LOGINShare
ตอนที่49 ข้าจะโกรธทำไม
Last Updated:
2025-05-10 14:48:25
Latest chapter
เงารักอสุรา ตอนที่51 ข้าหายโกรธเจ้าแล้วก็ได้”
หลี่จื่อเหยาแทบสำลัก จุมพิตของเขาช่างร้ายกาจและเอาแต่ใจ นางทำได้เพียงคล้องแขนไว้บนลำคอ แล้วปล่อยให้เขาทำตามใจต้องการไม่นานนักการลงโทษอันแสนหวานก็จบลง มู่หรงอี้หวายถอนจุมพิตอย่างช้าๆ จ้องมองใบหน้าสะคราญโฉมที่กำลังเห่อแดง ริมฝีปากอิ่มยังคงสั่นระริกและบวมเจ่อ นางหอบหายใจ ดวงตาคู่สวยฉ่ำปรือและมีหยาดน้ำตาเอ่อคลอ ภาพนี้ทำให้เขาแทบคลุ้มคลั่ง แต่ก็พยายามข่มใจเอาไว้“พี่อี้หวายหายโกรธจื่อเหยาแล้วใช่ไหมเจ้าคะ”“นี่กลัวข้าโกรธแล้วจริงหรือ แต่เมื่อครู่ดูเจ้ามีความสุขดี หรือว่าข้าตาฝาด หูเฝื่อน”“จื่อเหยาไม่อยากให้พี่ใหญ่กับท่านแม่เป็นห่วง อีกอย่าง ก็ไม่ต้องการให้ผู้ใดเข้าใจผิดว่าท่านพี่รังแกข้า” นางเอนกายซุกซบในอ้อมอกของเขาอย่างออดอ้อน “ต่อไปจื่อเหยาจะไม่ขัดใจท่านพี่อีกแล้ว ให้อภัยข้าเถิดนะเจ้าคะ”มู่หรงอี้หวายแทบไม่เชื่อหูตนเอง ภรรยาของเขาไม่ได้โกรธเคืองแม้แต่นิดเดียว หนำซ้ำยังโทษตัวเองว่าเป็นฝ่ายผิดที่ขัดใจตน นี่นางเข้าใจว่ากำลังถูกลงโทษ ที่ไม่ยอมร่วมอภิรมย์กับสามีด้วยวิธีให้กลับมาบ้านเดิมเพียงลำพังจริงๆ น่ะหรือ ช่างไร้เดียงสาสียจริง“จำคำของเจ้าเอาไว้ให้ดีเล่า ว่าจะไม่มีวันขัดใจข้าอีก”“จื่อเ
เงารักอสุรา ตอนที่50 คำถามมากมายเกิดขึ้นในหัว
ล่วงเข้ายามเซิน รถม้าหรูหราของตระกูลมู่หรงมาจอดที่หน้าร้านค้าตระกูลหลี่เป็นครั้งที่สองของวันบุรุษรูปงามในอาภรณ์สีฟ้าลงจากรถม้าแล้วเดินเข้าไปในร้านค้าตระกูลหลี่ โดยมีหญิงสาวหน้าตางดงามเดินตามหลังมาเงียบๆหลิวจินหูที่นั่งอยู่หลังโต๊ะคิดเงินเงยหน้าขึ้นมองลูกค้า ครั้นเห็นใบหน้าหล่อเหลานั้นก็จำได้ดีว่าผู้มาคือมู่หรงอี้หวาย ผู้ช่วยของหลี่เค่อจึงเดินเข้าไปทักทายท่านเขย พลางเหลือบมองไปยังสตรีที่ยืนอยู่ด้านหลังเมื่อเห็นใบหน้าของนางถนัดชัดเจน ชายหนุ่มก็เบิกตากว้าง ใบหน้าซีดเผือด ตัวสั่นเทาราวกับเจอผี“จินหู ภรรยาข้าอยู่ที่ใด” มู่หรงอี้หวายเอ่ยถามอย่างไม่สนใจอาการผิดปกติของเขา“คะ...คุณหนู อยู่ที่ห้องนายน้อยขอรับ” หลิวจินหูตอบทั้งที่ยังจ้องมองสตรีในอาภรณ์สีขาวอยู่“นางเป็นฮูหยินของข้าแล้ว เจ้าไม่ควรเรียกนางเช่นนั้นอีก”“ขอ... ขออภัยท่านเขยขอรับ ฮูหยินน้อยอยู่ข้างใน”“พาข้าไปหานางได้หรือไม่”“ขะ...ข้าจะให้คน มะ...มานำทางให้ขอรับ...” หลิวจินหูยังมีอาการลนลานอย่างเห็นได้ชัด ชายหนุ่มเรียกสาวใช้นางหนึ่งมาสั่งการให้นำทางท่านเขยไปยังเรือนด้านหลัง ดวงตาของเขายังคงจดจ้องสตรีในชุดสีขาวไปจนลับตา...แรกเร
เงารักอสุรา ตอนที่49 ข้าจะโกรธทำไม
“เจ้าอย่าคิดมาก ข้ากับท่านแม่ไม่เป็นอะไร”“ฮือ...พี่ใหญ่ไม่โกรธจื่อเหยาหรือ” นางยังคงสะอึกสะอื้น แต่ก็มิวายแปลกใจ ปกติแล้วพี่ชายของนางจะห่วงหน้าตาและชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลมากกว่าสิ่งใด แต่วันนี้กลับไม่มีท่าทีเดือดดาลดั่งที่นางคาดเอาไว้“ข้าจะโกรธทำไม ในเมื่อเจ้าไม่ได้ทำสิ่งใดผิด”“พี่ใหญ่...”“จำเอาไว้ คนที่มอบความอับอายให้ตระกูลหลี่ไม่ใช่เจ้า แต่เป็นคนอย่างมู่หรงอี้หวายต่างหาก และถ้าข้าจะโกรธ คงเป็นเพราะน้องสาวของข้ารักเขาจากใจจริง แต่ไอ้คนสิ้นคิดนั่นกลับทำร้ายได้ลงคอ ข้าหลี่เค่อจะไม่มีวันลืม”หลี่จื่อเหยาจดจ้องดวงตาสีเข้มของพี่ชาย นางสัมผัสได้ถึงความอึดอัด ผิดหวัง และโกรธเคือง เขาพยายามข่มกลั้นอารมณ์เอาไว้อย่างที่สุดแล้ว หากตนเองยังคงฟูมฟาย คงมีแต่ซ้ำเติมให้เขารู้สึกแย่ ดังนั้นนางจะต้องอดทนหลี่เค่อยิ้มอย่างปรานี ก่อนจะรั้งน้องสาวมากอดเอาไว้หลวมๆ แล้วลูบศีรษะเบาๆเวลาผ่านไปชั่วขณะหนึ่ง เสียงสะอื้นไห้จึงเงียบลง“พี่ใหญ่ จื่อเหยาไม่เป็นอะไรแล้วเจ้าค่ะ”“สบายใจขึ้นก็ดีแล้ว”“จื่อเหยาผิดเองที่บกพร่องจนทำให้สามีโกรธเคือง”“เหยาเหยา การเป็นสะใภ้ตระกูลมู่หรงอาจจะไม่ง่ายดายอย่างที่คิด แต่เจ
เงารักอสุรา ตอนที่48 สามวันกลับบ้าน
มู่หรงอี้หวายละสายตาจากเอกสาร แล้วจ้องหน้าเหม่ยเหมย ทำราวกับไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน “ผู้หญิงคนนั้นทำให้ข้าแปลกใจอีกแล้ว ทั้งที่ตอนกินข้าวหน้าซีดออกปานนั้น แต่พออยู่ต่อหน้าบ่าวไพร่กลับปั้นยิ้มได้จนตลอดรอดฝั่งเชียวหรือ”“เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ ฮูหยินน้อยไม่ได้ทำเรื่องขายหน้าให้นายน้อยอย่างแน่นอน” เหม่ยเหมยยืนยันสิ่งที่เห็น“บัดซบ! เจ้าจะบอกว่า ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้รู้สึกรู้สาที่ข้าปฏิเสธที่จะกลับตระกูลหลี่กับนางหรือ” มู่หรงอี้หวายตวาดอย่างโกรธเกรี้ยว“มะ...ไม่เชิงเจ้าค่ะ” เหม่ยเหมยละล่ำละลัก นางไม่แน่ใจว่าครานี้ นายน้อยต้องการคำตอบแบบใดกันแน่ ทั้งที่ฮูหยินน้อยก็ทำหน้าที่ของตนได้ดี เหตุใดเขาต้องโกรธเคืองเล่า“พูดมาอย่ามัวอ้ำอึ้ง สรุปนางเสียใจ หรือไม่เสียใจกันแน่”“ฮูหยินน้อยทำหน้าที่ได้ดีไม่ขาดตกบกพร่อง บ่าวไพร่ก็ล้วนชื่นชมนาง แต่หลังจากทุกคนออกไปจากห้องโถงแล้ว นางถึง...ถึงร้องไห้ออกมาเจ้าค่ะ”เมื่อได้ยินดังนั้นใบหน้าหล่อเหลาจึงกลับมาเป็นปกติ ไม่มีวี่แววของความเดือดดาลหลงเหลือ เหม่ยเหมยลอบปาดเหงื่อเมื่อนายน้อยดูสงบลง“เจ้าว่านางรู้สึกยังไงกับข้า” คำถามแปลกประหลาดออกมาจากปากของผู้เป็นนายอีกครั้ง
เงารักอสุรา ตอนที่47 ข้าเข้าใจแล้ว
หลี่จื่อเหยาเก็บรอยยิ้มแทบไม่ทัน ไม่คิดว่าจะถูกสามีปฏิเสธ“เข้าใจแล้วหรือไม่”“เจ้าค่ะ” นางตอบรับเสียงเบาราวกับยุง จากนั้นก็ตัดสินใจกินข้าวต่อไปอย่างเงียบเชียบแม้จะพอรู้นิสัยของทายาทคหบดีบ้างแล้ว แต่การเป็นภรรยาของสามีผู้เอาแต่ใจก็ไม่ใช่เรื่องง่ายอยู่ดี นางเลยตัดสินใจไม่ต่อความยาวสาวความยืด ดังที่มารดาสอนเอาไว้ว่า นิ่งสงบสยบทุกสิ่ง คงมีแต่ต้องรอให้เขาหายโมโหไปเองเท่านั้นภายในห้องมีเพียงความเงียบ ทั้งสองต่างคนต่างกิน จนในที่สุดบุรุษผู้เอาแต่ใจก็เปิดปากเอ่ยสำเนียงขึ้นก่อน“จริงสิ ข้ามีเรื่องจะบอกเจ้า”หลี่จื่อเหยาละสายตาจากชามข้าว เงยหน้าขึ้นประสานสายตากับเขา เป็นเชิงว่าพร้อมรับฟังแล้ว“พรุ่งนี้ข้าจะให้รถม้าไปส่งเจ้ากลับบ้านเดิม เจ้าพาแค่เสี่ยวจูไปด้วยก็น่าจะพอ”“ถ้ามีแค่เสี่ยวจูคนเดียว เกรงว่าจะดูแลท่านพี่ได้ไม่ดีนะเจ้าคะ พวกเราพาเหม่ยเหมยไปด้วยอีกคนน่าจะดีกว่า”“พวกเรารึ...” เขาเลิกคิ้ว ทำหน้าเหมือนนางพูดอะไรผิด “นี่เจ้าไม่เข้าใจ ที่ข้าพูดเลยสินะ”“ก็ตามธรรมเนียม...” คำพูดประโยคต่อมาจุกอยู่ที่ลำคอ ในที่สุด หลี่จื่อเหยาก็เข้าใจแล้วว่า สามีตัดสินใจอย่างไร“ดูเหมือนภรรยาข้าจะเริ่มเข้าใ
เงารักอสุรา ตอนที่46 ไม่มีปี่มีขลุ่ย
ใบหน้างดงามบูดบึ้งขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะส่งค้อนวงใหญ่ให้สามีแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย มู่หรงอี้หวายเพียงส่งเสียงหัวเราะเบาๆ ในลำคอ แล้วลูบฝ่ามือไปตามสาบเสื้อของนาง แค่เขาตวัดนิ้วไม่กี่ครั้งเอี๊ยมตัวบางกับอาภรณ์สีขาวสะอาดก็ไหลหล่นลงจนหน้าอก และแผ่นหลังของนางเปล่าเปลือยอวดสายตา“พะ...พี่อี้หวาย ไม่ได้นะเจ้าคะ ประเดี๋ยวจะได้เวลาไปคารวะน้ำชาท่านพ่อแล้ว”“ท่านพ่อมีธุระด่วน ไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์” เขาก้มลงกระซิบชิดใบหูนาง ก่อนจะฝังจมูกลงบนซอกคอหอมกรุ่น มือสากร้อนลูบไล้จากลาดไหล่ไล่เรื่อยจนถึงโนมเนื้ออวบหยุ่นเต็มมือ“ตะ...แต่ว่าจื่อเหยาไม่ไหวแล้ว หากท่านพี่ยังคงเคี่ยวกรำไม่หยุด เกรงว่าข้าคงขาดใจตายเป็นแน่” นางร้องประท้วงพร้อมกับพยายามหยุดฝ่ามือที่กำลังเคล้นคลึงดอกบัวคู่งาม “โอ๊ย...เจ็บเหลือเกินเจ้าค่ะ พี่อี้หวายเจ้าคะ ให้จื่อเหยาพักก่อนได้หรือไม่” นางส่งเสียงออดอ้อน วอนขอให้เขาปรานี“เมื่อครู่ดื่มยาไปแล้วนี่ ยังไม่คลายความเจ็บปวดบ้างเลยหรือ” เขาตอบเสียงสั่น พร้อมซุกไซ้โลมเลียลำคอระหง มือไม้เริ่มซุกซนไปตามจุดอ่อนไหวของนาง“อือ...จริงสิ เมื่อครู่ท่านให้เหม่ยเหมยเอายาอะไรให้ข้าดื่ม”“ก็แค่ยาคลายความเจ็บปวดข
เงารักอสุรา ตอนที่45 สามีผู้เอาแต่ใจ
ยามเสียงคำรามและเสียงครวญครางภายในห้องหอสงบลง เหม่ยเหมยกับเสี่ยวจูค่อยกลับมาหายใจได้คล่องอีกครั้ง ถึงอย่างไรทั้งสองก็เป็นหญิงสาวที่ไม่เคยต้องมือชาย ครั้นต้องทนฟังเสียงความเคลื่อนไหวของผู้เป็นนายอยู่ราวชั่วก้านธูป จึงอดกระดากอายจนหน้าแดงซ่านมิได้และก่อนที่นายน้อยจะกลับมาพร้อมรบอีกครั้ง เหม่ยเหมยตัดสินใจให้เสี่ยวจูรีบไปตามบ่าวให้ยกน้ำร้อนมาส่งให้เร็วที่สุด เสี่ยวจูรีบสาวเท้าจากไปทันที ไม่นานนักก็กลับมาพร้อมบ่าวอีกสี่คนเหม่ยเหมยสูดหายใจเข้าลึก แล้วส่งเสียงถามชายหญิงที่อยู่ในห้องหอ “นายน้อย น้ำสำหรับอาบที่สั่งเอาไว้ได้แล้วเจ้าค่ะ”“เอาเข้ามาได้” เสียงทุ้มนุ่มตอบรับกลับมา สาวใช้ทั้งหมดหาบน้ำเข้าไปในห้องหอ พวกนางเดินไปยังหลังฉากกั้นอย่างรู้งาน เมื่อทำหน้าที่เสร็จก็รีบสาวเท้าออกไปจากห้องโดยไม่กล้าแม้แต่จะเหลือบมองเงาสะท้อนหลังผ้าม่านบนเตียงเหม่ยเหมยเดินเข้าไปหยิบน้ำมันหอม และเกลือขัดผิวออกมาจากตู้ใบหนึ่งในห้องอาบน้ำ นางผสมน้ำมันหอมราคาแพงลงในน้ำอุ่น เมื่อเรียบร้อยแล้วก็เอ่ยแจ้งผู้เป็นนาย“น้ำสำหรับอาบพร้อมแล้วเจ้าค่ะ”มู่หรงอี้หวายอุ้มร่างเปลือยเปล่าของหลี่จื่อเหยาเข้ามาหลังฉากกั้น เขาไม่
เงารักอสุรา ตอนที่44 ครางกระเส่า
มู่หรงอี้หวายเกร็งซ่าน ริมฝีปากหยักครางกระเส่า เพลิดเพลินกับการถูกกลืนกินตัวตน มือหนายื่นไปประคองปทุมคู่งามแล้วขยี้ยอดสีหวานเพื่อคลายทรมาน ร่างบางสั่นสะท้าน ส่งเสียงครางอู้อี้ในลำคอ นางเริ่มตัวอ่อนระทวยเมื่อเขาเพิ่มแรงมือ แต่ก็ไม่ยอมละปากจากความใหญ่โตแล้วตอบโต้ด้วยการดูดดึงอย่างรัวแรง จนชายหนุ่มเกร็งสะโพกขึ้นสวนอย่างดุดันยามนี้สำหรับเขา นางช่างวิเศษนัก แต่แค่เพียงอุ้งปากคงไม่สามารถทำให้ตนเสร็จสม ชายหนุ่มจำต้องถอนกายแกร่งออกอย่างเสียไม่ได้ แต่มือและนิ้วของเขายังคงบดคลึงหน้าอกนางอย่างรุนแรง“เหยาเอ๋อร์ เจ้าขี่ม้าเป็นหรือไม่เล่า... หืม”“มะ...ไม่เป็นเจ้าค่ะ” นางตอบเสียงสั่น“งั้น ขึ้นมานี่สิ ประเดี๋ยวข้าจะสอนให้”มู่หรงอี้หวายรั้งร่างบางขึ้นมานั่งบนตักอย่างง่ายดาย เขาคว้าตัวนางมาจุมพิตอย่างร้อนแรง เย้าแหย่ปลายลิ้นอย่างวาบหวาม ตวัดลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กนัวเนีย ดึงนางดำดิ่งสู่กระแสความหวามไหว ก่อนจะยกนางขึ้น ให้ผกาดอกงามอยู่เหนือความเป็นชายอย่างหมิ่นเหม่หลี่จื่อเหยารับรู้ได้ถึงความแข็งเครียดที่เคล้าคลอไปมาบนยอดเกสรอย่างเอาอกเอาใจ น้ำหวานสีใสพลันไหลหลั่งอาบกายแกร่งของเขาจนชุ่มชื้น
เงารักอสุรา ตอนที่43 ภรรยาผู้ว่าง่าย
ราตรีกาลผ่านพ้นไปพร้อมๆ กับพายุแห่งความรัญจวนหลี่จื่อเหยาอ่อนล้า หมดเรี่ยวแรง นางเอนกายอิงแอบในอ้อมกอดของสามีอย่างเป็นสุขทว่าเมื่อตื่นขึ้นมา บุรุษที่ตระกองกอดนางก่อนเข้าสู่นิทราก็ไม่อยู่เสียแล้ว ฝ่ามือนุ่มรับรู้ถึงความเย็นยามลูบลงบนฟูกข้างกาย และทันทีที่นางลุกขึ้นนั่ง ความปวดเมื่อยก็จู่โจมเข้าใส่ ยามนี้รู้สึกเหมือนมีหินก้อนยักษ์ทับอยู่บนร่างก็ไม่ปานครั้นเหลือบแลเห็นแต้มสีกลีบดอกเหมยบนผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาด ใบหน้าสะคราญโฉมพลันแดงซ่าน ยิ่งคิดถึงท่วงท่าและน้ำเสียงอันน่าอายของตนเอง นางยิ่งอยากจะหายตัวไปเสียเลยขณะหญิงสาวกำลังนั่งหน้าแดงอยู่ที่ขอบเตียง มู่หรงอี้หวายก็เดินกลับเข้ามาพอดี หลี่จื่อเหยารีบขยับกายซ่อนร่างเปล่าเปลือยไร้อาภรณ์เข้าใต้ผ้านวมทันทีท่าทางลนลานและขวยอายของนางสร้างรอยยิ้มบางๆ บนมุมปากของมู่หรงอี้หวาย เขาเดินมาอย่างช้าๆ แล้วกระชากผ้านวมทิ้งไปอย่างไม่ไยดี ทำให้เห็นร่างบางเปล่าเปลือยนอนระทดระทวยยั่วเย้าอยู่บนเตียง ชายหนุ่มยกยิ้มเจ้าเล่ห์ จากนั้นก็ถอดรองเท้าปักลายปีนตามขึ้นมาด้วยท่วงท่าของหมาป่ายามล่าเหยื่อ ไม่อำพรางไฟปรารถนาในดวงตาสีนิลแม้แต่เศษเสี้ยวเขาเปลื้องอาภรณ์ของ
You may also like
หวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น16.6K viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง73.3K viewsทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น25.3K viewsมนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น10.2K viewsกลับมาครั้งนี้ข้าขอทวงคืน
Lovedee663 viewsยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น232.6K viewsเมื่อข้าพลาดท่าให้ตัวร้าย
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา115 viewsสุดทางยื้อ ไปเถิดข้าปล่อยมือท่านแล้ว
moonlight -mini1.5K views
