แอเรียนพยักหน้าเพื่อแสดงความเข้าใจและเข็นรถเข็นเด็กเข้าไปในห้องทำงานของมาร์คต่อไปมาร์คที่กำลังดื่มชาเกือบจะสำลักน้ำชาเมื่อเขาเห็นภรรยาและลูกชายตัวเองเข้ามา “แคร่ก แคร่ก แฮ่ม! เธอมาทำบ้าอะไรที่นี่เนี่ย? แล้วเอาลูกมาด้วยทำไม? เธอมาคนเดียวเลยเหรอ?”เธอเยาะเย้ย “คนเดียว? อะไร ลูกคุณไม่นับว่าเป็นคนด้วยหรือไง? วันนี้ฝนไม่ตก ฉันเลยพาเขาออกมาเดินเล่น วันนี้ทิฟฟ์จะกลับมาจากอายาเช่และฉันจะไปเยี่ยมเธอ” เธอตอบ “แต่ประเด็นหลักก็คือ คุณ ‘ความครุ่นคิดหนัก’ ของคุณบอกอะไรคุณบ้างเหรอ หืม? คุณสัญญาว่าจะให้คำตอบฉันวันนี้ และฉันจะไม่รอจนกว่าคุณจะกลับบ้าน ฉันอยากให้คุณตอบฉันตอนนี้ เดี๋ยวนี้เลย ตอบมาซะ”มาร์ควางแก้วน้ำชาลงและถูคางตัวเอง “ฮืมม ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ ฉันจะให้คำตอบเธอคืนนี้”เธอคาดไว้แล้วไม่มีผิด เธอนึกไว้แล้วว่าไอ้สถุนนี้จะเล่นไม้นี้กับเธอ เธอจึงเข็นรถเข็นเด็กเข้าไปใกล้เขามากขึ้น “หยุดพล่ามเถอะมาร์ค ถ้าคุณไม่ให้คำตอบฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะทิ้งลูกไว้กับคนที่นี่และไปคนเดียวเลย อย่ามาว่าฉันไม่เตือนคุณแล้วกัน!” เธอกล่าวเตือน “ตอนนี้เขาหลับอยู่ แต่ถ้าเขาตื่น เขาจะไม่หยุดร้องไห้ง่าย ๆ นะขอบอก ถึงตอน
ตัวแทนได้ท่องบทของเขาอย่างระมัดระวังที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยหวังว่าการประชุมจะจบลงในเร็ว ๆ นี้ในขณะเดียวกัน สมอร์ดูเหมือนจะตื่นตาตื่นใจกับสภาพแวดล้อมของเขา ทุกครั้งที่มีคนพูดเขาจะหยุดดื่มนมเพื่อฟังและดื่มต่อเมื่อทุกคนเงียบเท่านั้น เขาทำแบบนี้อยู่ชั่วขณะหนึ่งจนหัวใจของพ่อเขาละลาย และมาร์คก็พูดด้วยเสียงหยอกล้อ “อะไรเหยอ? สนใจอะไรเหยอ? งู้ยยย ลูกเข้าใจสิ่งที่พวกเราพูดด้วยเหรอ? ฮิฮิ เอาล่ะ รีบดื่มนมให้เสร็จแล้วนอนเล่นในรถเข็นไปก่อนนะ ดาด๊ามีงานต้องทำ”ความนุ่มนวลในท่าทางของมาร์คตอนนี้ล้นหลามจนทำให้ทุกคนในห้องต้องตกตะลึง นี่เจ้านายที่เยือกเย็นของพวกเขา… กำลังเปล่งประกายด้วยพลังของคุณพ่อจริงหรือ?!ในขณะเดียวกัน แอเรียนและทิฟฟานี่ได้นัดเจอกันในร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งโดยไม่มีธัญญ่า ผู้ซึ่งอ้างว่าตนเหนื่อยเกินไปและจึงขอตัวกลับบ้านก่อนทิฟฟานี่สั่งกาแฟที่ขมที่สุดในร้านและยืนกรานที่จะไม่ใส่น้ำตาลแม้แต่นิดเดียว อย่างไรก็ตาม เธอเกือบจะเป็นลมหลังจากที่ดื่มไปแค่อึกเดียว “แหวะ นี่มัน… ขมเป็นบ้าเลย…”แอเรียนหัวเราะคิกคักกับท่าทางของเพื่อนตัวเอง “ถ้าเธอไม่ชอบกาแฟขม ๆ ก็อย่าดื่มมันสิ แล้ว เอายังไงต่อล
ในที่สุด รอยยิ้มที่โล่งอกก็บดบังริมฝีปากของทิฟฟานี่“เธอรู้ไหม ฉันเคยสงสัยว่า… ถ้ามดลูกของฉันตอนที่แจ็คสันกับฉันพยายามจะมีลูกดีกว่านี้เล็กน้อย บางทีลูกของเราอาจจะเกิดเร็ว ๆ นี้” เธอกล่าว “ฉันนี่บัดซบจริง ๆ ฉันทรมานตัวเองและลากเขาเข้ามาในความเจ็บปวดนี้อย่างเห็นแก่ตัว ฉันสงสัยจังว่าเขาจะโกรธฉันเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ไหม แต่ฉันจะรอก่อน คืนนี้ฉันจะเตรียมใจให้พร้อม แล้วในตอนเช้า ฉันจะไปเคาะประตูบ้านเขาหลังจากที่ฉันขอลาหยุดจากงาน แล้วฉันจะทำมัน อ้อ ยังมีข่าวดีอีก! ต้องขอบคุณภูมิปัญญาของเธอนะแอริ ฉันคิดว่าในที่สุดพระเจ้าที่อยู่เบื้องบนก็ได้เปิดประตูให้ฉันแล้ว!”แอเรียนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง “ฉันดีใจที่ได้ในที่สุดก็ได้ยินเธอก็มีกำลังใจนะทิฟฟ์ ข่าวดีคืออะไรเหรอ?”ทิฟฟานี่หยิบนิตยสารแฟชั่นออกจากกระเป๋าของเธอและเปิดมันให้แอเรียนดู “ฉันอยู่ในสิบอันดับแรก! โอเค คือ ฉันอยู่ที่อันดับสุดท้ายของรายการ ดังนั้น ผลงานของฉันจึงไม่ได้รับความสนใจมากพอที่จะได้ขึ้นปกนิตยสารเล่มนี้ แต่ถึงอย่างนั้น! มันก็ยังมีความหมายกับฉันมาก แอริ ฉันรู้สึกเหมือนกำลังได้รับการยอมรับเลย! เหมือนชีวิตฉันมีความหมายแ
มาร์คผลักแอเรียนไปที่มุมห้องแล้วเอียงคางเธอขึ้นด้วยมือของเขา สายตาของเขาจ้องเธอเขม็ง“ฉันทำบ้าอะไรน่ะเหรอ? อย่างแรกเลย ฉันสังเกตว่าช่วงหลังนี้เธอท้าทายฉันบ่อยนะ เธอคิดจะเล่นตลกเพื่อทรมานฉันหน่อยใช่ไหม? ทีนี้ ถ้าฉันไม่ลงโทษเธอเดี๋ยวนี้ อีกไม่นานฉันจะพบว่าสักวันหนึ่งฉันจะตกอยู่ภายใต้อำนาจของเธอ!” เขาขู่เสียงฟ่อ “เธออยากออกไปทำงานใช่ไหม? งั้นเธอควรจะดูแลฉันอย่างลึกซึ้งมากขึ้นเพราะงานไม่ควรส่งผลต่อบทบาทของเธอในชีวิตของสมอร์และฉัน นี่คือวิถีชีวิตของเราในตอนนี้นะแอเรียน ถ้าเธอสามารถเติมเต็มความต้องการของเราได้ ฉันจะปล่อยให้เธอออกไปทำงาน”หัวใจของแอเรียนเต้นแรง ดวงตาของเธอเหลือบมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาลงไปที่ลูกกระเดือก จากนั้นก็ไปที่ไหปลาร้า แล้วก็ไปที่หน้าอกที่อันแข็งแกร่งของเขา ในที่สุด ความรู้สึกของความหลงใหลที่หญิงสาวคนหนึ่งจะได้รับเมื่อผู้ชายคนหนึ่งสามารถเข้าถึงหัวใจของพวกหล่อนได้ก็ได้ครอบงำแอเรียนอย่างล้นหลามเธอไม่เข้าใจว่าทำไม แม้ว่าทั้งสองจะมีลูกเพื่อสืบทอดตระกูลแล้วก็ตาม การกระทำของเขาก็ยังคงทำให้ใบหน้าของเธอแดงก่ำและหัวใจของเธอเต้นแรง เป็นเพราะพวกเขาไม่เคยมีความสนิทสนมโดย
ทิฟฟานี่เปิดประตูบ้านของแจ็คสันแล้วตัวแข็งทื่อ เธอพบว่าตัวเองกำลังสบตากับธัญญ่า ใช่ ธัญญ่าคนเดียวกับธัญญ่าที่ไม่ได้กลับบ้านในคืนนี้ ก่อนที่ทิฟฟานี่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก ความตื่นตระหนกที่เกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ผ่านดวงตาของธัญญ่าก็ได้ทำให้กล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายของเธอตึงเครียดตามสัญชาตญาณ เธอพบว่าตัวเองพร่ำบ่น ไม่สิ เรียกร้องคำตอบว่า “เธอมาทำบ้าอะไรที่นี่?”ธัญญ่าไม่ตอบอะไร เธอเพียงก้มหน้าก้มตาเก็บกวาดจานและเศษอาหารบนโต๊ะอาหารต่อสายตาของทิฟฟานี่มองไปทางขวดไวน์เปล่าสองขวดก่อนที่เธอจะรู้สึกว่าขาของเธอแข็งดั่งไม้และราวกับว่าพวกมันถูกตัดเป็นชิ้น ๆ ขัดกับความปรารถนาของเธอ ความสนใจของเธอก็เริ่มเพิ่มมากขึ้นเมื่อเธอเห็นผมที่ยุ่งเหยิงของธัญญ่าและเสื้อผ้าที่ดูเหมือนจะรีบติดกระดุมอย่างไม่ทันได้ระวังว่าจะติดถูกหรือผิดของหล่อน ทิฟฟานี่ไม่กล้าแม้จะจินตนาการถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะเปิดประตูแต่ความเงียบของธัญญ่านั้นช่างน่าอึกทึก มันกำลังผลักดันให้ทิฟฟานี่เป็นบ้า เธอจึงตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “พูดสิ ธัญญ่า! พูดสินังบ้าเอ๊ย! เธอมาทำบ้าอะไรที่นี่?!”แจ็คสันเกลียดการมีคนแปลกหน้าอยู่ในบ้าน ทิ
ดังนั้น ทิฟฟานี่จึงหันกลับแล้วเดินลงไปชั้นล่างท่าเดินของธัญญ่าไม่ปกติเลย มันดูช้าและเก้งก้างมากทิฟฟานี่พิจารณาธัญญ่าจากจุดที่เธอนั่งอยู่บนโซฟาและมองดูผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาหาเธอ จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า “เธอช่วยเก่งขึ้นอีกนิดและอย่าทำให้มันชัดเจนกว่านี้ได้ไหม? ฉันรู้แล้วว่าเธอมีเซ็กส์กับเขา ที่รัก ไม่จำเป็นต้องเตือนฉันด้วยท่าทางของเธอหรอก เราต่างก็เป็นผู้หญิง เราทุกคนมีครั้งแรกของเรา ทำไม? เธอคิดว่าเธอรู้ว่ามันเจ็บแค่ไหนคนเดียวเหรอ?”ธัญญ่าสบสายตาทิฟฟานี่ก่อนที่หล่อนจะนั่งลง “ประเด็นของคุณคืออะไร?”ท่าทางที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยของหล่อนไม่อาจคาดสายตาของทิฟฟานี่ “โอ้โห ตอนนี้จะไม่แสร้งเป็นสาวน้อยผู้ไร้เดียงสาต่อแล้วเหรอ? แสดงว่าตอนนั้นเธอไม่ได้พูดเล่น เธอเปลี่ยนเป้าหมายจากเอริกเป็นแจ็คสัน และเธอยังลงมืออีกด้วย ช่างน่าตลกที่ฉันเป็นคนสอนเธอเอง และตอนนี้มันก็กลับมาทำร้ายฉัน ฉันคิดว่าฉันเคยอธิบายให้เธอเข้าใจแจ่มแจ้งมาก่อนแล้วนะ ใช้ไม้และอุบายทั้งหมดที่เธอมี แต่อย่าข้ามขอบเขตทางศีลธรรม เธอรู้ว่าเขาเป็นอดีตคู่หมั้นของฉัน ธัญญ่า แต่เธอก็ยังทำมันอยู่ดี เธอทำให้ฉันรังเกียจเธอที่สุด”ธัญญ่า
เมื่อพูดจบ ทิฟฟานี่ก็ลุกขึ้นและเดินไปทางประตูก่อนที่เธอจะหยุดเดินเพื่อทิ้งท้าย“เธอรู้ไหมว่าฉันมาที่นี่ทำไม?” เธอถาม “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพราะฉันคิดว่าแจ็คสันกำลังนอนกับช็อกกะรีที่ไหนหรืออะไรทำนองนั้น แต่ฉันมา… เพราะเพื่อนสนิทที่ไม่ได้กลับบ้านแม้ยามดึกดื่นฉันเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ ฉันมาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากแจ็คสันในเรื่องนั้น และเพื่อเป็นการขอบคุณฉัน เธอก็ได้มอบเซอร์ไพรส์นี้ให้ฉัน… หึ”สายตาของธัญญ่าสั่นสะท้านก่อนที่เธอจะบังคับให้พวกมันให้อยู่นิ่ง ทุกสิ่งที่เธอทำจนถึงตอนนี้จะไม่ทำให้เกิดความเห็นอกเห็นใจและความรู้สึกผิด เธอจะไม่เอาตัวเองไปอยู่ในจุดที่คนอื่นจะพูดเล่นและเยาะเย้ยเธอได้อีกต่อไป เธอเองก็ต้องการที่จะเปล่งประกายราวกับสาวเท่ ๆ ในเมืองนี้เช่นกัน หญิงสาวที่ควรค่าแก่การเอาใจใส่!ทิฟฟานี่จากไป แต่ธัญญ่าเลือกที่จะอยู่ต่อ และเธอก็มัวแต่ยุ่งอยู่กับการทำความสะอาดบ้านของแจ็คสันจนสะอาดสะอ้าน จากนั้น เมื่องานบ้านเสร็จหมดแล้ว เธอก็นอนลงข้างชายที่หลับใหลอย่างหมดแรงเป็นความจริงที่ธัญญ่าเคยหลงใหลเอริกมาก่อน แต่จริง ๆ เธอแค่หลงรักชีวิตทางวัตถุที่สบายของเขา แจ็คสันนั้นแตกต่างอ
แจ็คสันถอนหายใจขณะที่สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป “เธอ… เธอพูดว่าอะไรนะ? ทิฟฟานี่รู้เรื่องนี้แล้วเหรอ? ทิฟฟ์มาที่นี่เมื่อคืนนี้ด้วย?” ธัญญ่าตกตะลึงเล็กน้อยกับปฏิกิริยาของเขา บาดแผลที่หลังมือของเธอฉายแววนองเลือดด้วยซ้ำ แต่แม้กระนั้นสิ่งเดียวที่เขาสนใจก็คือทิฟฟานี่...? อารมณ์มากมายล้นหลามในอกของเธอ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบอะไร แจ็คสันก็พุ่งไปหยิบกุญแจรถและวิ่งไปทางประตูพลางตะโกนออกว่า “ออกไปจากบ้านนี้ก่อนที่ฉันจะกลับมาด้วย!” ฝนที่ตกอยู่บ่อย ๆ เมื่อสองสามวันได้จบลงด้วยเมฆก้อนสุดท้ายที่อยู่เหนือเมืองหลวง ดวงอาทิตย์กำลังจะขึ้นจากทิศตะวันออกของท้องฟ้าโดยเปล่งแสงที่สว่างไสวด้วยรัศมีอันเจิดจ้าของมัน ภายใต้แสงแดดสีทองเมืองหลวงก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้นพร้อมกับความพลุกพล่านที่กำลังจะเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถสลัดแจ็คสันออกจากภวังค์ของเขาได้ ทั้งหมดที่เขานึกถึงตอนนี้คือทิฟฟานี่ ในขณะที่เขาคิดว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่มีวันได้กลับมาคบกันอีกแน่นอน ทั้งหมดเพราะภัยพิบัติเมื่อคืนนี้!เขาจิ้มนิ้วไปที่กริ่งประตูห้องของเธออย่างบ้าระห่ำ อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครตอบเขา มันไม่ได้ผล หัวใจของเขาจ