Share

บทที่ 2

Author: SUNISAYOK
last update Last Updated: 2025-10-28 00:30:44

บทที่ 2

เช้าวันต่อมา...

เวลา 08.30 น.

สถานที่ ห้างเปิดใหม่

            ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าห้างสุดหรูอลังการล้านแปด!! อะไรจะใหญ่โตขนาดนี้

            ฉันว่าเขาคงไม่ได้มาหลอกฉันล่ะ ดูจากห้างนี่สิหรูเว่อร์วังขนาดนี้จะมาหลอกฉันที่มีแต่ตัวกับตังค์อันน้อยนิดทำไม

            “สวัสดีค่ะ พอดีมาติดต่อสมัครงานค่ะ”

            ฉันเดินเข้าไปยกมือไหว้พี่ยามที่ยืนอยู่หน้าประตูห้างก่อนจะถามทางไปสมัครงาน ยามนี่คัดหน้าตาเหรอ หล่อชะมัด

            “อ่อ เอ่อ...เชิญทางนี้เลยครับ”

พี่ยามเขามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า นี่ก็อยากจะถามออกไปตรง ๆ อะนะว่าแบบมองมานี่มีอะไรหรือเปล่า แต่เอาเถอะอีสร้อยอย่าเพิ่งร้อน!

            ฉันเดินตามพี่ยามจนมาถึงออฟฟิศในห้าง โอ้โห!! กว้างใหญ่ฉิบหาย แม่งไอ้เจ้าของต้องหมดเงินไปกี่บาทวะ ไหนจะตึกของห้างที่สูง แล้วไหนจะห้องทำงานของพนักงานอีก ไม่ธรรมดา!

            “เดี๋ยวน้องนั่งรอตรงนี้นะ พี่จะไปบอกผู้จัดการก่อน”

            “ค่ะ”

           

ซุบซิบ ซุบซิบ

            พอพี่ยามเดินไปหาพี่อีกคนที่น่าจะอยู่ในห้องที่เขียนว่าผู้จัดการ ก็มีเสียงซุบซิบของพนักงานแถวนี้ดังขึ้น พร้อมลอบมองฉันเป็นระยะ ๆ

            อะไรของพวกห่านี่วะ ดูก็รู้ละว่ากำลังนินทาฉันอยู่ ใจเย็นไว้อีสร้อย!อย่าเพิ่งระเบิด

            ฉันนั่งสงบจิตสงบใจได้ไม่นานก็มีเสียงเรียก

            “เดี๋ยวน้องเข้าไปสมัครที่ห้องนั่นนะ”

            เป็นเสียงพี่ยามนั่นเอง เขาทำท่าชี้ไปทางห้องที่เขาเพิ่งออกมานั่นแหละ

            ฉันเดินไปที่ห้องที่พี่เขาชี้ทันที กลัวองค์แม่อาละวาดจะมาลงซะก่อนถ้าขืนยังนั่งตรงนี้ต่อ

            “เอ่อ...ใช่น้องคนที่โทรมาเมื่อวานใช่ไหมคะ?”

            พอฉันเปิดประตูเข้ามาพี่เขาดูตกใจพร้อมกับใช้สายตามองฉันเหมือนกับคนอื่น ๆ เหอะ! กลับบ้านดีไหมวะแม่งแต่ละคนนี่ กูจะได้งานทำหรือได้ตบคนกันแน่เนี่ย!! เก็บอารมณ์ก่อนใจเย็นอีสร้อย งานท่องไว้งาน ที่พักดี ๆ ให้แม่ ไม่มีไอ้พวกขี้เมา

            “ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะพี่”

            “สวัสดีจ้ะ เราเพิ่งเคยสมัครงานครั้งแรกเหรอ”

            “ใช่ค่ะพี่ พอดีก่อนหน้านี้หนูขายแต่พวงมาลัยตามแยกไฟแดงเลยไม่เคยยื่นสมัครงานที่ไหนมาก่อน ว่าแต่พี่รู้ได้ไงคะ?”

            “พี่ไม่ได้จะว่าน้องนะ แต่การแต่งตัวของน้องมันแบบแปลกตาดี”

แปลกตาดี? อะไรของพี่เขาวะ กับอีแค่ฉันใส่เสื้อแขนสั้นสีเขียวกับกางเกงขายาวสีแดง มันแปลกตาดียังไง

ฉันว่าฉันก็แต่งให้มันสุภาพที่สุดแล้วนะ ก่อนออกมาฉันก็ถามแม่แล้วว่าเป็นไง แม่เองก็บอกโอเคสวยเว่อร์อยู่เลย

หรือว่ามันจะสวยเกินไปสำหรับการมาสมัครเป็นยาม ถึงว่าตอนเข้ามามีแต่คนมอง

ที่ซุบซิบกันคงจะเห็นว่าฉันสวยอย่างกับดารานี่เอง ฮิฮิ เกิดมาสวยช่วยไม่ได้จ้า ^0^

“เดี๋ยวนั่งก่อนนะ พี่จะอธิบายการทำงานและกฎต่าง ๆ ให้เราฟังก่อน ถ้าเราโอเคเดี๋ยวพี่ค่อยเอาใบสมัครมาให้กรอก”

“ได้ค่ะ”

“คืองี้นะเรามาสมัครหน้าที่ยามใช่ไหม สมัยนี้ไม่ค่อยจะมีใครอยากมาสมัครยามกันหรอก ยิ่งเป็นวัยรุ่นผู้หญิงก็น้อยมาก เพราะงั้นพี่ต้องถามความสมัครใจของน้องก่อนว่าโอเคไหม”

“หนูโอเคนะคะ ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ”

“โอเคเลย ส่วนหน้าที่ก็ตามที่สมัครแหละ น้องจะได้ทำในส่วนของห้างตรงทางออกไปที่จอดรถนะ”

“ค่ะ”

“หน้าที่ง่าย ๆ ก็คือยืนดูความปลอดภัยต่าง ๆ ทั้งนอกห้างและในห้างตรงส่วนที่เราประจำอยู่นั่นแหละ มีคำถามเพิ่มเติมไหม?”

“ไม่มีค่ะ”

“ส่วนเรื่องรายได้ทางบริษัทให้เป็นรายวัน โดยจะให้วันละสองพันนะ”

“ค่ะ..เอ๊ะ!!! อะไรนะคะ?!”

ฉันมัวแต่ฟังพี่เขาเพลินก็เผลอตอบรับไปก่อนจะตกใจกับตัวเลขที่ได้ เดี๋ยวนะ! สองพันเลยเหรอ ฉันแอบไปถามลุงแถวบ้านแกบอกได้แค่ห้าร้อยเอง แต่แกทำห้างที่อื่นนะ

“ได้เงินต่อวันคือสองพันจ้า^^ น้องไม่โอเคเหรอคะ”

กรี๊ดดด อกอีแป้นจะแตก ไม่โอเคก็โง่มากแล้วค่ะคุณพี่ขา เงินรายวันมากกว่าฉันไปยืนขายพวงมาลัยตั้งหลายเท่า!!

“โหพี่ หนูโอเคมากเลยค่ะว่าแต่ทำไมได้เงินเยอะจังคะ”

“อืม ที่เยอะก็เพราะเราจะต้องรับมือกับความเยอะของแต่ละคนนั่นแหละ เพราะห้างนี้จะมีแต่ไฮโซเดินทั้งนั้นเลย เพราะงั้นมันก็เหมือนเป็นค่าที่เราจะต้องดูแลพวกเขาให้ดีที่สุดนะ”

อ๋อ แบบนี้นี่เอง เป็นห้างที่แบ่งชนชั้นดีจัง อยากจะเห็นหน้าเจ้าของจริงจริ๊งคิดได้ไงวะ

“อ๋อโอเคค่ะ”

“ส่วนเรื่องที่พักพนักงานจะอยู่แถวนี้เดี๋ยวพี่จะให้ยามหน้าห้างพาไปนะคะ เพราะเขาเองก็พักอยู่เหมือนกัน”

อ๋อไอ้พี่ยามหน้าหล่อคนนั้นอะนะ

“ว่าแต่ยามที่นี่คัดหน้าตาด้วยเหรอคะ ทำไมแต่ละคนหล่อกันจัง”

ไม่ใช่แค่พี่ยามหน้าห้างที่พาฉันเข้ามานะ ไหนจะที่เดินผ่านจุดต่าง ๆ อีก

“ฮ่ะ ๆ ใช่แล้วจ้ะ ห้างนี้ส่วนมากจะคัดหน้าตาพนักงานเป็นส่วนใหญ่เลย”

ก็ไม่ได้แปลกใจกับคำตอบนะเพราะฉันเองก็สวย ไม่งั้นพี่ผู้ชายคนนั้นจะเข้ามาทักเหรอ อิอิ

“อ๋อ”

“แล้วเราโอเคกับรายละเอียดที่พี่แจ้งไปไหมคะ?”

“โอเคมาก ๆ เลยค่ะ หนูพร้อมสมัครเลยค่ะ^^ ว่าแต่ที่พักพนักงานหนูสามารถให้แม่มาอยู่ด้วยได้ใช่ไหมคะ?”

“ใช่จ้ะ ตามสบายเหมือนบ้านเราเลย งั้นเดี๋ยวน้องกรอกใบสมัครตามนี้เลยนะคะ”

หลังจากพูดคุยจนจบฉันก็นั่งกรอกใบสมัครไปแล้วก็พูดคุยกับพี่เขาไปด้วย

พอคุยไปเรื่อย ๆ พี่เขาก็ใจดีนะ พี่เขาชื่ออร หน้าตาก็น่ารักซะด้วย แถมเป็นถึงผู้จัดการ ทั้งที่ฉันดูแล้วเขาน่าจะอายุยังไม่มากเท่าไหร่เลยแฮะ

สถานที่ ที่พักพนักงาน

           

            โอโหหหหหหห!!! นี่ที่พักหรืออะไรเนี่ย มันดูดีกว่าบ้านที่ฉันอยู่มาก ๆ การจัดเรียงเป็นบ้านของแต่ละคน คนละหลังเลย อะไรจะขนาดนี้

            “โหพี่ นี่ที่พักหรืออะไรเนี่ย”

            พี่ครามยิ้มกับท่าทางของฉัน อ๋อลืมบอกเลยพี่ครามก็คือพี่ยามคนนั้นแหละ เขาอายุมากกว่าฉันสองปีเอง แถมหล่อสุด!

นอกจากจะบอกชื่อแล้วเขายังอธิบายที่มองฉันด้วยสายตาแย่ ๆ เมื่อเช้าด้วย เขาบอกเขาแค่แปลกใจกับการแต่งตัวของฉันว่างั้นนะ

ทำไมเขาถึงต้องอธิบายก็เพราะว่าฉันถามเขาออกไปตรง ๆ น่ะสิ ใครมันจะปล่อยให้เรื่องค้างคา เดี๋ยวจะต้องทำงานด้วยกันอีกยาว สู้เคลียร์ให้จบ ๆ ดีที่สุดแล้ว

เพราะฉันมันเป็นพวกอารมณ์ดีคือดี ร้ายคือร้าย มีปัญหาก็ถามข้องใจหนักก็ตบ จบ! นี่แหละคืออีสร้อยคนสวย ^=^ หุหุ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เจ้าพ่ออิทธิพล   ตอนพิเศษ ๓/๒ NC+++

    “อ๊ะ อ๊า จะ..จุกไป ๆ” เธอใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้กอดคอเขาไว้มากุมท้องตัวเองที่จุกจากการกระแทกลึกของเขา “ยืนแป๊บ” เคียร์เอ่ยบอกหญิงสาวที่ทำหน้างงก่อนจะวางเธอลงในท่ายืน เขาจับเธอหันหลังดันเธอให้ติดกับกระจกหน้าต่าง เขาดึงก้นเธอเข้ามาแนบชินก่อนจะสอดใส่เจ้ามังกรเปียกชุ่มเข้าจากทางด้านหลัง “อ๊า อื้ออออ ไม่..เอาท่านี้สิ อื้อออ” หญิงสาวร้องออกมาเมื่อท่านี้มันทำให้แก่นกายใหญ่ของเขาเข้ามาได้ลึกกว่าเดิมอีก ไหนจะหน้าอกหน้าใจของเธอที่กำลังเบียดเสียดรูดขึ้นลงกับกระจกที่แนบชิดอยู่ สร้างความเสียวราคะทุกโซนประสาทจริง ๆ “ตอดขนาดนี้จะแตกแล้วเหรอหืมม ซี้ดด” เมื่อรับรู้ถึงการตอดถี่ของหญิงสาวว่าใกล้จะแตะขอบสวรรค์แล้วเขาก็เร่งเครื่องติดจรวดทันที กระแทกเข้าออกไม่ยั้ง “อ๊ามะไหวว/อื้อออซี้ดด” เสียงครางกระเส่าดังขึ้นประสานกันเมื่อทั้งคู่แตะที่จุดสุดยอดในที่สุด ชายหนุ่มกระแทกสองสามทีรีดน้ำรักเข้าไปในตัวของหญิงสาวจนหมดก่อนจะชักออกมา ส่งผลให้หญิงสาวที่มีขาอ่อนจากความเสียวในตอนแรกนั่งพับ

  • เจ้าพ่ออิทธิพล   ตอนพิเศษ ๓/๑ NC+++

    ตอนพิเศษ ๓ NC+++สถานที่ ประเทศ USAตอนเช้า... ชายหนุ่มหญิงสาวคู่รักข้าวใหม่ปลามันที่เพิ่งแต่งงานกันไปได้ไม่นานก้าวขาลงจากเครื่องบินส่วนตัวเพียงสองคน วันนี้เธอและเขามาฮันนีมูนกันนั่นเอง โดยได้คุณแม่ของเธอและคุณแม่ของเคียร์ที่กำลังเห่อน้อง กำไล รับไปดูแล จนทำให้เธอกับเขาได้มีโอกาสเที่ยวกันสองคน “อยากไปที่ไหนเป็นพิเศษไหม?” มือใหญ่วางทาบลงบนหัวคนตัวเล็กที่กำลังยืนชั่งใจคิดว่าจะเที่ยวที่ไหนดี เนื่องจากก่อนมาพวกเขาไม่ได้ทำการวางแพลนใด ๆ เลย “อืม...อยากไปดูที่เขาแปะมือกับดาราอะ แบบมีการประทับมือดาราดัง ๆ ลงแผ่นไรสักอย่างอะ” เคียร์พยักหน้าเข้าใจในสิ่งที่ภรรยาตัวเองพูด ก่อนจะยกมือถือโทรหาคนขับรถของประเทศนี้ เพียงไม่นานรถหรูก็เคลื่อนเข้ามาจอดตรงหน้า พร้อมกับมีพนักงานลงมาเปิดประตูต้อนรับแขกคนพิเศษ พวกเขาคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ สร้อยเองก็ทำหน้าไม่ค่อยจะเข้าใจมากเท่าไหร่ “รู้งี้ตั้งใจเรียนภาษาดีกว่า” ภรรยาตัวแสบนั่งบ่นให้เขาฟัง ส่วนเขาได้แต่นั่งยิ้มกับความน่าเอ็นดูของเธอ “อยากเรียนไหมล่ะ”

  • เจ้าพ่ออิทธิพล   ตอนพิเศษ ๒

    ตอนพิเศษ ๒ ใช้เวลาพักฟื้นตัวหลังคลอดได้ไม่นานก็ถึงเวลาเตรียมการจัดงานแต่งงานที่เคยสัญญาไว้แล้ว “ฝากเจ้าตัวเล็กด้วยนะคะแม่ สร้อยจะรีบกลับมาค่ะ” เสียงหญิงสาวเอ่ยบอกคนเป็นแม่ คุณยายของเจ้าตัวเล็กในอ้อมกอด เธอจะต้องออกไปลองชุดและซื้อของต่าง ๆ เพื่อจัดเตรียมงานแต่งที่กำลังใกล้จะถึงกับว่าที่สามีของเธอ “ไปเถอะลูก เจ้าตัวเล็กนี่แม่จะดูแลเอง เนอะหลานยาย” หญิงสาวมีอายุหันไปหยอกล้อเล่นกับหลานตัวน้อยอย่างเอ็นดูหลายชั่วโมงผ่านไป... ใช้เวลาหลายชั่วโมงเลยทีเดียวกว่าจะเตรียมของจนเสร็จ นอกนั้นก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของออร์แกไนเซอร์ เนื่องจากว่าที่สามีของเธอได้จ้างวานมาเอง “เหนื่อยไหมวันนี้” เคียร์เอ่ยถามเจ้าตัวแสบของเขา พลางวางมือหนาไว้บนหัวของว่าที่ภรรยาสาวไปด้วย “นิดหน่อย บอกแล้วไม่ต้องจัดก็ได้” เธอเพียงมุ่ยหน้าเล็กน้อย สร้างรอยยิ้มเอ็นดูให้กับคนตรงหน้าได้มากทีเดียว “ได้ไง คนดังอย่างกูแต่งงานทั้งทีเลยนะ” ชายหนุ่มพูดออกมาได้ไม่อายปาก หญิงสาวได้แต่ส่ายหัวไปมาแท

  • เจ้าพ่ออิทธิพล   ตอนพิเศษ ๑

    ตอนพิเศษ ๑8 เดือนผ่านไป...เวลา 04.35 น. ภายในห้องกว้างมีเพียงสองร่างชายหญิงกำลังนอนหลับใหล ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกำลังทำงานส่งผลให้ทั้งคู่หลับอย่างสบาย เพียงแค่ไม่กี่วินาทีต่อมาจากความเงียบสงบแปรเปลี่ยนเป็น.... “อะ โอ้ยยยย” หญิงสาวท้องโตสะดุ้งตื่นพร้อมกับส่งเสียงถึงความเจ็บปวดที่ได้รับ เสียงที่เธอร้องออกมาดังจนปลุกให้ชายร่างกำยำมีลายสักที่คอสะดุ้งตื่น “สร้อยเป็นอะไร!” เขาถามเธอออกไปด้วยความตระหนกตกใจ เมื่อเห็นหญิงสาวลุกขึ้นมานั่งกุมท้องใหญ่ “ละ..ลูก จะคลอด! โอ๊ยยยยยเจ็บบบ” หญิงสาวท้องโตพูดออกมาด้วยความเจ็บปวด เตียงที่เคยแห้งกลับกลายเป็นเปียกโชก บ่งบอกได้ดีว่าเด็กน้อยในท้องพร้อมที่จะออกมาลืมตาดูโลกแล้ว “เวรเอ๊ย! อดทนก่อนกูจะรีบพามึงไปโรงพยาบาล” ชายร่างกำยำรีบจัดการเสื้อผ้าบนตัวก่อนจะวิ่งอ้อมมาหาหญิงสาวด้วยความรีบร้อน “หนักฉิบหายเลยโว๊ยยยยย” ปากหนาบ่นอุบอิบ หญิงสาวไม่มีเวลามาสนใจเนื่องจากต้องทนกับอาการเจ็บปวดที่ได้รับ ฝ่ายชายรีบอุ้มหญิงสาววิ่งไปที่รถ

  • เจ้าพ่ออิทธิพล   บทที่ 31/2 END

    “ไหวไหมนั่น” ฉันทำท่าทางจะลุกเดินไปหา แต่เขาห้ามไว้ซะก่อน “อย่าแกล้งพ่อเขาหนักสิลูก” ฉันนอนลูบท้องเปล่งเสียงเบาบอกลูกของตัวเอง ส่วนเขาก็เดินขึ้นมานอนข้าง ๆ “ดีแล้วที่กูแพ้แทนมึง เพราะถ้ามึงแพ้เองกูคงไม่มีกะจิตกะใจทำงานแน่” แหนะ ยังจะมาปากหวานอีก “พูดถูกใจตลอดด” ฉันแอบแซวเขาพร้อมกับเอื้อมมือขึ้นไปหยิกแก้มทั้งสองไปมา “กูพูดตามความรู้สึก” เขาเอื้อมมือมากุมมือฉันที่กำลังหยิกเขา แล้วหอมมือฉันอย่างแผ่วเบา “รู้ไหมว่ารักมาก?” “อือรู้ ฉันก็รักพี่มากเหมือนกัน” “แล้วรู้ไหมว่ากู หวง ห่วง มึงมาก?” “รู้สิ สร้อยก็ หวง ห่วง พี่เหมือนกันนะ” “งั้นก็รู้ไว้ซะ ว่ามึงคือผู้หญิงของกูคนเดียวและเป็นแม่ของลูกกูด้วย” “>////พี่ก็เหมือนกันเป็นพ่อของลูกสร้อย” ความร้อนรุ่มแทรกผ่านเข้ามาที่ใบหน้าของฉัน เครื่องปรับอาการที่ว่าเย็นมากแล้วยังต้องยอมแพ้กลับความร้อนที่เผาผลาญอยู่บนหน้าของฉัน เขานี่มันพูดได้ไม่อายเลยจริง

  • เจ้าพ่ออิทธิพล   บทที่ 31/1 END

    บทที่ 31 END “ทำงี้กะจะให้กูหลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลยเหรอวะ” บ้าที่สุดดด ชอบพูดคำน่าอายอยู่นั่น “รีบไปได้แล้ว >///” ฉันออกแรงผลักไล่ให้เขาขยับตัวออก แล้วไล่ดุนหลังเขาจนไปถึงหน้าห้อง “เดี๋ยวรีบกลับนะ จุ๊บ” ว่าจับเขาก็จุ๊บลงบนปากของฉันอีกครั้ง แล้วหมุนตัวเดินออกไป กว่าจะได้ออกไปทำงานฉันก็เปลืองตัวไปกับเขามากโขแล้ว หุหุหัวค่ำ...Rrrr Rrr เสียงริงโทนดังขึ้นเรียกความสนใจให้ฉันละสายตาออกจากทีวี พลางก้มลงไปมองสายที่โทรเข้ามา ฉันยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าปลายสายเป็นใครโทรเข้ามา “จะกลับแล้วเหรอ” ฉันกดรับก่อนจะเอ่ยถามคนปลายสาย “อืม ใกล้ถึงแล้ว” เขาตอบเสียงเรียบ “ใกล้ถึงแล้วจะโทรมาให้เปลืองเงินทำไมเล่า” “คิดถึง เพิ่งมีเวลาจับมือถือเอง” เสียงออดอ้อนของปลายสายสร้างความรู้สึกดีให้ฉันไม่น้อย “คิดถึงเหมือนกัน วางสายก่อนขับรถอยู่อันตราย” “ครับ” เขาตอบรับด้วยคำสุภาพทำเอาฉันรู้สึกกระดากหูที่ได้ยิน ไม่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status