Share
บทที่ 1039 นายรู้มากเกินไป
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1040 ความจริงที่เกิดขึ้นกับอเล
“ได้ค่ะ…” เมลานีตอบโดยไม่กล้าสบตาดอน สมิธอเลฮานโดรรอให้เมลานีออกไปก่อนที่จะถามว่า “คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมเหรอ?”สีหน้าของดอน สมิธสงบ “แกไม่ใช่อเลของฉัน อเลอยู่ที่ไหน?”อเลฮานโดรยิ้ม “ถ้าผมบอกคุณว่าตระกูลสมิธของคุณสูญเสียทายาทคนสุดท้ายไปแล้วล่ะ? คุณจะหัวใจวายตายตอนนี้เลยไหม? เขาเสียชีวิตที่โรงพยาบาลในนาฟาเอธ คุณน่าจะรู้ว่าผมก็อยู่ที่นั่นด้วย เขาตายข้างเตียงผม… เขาขอให้ผมอยู่เพื่อเขา อยู่แทนเขา และทำทุกอย่างที่เขาไม่มีโอกาสได้ทำ”"พอแล้ว!" ดอน สมิธคำราม "ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน! ฉันน่าจะใส่ใจเขามากกว่านี้ ฉันไม่น่าทะเลาะกับเขาและส่งเขาไปนาฟาเอธเลย ฉันไม่ควรเปิดโอกาสให้ใครได้ทำร้ายเขา… ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง…”อเลฮานโดรเพิกเฉยชายชราและมองออกไปนอกหน้าต่าง จู่ ๆ ดอน สมิธก็สงบลงอีกครั้ง “ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร ตอนนี้เราก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อยู่ดี ไม่มีใครบนโลกนี้สามารถทดแทนอเลฮานโดรได้ ยกเว้นแก แกเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลสมิธ”อเลฮานโดรขมวดคิ้ว นัยน์ตาของเขาเปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ ดอน สมิธรู้ว่าเขาไม่ใช่อเลฮานโดร แต่ดอนก็เลือกที่จะไม่ฆ่าเขาอย่างนั้นเหรอ? แล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1041 อีธาน คอนเนอร์ไม่มีตัวตนอีกต่อไป
ไม่นานหลังจากนั้นดอนก็กลับมาพร้อมกับผู้ติดตามสองสามคน ใบหน้าของอีธานถูกไฟไหม้จนไม่เหลือแววเดิม เนื่องจากร่างกายของเขานั้นบังเอิญทรงเดียวกันกับอเลฮานโดร อีธานจึงปกปิดอดีตของเขาจากสาธารณะและทำศัลยกรรมหลายต่อหลายครั้งจนรูปลักษณ์ภายนอกของเขาเหมือนดั่งฝาแฝดของอเลฮานโดร สมิธ เขายังทำลายรอยนิ้วมือของตัวเองเพื่อให้การปลอมตัวดูน่าเชื่อถือยิ่งขึ้นอีกด้วยหลังจากทุกอย่างที่เขาต้องผ่านมา อีธานก็ไม่ได้ต้องการที่จะสู้กับมาร์คอีกต่อไป เรื่องเดียวที่เขาเสียใจคือ ทิฟฟานี่ หญิงสาวที่ยอมเสียทุกอย่างเพื่อเขา ไม่มีอะไรสามารถทำให้เขามีความสุขได้มากกว่าการได้อยู่กับคนที่เขารักอย่างสุดหัวใจ ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะตามหาทิฟฟานี่ทันทีที่เขากลับมา เพื่อที่จะได้ชดใช้ทุกสิ่งที่เคยทำในอดีตดอนคว้าขาที่บาดเจ็บของอีธานเมื่อเห็นเขาเงียบไปนาน“ตอนนี้แกก็ทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ เมลานีเป็นคนที่แอบส่งข้อมูลให้แกใช่ไหม? ฉันกำลังพยายามที่จะกำจัดต้นเหตุของความกังวลใจให้เธอ แต่ใครจะไปคิดว่าเธอจะสนใจแต่แกเพียงผู้เดียว ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ทิฟฟานี่ก็คงตายไปแล้ว ดังนั้น ถ้าแกไม่เต็มใจที่จะแสร้งเป็นอเลฮานโดรต่อ ฉันก็ยินดีที่จะเห็นแกต
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1042 เขาคืออเลฮานโดรจริง ๆ เหรอ?
แอเรียนขมวดคิ้ว “เธอพูดบ้าอะไร? การที่เธอใช้สมองของตัวเองเกี่ยวอะไรกับความฉลาดของลูกเธอ? เจ้าบ้องตื้นเอ๊ย! อย่างไรก็ตาม ไหน ๆ เธอก็ไม่ได้ติดต่อกับอเลฮานโดรแล้วเธอก็ควรจะอยู่ห่าง ๆ เขาไว้ พูดตามตรงเลยนะ ฉันมักจะรู้สึกแปลก ๆ เวลาที่เจอเขาเสมอ แต่ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร อย่างไรก็ตาม เธอควรจะพักผ่อนอยู่ที่บ้านและเตรียมตัวเพื่อเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดในวันพรุ่งนี้”ทิฟฟานี่ยิ้มและพูดว่า “ก็ได้ พรุ่งนี้เธอควรจะมาหาฉันแต่เช้านะ ให้สมอร์อยู่กับมาร์คไปก่อน เขาแต่งงานแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวได้ เช่นเดียวกันกับเธอ เธอไม่สามารถเป็นเพื่อนเจ้าสาวของฉัน ฉันเลยต้องใช้เงินจ้างคนมา ฉันไม่รู้จักใครเลย”เมื่อทิฟฟานี่พูดเช่นนั้นแอเรียนก็นึกถึงเอริกอีกครั้ง ถ้าเขายังอยู่ เขาคงจะได้เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวไปแล้วไม่นานหลังจากนั้นแจ็คสันก็มาเพื่อมารับทิฟฟานี่ แต่ลิเลียนกลับหยุดเขาไว้ที่หน้าประตู “แจ็คสัน นายไม่ควรเข้าประตูนี้ก่อนวันแต่งงาน มันเป็นข้อห้าม ทิฟฟานี่ก็ไม่ควรไปค้างที่บ้านนายเช่นกัน พรุ่งนี้ก็แต่งแล้วนะ”ทิฟฟานี่หัวเราะเยาะแจ็คสันจากอีกฝั่งหนึ่งของประตู “คุณกลับไปเถอะ ฉันอยู่ได้ พ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1043 ลิเลียนเสียน้ำตาเพราะลูกสาวของเธอ
มาร์คดูขบขันเมื่อมองไปที่แอเรียน "เธอหมายความว่าอะไร? ไหนบอกมาซิว่าเธอคิดอะไรอยู่”แอเรียนหมดความมั่นใจเมื่อมาร์คมองเธออย่างนั้น “ฉันไม่ได้ฉลาดเท่าคุณ ดังนั้นคุณคิดเอาเองเลย ฉันไม่มีอะไรจะพูดแล้ว”เขาลุกขึ้นและเดินมายืนข้างหน้าเธอก่อนที่จะค่อย ๆ รับสมอร์ไปอุ้ม “ฉันรู้ว่าเธอกำลังพยายามจะสื่ออะไร เธอกำลังสงสัยว่าอเลฮานโดรคนนี้ไม่ใช่อเลฮานโดรตัวจริงและเธอก็สงสัยว่า… อีธานมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาด้วยใช่ไหมล่ะ? ฉันก็สงสัยเหมือนกัน แต่ไหนล่ะหลักฐาน? ไม่มี ดังนั้นหากเราไม่สามารถหาหลักฐานที่เป็นรูปธรรมมาได้เราก็ไม่มีทางที่จะยืนยันหรือพิสูจน์อะไรได้เลย”แอเรียนรู้ว่ามาร์คก็คิดแบบเดียวกันกับเธอ “ฉันไม่ได้บอกเรื่องนี้กับทิฟฟานี่เพราะว่ามันเป็นเพียงความสงสัยของเรา ฉันเคยพบอเลฮานโดรมาก่อนและรู้สึกแปลกมาก ฉันทั้งรู้สึกคุ้นเคยกับเขาแต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ เขามักจะต้องการเอาชนะคุณเสมอ แต่เขาก็ไม่เคยทำอะไรที่รุนแรงเกินไป เขายังพยายามตีสนิทกับทิฟฟานี่และนั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจที่สุด อีกอย่าง ฉันจำตอนที่เจอเขาครั้งหนึ่งได้ว่าเขาบอกให้ฉันสอนสมอร์ให้เรียกเขาว่าคุณอาหากสมอร์เริ่มพูดได้ด้วย”ม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1044 วันแต่งงาน
แอเรียนไม่เคยคิดถึงเฮเลนมากเท่านี้มาก่อน ความรู้สึกของเธอจึงปะปนไปด้วยความเกลียดชังเมื่อเกือบจะแปดโมงเช้า แจ็คสันและทีมงานก็มาถึงและจอดรถที่ชั้นล่าง หลาย ๆ ขั้นตอนถูกข้ามไปเนื่องจากการตั้งครรภ์ของทิฟฟานี่โดยไม่ต้องการทำให้มันยากสำหรับเธอ ดังนั้นแจ็คสันจึงเข้ามาในบ้านโดยไม่มีสิ่งกีดขวางใด ๆ และอุ้มทิฟฟานี่ไปขึ้นรถด้วยตัวของเขาเองแอเรียนควรจะดูแลทิฟฟานี่อย่างใกล้ชิด ดังนั้นเธอจึงขึ้นรถไปกับพวกเขาโดยนั่งข้างคนขับในขณะที่คู่บ่าวสาวนั่งด้านหลัง ลิเลียนขึ้นไปในรถคันที่สองหลังจากที่พวกเขานั่งรถไปเกือบครึ่งเมืองแล้ว ในที่สุดพวกเขาก็ไปถึงที่โรงแรมหลังสิบเอ็ดโมงแอเรียนสังเกตเห็นชายหนุ่มรูปงามที่อุ้มเด็กอยู่ในอ้อมแขนได้ง่ายดาย ดังนั้นเธอจึงเห็นมาร์คที่กำลังอุ้มสมอร์อยู่ท่ามกลางฝูงชนขณะที่เธอเข้าไปในห้องรับรองของโรงแรมทันที เธอกลัวว่าสมอร์จะงอแงหากเขาเห็นเธอ เธอจึงตัดสินใจที่จะยังไม่ไปพบปะกับพวกเขาห้องจัดงานได้รับการตกแต่งเป็นอย่างดีและไม่เกินจริงหากจะบอกว่ามันถูกประดับประดาไปจนถึงเพดานด้วยช่อดอกไม้สีขาวทุกหนแห่งโดยเฉพาะบริเวณที่เจ้าสาวและเจ้าบ่าวจะต้องเดินผ่าน ทางเดินยังถูกตกแต่งด้วยกลี
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1045 กรรมดี
ในขณะนั้นทิฟฟานี่ไม่กล้าที่จะหายใจแรงเกินไปเพราะกลัวว่าน้ำตาของเธอจะทำลายเครื่องสำอางของเธอบางหลวงมองมาที่เธอและถามว่า “คุณเลน คุณจะรับคุณเวสต์เป็นสามีที่แต่งงานถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่? คุณสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อเขาทั้งในยามสุขและยามทุกข์ ในยามที่ป่วยและในยามที่สบายดี และว่าจะรักเขาและให้เกียรติเขาตลอดชีวิตของคุณหรือไม่?”ทิฟฟานี่สำลักและพูดอย่างหนักแน่น “รับค่ะ!”บาทหลวงยิ้มอย่างอ่อนโยน “เชิญคู่บ่าวสาวสวมแหวนได้ครับ”เจ้าสาวและเจ้าบ่าวต่างหยิบแหวนและสวมมันให้กันและกัน ก่อนที่บาทหลวงจะทันได้พูดให้แจ็คสันจูบเจ้าสาวได้ แจ็คสันก็รีบจูบทิฟฟานี่อย่างหมดความอดทน นอกจากรสชาติของลิปสติกแล้วเขายังสามารถลิ้มรสริมฝีปากของเธอได้ ในที่สุดเธอก็เป็นของเขาเสียงเชียร์ของซัมเมอร์ดังที่สุดท่ามกลางแขกรับเชิญด้านล่างเวที เธอไม่สนมารยาทในการเป็นภรรยาของเศรษฐีและปรบมืออย่างตื่นเต้น น้ำตาแห่งความปิติตกจากดวงตาของเธอ เธอมองไปที่แอตติคัสซึ่งอยู่ข้าง ๆ เธอและพูดว่า “ความพยายามทั้งหมดที่ฉันทุ่มเทให้กับการเลี้ยงดูเขาตลอด 30 ปีที่ผ่านมาในที่สุดก็สำเร็จลุล่วงแล้ว ช่างเป็นการเดินทางที่วิเศษจริง ๆ!”เพื่อนของเธ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1046 ชุดงานแต่งล้วนแต่จะทำให้อึดอัด
“ถ้าอย่างนั้นฉันออกไปก่อนนะ พวกเธอจะได้คุยกัน” ซัมเมอร์กล่าวเมื่อซัมเมอร์จากไปบทสนทนาของทั้งคู่ก็เป็นกันเองขึ้นเนื่องจากทิฟฟานี่ไม่จำเป็นต้องห่วงภาพพจน์ของตนเองอีกต่อไป แต่หากซัมเมอร์อยู่เธอจะต้องสงวนตนเองเสมอ “แอริ ทำไมเธอไม่ขอให้มาร์คจัดงานแต่งบ้างล่ะ? ฉันตะลึงมากตอนที่เดินเข้างาน พวกเขาไม่ยั้งมือเลยจริง ๆ มันเหมือนความฝันเลย แต่เมื่อนึกภาพตอนที่พวกเขาต้องเก็บทุกอย่างหลังจากที่งานเลิกมันก็ดูน่าเสียดายมาก งานนี้คงจะใช้เงินไปไม่น้อย และฉันไม่แม้แต่จะต้องกระดิกนิ้วด้วยซ้ำ ครอบครัวเวสต์ช่างใส่ใจฉันจริง ๆ ฉันรู้สึกสำคัญมากเลย เหมือนเป็นสมบัติที่ล้ำค่า ฉันนี่โชคดีจริง ๆ…” แอเรียนยักไหล่ “มาร์คและฉันแต่งงานกันมาตั้งนานแล้ว ทำไมเราจะต้องมาจัดงานแต่งเอาตอนนี้ล่ะ? แบบนี้เราก็ไม่ได้รู้สึกขาดอะไร บางทีฉันก็แอบเสียดายแหละ แต่มันไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น มนุษย์เราควรจะรู้จักเพียงพอ อีกอย่าง เราจัดงานเลี้ยงครบรอบ 1 เดือนให้ลูกชายไปแล้ว ถ้าขืนเราจัดงานแต่งตอนนี้มันจะดูตลกนะ”“ฉันไม่คิดเหมือนเธอเลย ถ้าเป็นฉัน ฉันจะเสียดายมากจนไม่สามารถข่มตานอนได้เลยแหละ เขาจะต้องจัดงานแต่งใหม่ให้ฉัน ฉันเห็นมาร์คอุ้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1047 ทำไมคุณถึงเตือนผมเรื่องแผนการของเขา?
“พอได้แล้วคุณ เห็นได้ชัดว่าคุณก็ต้องการที่จะนอนเหมือนกัน แต่คุณแค่ใช้ลูกในท้องเป็นข้ออ้าง” แจ็คสันอุทานอย่างหัวเสีย “ตกลง เราจะไปนอนด้วยกัน แต่ห้ามแตะตัวผมนะ ไม่อย่างนั้นผมจะนอนหลับไม่สนิท แล้วพอเราตื่นตอนกลางคืน… คุณอยากจะทำอะไรก็ตามใจคุณเลย”…ยามกลางคืนที่คฤหาสน์สมิธเจตต์ขับรถพาอเลฮานโดรกลับจากโรงพยาบาลและพยุงเขาขึ้นรถเข็น เพียงแต่ครั้งนี้มันไม่ใช่การแสดงอีกต่อไปดอน สมิธได้ขัดขวางไม่ให้อเลฮานโดรได้รับการรักษาทางแพทย์สำหรับขาของเขาที่โรงพยาบาล ดังนั้นเขาจึงสามารถกลับบ้านได้ก่อนกำหนด จากนี้ไปแพทย์ประจำตัวคนหนึ่งจะมาที่คฤหาสน์เพื่อให้ยาทางเส้นเลือดแก่อเลฮานโดรสำหรับการลดการอักเสบของแผลไฟไหม้เจตต์ขวัญเสียจนไม่ส่งเสียงตลอดทาง เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าในระหว่างที่เขาไม่อยู่เพียงไม่กี่วันเรื่องราวจะเกิดขึ้นมากมายขนาดนี้ ตัวตนที่แท้จริงของอเลฮานโดรไม่ใช่ความลับอีกต่อไป เพียงแต่ว่าดอน สมิธยังไม่ทันได้มีเวลามาคุยกับเขา เขาอยู่ข้างอเลฮานโดรมาตั้งนาน เพราะฉะนั้นการที่เขาจะบอกว่าเขาไม่รู้เรื่องนี้เลยก็คงจะฟังไม่ขึ้น ตอนนี้เจตต์เริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับตนเองระหว่างที่เขาเข็นรถขอ
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
