บทที่ 550 ช่อดอกไม้และอาหารเช้า

ดิคไม่เคยรู้ถึงความคิดของเอลลี่ที่มีต่อแอเรียน เขาไม่กล้าตั้งข้อสังเกตใด ๆ เหมือนกัน อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย

เอลลี่ดูแคลนดิคมากขึ้นไปอีกที่ไม่กล้าแม้แต่จะพูดความคิดของเขาออกมาและเดินออกไปพร้อมกับแก้วน้ำในมือ

ในออฟฟิส มาร์คโทรหาพ่อบ้านเฮนรี่ และบอกเขาเกี่ยวกับการจัดการงานศพของข้าวปั้น เขาไม่ต้องการให้เรื่องนี้สร้างปัญหาระหว่างเขากับแอเรียนไปมากกว่านี้ ดังนั้นเขาจึงพยายาม อย่างที่สุดในการทำอะไรก็ตามที่เขาจะทำได้

ในอพาร์ทเม้น แอเรียนได้ยินเสียงเคาะประตูทันทีที่เธอตื่นนอนก่อนนาฬิกาจะปลุก ความทรงจำของเธอเลือนราง เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเธอกลับมาที่ห้องนอนได้อย่างไร เมื่อเธอเดินผ่านห้องนั่งเล่น เธอสังเกตเห็นผ้าห่มผืนบางที่ถูกพับไว้อย่างเรียบร้อยบนโซฟา แม้ว่าจะดูเหมือนไม่มีการใช้ แต่เธอก็รู้ได้ว่าเมื่อคืนมาร์คไม่ได้กลับ

เธอเปิดประตูออกมา ก็เห็นช่อดอกไม้ที่ใหญ่มากจนบังคนส่งของที่อยู่ข้างหลังเกือบครึ่งตัว กลิ่นหอมของดอกไม้พลันเตะจมูกเธอทันที เธออึ้งไปชั่วขณะ มาร์คกำลังพยายามจะทำอะไร? ทำไมเขาส่งดอกไม้มาให้เธอทุกวัน?

“คุณผู้หญิงครับ ช่อดอกไม้ของคุณครับ รบกวนเซ็นตรงนี้หา