บทที่ 945 คฤหาสน์วินน์ (2)

แจ็คสันกลับไปนั่งที่หลังโต๊ะและพึมพำ “อืม”

เอมี่หายใจถี่จากความตกใจและเดินกลับไปที่ที่นั่งของเธออย่างรีบร้น ตอนนั้นเองที่จู่ ๆ แจ็คสันก็ถามขึ้นว่า “แล้วคุณสองคนจะไปหาของว่างที่ไหนทานกัน? ผมนึกว่าในอาคารนี้มีอาหารขายไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงไม่ได้ทานอาหารเย็นกันล่ะ?”

ดูเหมือนว่าเขาจะพูดกับเอมี่ แต่เห็นได้ชัดว่าทิฟฟานี่คือประเด็นหลักของคำถามนั้น

เอมี่ครุ่นคิดหาคำตอบของเธอเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า “ก็ช่วงนี้คุณเลนทำงานหนักมาก ดังนั้นเธอจึงไม่มีเวลาที่จะกินอะไร ส่วนของว่างที่ฉันพูดถึงก็คือถนนใกล้ ๆ ที่นี่ที่เต็มไปด้วยร้านอาหารทะเลข้างทางที่เพิ่งเปิดทำการใหม่ ฉันได้ยินคำชมจากเพื่อนร่วมงานที่เคยไปที่นั่นมาแล้วและฉันก็อยากจะไปลองดูเหมือนกัน คุณสนใจที่จะไปด้วยกันไหมค คุณเวสต์?”

ทิฟฟานี่สาบานได้เลยว่าสมองของเอมี่ต้องหยุดทำงานแล้วแน่ ๆ ถึงได้คิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดี พวกเธอเฝ้ารอเวลาที่จะได้ออกจากสำนักงานและให้รางวัลตัวเองด้วยการรับประทานอาหารดี ๆ เพื่อผ่อนคลายมาทั้งวันแล้ว แต่แล้วเอมี่ก็กลับเชิญต้นตอของความเครียดของพวกเธอไปด้วยอีก แล้วทีนี้ใครจะสามารถผ่อนคลายได้ล่ะ? แล้วทำไมเอมี่ถึงสงบได้ขนาดนี้? เธอ