All Chapters of เกิดใหม่เป็นตัวประกอบที่คุณพระรองสนใจ: Chapter 1 - Chapter 10

ซ่าาาาา ซ่าาาาาเสียงของสายฝนเทกระหน่ำร่วงหล่นลงจากฟ้าสู่พื้นดินที่แห้งให้เปียกชื้น ท้องฟ้าที่เคยโปร่งแสงบัดนี้เต็มไปด้วยเมฆหนาครึ้มเคลื่อนตัวมาบดบังพระอาทิตย์จนไม่เห็นแสง ทั้งไหนจะสายลมเย็นที่สงบอยู่ ๆ ก็พัดกรรโชกเหล่าต้นไม้ให้ไหวเอนไปตามทิศทางของแรงลม เหล่าผู้คนที่เดินพลุ่งพล่านก็ต่างพากันสาวเท้าออกวิ่งหาที่หลบสายฝนจ้าละหวั่นซึ่งหนึ่งในคนที่กำลังวิ่งหาที่หลบสายฝนเทกระหน่ำลงมาอย่างกับฟ้ารั่วก็มีช่างภาพหนุ่มวัย30อย่าง เขม หรือ เขมกร ก้องวัฒนะกุล ที่พึ่งจบงานถ่ายภาพนายแบบชื่อดังอย่าง คุณที ก็กำลังวิ่งเหลียวหาที่หลบฝนเช่นกัน ด้วยกลัวว่ากล้องราคาแพงที่เขาแบกใส่กระเป๋ามาด้วยจะเปียกเอา "จะมาตกทำห่าอะไรตอนนี้วะ...แม่งเอ๊ยยยให้กูถึงบ้านก่อนก็ไม่ได้ ตาย ๆ กล้องกูจะเปียกไหมเนี่ยยย"เขมหรือเขมกรสบถบ่นออกมาอย่างหัวเสียสายตาก็สอดส่องมองหาพื้นที่ที่พอจะบังฝนให้เขาได้ แต่ถึงกระนั้นเขมมองหาจนทั่วแล้วก็ไม่มีตรงไหนเลยที่พอจะเป็นที่หลบฝนให้เขาได้ แต่ทว่าเขมที่กำลังหัวเสียที่หาพื้นที่หลบฝนไม่ได้ สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นร้านคาเฟ่เล็ก ๆ ที่เขาไม่คุ้นตาเอาซะเลยตั้งอยู่ไม่ไกลจากตรงที่เขายืนอยู่"มาเปิดตอ

ณ ผับแห่งหนึ่งฉันมาทำอะไรที่นี่? คำถามนี้ดังขึ้นมาในหัวของเขมกร เขมหรือในตอนนี้ก็คือข้าวตัังยืนถอนหายใจอย่างคนหมดอาลัยตายอยากอยู่หน้าทางเข้าผับ จะไม่ให้เขาแสดงสีหน้าหมดอาลัยตายอยากได้อย่างไรกัน แทนที่ตอนนี้เขาจะต้องนอนพักอยู่ในโรงพยาบาลแต่เขาต้องขอคุณหมอออกมาก่อนด้วยให้เหตุผลว่าเขามีเหตุจำเป็นต้องไปทำและรีบถ่อสังขารทั้งที่บนหัวยังมีผ้าปิดแผลมาที่นี่ เพื่อจะมาทำภารกิจบ้าบออะไรก็ไม่รู้ที่ไอ้ระบบหน้าหมามันมอบหมายให้เขาทำ"ไม่ทำได้ไหมวะไอ้ภารกิจบ้า ๆ เนี่ย"เขมสบถพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย แต่ดูเหมือนว่าไอ้ระบบมันกลัวว่าเขมจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ มันถึงได้รีบสวนขึ้นมาทันที'ไม่ได้ค่ะ ถ้าคุณไม่ทำภารกิจที่ทางเราให้ คุณจะได้รับบทลงโทษ'"เหี้ยอะไรเนี่ย นี่มันบังคับกันชัด ๆ นี่!"เขมหันขวับไปมองหน้าจอระบบตาเขม็งพร้อมกับพูดขึ้นเสียงดัง จนทำให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามองด้วยสีหน้าสงสัย ส่วนเขมที่เริ่มรู้สึกถึงสายตาหลายคู่มองมายังตัวเองก็แกล้งยกมือถือในมือขึ้นมาแนบหูทำเหมือนว่าตัวเองกำลังคุยโทรศัพท์อยู่นะ ซึ่งมันก็ได้ผลเมื่อเหล่าคนที่หยุดมองเห็นเขมยกมือถือขึ้นแนบหูก็คลายความสงสัยลงและเ

 เขมกร หลังจากผมนั่งทนฟังคุณนายแบบชื่อดังอย่างนายธีโอร้องฮัมเพลงมาตลอดเส้นทาง ในที่สุดรถหรูก็เคลื่อนตัวมาหยุดอยู่หน้าบ้าน2ชั้นที่เป็นบ้านของข้าวตังสักที อ่อจริงสิไม่ต้องสงสัยกันนะครับว่าผมบอกทางมาบ้านของข้าวตังให้นายธีโอรู้ได้ยังไง ก็ไม่ยากเลยครับก็รู้มาจากไอ้เหี้ยคุณระบบนั่นแหละบวกกับความทรงจำเจ้าของตัวละครด้วยก็เลยรับรู้ได้ อ่ออีกอย่างที่ทุกคนเห็นว่าไอ้คุณนายแบบมันนั่งร้องฮัมเพลงมาตลอดทางแบบนี้ เป็นเพราะผมขี้เกียจจะคุยและตอบคำถามก็เลยนั่งเงียบแม่งเลย คนห่าอะไรพูดมากถามมากฉิบหาย เอะอะ ๆ ถาม เดี๋ยวก็ทำไมถึงกล้าด่าเพื่อนตัวเองเดี๋ยวก็ทำไมถึงมารับหมัดแทนเหรอ แป๊บ ๆ ก็ทำไมอย่างนู้นทำไมอย่างนี้ เป็นเจ้าหนูจำไมหรืออย่างไรก็ไม่รู้แน่นอนเมื่อรถจอดสนิทมีหรือที่ผมจะอยู่บนรถกับคนน่ารำคาญอย่างนี้ต่อ ก็ต้องรีบเผ่นซิครับรออะไรล่ะ และยามที่รถจอดสนิทดีผมก็รีบคว้าข้าวของของตัวเองและเปิดประตูจะก้าวลงจากรถทันทีตามที่คิด แต่แล้วเท้าผ

 และแล้วเหตุการณ์ทุกอย่างก็ได้เป็นไปตามที่ไอ้คุณเหี้ยระบบมันได้กล่าวไว้เมื่อวานจริง ๆ เพราะในตอนนี้เขมกำลังยืนจ้องมือถือเครื่องแพงของตัวเองที่มันแผดเสียงร้องพร้อมกับหน้าจอโชว์รายชื่อผู้ติดต่อเข้ามาให้เขมได้เห็นว่าเป็นพระเอกของเรื่องอย่างอาทิตย์โทรมา"ว่าไงอาทิตย์"เขมกรกดรับสายพยายามกรอกเสียงทักทายคนปลายสายให้เหมือนเจ้าของบทตัวละครที่ตัวของเขมสวมบทบาดอยู่/ไอ้ข้าวตังกูแข่งรถชนะอีกแล้วโว้ยยย/อาทิตย์พูดตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงดีใจที่ปิดไม่มิด ซึ่งเขมกรหรือก็คือข้าวตังในตอนนี้รับรู้ได้เลยว่าเพื่อนพระเอกของเขานั้นดีใจกับชัยชนะครั้งนี้มากแค่ไหนแต่แล้วอย่างไรล่ะ ถึงแม้เพื่อนพระเอกของข้าวตังจะดีใจมากแต่เขมนั้นไม่ดีใจด้วยเลยสักนิด เพราะชะตากรรมที่เขมจะต้องเผชิญต่อจากนี้นั้นมันช่าง...."เฮ่อ..."คิดมาถึงตรงนี้เขมก็เผลอถอนหายใจออกมาเสียงดัง จนทำให้อาทิตย์ที่อยู่ปลายสายได้ยิน/ถึงกับถอนหา

ณ โรงแรมแห่งหนึ่งทันทีที่คนทั้งสองก้าวเข้ามาภายในห้องพักของโรงแรม ร่างกายสั่นเทิ้มอันเต็มไปด้วยแรงปรารถนาของเขมกรก็พุ่งตรงเข้าไปใช้มือดึงแมสปิดบังใบหน้าของธีโอลงแล้วประกบริมฝีปากจูบอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วง จนธีโอรู้สึกถึงลมหายใจร้อนผ่าวระหว่างบดเบียดจูบเดิมทีธีโอไม่ได้ต้องการจะแลกจูบกับใครเพราะเขาคิดว่าการที่จะจูบกับใครสักคน คนคนนั้นจะต้องเป็นคนรักของเขาเท่านั้น ด้วยเหตุนี้เวลานัดหรือดีลเรื่องนี้กับใครตัวของธีโอจะหลีกเลี่ยงที่จะจูบหรือใส่แมสปิดบังใบหน้าอยู่เสมอ พอทำเสร็จเขาก็จะกลับห้องตัวเองทันที ไม่มีว่าจะนอนค้างกับใครแต่ทว่าครั้งนี้กับต่างออกไปธีโอก็ไม่รู้ว่าเหตุไฉนตัวของเขาถึงได้มายืนแลกจูบอันดูดดื่มกับข้าวตังแบบนี้ หรืออาจจะเป็นเพราะเขาดื่มมากอย่างนั้นเหรอเลยเผลอไผลแบบนี้ แต่ถึงเขาจะดื่มมากยังไงก็ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่มีสติสักหน่อย แต่ช่างเรื่องนี้ก่อนเหอะตอนนี้เขาไม่มีกะจิตกะใจที่จะคิดเรื่องพวกนี้แล้ว