจอ หรือนางควรไปถามท่านอ๋องดี แต่ก็กลัวโดนท่านอ๋องตำหนิ อีกอย่างนางรู้สึกหมั่นไส้ เบื่อหน่าย รำคาญท่านอ๋องอย่างไรก็ไม่รู้เอ่อ ยอมรับก็ได้ว่างอน จริงๆ ก็ไม่ถึงกับงอนแต่แค่รู้สึกผิดหวัง รู้สึกเสียใจนิดๆ โมโหหน่อยๆ ก็เท่านั้น“ชิ หาเองดีกว่า ไม่ง้อหรอก”“เจ้าหาตำราใดอยู่งั้นหรือ” เฟยเทียนที่เข้ามาเงียบๆ เอ่ยถามขึ้น“เห้ย!! ท่านทำข้าตกใจ” เจียวซินยกมือขึ้นลูบหน้าอกตนเองเบา“ตกใจอันใดของเจ้า แล้วเจ้าหาตำราอันใดอยู่…ข้าจะช่วยหา” ประโยคสุดท้ายเฟยเทียนพูดเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน อีกทั้งยังแสดงอาการเก้งๆ กังๆ เหมือนมิค่อยแน่ใจในสิ่งที่ทำอยู่ด้านเจียวซินที่อยูใกล้ได้เห็นท่าทีและได้ยินทุกคำพูดของท่านอ๋อง จึงแอบลอบยิ้มทันทีหึ มาง้อข้าสินะ จะยอมพูดด้วยสักหน่อยก็ได้“จะช่วยหม่อมฉันหาหรือเพคะ”“หืม…ใช่ บอกมาว่าอยากได้ตำราอันใด” เฟยเทียนที่เริ่มขัดเขินกับการกระทำของตน

  • เกิดใหม่อีกที เป็นพระชายาก็ไม่เลว   11. เจียวซินกับมิมีผู้ใดดีต่อกัน (3)

    “ท่านเป็นเด็กหรือไร ถึงได้เขี่ยผักทิ้งเช่นนั้น” เจียวซินเอ่ยขึ้นเมื่อสังเกตเห็นเฟยเทียนเขี่ยผักที่ติดอาหารออก ทั้งยังคีบเมนูผักให้เฟยเทียนอีกด้วย“นี่เจ้ากล้า-” เฟยเทียนกัดฟันกรอด กล้าดีอย่างไรมาว่าให้เขาเป็นเด็ก แม้แต่องค์ฮ่องเต้ยังเอ่ยชมเขาอยู่หลายหนว่ามีความคิดเป็นผู้ใหญ่ตั้งแต่เขาอายุเพียงสิบห้าหนาว แต่นี่เขาอายุได้ยี่สิบห้าหนาวแล้ว นางยังกล้ากล่าวว่าเขาเป็นเด็ก ช่างกล้า ช่างกล้านัก!“ทานเสีย ผักมีประโยชน์ท่านมิรู้หรือ ถึงไม่ชอบก็ต้องทานนะเพคะ” เจียวซินวางผักที่คีบลงบนข้าวของท่านอ๋องด้วยความหวังดี“เจ้ามิต้องมาสอดเรื่องของข้า ทานของเจ้าไป!!” ด้วยกลัวจะเสียหน้าต่อหน้าขันทีและนางกำนัลที่เฝ้าอยู่ในห้อง เฟยเทียนจึงเขี่ยอาหารที่เจียวซินคีบให้ทิ้งและกล่าวตำหนิเจียวซินด้วยเสียงดุจนเจียวซินชะงักนางเพียงหวังดีเหตุใดจึงว่ากล่าวกันด้วยถ้อยคำเช่นนี้ หากไม่กินก็เพียงแค่บอกกล่าวกันเท่านั้น มันยากนักหรือ“เพคะ! หม่อมฉันจะมิสอดเรื่องของท่านอีก” เจียวซินไม่เข้าใจท่านอ๋อง แม้แต่น้อย แต่ก็ทำสิ่งใดไม่ได้ ความรู้สึกในตอนนี้เหมือนนางอยู่ในห้องประชุมของโรงเรียนในโลกเก่า ไม่พอใจ ไม่เข้าใจ แต่ก็ทำอันใดไม

  • เกิดใหม่อีกที เป็นพระชายาก็ไม่เลว   10. เจียวซินกับมิมีผู้ใดดีต่อกัน (2)

    “งั้นเราไปเตรียมเครื่องเสวยเถิด วันนี้ข้าจะไปรับสำรับเช้ากับท่านอ๋อง” ว่าแล้วเจียวซินก็เดินตรงไปที่โรงครัวทันทีด้านเฟยเทียนกำลังนั่งฟังรายงานขององค์รักษ์เงาที่ส่งไปติดตาม เจียวซิน“พระชายามิได้ออกไปที่ใด ไม่ได้พบเจอผู้ใดเลยพ่ะย่ะค่ะ ส่วนมากจะนั่งเล่นที่ศาลาริมสระหรือไม่ก็ศาลาในสวนพ่ะย่ะค่ะ”“แล้วท่าทีของนางเป็นอย่างไร”“พระชายาดูเหมือนมิรู้สิ่งใดจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ พระชายามักสอบถามเรื่องต่างๆ จากหนิงเออร์ แม้แต่เรื่องการปฏิบัติตนยังถูกหนิงเออร์กล่าวเตือนอยู่หลายครั้ง พ่ะย่ะค่ะ”“อืม ติดตามดูต่อไป หากมีอันใดเร่งด่วนมาแจ้งข้าได้ทันที แล้วตอนนี้ใครดูแลนางอยู่”“เป็นหงฮวาและไป่ฮวาพ่ะย่ะค่ะ” องค์รักษ์เงากล่าวชื่อลับของเพื่อนทั้งสองด้วยความขัดเขิน“อ่าาา งั้นเจ้าคงเป็นหวงฮวาสินะ ฮึๆ” เฟยเทียนนึกไปถึงยามที่เขานำองค์รักษ์เงาทั้งสามคนไปพบเจียวซิน“พวกท่านมีชื่อหรือไม่”“พวกกระหม่อมถูกเรียกขานว่า อี เอ้อ และซาน พ่ะย่ะค่ะ”“อีกแล้วหรือ องค์รักษ์เงาของคนอื่นๆ ก็ถูกเรียกว่า อี เอ้อ ซาน มันซ้ำกับผู้อื่น หม่อมฉันขอเปลี่ยนชื่อพวกเขาใหม่ได้หรือไม่เพคะท่านอ๋อง” เจียวซินอยากเปลี่ยนชื่อองค์รักษ์เงาของ (สวาม

  • เกิดใหม่อีกที เป็นพระชายาก็ไม่เลว   9. เจียวซินกับมิมีผู้ใดดีต่อกัน (1)

    “หนิงเออร์ เหตุใดพวกนางต้องมาคารวะข้าแต่เช้าเช่นนี้ด้วย” เช้าวันนี้ เจียวซินถูกปลุกขึ้นมาแต่งกาย ผัดหน้าแต่เช้า เพื่อมานั่งรอบรรดาเมียๆ ของสวามี ตั้งแต่นางเข้ามาอยู่ในโลกนี้เกือบสิบวัน วันนี้เป็นวันที่เขาหงุดหงิดเป็นที่สุด สิบวันที่ผ่านมานางไม่ได้ทำอะไรเลย จะหยิบจับอันใดก็มีคนทำให้ทุกอย่างจน น่าเบื่อหน่าย ท่านอ๋องที่เคยบอกว่าจะพาไปค่ายทหารก็ผัดผ่อนมาเรื่อยๆ มีเพียงนำองค์รักษ์เงาสามคนที่จะให้ติดตามนางมาแนะนำให้รู้จักเท่านั้น นอกนั้นก็แทบจะมิได้เจอหน้ากัน แล้ววันนี้ยังจะต้องตื่นเช้ามารอรับการคำนับจากชายารองและอนุของสวามีอีก น่าเบื่อหน่ายเกินไปแล้ว คิดถึงเด็กนักเรียนของนางเสียจริง ตอนทำงานเป็นครู มิมีวันใดเลยที่ไม่ตื่นเต้นเพราะในแต่ละวันก็จะเจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันแตกต่างกันไป“เป็นเวลานี้ปกติอยู่แล้วเพคะ ก่อนหน้านี้พระชายาประชวรจึงละเว้นการคำนับไปในช่วงนั้นเพคะ”“เอาเถิดๆ แล้วเมื่อไหร่พวกนางจะมา” พูดได้ไม่ทันขาดคำ เสียงของนางกำนัลหน้าห้องก็ดังขึ้น“ทูลพระชายา พระชายารองและอนุทั้งสามขอเข้าเฝ้าเพคะ”“ให้พวกนางเข้ามา”“คำนับพระชายาเอกเพคะ” ทั้งสี่คนกล่าวพร้อมกัน“อย่าได้มากพิธี พวกเจ้านั่ง

続きを読む

あなたも気に入るかもしれません

無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で！お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう！
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status