บทที่ 5 หาจวนไว้เลี้ยงบุรุษ (1/4)

5

หาจวนไว้เลี้ยงบุรุษ

หลังจากเดินดูจวนรกร้างบริเวณชานเมืองทางทิศตะวันตกอยู่หลายวันนางก็ยังไม่เจอจวนที่ถูกใจ วันนี้จึงตั้งใจให้ซิวเหยาว่าจ้างรถม้าให้มาส่งที่ชานเมืองฝั่งทางเหนือซึ่งคนขับรถม้าได้แนะนำว่าอาจจะหาจวนที่ต้องการได้ในชานเมืองฝั่งนี้

“เราไปเดินดูอีกสักตรอกสองตรอกแล้วค่อยไปกินข้าวดีหรือไม่” เหลียงจิ่วเม่ยหันไปกล่าวกับสาวใช้

“ได้เจ้าค่ะ”

“จวนฝั่งนี้ก็น่าอยู่ไม่น้อย” แม้จะไม่ได้ใหญ่โตและเก่าแก่เช่นจวนฝั่งขุนนาง แต่ทว่าก็เป็นระเบียบเรียบร้อยดี

“บ่าวเห็นด้วยเจ้าค่ะ” อย่างไรก็ดีกว่าชานเมืองอีกฝั่งที่เป็นพื้นที่รกร้างเสียส่วนใหญ่ หากต้องซื้อจวนในพื้นที่พวกนั้นคงต้องใช้เงินปรับปรุงมากทีเดียว

‘ข้าบอกแล้วอย่างไร ขอเพียงเจ้าเอ่ยปากขอร้องข้า ข้าก็จะยอมยกโทษให้เจ้า’

‘ข้าเคยขอร้องท่านหรือ หลีกทางไปเสีย’

‘อย่าคิดว่าเป็นคู่หมั้นของข้าแล้ว จะทำตัวเย่อห