Share
บทที่ 468 คะแนนของคู่ครอง
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 469 ผู้มีพระคุณลับ
ชายคนนั้นคลำหาข้ออ้าง “ทำให้การซื้อกลับบ้านสะดวกยิ่งขึ้น”ทันย่ารำพึงระหว่างการท่องแต่ละตัวเลขของแอเรียน “ปกติพวกคุณโทรหาร้านโดยตรงไม่ใช่เหรอ? แอริอาจเป็นหนึ่งในเจ้าสองคน แต่เธอมักจะยุ่งอยู่ในครัว ดังนั้นเธอจึงไม่ค่อยได้รับคำสั่งซื้อ ฉันคิดว่าการโทรหาร้านโดยตรงน่าจะดีกว่า”ชายคนนั้นเก็บหมายเลขของหญิงสาวไว้อย่างระมัดระวังขณะตอบกลับว่า “อ่อ เข้าใจแล้วครับ ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณ"ธัญญ่าคิดจะบอกแอเรียนเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนเล็กน้อยเกี่ยวกับหมายเลขโทรศัพท์ของแอเรียนเมื่อเธอกลับไปที่ร้าน แต่ความพลุกพล่านของวันนั้นก็มาเรื่อย ๆ และในไม่ช้า เธอก็ลืมมันไปโดยสิ้นเชิงตกกลางคืน เมื่อคาเฟ่ใกล้ถึงเวลาปิดแล้ว โทรศัพท์ของแอเรียนก็ส่งเสียงบี๊บ ‘นมอุ่นหนึ่งแก้ว น้ำตาลน้อย'เธอรู้สึกงงเมื่อเห็นว่ามีคนสั่งผ่านหมายเลขของเธอ แต่เธอตอบอย่างใจเย็นว่า 'ขอที่อยู่ในการจัดส่งด้วยค่ะ'อีกฝ่ายก็รีบตอบ 'อาคารสำนักงานตรงข้ามร้านของคุณ ผมจะส่งรายละเอียดให้เมื่อคุณทำเสร็จแล้ว'ขั้นตอนในการเตรียมนมนั้นง่ายมาก เพียงแค่อุ่นนมที่บรรจุห่อมาแล้วเสิร์ฟในแก้ว แม้ในร้านกาแฟจะมีเครื่องดื่มมากมาย แต่ก็ไม่ใช่ทาง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 470 พรมลิขิตหรือความรอบคอบ?
ทิฟฟานี่ตกใจมากจนปลาหลุดออกจากปากที่อ้าค้างของเธอและกระเด็นตกจากโต๊ะ “ดะ-เดี๋ยว นี่ไม่ได้มาจากคุณเหรอ? ถ้าอย่างนั้นมีคน… มีคนส่งสิ่งนี้ผิดห้อง และฉันก็เปิดกินมันเรียบร้อย!” เธอร้อง “รึ-หรือแย่กว่านั้น ถ้านี่ไม่ใช่การส่งผิด แสดงว่าเป็นการพยายามลอบสังหารด้วยยาพิษ และฉันก็หลงกล! ฉันจะตายยยยย!”แจ็คสันหัวเราะทันที “กินให้อร่อยนะเจ้าโง่ แน่นอนว่าผมไม่ได้ทำอาหารนั้น - แต่ผมสั่งให้คนอื่นทำแทน! ผมเปิดสาขาใกล้บ้านคุณแล้ว และคิดว่าพวกคุณสาว ๆ อาจจะหิวหลังเลิกงาน ผมจึงขอให้แม่ครัวเตรียมอาหารเย็นก่อนที่ร้านจะปิดและให้พวกเขาไปส่งให้คุณ พวกคุณผู้หญิงคงทำงานจนดึกมากถ้าพวกเขาตัดสินใจที่จะแขวนมันไว้ที่ประตูแทนที่จะรอพวกคุณ”ทิฟฟานี่ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก “จ๊าก เจ้าจอมซน เจ้าเล่ห์! คุณน่าจะบอกฉันทันทีแทนที่จะสร้างฉากให้ฉันเหมือนในหนังสยองขวัญ! คุณรู้อะไรไหม? ไปตายซะ ฉันหิว ฉันจะไปกินล่ะ ฉันจะกินให้หมดเกลี้ยงเลย!”เธอวางสาย และแอเรียนก็หยุดทิฟฟานี่จากการหยิบอาหารโดยจับหน้าผากของเธอด้วยมือที่วางไว้อย่างดีทันที“เธอรู้ตัวไหมว่าตอนที่เธอพูดกับแจ็คสันนั้นเป็นอย่างไร? 'จ๊าก เจ้าจอมซน เจ้าเล่ห์!' - นั้น
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 471 ความรักที่ไม่สมหวังก่อให้เกิดปัญหาน้อยลง
มาร์ค เทรมอนต์ ไม่หันไปทางเธอเลย เขาเพียงหายเข้าไปในฝูงชนรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บดบังริมฝีปากซีดของเธอ เธอไม่อยากถูกพบเห็นไม่ใช่เหรอ? เธอบอกกับตัวเองว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุด โอบกอดในไนท์คลับนั้นเหรอ? ลืมมันเถอะ มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ชั้นสูงสุดของตึกซึ่งเต็มไปด้วยพนักงานตำแหน่งสูงของบริษัท มาร์คผลัดเยี่ยมทุกแผนกในอาคาร หลังแว่นตาเหล่านั้นมีดวงตาที่ขุ่นเคืองที่เคลือบด้วยความเย็นชาเล็กน้อยเฝ้ามองพนักงานที่กระวนกระวายขณะที่พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดหลังจากสั่งกาแฟสองแก้วผ่านแชทได้ทันควัน หางตาของนิคก็เห็นมาร์คใกล้เข้ามา เขารีบวางโทรศัพท์ลงและกลับไปทำงานต่อ หัวหน้าของเขาได้แจ้งเขาก่อนหน้านี้แล้วว่าเจ้านายจะมาวันนี้ ถ้ามาร์คพบว่าเขาเล่นแต่โทรศัพท์ นิคก็จะตกงานทันทีอย่างไรก็ตาม โชคของเขาลดลง เมื่อมาร์คเดินผ่านทางเดินของนิค จู่ ๆ ชายร่างสูงก็หยุดและคร่ำครวญว่า “ทางเดินนี้แคบเกินไป”ผู้บังคับบัญชาที่อยู่ข้าง ๆ เขาเป็นคนคล่องแคล่วว่องไวและรีบพูดขึ้นทันที “โอ้ ใช่ จริงมากครับท่าน ผมจะให้คนมาปรับมันโดยเร็วที่สุด”ทันใดนั้น โทรศัพท์ของนิคก็ดังขึ้นด้วยข้อความของแอเรียน
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 472 นายหญิง
ผู้บริหารระดับสูงรีบเข้าไปในสำนักงาน “เอ่อ… คุณเทรมอนต์ นิคบอกผมเกี่ยวกับความเข้าใจผิดของท่าน ท่านไม่สามารถตำหนิคนที่ไม่รู้ได้ ตอนนี้เขารู้แล้วและเขาจะไม่ทำเช่นนั้นอีก นิคเป็นสมาชิกของทีมที่มีความสามารถมาก ดูสิ คุณเทรมอนต์…”มาร์คนั่งที่โต๊ะทำงานและมองดูรายงานของบริษัทอย่างใจเย็น ภายนอกที่เย็นชาก่อนหน้านี้ของเขาได้หายไปอย่างสมบูรณ์ “ผมไม่เคยพูดว่าผมจะไล่เขาออก อย่างที่คุณพูด ผมไม่สามารถตำหนิคนที่ไม่รู้ได้ จากนี้ไป ผมอยากให้ทุกคนในบริษัทรู้ไว้ว่าว่าแอเรียนเป็นภรรยาของผม คุณสามารถชอบขนมของเธอได้ แต่ห้ามชอบเธอ หรือไม่งั้น…"ผู้บริหารระดับสูงพยักหน้าและโค้งคำนับ “ครับท่าน ครับท่าน! ตอนนี้ทุกคนรู้แล้ว แต่… ทำไมคุณหญิงเทรมอนต์ถึงเปิดร้านขนมในสถานที่แบบนี้?”คำถามของเขาได้รับการจ้องมองจากมาร์ค “นั่นเป็นเรื่องที่คุณต้องกังวลหรือเปล่า? ไปเอาขนมมาให้ผมหนึ่งกล่องและอเมริกาโน่หนึ่งแก้ว”ผู้บริหารระดับสูงปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก “จากร้านคุณหญิงเทรมอนต์เหรอครับ?”มาร์คจ้องเขาราวกับว่าเขากำลังมองคนงี่เง่า “คุณคิดว่าไงล่ะ?”ผู้บริหารระดับสูงกลัวเกินกว่าจะงุ่มง่ามอีกต่อไป เขาพึมพำตอบและรีบมุ่งหน้าไ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 473 การแลกเปลี่ยนเพื่อสันติภาพ
ทิฟฟานี่หุบปากทันทีพลางยิงสายตาให้นายา นายาเข้าใจท่าทางที่ละเอียดอ่อนของเธอและกลับไปทำงานเมื่อพวกเขากลับมาถึงบ้านในคืนนั้น แอเรียนจ้องไปที่กระดาษแผ่นนั้นนานหลายชั่วโมง ทิฟฟานี่เคี้ยวอาหารที่แจ็คสันส่งมาและบ่นว่า “โถ่เอ๊ย ใช้มันถ้าเธอต้องการ ถ้าไม่ก็โยนมันทิ้ง ไม่ว่าด้วยวิธีใดฉันจะสนับสนุนการตัดสินใจของเธอ หยุดจ้องมันได้แล้ว มันจะสิงเธออยู่แล้ว”แอเรียนวางกระดาษแผ่นนั้นลง “กินอาหารของเธอไป ฉันคิดว่าแจ็คสันต้องเลี้ยงหมูแน่ ๆ และใช่ ฉันหมายถึงเธอ เธอเป็นหมูอ้วน ถ้าเธอทานอาหารเย็นทุกวันแบบนี้ เธอจะน้ำหนักขึ้น ตัวเธอจะแตกเหมือนลูกโป่ง!”ทิฟฟานี่มองโลกในแง่ดีมาก “ทำไมฉันต้องกลัวด้วย? ฉันจะไม่มีวันได้ผู้ชายดี ๆ มาแต่งงานด้วย ฉันใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้อย่างสะดวกสบายมากขึ้น ฉันสามารถทำทุกอย่างที่ฉันต้องการ ชีวิตมันสั้น ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เธอไม่ควรละเลยความอยากอาหารและท้องของเธอ นอกจากนี้ เมื่อตายไปเธอจะไม่มีอะไรให้กิน”มันดูไม่เหมือนทิฟฟานี่เลย พวกเขาเป็นผู้หญิงทั้งคู่ และทิฟฟานี่เคยกลัวอ้วนและเกลียดการถูกเรียกว่าอ้วนด้วย หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แอเรียนก็ถามว่า "ทิฟฟ์ บอกมาตรง ๆ มีอะไรเกิ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 474 คำหยาบคายจากสเปรย์ทาสี
ไม่นานแอเรียนก็ตระหนักได้ว่า “ช่างมันเถอะ พอแล้ว เราจะเรียกช่างซ่อมประตูมาเปลี่ยนประตู”ทิฟฟานี่ปวดใจ “ประตูนี้แพงนะ ฉันจะไปจับไอ้บ้านั่นและสั่งสอนพวกมัน!”ตอนนั้นยังเช้าอยู่ จึงไม่สามารถเปลี่ยนประตูได้ในทันที ธุรกิจจำนวนมากยังไม่เปิด ดังนั้นแอเรียนและทิฟฟานี่จึงหาเครื่องมือบางอย่างและพังประตูลง แต่พวกเขาต้องเก็บมันไว้ เพราะมันจะเป็นหลักฐานในรายงานของตำรวจ นี่จะถือเป็นความเสียหายต่อทรัพย์สินที่ผิดกฎหมาย มูลค่าประตูก็เพียงพอที่จะฟ้องคดีได้ตำรวจและช่างซ่อมประตูมาถึงพร้อมกัน เมื่อตำรวจเห็นสภาพของประตูกระจกซึ่งถูกรื้อทิ้งแล้ว จึงถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน จากนั้นจึงออกไปตรวจดูกล้องวงจรปิด บริเวณโดยรอบอยู่ภายใต้การเฝ้าระวัง ดังนั้นจึงไม่ยากที่จะดึงภาพออกมาเมื่อถึงเวลาที่ทุกคนในร้านมาถึงที่ทำงาน ช่างซ่อมประตูก็ยังยุ่งอยู่ พวกเขาอดรู้สึกประหลาดใจไม่ได้ “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเราถึงเปลี่ยนประตูของเรา?”ทิฟฟานี่ยังคงโกรธเคือง “พวกคนเถื่อนบางคนวาดภาพคำที่ไม่เหมาะสมไปทั่วประตูของเรา แค่สาปแช่งพวกเราก็แย่แล้ว แต่เรายังต้องเปลี่ยนประตูด้วยเหตุนี้อีก ฉันได้แจ้งความกับตำรวจแล้ว เมื่อพวกเขาพบผู้กระทำผิด
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 475 เคยแล้ว
แอเรียนกล่าวต่อว่า “เราจ่ายค่าจ้างให้เธอในวันที่เราไล่เธอออกและไม่ได้เรียกเก็บเงินเธอสำหรับของหวานหรือดื่มเครื่องดื่มที่เธอกินของเราทุกวัน เราแค่ตัดเงินส่วนเล็ก ๆ ออกเนื่องจากเธอมาสายทุกวัน เธอไม่พอใจอย่างยิ่งและทะเลาะกับเราก่อนจะจากไป ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เธอให้เพื่อนสั่งของหวานกลับบ้านทุกวัน จากนั้น หลังจากที่ได้รับคำสั่งซื้อแล้วพวกเขาจะเขียนรีวิวที่ไม่ดี ไม่มีใครเคยมีปัญหาใด ๆ กับผลิตภัณฑ์ของเรา และเราไม่มีปัญหาด้านสุขอนามัยอย่างแน่นอน เธอกำลังใส่ร้ายเรา“ในที่สุด ฉันก็ได้ไปส่งของพวกเขาด้วยตัวเอง อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ได้ขู่เธอ ฉันแค่เอาเธอและเพื่อน ๆ ของเธอขึ้นบัญชีดำ เพื่อหยุดพวกเขาจากการเขียนรีวิวที่ไม่ดีอีกต่อไป ฉันยังบอกพวกเขาว่าฉันบันทึกทุกอย่างไว้ ทั้งที่จริง ๆ แล้วฉันไม่ได้ทำ ฉันคิดว่าการทำเช่นนั้นอาจทำให้เธอเลิกยุ่งกับพวกเราได้ แต่เรื่องมันก็บานปลาย เธอพ่นสีที่ประตูของเรา เราใช้เงิน 1,500 ดอลลาร์ไปกับประตูนั้นระหว่างการปรับปรุงร้าน ฉันต้องการค่าตอบแทน หากเธอยังคงใส่ร้ายร้านกาแฟของเราเรื่องความสกปรกและส่วนผสมที่เป็นปัญหา ฉันจะยื่นฟ้องเธอ”ตำรวจหันไปหาเรจิน่าหลังจากจดบันทึก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 476 เซอร์ไพรส์สำหรับคนที่สาม
แอเรียนหันหลังให้กับเธอ “ฉันไม่อยากนึกถึงเขาอีกแล้ว”พวกเธอหลับจนถึงเวลา 1 ทุ่ม ทิฟฟานี่หาวและลุกขึ้นไปต้มราเม็งสำเร็จรูป ทักษะการทำราเม็งของเธอไม่ดีเท่าของแอเรียน บะหมี่จึงเหนี่ยวติดกัน แต่แอเรียนกลับไม่บ่น เธอกินมันจนหมดชามหลังอาหารเย็น พวกเขานั่งอยู่ด้วยกันเพื่อดื่มด่ำกับละครที่พวกเขาชื่นชอบ ทันใดนั้นแอเรียนก็ตัดสินใจว่า “ฉันคิดว่าฉันจะใช้สูตรลับนั้นจากคนที่ต้องห้ามไม่ให้เอ่ยชื่อ เขาต้องได้มันมาจากพ่อครัวขนมชั้นยอดนั่นแน่ ๆ ฉันไม่เคยชอบทำให้คนที่ปรารถนาดีผิดหวัง”ทิฟฟานี่หัวเราะจนเธอเปล่งเสียงออกทางจมูก “เธอเรียนรู้วิธีเอาตัวรอดจากสถานการณ์ที่น่าอับอายตั้งแต่เมื่อไหร่? เธอดื้อรั้นปฏิเสธที่จะใช้มันในตอนแรก ในที่สุดเธอก็รู้แจ้งแล้วเหรอ? ถ้าเธอถามฉันนะ หลังจากที่ใช้เวลาอยู่กับมาร์คมานานหลายปี มันจะไม่มีคำว่า 'ใครติดค้างใคร' แบบนั้นมันจะไม่มีวันสิ้นสุด อันที่จริงแล้ว เธอจะลงเอยด้วยการทำให้เรื่องต่าง ๆ ซับซ้อนยิ่งขึ้นไปอีก”แอเรียนเพิกเฉยต่อการแซวเล่นของเธอ แอเรียนตัดสินใจใช้สูตรลับเพราะมันเย้ายวนเกินไป มันไม่เกี่ยวอะไรกับมาร์คทันใดนั้นโทรศัพท์ของทิฟฟานี่ก็ดังขึ้น เธอเหลือบมองที่ห
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
