บทที่ 398 แขก

แอเรียนแค่คิดว่ามาร์คโกรธ เธอค่อนข้างหวาดกลัวเล็กน้อย อย่างไรก็ตามเธอก็ไม่ย่อท้อ จะว่าไปแล้วการได้ดื่มด่ำกับเครื่องปรับอากาศในคาเฟ่กับการพักผ่อนในออฟฟิศที่เงียบสงบของมาร์คก็มีความแตกต่างกัน

เมื่อเอลลี่มาถึงชั้นที่สี่สิบหก เอลลี่ก็เดินเข้าไปเตือนแอเรียนว่า "คุณนายคะ คุณเทรมอนต์มีแขกค่ะ"

แขก? เธอคิดถึงคําพูดของเอลลี่อยู่พักหนึ่ง แล้วถามว่า "คุณหมายถึง… ฉันไม่ควรที่จะเข้าไปตอนนี้ใช่ไหม?"

เอลลี่ส่ายหัว "ไม่ค่ะ ฉันแค่มาแจ้งให้คุณทราบ"

เอลลี่ไม่ได้ห้ามเธอ แค่เตือนเธอเหรอ? แขกคนไหนต้องการพิธีรีตองแบบนี้?

แอเรียนอดที่จะสงสัยไม่ได้ พร้อมกันนั้น สายตาของเธอก็ก้มลงมองอยู่ที่หน้าอกของเอลลี่ เธอรู้มาตลอดว่าเอลลี่เป็นผู้หญิงสวย มีภาพลักษณ์เหมือนนางแบบ เธอตัวสูง มีส่วนเว้าส่วนโค้งในทุกที่ที่เหมาะสม ขนาดเธอแต่งตัวแบบมืออาชีพ หน้าอกของเธอยังรัดกับกระดุมเสื้ออยู่ แม้แต่ในฐานะผู้หญิงด้วยกัน แอเรียนก็ยังอดมองพวกเธอไม่ได้

เขาจะอยู่อย่างสงบแบบนี้ได้ยังไง ในเมื่อมาร์คเจอเลขาสาวสวยแบบนี้ทุกวัน และที่ตลกกว่านั้น เขาวางโต๊ะของเอลลี่ ไว้ตรงทางเดินนอกห้องทำงาน นี่มันเสียความสวยของเอลลี่ไปเปล่า ๆ

เอลลี่ถามว