Share
บทที่ 1033 เมื่อผู้หญิงตกหลุมรักจนโงหัวไม่ขึ้น
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1034 เทวดาและปีศาจ
สิ่งแรกที่แวบเข้ามาในสายตาของทิฟฟานี่ก็คือใบหน้าที่หล่อเหลาที่ตามหลอกหลอนในความฝันของเธอ และทันใดนั้นรอยยิ้มอันกว้างขวางก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอ “อ่า! แสดงว่าคุณยังไม่ได้นอนใช่ไหม? ดูคุณนอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทางที่เศร้าสิ นี่คุณเหนื่อยหรือเพิ่งจะรู้ว่าชีวิตช่างไร้ความหมายเมื่อฉันไม่อยู่เคียงข้างคุณสองวันนี้ หือ?”แจ็คสันพิจารณาเธอผ่านโทรศัพท์และตอบว่า “อืม อาจทั้งสองอย่างเลย คุณลางานเพื่อเตรียมตัวสำหรับงานแต่งของเรา แต่ผมไม่ได้ทำอย่างนั้นหนิ ผมก็เลยต้องทำงานจนถึงวันนั้น... แต่ช่างมันเถอะ พรุ่งนี้เราต้องไปจดทะเบียนแล้วนะ ตื่นเต้นไหม?”“อืม ไม่ค่อยนะ” ทิฟฟานี่พึมพำโดยซ้อนความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ “ฉันคิดว่าฉันตื่นเต้นที่จะได้เจอคุณมากกว่า อย่างที่เขาว่ากันว่า ความห่างกันจะทำให้หัวใจโหยหากันมากขึ้น”แจ็คสันหลับตาลงเพราะความเหน็ดเหนื่อยอย่างแท้จริง “จริงแฮะ ผมก็อยากเจอคุณเร็ว ๆ เหมือนกัน โอ้ พรุ่งนี้ผมยังต้องไปตรวจดูสถานที่จัดงานแต่งของเราหลังจากที่เราไปรับทะเบียนสมรสแล้วและ- พระเจ้า มีหลายอย่างให้ต้องทำเลยล่ะ แต่มันก็… ทำให้ผมตื่นเต้นมาก”ทิฟฟานี่สงสารเขา เธอกังวลว่าภาระงานที่เขาต้องแบ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1035 เมลานี
อเลฮานโดรที่กำลังมึนเมาดึงเสื้อของลินน์ออกและมองดูผิวที่ขาวราวกับหิมะที่ซ่อนอยู่ภายใต้ “ไม่มีผู้ชายคนไหนสามารถต้านทานร่างกายของผู้หญิงได้หรอก” เขากล่าว “แต่ถึงแม้เธอจะมีสิ่งเหล่านั้นเธอก็ยังขี้ขลาดอยู่ดี ตอนนี้ฉันเห็นแล้วล่ะว่าฉันให้โอกาสเธอมากกว่าที่เธอสมควรได้รับ”ลินน์ไม่กล้าที่จะขัดขืนเขาและจึงไม่ได้ปกปิดตัวเอง ดังนั้นเธอจึงยืนอยู่อย่างเปลือยเปล่า อ่อนแอ และตัวสั่นด้วยความกลัว เธอไม่สามารถบอกได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอภายใต้ความมึนเมาของอเลฮานโดรทันใดนั้นประตูห้องนอนก็เปิดออกและเมลานีก็เดินเข้ามาสีหน้าที่ไม่สามารถอ่านออกได้บดบังใบหน้าของเธอทันทีที่ดวงตาของเธอจับจ้องมาที่พวกเขา “อเล คะ… คุณกำลังจะทำอะไร?”อเลฮานโดรปล่อยมือลินน์แล้วลินน์ก็ถอยกลับทันทีในขณะที่จัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อย “ฉันขอตัวก่อนนะคะ”เมลานีจ้องเธอจากด้านข้างเมื่อเธอเดินผ่านไปก่อนที่ตัวเองจะเดินไปหาอเลฮานโดร เสียงของเมลานีดังขึ้นหลายระดับ “ฉันถามว่า คุณกำลังจะทำอะไร!?”อเลฮานโดรดื่มไวน์ในแก้วจนหมดก่อนที่จะเอนหลังพิงเก้าอี้แล้วหลับตาลง “คุณก็เห็นไม่ใช่เหรอ? แล้วจะถามซ้ำซากทำไม? และอย่าใช้น้ำเสียงนั้นเมื่อค
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1036 อย่าบอกพ่อแม่คุณนะ
ทันทีที่เมลานีออกมาจากห้องเธอก็เผชิญหน้ากับพ่อบ้านของครอบครัวสมิธ เธอก้มศีรษะลงและซ่อนความรู้สึกของเธอพลางนำมือขวาไปปกปิดมือซ้ายเพื่อปกคลุมรอยฟกช้ำ "มีอะไรเหรอคะ?"“ดอน สมิธกำลังรอคุณอยู่” พ่อบ้านตอบอย่างมืออาชีพเธอพยักหน้าและตามเขาไปที่ลานกลางแจ้งในบ้าน ดอน สมิธดูเหมือนจะไม่มีแผนที่จะเข้านอน ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วแต่เขาก็ยังดื่มชาอยู่ ชาที่เขาดื่มเป็นประเภทชาที่ดื่มเพื่อช่วยให้ตื่นตัว มันจึงจะไม่ช่วยให้นอนหลับได้อย่างแน่นอน โดยเฉพาะกับคนสูงอายุในวัยของเขา“คุณปู่คะ” เธอทักทายตามมารยาทชายชราโบกมือเรียกให้เธอนั่งลง ลานกลางแจ้งในบ้านมีเพียงโคมไฟข้างถนนส่องแสงสว่าง มันจึงไม่ได้สว่างมากนัก ดังนั้นเมลานีจึงไม่จำเป็นต้องปกปิดมือซ้ายที่บาดเจ็บอีกต่อไปชายชรามองไกลออกไปในท้องฟ้ายามราตรีเป็นเวลานานมากก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมาว่า “เธอมีอะไรจะถามฉันไหม? เธอเพิ่งจะเข้าร่วมครอบครัวเมื่อไม่นานมานี้ เธอต้องรู้สึกวิตกบ้างแน่ ๆ ตระกูลสมิธซับซ้อนกว่าครอบครัวลาร์คมาก”เมลานีลดสายตาลงและชะงักเพื่อครุ่นคิด จากนั้นเธอจึงถามว่า “คุณเคยได้ยินชื่อทิฟฟานี่ เลนไหมคะ?”ดอน สมิธหันมาด้านข้างและมองเธอ “ฉันคาว่าเธอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1037 อุบัติเหตุ
ดอน สมิธชมเชยเมลานีด้วยความใจดี “ดูเหมือนว่าฉันเลือกถูกคนแล้ว เธอเพียงแค่ต้องเป็นภรรยาที่ดีและดูแลอเลให้ดี ที่เหลือให้ฉันจัดการเอง กลับไปดูแลเขาเถอะ เขาดื่มไปมาก เขาจะต้องการใครสักคนที่คอยดูแลเขาได้อย่างแน่นอน”เมลานีลุกขึ้น "โอเคค่ะ ถ้าอย่างนั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ คุณควรจะเข้านอนเช่นกันนะคะคุณปู่”เมื่อเมลานีกลับไปถึงห้องเธอก็ตระหนักถึงบ้างอย่าง ดอน สมิธกำลังบอกอะไรเป็นนัยหรือเปล่า? เขาหมายความว่าอย่างไรเมื่อเขาบอกเธอว่าเธอไม่ต้องกังวลและปล่อยให้เขาจัดการเอง? เขาจะไม่ทำอะไรทิฟฟานี่ใช่ไหม?เมลานีไม่เคยต้องเจอกับเรื่องแบบนี้มาก่อน เธอจึงไม่กล้าที่จะคิดมากเกินไปเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เธอยังคงรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากอยู่ดีเช้าวันรุ่งขึ้น แจ็คสันขับรถไปที่สำนักงานกิจการพลเรือนโดยตรง เมื่อเขาเห็นว่ารถของทิฟฟานี่ยังไม่อยู่ที่นั่นเขาจึงต้องการที่จะโทรไปเร่งเธอ ทว่าเมื่อเขานึกถึงทักษะการขับรถที่ไม่ดีของเธอ เขาก็คิดว่าการโทรไปอาจทำให้เธอเสียสมาธิ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องรอเธออย่างอดทนสิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ เมื่อคืนนี้ทิฟฟานี่นอนดึกมากและจึงตื่นสาย เธอคงจะยังคงหลับใหลอยู่ถ้าลิเ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1038 แปลก “นิดหน่อย”
อาจเป็นเพราะอเลฮานโดรได้ยินเสียงของทิฟฟานี่ เขาจึงลืมตามองเธอ จากนั้นเขาก็หมดสติไปอีกครั้งทิฟฟานี่ขับรถตามรถพยาบาลไปส่งเขาที่โรงพยาบาล อเลฮานโดรและคนขับรถตู้ถูกส่งตัวเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ตอนนั้นเองที่ทิฟฟานี่ฟื้นคืนสติได้และโทรหาแจ็คสัน “ตอนนี้คุณควรกลับบ้านไปก่อน ฉันยังไปไม่ได้ มีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างทาง!”แจ็คสันไม่ได้คาดคิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เขาฟังดูตกใจ "เกิดอะไรขึ้น? คุณอยู่ที่ไหน? คุณไม่ได้แค่จะมาสายสำหรับเรื่องสำคัญเช่นนี้ แต่คุณจะไม่มาเลยด้วยซ้ำ…”ทิฟฟานี่ไม่ได้ตั้งใจที่จะบอกเขาเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของอเลฮานโดรในอุบัติเหตุครั้งนี้ แต่เธอกลัวที่จะปลุกระดมความเป็นปรปักษ์หากเธอจะปกปิดความจริงจากแจ็คสัน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะพูดความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับอุบัติเหตุ“ผมจะไปรับคุณที่โรงพยาบาล หลังจากนั้นคุณจะต้องกลับบ้านกับผมทันที!” แจ็คสันสั่งหลังจากที่ได้ยินคำอธิบายของเธอพลางทำให้เธอตกใจทิฟฟานี่ลังเล “แต่สมาชิกครอบครัวอเลฮานโดรยังไม่มาเลย ฉันทิ้งเขาไว้แบบนี้ไม่ได้หรอก คุณกลับบ้านไปก่อนเถอะ ฉันอยู่ได้ ฉันกลับบ้านเองได้ เราค่อยไปจดทะเบียนสมรสในตอนบ่ายก็ได้”แจ็คสันปฏิเสธ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1039 นายรู้มากเกินไป
แจ็คสันส่ายหัว “ถ้าผมเดาไม่ผิดต้องมีคนจงใจทำร้ายคุณแน่นอน และอเลฮานโดรรู้เรื่องนี้ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาจึงไปปรากฏตัวเพื่อช่วยคุณ มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรืออุบัติเหตุทั้งนั้น”ทิฟฟานี่ตกใจมาก เธอจำชายที่มีแผลเป็นในรถตู้ได้และเริ่มตัวสั่น “อันที่จริงฉันก็สงสัยอยู่… เพราะคนขับรถตู้ดูเหมือนจะตั้งใจขับรถตรงมาที่ฉัน ดวงตาของเขาเหมือนเหยี่ยวและรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเขาน่ากลัวมาก ตอนนี้เขาอยู่ในห้องฉุกเฉิน ถ้าสิ่งที่คุณพูดเป็นเรื่องจริงแล้วใครกันที่พยายามจะทำร้ายฉันล่ะ? ฉันไม่ได้ไปทำให้ใครโกรธเคืองซะหน่อย ทำไมพวกเขาถึงต้องการจะทำร้ายฉันด้วย? แล้วอเลฮานโดรจะรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?”แจ็คสันชะงัก “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เอาอย่างนี้ดีไหม ผมจะพาคุณกลับบ้านแล้วบอกเรื่องนี้กับมาร์คและขอให้เขาสืบเรื่องนี้ คนที่มีแผลเป็นอยู่ในโรงพยาบาลใช่ไหม? ผมจะไปเยี่ยมเขาหลังจากที่ส่งคุณเสร็จแล้ว เราค่อยไปจดทะเบียนสมรสกันในวันหลัง ผมไม่ต้องการให้เกิดอุบัติเหตุใดก่อนงานแต่งของเราในวันพรุ่งนี้ คุณต้องเชื่อฟังผมและอย่าออกไปไหนคนเดียวนะ ถ้าคุณต้องออกจากบ้านจริง ๆ คุณจะต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ ไม่สิ คุณต้องขอให้ผมไปด
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1040 ความจริงที่เกิดขึ้นกับอเล
“ได้ค่ะ…” เมลานีตอบโดยไม่กล้าสบตาดอน สมิธอเลฮานโดรรอให้เมลานีออกไปก่อนที่จะถามว่า “คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมเหรอ?”สีหน้าของดอน สมิธสงบ “แกไม่ใช่อเลของฉัน อเลอยู่ที่ไหน?”อเลฮานโดรยิ้ม “ถ้าผมบอกคุณว่าตระกูลสมิธของคุณสูญเสียทายาทคนสุดท้ายไปแล้วล่ะ? คุณจะหัวใจวายตายตอนนี้เลยไหม? เขาเสียชีวิตที่โรงพยาบาลในนาฟาเอธ คุณน่าจะรู้ว่าผมก็อยู่ที่นั่นด้วย เขาตายข้างเตียงผม… เขาขอให้ผมอยู่เพื่อเขา อยู่แทนเขา และทำทุกอย่างที่เขาไม่มีโอกาสได้ทำ”"พอแล้ว!" ดอน สมิธคำราม "ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน! ฉันน่าจะใส่ใจเขามากกว่านี้ ฉันไม่น่าทะเลาะกับเขาและส่งเขาไปนาฟาเอธเลย ฉันไม่ควรเปิดโอกาสให้ใครได้ทำร้ายเขา… ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง…”อเลฮานโดรเพิกเฉยชายชราและมองออกไปนอกหน้าต่าง จู่ ๆ ดอน สมิธก็สงบลงอีกครั้ง “ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร ตอนนี้เราก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อยู่ดี ไม่มีใครบนโลกนี้สามารถทดแทนอเลฮานโดรได้ ยกเว้นแก แกเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลสมิธ”อเลฮานโดรขมวดคิ้ว นัยน์ตาของเขาเปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ ดอน สมิธรู้ว่าเขาไม่ใช่อเลฮานโดร แต่ดอนก็เลือกที่จะไม่ฆ่าเขาอย่างนั้นเหรอ? แล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1041 อีธาน คอนเนอร์ไม่มีตัวตนอีกต่อไป
ไม่นานหลังจากนั้นดอนก็กลับมาพร้อมกับผู้ติดตามสองสามคน ใบหน้าของอีธานถูกไฟไหม้จนไม่เหลือแววเดิม เนื่องจากร่างกายของเขานั้นบังเอิญทรงเดียวกันกับอเลฮานโดร อีธานจึงปกปิดอดีตของเขาจากสาธารณะและทำศัลยกรรมหลายต่อหลายครั้งจนรูปลักษณ์ภายนอกของเขาเหมือนดั่งฝาแฝดของอเลฮานโดร สมิธ เขายังทำลายรอยนิ้วมือของตัวเองเพื่อให้การปลอมตัวดูน่าเชื่อถือยิ่งขึ้นอีกด้วยหลังจากทุกอย่างที่เขาต้องผ่านมา อีธานก็ไม่ได้ต้องการที่จะสู้กับมาร์คอีกต่อไป เรื่องเดียวที่เขาเสียใจคือ ทิฟฟานี่ หญิงสาวที่ยอมเสียทุกอย่างเพื่อเขา ไม่มีอะไรสามารถทำให้เขามีความสุขได้มากกว่าการได้อยู่กับคนที่เขารักอย่างสุดหัวใจ ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะตามหาทิฟฟานี่ทันทีที่เขากลับมา เพื่อที่จะได้ชดใช้ทุกสิ่งที่เคยทำในอดีตดอนคว้าขาที่บาดเจ็บของอีธานเมื่อเห็นเขาเงียบไปนาน“ตอนนี้แกก็ทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ เมลานีเป็นคนที่แอบส่งข้อมูลให้แกใช่ไหม? ฉันกำลังพยายามที่จะกำจัดต้นเหตุของความกังวลใจให้เธอ แต่ใครจะไปคิดว่าเธอจะสนใจแต่แกเพียงผู้เดียว ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ทิฟฟานี่ก็คงตายไปแล้ว ดังนั้น ถ้าแกไม่เต็มใจที่จะแสร้งเป็นอเลฮานโดรต่อ ฉันก็ยินดีที่จะเห็นแกต
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
