Share
บทที่ 727 ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของแจ็คสัน
Related chapters
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 728 ความรู้สึกที่แท้จริงของลินน์
เมื่อพวกเขากลับไปที่ห้องนั่งเล่นที่ชั้นล่าง จู่ ๆ ซัมเมอร์ก็พูดว่า “ลินนี่ ช่วงบ่ายเธอยุ่งไม่ใช่เหรอ? แจ็คสันกำลังจะออกไปพอดี ฉันจะขอให้เขาไปส่งเธอนะ”แจ็คสันไม่ได้คาดหวังว่าซัมเมอร์จะกำจัดลินน์เพื่อความสะดวกของเธอในลักษณะนี้ แม้ว่าเขาจะลังเลอย่างเหลือเชื่อแต่เขาก็ยังตกลงอยู่ดี "ไปกันเถอะ"ลินน์เต็มใจอย่างยิ่งที่จะทำเช่นนั้น “ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะคะคุณเวสต์ ไว้ฉันจะมาเยี่ยมคุณและคุณแอตติคัสอีกนะคะ”ซัมเมอร์ไปส่งพวกเขาที่ประตู เมื่อเธอหันหลังกลับ เธอก็เห็นแอตติคัสยืนอยู่ที่เชิงบันได “แจ็คสันกลับไปแล้วเหรอ?”เธอถอนหายใจ “ใช่ เขาไปแล้ว เมื่อเขามา คุณก็หลีกเลี่ยงเขา แต่เมื่อเขาจากไป คุณก็ถามฉันเกี่ยวกับเขามากมาย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน มันเหนื่อยที่ต้องเห็นคุณสองคนเป็นแบบนี้ ไปวาดรูปเถอะ ฉันไม่ได้รับความรักและความห่วงใยจากคุณมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ไปขายภาพวาดของคุณให้มากขึ้นเพื่อที่ฉันจะได้ใช้เงินของคุณตอนไปช้อปปิ้ง ฉันจะมีความสุขในเวลานั้นมาก”แอตติคัสยิ้มอย่างเขินอาย เขาค่อนข้างภักดีและซื่อสัตย์ “ฉันจะให้เธอทุกสตางค์ที่ฉันมี ต่อให้เธอไปช้อปปิ้งทุกวันเธอก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 729 จูบโดยไม่ได้ตั้งใจ
ลินน์หัวเราะเบา ๆ “ฉันรู้ความลับอีกอย่างหนึ่งด้วย อยากฟังไหม?” เธอฉวยโอกาสจากความสับสนชั่วขณะของแจ็คสันและกระโจนเข้าใส่เขาพลางเอื้อมมือไปโอบคอเขาและจูบเขา เธอมีฝีมือในการป้องกันตัว เธอจึงไม่ใช่ผู้หญิงที่บอบบางและแรงน้อยแจ็คสันตกใจมาก อย่างไรก็ตาม เขาฟื้นคืนสติได้อย่างรวดเร็วและเริ่มขัดขืน แต่น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถหลุดพ้นจากการจับกุมของเธอได้…ในรถสปอร์ตสีเงินใบหน้าของทิฟฟานี่ถอดสี เธอกังวลเกี่ยวกับแจ็คสันเธอจึงตัดสินใจที่จะไปหาเขาที่ที่พักของตระกูลเวสต์ อย่างไรก็ตาม เธอได้เห็นรถของเขาและฉากนี้ที่สี่แยก… จากมุมมองของเธอ เธอสามารถเห็นด้านข้างของแจ็คสันที่หันหลังให้กับเธอในขณะที่เขาดูเหมือนจะกอดลินน์ พวกเขาอยู่ท่ามกลางการจูบที่เร่าร้อน!การขัดขืนของแจ็คสันทำให้ดูเหมือนว่าเขากำลังเคลิ้มในความปรารถนาของเขาไปทิฟฟานี่ดีใจที่เธอมาคนเดียว แอเรียนได้อาสามากับเธอแต่มาร์คปฏิเสธที่จะปล่อยแอเรียนไป เป็นเรื่องดีที่มาร์คให้เธอยืมรถของเขา ไม่อย่างนั้น เธอคงจะชนรถของเธอเข้าไปในรถของแจ็คสันแล้ว…“หยุดสักทีได้ไหม?” ในที่สุดแจ็คสันก็สามารถผลักลินน์ออกไปได้ เขาจ้องมองเธอด้วยความโกรธเคือง "เธ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 730 กำแพงที่พังทลาย ความฝันที่แตกสลาย ความหลงผิดมหึมา
แอเรียนดึงทิฟฟานี่เข้าไปกอด “อย่า… ทิฟฟ์… ถ้าเธออยากร้องก็ร้องมันออกมาให้หมด เธออาจจะแค่เข้าใจอะไรผิด แจ็คสันไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันมั่นใจได้ เมื่อเขากลับมาเราจะคุยกันอย่างใจเย็นนะ ตกลงไหม?”ทิฟฟานี่ผลักแอเรียนออกไปพลางสูญเสียการควบคุมตนเองโดยสิ้นเชิง อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้ใช้กำลังมากเกินไป “มีอะไรต้องคุยกันอีกเหรอ? ฉันเห็นเต็มสองตาฉันเลย ทำไมฉันต้องให้โอกาสเขาได้โกหกฉันอีกและปกปิดการกระทำของเขาด้วย? ฉันเห็นมันด้วยตาของฉันเองเลยนะ ทำไมฉันต้องโกหกตัวเองและบอกตัวเองว่ามันเป็นเพียงความเข้าใจผิดล่ะ? แอริ ฉันทนได้หลายอย่าง แต่นี่เป็นสิ่งเดียวที่ฉันรับไม่ได้ เธอก็รู้จักฉันดี… ฉันเลิกกับอีธานเพราะเขายอมรับทางอ้อมว่าเขามีผู้หญิงคนอื่นไม่ใช่เหรอ? เธอรู้ไหมว่าฉันรู้สึกอย่างไรตอนนั้น? ครอบครัวของฉันล้มละลาย พ่อของฉันเสียชีวิตและฉันก็ยังโดนนอกใจ มันรู้สึกเหมือนท้องฟ้าได้ตกลงมาทับฉัน… แจ็คสัน เวสต์ไม่ใช่คนที่ดึงฉันออกมาจากขุมนรกนั้น เขาไม่ใช่!"หลังจากที่เป็นเพื่อนกันมานานหลายปี แอเรียนจึงตระหนักดีถึงนิสัยของทิฟฟานี่ คราวนี้ เธอรู้ว่าทิฟฟานี่ได้ตัดสินใจแล้ว เธอเองก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรในขณะนั้นด
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 731 ทั้งหมดเพราะความเข้าใจผิดครั้งเดียว
หน้าอกของแจ็คสันสั่นไหว หลังจากที่เงียบไปนาน ในที่สุดเขาก็พูดขึ้นว่า “คุณคิดว่าผมเป็นคนแบบนี้ใช่ไหม? ผมได้แสดงให้คุณเห็นชัดเจนแล้วว่าผมไม่มีนิสัยที่จะนอกใจ…” ทำไมเธอถึงไม่เชื่อเขา?ทิฟฟานี่จ้องมองเขาทั้งน้ำตาขณะที่เธอบังคับให้ตัวเองให้สงบสติอารมณ์ “ใช่ คุณเคยพูดถึงมัน ฉันจำได้ แต่ความจริงก็คือ คุณได้ทำมันไปแล้ว ไม่ต้องกังวล ฉันไม่ได้วางแผนที่จะทะเลาะกับคุณ ณ จุดนี้มันไร้ประโยชน์อยู่ดี ฉันจะคืนเงินจากสินสอดทองหมั้นให้คุณโดยเร็วที่สุด ฉันไม่ต้องการอะไรจากตระกูลเวสต์ ฉันจะบอกทุกคนว่านี่เป็นการตัดสินใจร่วมกันของเรา เพราะสุดท้าย ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน ฉันจะไม่พูดหยาบถึงคุณให้ใครได้ยินเลย”แจ็คสันไม่คาดคิดว่าทิฟฟานี่ที่ปกติจะไร้กังวลจะมีด้านที่แน่วแน่เหมือนกัน เธอได้บอกเลิกอย่างเด็ดขาดเมื่อเธอพูดถึงการยกเลิกงานหมั้นและได้วางแผนที่จะจัดการกับผลที่ตามมาอย่างไร ท่าทีสงบนิ่งของเธอบอกเขาว่ามันจบลงแล้วจริง ๆ โดยไม่มีการหวนกลับ การกดดันของเธอในทุกขั้นตอน การไม่ไว้วางใจของเธอ การที่เธอทรมานเขาอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่เคยคิดว่าเรื่องทั้งหมดจะจบลงเพราะความเข้าใจผิดเพียงครั้งเดียว เสียงของเขาสั่นเมื
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 732 เรา "แค่" เข้ากันไม่ได้
ความเงียบของเธอยืนยันความจริงให้กับลิเลียน ผู้ซึ่งเริ่มพูดจาไร้สาระ “แค่เธอบอกว่าเขาเคยเป็นเพลย์บอยก็แย่พอแล้ว เขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ได้เพียงชั่วคราวเท่านั้น พ่อกับแม่เกลียดเรื่องแบบนี้มาโดยตลอด พ่อเธอสอนเธอให้ซื่อสัตย์ตั้งแต่ยังเด็กเสมอและอย่ามั่วจนกว่าเธอจะแต่งงาน แม้ว่าเธอจะคบใคร เธอไม่ควรลังเลใจ ฉันอยู่กับพ่อเธอมานานหลายปีและไม่เคยต้องสงสัยว่าเขาจะมีคนอื่นเลย ฉันเพียงคิดว่าจะแต่งงานใหม่อีกครั้งหลังจากที่เขาเสียชีวิตไปแล้ว แจ็คสันทำอย่างนี้ได้ยังไง? แต่… เธอจะยกเลิกการหมั้นจริงเหรอ? มันก็สมเหตุสมผลแหละ… สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ทนไม่ได้ เธอยังไม่ได้แต่งงานกันด้วยซ้ำ แต่เขาก็ทำสิ่งนั้นแล้ว ยังมีเวลาข้างหน้าอีกเยอะ เพราะฉะนั้นเธอจะทนเรื่องนี้ไปได้อย่างไร? ฉันจะไม่มองดูเธอกระโดดลงไปในขุมนรกหรอกนะ ฉันจะให้บัตรเอทีเอ็มเธอเดี๋ยวนี้!”ทิฟฟานี่กลั้นน้ำตาเอาไว้ เธอไม่ได้ร้องไห้ที่คฤหาสน์เทรมอนต์และตอนนี้เธอก็ร้องไห้ไม่ได้ อย่างน้อย ลิเลียนก็เข้าใจการตัดสินใจของเธอและสนับสนุนเธอ ลิเลียนไม่ได้โต้เถียงกับเธอด้วยลิเลียนหยิบบัตรเอทีเอ็มออกมาและทิฟฟานี่ก็ยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อเธอรับบัตรนั้น "ขอบคุ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 733 ทิฟฟานี่ลาออก
ซัมเมอร์เช็ดน้ำตาจากหางตาและสะอื้นไห้ “อย่างน้อยเธอช่วยบอกเราได้ไหมว่าทำไม? แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการอยู่ด้วยกัน เธอก็ยังทำงานที่บริษัทต่อไปได้ ไม่เป็นไร… เธอเป็นเหมือนลูกสาวสำหรับฉันนะ” ณ จุดนี้ ก็มีบางอย่างกระทบเธอ "เธอโกรธฉันหรือเปล่า? ฉันทราบถึงปัญหาระหว่างลินน์กับแจ็คสันดี ฉันเพียงแต่ปล่อยให้ลินน์เข้าไปในบ้านเพื่อยั่วให้แจ็คสันพาเธอมาที่บ้านเพื่อมาเยี่ยมฉันและชายชราผู้เศร้าโศก ฉันเพียงแต่แสดงกับลินน์เท่านั้น ฉันส่งลินน์กลับไปแล้วด้วย…”ทิฟฟานี่ส่ายหัว “ไม่ใช่อย่างนั้น… มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย”ดวงตาของซัมเมอร์เต็มไปด้วยน้ำตา “แล้วทำไมล่ะ? ดูเหมือนฉันจะโทรหาเธอไม่ติดด้วยและฉันก็ตกตะลึงมากเมื่อเห็นข้อความของเธอ ฉันไปหาแจ็คสันมาแต่เขาก็เอาแต่ซ่อนตัวอยู่ในวิลล่าที่ ไวท์ วอเตอร์ เบย์ เหมือนที่เธอซ่อนตัวอยู่ที่นี่ ราวกับว่าเขาได้สูญเสียวิญญาณของเขาไป ฉันคุยกับเขาเกือบครึ่งวันแต่เขาก็ยังไม่ยอมตอบฉัน! ฉันจะไม่ยอมกลับไปจนกว่าเธอจะให้เหตุผลกับฉัน!”ทิฟฟานี่สูดหายใจเข้าลึก ๆ “ฉันถูกข่มขืน สิ่งนี้เกิดขึ้นก่อนที่ฉันกับแจ็คสันจะคบกัน เขารู้และฉันไม่เคยเก็บมันไว้จากเขา แม้ว่าเขาจะยอมรับมันไ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 734 ทุกคนต่างมีจุดอ่อนหมด
ที่คฤหาสน์สมิธอเลฮานโดรดูเหมือนจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เขาจิบไวน์แดงที่อยู่ต่อหน้าเขาอย่างประณีตขณะที่ลินน์เสิร์ฟเขาจากเคียงข้างอย่างระมัดระวัง“ผมไม่เคยคาดหวังว่าเรื่องนี้จะคลี่คลายได้เร็วขนาดนี้ ตอนนี้ ผมมีความเคารพต่อคุณในระดับใหม่แล้วนะลินนี่”ลินน์ยิ้ม “ฉันแค่โชคดี ฉันไม่เคยคิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้เหมือนกัน” สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือความอ่อนไหวของทิฟฟานี่ที่มีต่อ “การทรยศ” ครั้งนี้ อันที่จริงอเลฮานโดรรู้จักทิฟฟานี่ดีเหมือนหลังมือตัวเองผ้าพันแผลบนใบหน้าของอเลฮานโดรถูกถอดออก เขาสวมหมวกเบสบอลที่คลุมใบหน้าเขาไว้ครึ่งหนึ่ง รอยแผลจากการผ่าตัดใหม่สามารถถูกมองเห็นได้บนใบหน้าของเขาจาง ๆ เนื่องจากเขายังไม่หายดี “ดูเหมือนว่าการเริ่มโจมตีจากทิฟฟานี่จะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง ง่ายกว่าการทำลายอัตตาของแจ็คสัน ทุกคนมีความอ่อนแอที่ถึงตาย น่าสนใจมาก ลินนี่… คุณคิดว่าจุดอ่อนของผมคืออะไร?”“คุณไม่มีจุดอ่อน” ลินน์ตอบทันทีอเลฮานโดรยิ้มเยาะและหมุนไวน์ในแก้วเบา ๆ “คุณคิดผิด ทุกคนมีจุดอ่อน เช่นเดียวกับผม คุณแค่ไม่ได้สังเกตมัน เมื่อคุณรู้จักใครสักคนมากพอแล้วคุณจะรู้เอง”ลินน์ยังคงนิ่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 735 ทำไมดวงตาคู่นั้นถึงดูคุ้นเคยนัก?
ทิฟฟานี่มองเขาอย่างสงสัย “'เหมือนเดิม'? ฉันไม่คิดว่าเราเคยเจอกันมาก่อนนะ อย่าทำเหมือนรู้จักฉันดีเลย แม้แต่แม่ฉันเองยังไม่รู้จักฉันดีขนาดนั้นเลย…”อเลฮานโดรไม่ตอบ เขาเพียงแต่จ้องเธอเงียบ ๆพวกเขาสบตากัน หัวใจของทิฟฟานี่เต้นระรัว ทำไมดวงตาคู่นั้นถึงดูคุ้นเคยสำหรับเธอนัก? เธอไม่อาจอธิบายความรู้สึกนี้ได้ ราวกับว่า… พวกเขารู้จักกันมานานแล้ว เธอยกมือขึ้นเพื่อจะถอดหน้ากากเขาตามสัญชาตญาณแต่เขากลับหันหน้าหนีก่อน“หน้าผมยังไม่หายดี ผมเกรงว่ามันอาจทำให้คุณตกใจได้ ผมจะให้คุณมองหน้าผมมากเท่าที่คุณต้องการเมื่อผมกลับมาจากต่างประเทศแล้ว”ทิฟฟานี่ก้มหน้าลงโดยตระหนักว่าเธอลืมมารยาทของเธอไปแล้ว “ฉันขอโทษ… ครั้งสุดท้ายที่คุณเลี้ยงอาหารฉัน คุณเอาแต่มองฉันกินเท่านั้น ครั้งนี้จะเหมือนเดิมไหม? คุณตีความคำว่า “เลี้ยงอาหารฉัน” ได้อย่างสมบูรณ์แบบเลยทีเดียว…”อเลฮานโดรปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็น ซึ่งสื่ออีกในหนึ่งได้ว่าเขาเห็นด้วยกับคำพูดของเธอโดยปริยายทิฟฟานี่ไม่ใช่คนโง่ เธอจำคำเตือนของแจ็คสันได้ดี เมื่อใดก็ตามที่ผู้ชายยื่นมือมาช่วยผู้หญิงคนหนึ่งเอง นั้นหมายความว่าเขาต้องมีแรงจูงใจซ่อนเร้นไว้อย่างแน่นอน เธ
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
