ทันทีที่ทีปกรเป็นฝ่ายเถียงชนะจอมดื้ออย่างเขมกรได้ นายแบบหนุ่มอย่างธีโอก็จัดการฉีกซองสารหล่อลื่นแล้วทำการยื่นไปบีบราดชโลมใส่ช่องทางปิดสนิทและบีบชโลมใส่ฝ่ามือของตัวเองจนทั่ว ก่อนจะก้าวขึ้นเตียงไปนั่งคุกเข่าลงบนเตียงนุ่มที่มีข้าวตังรออยู่ในท่าคลานสี่ขา
ปลายนิ้วยาวชุ่มฉ่ำเอื้อมไปนวดคลึงยังรอยแยกที่ฉ่ำไปด้วยสารหล่อลื่น เขมกรรู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยยามเมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมค่อย ๆ สอดแทรกเข้ามาช่องทางด้านหลังของตนเองอย่างช้า ๆ หัวใจของเขมเต้นรัวเร็วพลางริมฝีปากก็กัดเม้มเข้าหากันแน่นจนเป็นเส้นตรง ก่อนที่ไม่นานจะเผยอร้องครางต่ำออกมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อธีโอเริ่มขยับนิ้วเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ
ในยามนี้หัวสมองของเขมกรนั้นขาวโพลนไปหมดแล้ว ตัวของเขาได้สติหลุดอย่างสมบูรณ์แบบ ตัวของเขมกรในตอนนี้ดำเนินไปด้วยสัญชาตญาณเขาไม่มีสติหลงเหลืออยู่แล้ว ความคิดในหัวของเขามันร่ำร้องบอกแค่ว่าต้องการที่จะปลดปล่อย จะอะไรอย่างไรก็ได้ในตอนนี้ขอเพียงแค่ได้ปลดปล่อยเป็นพอ ร่างกายมันรู้สึกอึดอัด มันร้อน
ทันทีที่ทีปกรเป็นฝ่ายเถียงชนะจอมดื้ออย่างเขมกรได้ นายแบบหนุ่มอย่างธีโอก็จัดการฉีกซองสารหล่อลื่นแล้วทำการยื่นไปบีบราดชโลมใส่ช่องทางปิดสนิทและบีบชโลมใส่ฝ่ามือของตัวเองจนทั่ว ก่อนจะก้าวขึ้นเตียงไปนั่งคุกเข่าลงบนเตียงนุ่มที่มีข้าวตังรออยู่ในท่าคลานสี่ขาปลายนิ้วยาวชุ่มฉ่ำเอื้อมไปนวดคลึงยังรอยแยกที่ฉ่ำไปด้วยสารหล่อลื่น เขมกรรู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยยามเมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมค่อย ๆ สอดแทรกเข้ามาช่องทางด้านหลังของตนเองอย่างช้า ๆ หัวใจของเขมเต้นรัวเร็วพลางริมฝีปากก็กัดเม้มเข้าหากันแน่นจนเป็นเส้นตรง ก่อนที่ไม่นานจะเผยอร้องครางต่ำออกมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อธีโอเริ่มขยับนิ้วเข้าออกอย่างเป็นจังหวะในยามนี้หัวสมองของเขมกรนั้นขาวโพลนไปหมดแล้ว ตัวของเขาได้สติหลุดอย่างสมบูรณ์แบบ ตัวของเขมกรในตอนนี้ดำเนินไปด้วยสัญชาตญาณเขาไม่มีสติหลงเหลืออยู่แล้ว ความคิดในหัวของเขามันร่ำร้องบอกแค่ว่าต้องการที่จะปลดปล่อย จะอะไรอย่างไรก็ได้ในตอนนี้ขอเพียงแค่ได้ปลดปล่อยเป็นพอ ร่างกายมันรู้สึกอึดอัด มันร้อน
ณ โรงแรมแห่งหนึ่งทันทีที่คนทั้งสองก้าวเข้ามาภายในห้องพักของโรงแรม ร่างกายสั่นเทิ้มอันเต็มไปด้วยแรงปรารถนาของเขมกรก็พุ่งตรงเข้าไปใช้มือดึงแมสปิดบังใบหน้าของธีโอลงแล้วประกบริมฝีปากจูบอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วง จนธีโอรู้สึกถึงลมหายใจร้อนผ่าวระหว่างบดเบียดจูบเดิมทีธีโอไม่ได้ต้องการจะแลกจูบกับใครเพราะเขาคิดว่าการที่จะจูบกับใครสักคน คนคนนั้นจะต้องเป็นคนรักของเขาเท่านั้น ด้วยเหตุนี้เวลานัดหรือดีลเรื่องนี้กับใครตัวของธีโอจะหลีกเลี่ยงที่จะจูบหรือใส่แมสปิดบังใบหน้าอยู่เสมอ พอทำเสร็จเขาก็จะกลับห้องตัวเองทันที ไม่มีว่าจะนอนค้างกับใครแต่ทว่าครั้งนี้กับต่างออกไปธีโอก็ไม่รู้ว่าเหตุไฉนตัวของเขาถึงได้มายืนแลกจูบอันดูดดื่มกับข้าวตังแบบนี้ หรืออาจจะเป็นเพราะเขาดื่มมากอย่างนั้นเหรอเลยเผลอไผลแบบนี้ แต่ถึงเขาจะดื่มมากยังไงก็ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่มีสติสักหน่อย แต่ช่างเรื่องนี้ก่อนเหอะตอนนี้เขาไม่มีกะจิตกะใจที่จะคิดเรื่องพวกนี้แล้ว
เขมกร'ภารกิจได้เริ่มขึ้นแล้ว'หมับหลังสิ้นเสียงของระบบร่างกายของผมก็โดนควบคุมให้เคลื่อนไหวไปแย่งแก้วในมือของอาทิตย์มาถือไว้ในมือของตัวเอง พร้อมกับปากที่เอ่ยพูดออกไปเองโดยที่ผมไม่ได้อยากจะพูดประโยคนี้เลยสักนิด"เดี๋ยวกูดื่มฉลองส่งท้ายให้มึงเองเพื่อน"จบประโยคตัวของผมก็ยกเครื่องดื่มในมือสาดลงคอทีเดียวจนหมดแก้ว และทันทีที่เครื่องดื่มสีอำพันนี้ไหลลงคอร่างกายของผมก็หลุดจากการโดนควบคุมแต่ทว่าผ่านไปยังไม่ถึงสองนาทีหลังจากที่ผมแย่งแก้วจากมืออาทิตย์มาดื่ม ร่างกายของผมก็แปลกไปเริ่มรู้สึกร้อนรุ่มและกระสับกระส่าย สติสตางค์ก็เริ่มจะหดหาย จากที่มึนหัวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วพอดื่มเหล้าแก้วนั้นเข้าไปผมยิ่งมึนหัวมากขึ้นไปอีกเหี้ยอะไรอีกวะเนี่ย!!!
และแล้วเหตุการณ์ทุกอย่างก็ได้เป็นไปตามที่ไอ้คุณเหี้ยระบบมันได้กล่าวไว้เมื่อวานจริง ๆ เพราะในตอนนี้เขมกำลังยืนจ้องมือถือเครื่องแพงของตัวเองที่มันแผดเสียงร้องพร้อมกับหน้าจอโชว์รายชื่อผู้ติดต่อเข้ามาให้เขมได้เห็นว่าเป็นพระเอกของเรื่องอย่างอาทิตย์โทรมา"ว่าไงอาทิตย์"เขมกรกดรับสายพยายามกรอกเสียงทักทายคนปลายสายให้เหมือนเจ้าของบทตัวละครที่ตัวของเขมสวมบทบาดอยู่/ไอ้ข้าวตังกูแข่งรถชนะอีกแล้วโว้ยยย/อาทิตย์พูดตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงดีใจที่ปิดไม่มิด ซึ่งเขมกรหรือก็คือข้าวตังในตอนนี้รับรู้ได้เลยว่าเพื่อนพระเอกของเขานั้นดีใจกับชัยชนะครั้งนี้มากแค่ไหนแต่แล้วอย่างไรล่ะ ถึงแม้เพื่อนพระเอกของข้าวตังจะดีใจมากแต่เขมนั้นไม่ดีใจด้วยเลยสักนิด เพราะชะตากรรมที่เขมจะต้องเผชิญต่อจากนี้นั้นมันช่าง...."เฮ่อ..."คิดมาถึงตรงนี้เขมก็เผลอถอนหายใจออกมาเสียงดัง จนทำให้อาทิตย์ที่อยู่ปลายสายได้ยิน/ถึงกับถอนหา
"นี่นายได้ชื่อคุณทีไหม"เขมกรเอ่ยถามนายแบบหนุ่มตรงหน้าพลางนัยน์ตาก็มองสบดวงตาคมที่มองมายังตนอยู่ก่อนแล้ว ในใจของเขมภาวนาหวังให้คนตรงหน้าตอบกลับมาว่าใช่เขาชื่อคุณที เป็นคนของโลกปัจจุบันที่บังเอิญเข้ามาอยู่ในนิยายเรื่องนี้เหมือนกันแต่แล้วความหวังของเขมกรต้องพังทลาย เมื่อนายแบบหนุ่มอย่างธีโอขมวดคิ้วมองมายังเขมด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจพร้อมกับเอ่ยย้ำชื่อของตัวเองอย่างหนักแน่น จนเขมนั้นได้แต่จำยอมเชื่อว่าคนตรงหน้านี้เป็นตัวละครธีโอของนิยายเรื่องนี้จริง ๆ"คุณทีอะไรของคุณ ผมชื่อธีโอคุณเองก็รู้ชื่อของผมอยู่แล้วไม่ใช่เหรอไง หรือว่าโดนเพื่อนต่อยจนความจำเลอะเลือน"ความรู้สึกของเขมที่ในตอนแรกเต็มไปด้วยความสงสัยเป็นต้องเปลี่ยนเป็นความรู้สึกโมโหเมื่อได้ยินคำตอบ แล้วจะไม่ให้เขมรู้สึกโมโหได้อย่างไรก็ดูประโยคคำพูดที่ไอ้หมอนี้มันพูดออกมาสิ น่าตบให้เลือดกบปากซะมัดเลย แต่ก็ได้แต่คิดในใจนั่นแหละเขมกรไม่กล้าที่จะทำให้ใบหน้าอันมีค่าของไอ้นายแบบชื่อดัง
เขมกรหลังจากผมนั่งทนฟังคุณนายแบบชื่อดังอย่างนายธีโอร้องฮัมเพลงมาตลอดเส้นทาง ในที่สุดรถหรูก็เคลื่อนตัวมาหยุดอยู่หน้าบ้าน2ชั้นที่เป็นบ้านของข้าวตังสักที อ่อจริงสิไม่ต้องสงสัยกันนะครับว่าผมบอกทางมาบ้านของข้าวตังให้นายธีโอรู้ได้ยังไง ก็ไม่ยากเลยครับก็รู้มาจากไอ้เหี้ยคุณระบบนั่นแหละบวกกับความทรงจำเจ้าของตัวละครด้วยก็เลยรับรู้ได้อ่ออีกอย่างที่ทุกคนเห็นว่าไอ้คุณนายแบบมันนั่งร้องฮัมเพลงมาตลอดทางแบบนี้ เป็นเพราะผมขี้เกียจจะคุยและตอบคำถามก็เลยนั่งเงียบแม่งเลย คนห่าอะไรพูดมากถามมากฉิบหาย เอะอะ ๆ ถาม เดี๋ยวก็ทำไมถึงกล้าด่าเพื่อนตัวเองเดี๋ยวก็ทำไมถึงมารับหมัดแทนเหรอ แป๊บ ๆ ก็ทำไมอย่างนู้นทำไมอย่างนี้ เป็นเจ้าหนูจำไมหรืออย่างไรก็ไม่รู้แน่นอนเมื่อรถจอดสนิทมีหรือที่ผมจะอยู่บนรถกับคนน่ารำคาญอย่างนี้ต่อ ก็ต้องรีบเผ่นซิครับรออะไรล่ะ และยามที่รถจอดสนิทดีผมก็รีบคว้าข้าวของของตัวเองและเปิดประตูจะก้าวลงจากรถทันทีตามที่คิด แต่แล้วเท้าผ