Home / โรแมนติก / เจ้าสาวบำเรอใจ / อยากเป็นเมียฉันไม่ใช่เหรอ 1

Share

อยากเป็นเมียฉันไม่ใช่เหรอ 1

last update Last Updated: 2024-10-31 16:20:03

ในห้องนอนของเขา ห้องนอนส่วนตัวที่เขาเคยอยู่คนเดียวก่อนที่จะแต่งงานเข้าไปอยู่ในบ้านเธอ คืนนี้ต้องนอนค้างที่นี่สองต่อสอง จอมใจมองไปยังประตูห้องน้ำที่ปิดแนบสนิทและมีเขาอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ส่วนเธอยังอยู่ในชุดเดิมยังไม่ได้อาบน้ำ เพราะไม่ได้เตรียมเสื้อผ้ามา และไม่คิดว่าจะได้นอนค้างที่บ้านของสามี

       ห้องนอนสีอึมครึมไม่ได้สดใสเหมือนห้องนอนผู้หญิง ห้องนอนใหญ่ตกแต่งด้วยโทนสีดำและสีเทา เธอมองไปรอบๆ ห้องแล้วก็นั่งตัวเกร็งเมื่อเสียงน้ำในห้องน้ำหยุดไหลพร้อมกับประตูห้องน้ำที่เปิดกว้างออกพร้อมกับคนที่อยู่ข้างในเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กคล้องคออยู่ และเขาใส่เพียงกางเกงบ็อกเซอร์ตัวบางตัวเดียวติดตัวออกมา

       “ทะ...ทำไมพี่แทคไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยคะ” เธอถามเขาเสียงสั่นพร้อมกับมองไปทางอื่น

       “เวลานอนใครเขาใส่เสื้อผ้ากันหลายตัวกัน เธอก็ไปอาบน้ำได้แล้ว” เขาตอบพร้อมเดินสะบัดผมที่เปียกไปหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อเสียบปลั๊กไดร์เป่าผมที่ตั้งวางบนโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อเป่าผมตัวเองให้แห้ง

       ชูว์!

       เสียงไดร์เป่าผมทำงานและเขาก็หันไปมองคนที่นั่งบนเตียงยังคงนั่งนิ่งไม่ยอมขยับตัวไปไหนจึงเอ่ยสั่งอีกครั้ง

       “นั่งบื้อทำไมอยู่อีก บอกให้อาบน้ำทำไมยังไม่ไป”

       “คือจอมไม่มีชุดมาด้วยค่ะ ไม่มีชุดจะเปลี่ยน” เธอบอกตอบเขาถึงเหตุผลที่นั่งบื้อให้เขาต่อว่าอยู่บนเตียง

       หึ!

       ชูว์!

       “ให้ยืมเสื้อเชิ้ตใส่นอนตัวนึง กางเกงบ็อกเซอร์ด้วย ไปค้นเอาในตู้” เขาบอกแค่นั้นแล้วหันมาสนใจเป่าผมตัวเองต่อให้แห้ง แล้วจอมใจก็ทำตามที่เขาบอกทันที เธอลุกเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อเลือกเสื้อหนึ่งตัวใส่นอนกับกางเกงบ็อกเซอร์ของเขาหนึ่งตัว ดีที่เป็นเอวยางยืดเลยใส่ได้

       “ขอบคุณนะคะพี่แทค”

       “อือ...ผ้าเช็ดตัวในห้องน้ำนั่นแหละ มีผืนใหม่อยู่”

       พรรธน์ยศครางรับคำขอบคุณพร้อมบอกเธอแล้วหันมาดูตัวเองในกระจกต่อ ส่วนคนตัวเล็กก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ ทันทีที่เสียงประตูห้องน้ำปิดแนบสนิท พรรธน์ยศก็ปิดไดร์เป่าผมเมื่อผมเริ่มแห้งแล้ว จึงโยนผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่คล้องคอไปพาดที่เก้าอี้นั่งที่ตั้งอยู่ข้างๆ แล้วถอดปลั๊กไดร์เป่าผมออกเดินไปยังเตียงแล้วเปิดลิ้นชักโต๊ะข้างหัวเตียงนำหนังสือหุ้นออกมาอ่าน เพราะยังไม่รู้สึกง่วง จริงๆ แล้วเขาเองก็ไม่รู้เป็นอะไร ใจมันสั่นเต้นแรงผิดปกติตั้งแต่ได้เข้ามาอยู่ในห้องสองต่อสองกับภรรยาตัวเล็กแล้ว เขาบอกว่าหล่อนไม่สวย น่าเบื่อ แต่จริงๆ แล้วจอมใจเป็นคนสวยคนหนึ่งเลยแหละ แต่เขาไม่อยากยอมรับว่าเธอสวยจึงต่อว่าใส่เธอไปแบบนั้นเมื่อตอนกลางวัน

เวลาผ่านไปนานเกือบครึ่งชั่วโมงที่จอมใจหายเข้าไปในห้องน้ำ เธอลังเลอยู่นานจะออกมาดีไหม เพราะอาบน้ำเสร็จไปตั้งแต่สิบนาทีแรกแล้ว แต่ที่ยังไม่ออกมาเพราะรู้สึกกังวลและเขินอาย ก็เสื้อของเขาตัวใหญ่ กางเกงแม้จะเอวยางยืดแต่ก็ยังใหญ่ แถมไม่มียกทรงใส่ กางเกงในก็ไม่มีเลยรู้สึกโหวงๆ ยังไงไม่รู้จึงเดินวนไปวนมาในห้องน้ำเพื่อรอให้คนข้างนอกหลับก่อน แต่ก็นานแล้วจึงคิดว่าเขาจะหลับจึงเปิดประตูห้องน้ำออกมา พอก้าวขาเดินออกมาก็เห็นว่าเขานั่งพิงอยู่บนเตียงอ่านหนังสืออยู่ และตอนนี้เขาผงะเงยหน้าจากหน้าหนังสือมองมาทางเธอที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ

       “พี่แทคยังไม่นอนเหรอคะ?” เธอถามเขาเสียงแผ่วเบา

       “ยัง” เขาตอบสั้นๆ แล้วปิดหนังสือในมือพร้อมมองสำรวจเรือนร่างเล็กในชุดของตัวเอง ‘แม่งเซ็กซี่เป็นบ้า’ พรรธน์ยศพึมพำกับตัวเองในใจพร้อมกับมองไปยังหน้าตักตัวเองที่ครึ่งตัวซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม เขารู้ว่าตอนนี้แท่งเหล็กร้อนมันกำลังผงาดตัวชูคออยู่ใต้ผ้าห่ม ‘ให้ตายสิ ยัยบ้านี่ยั่วเซ็กซ์เป็นบ้า อ่า...ปวดเป็นบ้า เขาพึมพำกับตัวเองในใจต่อพร้อมกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอมองคนตัวเล็กที่ใส่เสื้อผ้าของตัวเองเดินมายังเตียง พอเธอมาถึงเตียงก็ก้มโค้งตัวลงจะคลานขึ้นเตียงทำให้คอเสื้อเชิ้ตที่กว้างอยู่แล้วแม้ติดกระดุม แต่ก็ทำให้เขามองเห็นสองเต้าที่หย่อนคล้อยตามแรงโน้มถ่วง

       “อ่า...ให้มันได้แบบนี้สิวะ!” ครั้งนี้เขาพูดเสียงดังจนจอมใจได้ยิน เธอไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไรก็เคลื่อนตัวคลานขึ้นเตียงมาซุกตัวอยู่ในผ้าห่มผืนเดียวกับเขาแล้วล้มตัวลงนอนหันหลังให้อย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะไม่เข้าใจในคำพูดของสามีหนุ่ม

       “เธอแต่งงานมาเป็นเมียฉันใช่ไหมจอม”

เขาถามเสียงทุ้มพร่า เพราะตอนนี้ความปวดร้าวกลางหว่างขากำลังเล่นงานเขาอย่างหนัก ให้ตายเถอะ เขาควบคุมมันได้ตลอด แต่ทำไมตอนนี้เพียงแค่เห็นหล่อนอยู่ในเสื้อผ้าของเขาและก้มลงไม่ระวังจนเห็นอกอวบอิ่มก่อนหน้าถึงได้ร้อนวูบวาบขนาดนี้ แถมหล่อนยังผิวขาวนวลเนียนอีก กลิ่นหอมอ่อนๆ ของสบู่ที่หล่อนถูตัวมากำจายไปทั่วห้องจนเขาต้องสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ

       “คะ?” เธอเอี้ยวหน้าหันมาถามเขาอย่างไม่เข้าใจในคำพูดของชายหนุ่มที่นั่งพิงหัวเตียงข้างๆ ตัวเองในตอนนี้

       “ฉันถามว่าเธอแต่งงานมาเป็นเมียฉันใช่ไหม?”

เขาถามย้ำอีกครั้งเมื่อเห็นเธอสงสัย เพราะตอนนี้เขาแทบทนไม่ไหวแล้ว เรื่องเซ็กซ์เขาไม่เคยขาดเลยสักครั้ง เพราะมีผู้หญิงมากมายที่รอให้เขาเรียกหา แต่ทำไมต้องมามีอารมณ์โหยหาเซ็กซ์ตอนนี้กับร่างเล็กของคนที่แสนเกลียดหน้าคนนี้ด้วยเล่า ‘ให้ตายสิไอ้แทค!’ เขาได้แต่สบถว่าตัวเองในใจ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เจ้าสาวบำเรอใจ   บทพิเศษ ทาสรักของเมีย 2

    พรรธน์ยศปล่อยร่างอวบอิ่มของภรรยาคนสวยของตัวเองยืนข้างอ่างอาบน้ำเพื่อรอให้ตัวเองเปิดน้ำผสมน้ำในอ่างให้ได้อุณหภูมิพอดี และเพียงเวลาไม่นานก็ได้น้ำที่พอดีและอุณหภูมิพอดี เขาก็อุ้มจอมใจลงไปนอนแช่ในอ่างแล้วตามด้วยตัวเขาลงไปนั่งในอ่างซ้อนหลังภรรยา“อ่ะ...พี่แทค อืม...” เธอครางกระเส่าเมื่อปากหนาของเขาเริ่มจูบคลอเคลียกับต้นคอระหงเลื้อยมายังหัวไหล่เนียนมายังแผ่นหลัง“อ่า...หอม ขนาดมีเหงื่อยังหอมขนาดนี้ ขอบคุณนะทูนหัว ที่วันนี้แต่งงานกับพี่ และพี่ดีใจที่พี่ไม่ล่มงานแต่งงานของเรา ขอบคุณที่ขวัญหนีไปและทำให้พี่ได้เจ้าสาวแสนสวยคนนี้มา” เขาพึมพำกับหัวไหล่เปลือยของเธอพร้อมสอดมือโอบกอดมาด้านหน้าเคล้นคลึงสองเต้าอวบใหญ่ล้นมือไปด้วย“อ่ะ...อื้อ ถ้าย้อนเวลากลับไปวันนั้นอีกครั้ง จอมก็จะยังแต่งงานแทนพี่ขวัญค่ะ เพราะจอมรักพี่แทค จอมอยากเป็นเจ้าของพี่แทคมาตลอด อ่ะ...ชูว์ เบาๆ พี่แทค จอม...อ่า...เสียว” เธอจับมือใหญ่ที่ขยุ้มขยำหน้าอกตนเองให้ผ่อนแรงลงอีกนิดเมื่อเขาบีบแรงเกินไป“อ่า...แล้วก็ได้เป็นเจ้าสาวสมดั่งใจหวัง และที่สำคัญตอนนี้ได้ครองหัวใจพี่ด้วย จอมเป็นเหมือนยาชั้นดีที่หล่อเลี

  • เจ้าสาวบำเรอใจ   บทพิเศษ ทาสรักของเมีย 1

    ร่างเล็กที่เคยผอมบางเพรียวระหงตอนนี้อวบอิ่มและกำลังเดินอุ้ยอ้ายถือตะกร้าผักเข้ามาในบ้าน ตั้งแต่ง้อกันสำเร็จ เขาก็ได้รับของขวัญในเย็นนั้นคือจอมใจกำลังตั้งครรภ์ลูกของเขา เขากำลังจะเป็นพ่อคน และทั้งคู่ก็พากันย้ายมาอยู่บ้านสามี เพราะพรรธน์ยศเป็นห่วงแม่ที่เริ่มอายุเยอะแล้วอยู่คนเดียว และจอมใจก็เห็นด้วย เพราะที่บ้านขวัญใจพี่สาวก็กลับมาอยู่บ้านแล้ว ตอนนี้จึงสบายใจที่พี่สาวอยู่ดูแลพ่อกับแม่แทนตัวเอง “ไปเก็บผักสวนครัวหลังบ้านเหรอจ๊ะทูนหัว” เขาที่เพิ่งกลับมาจากทำงานก็รีบถามสาวใช้ทันทีว่าภรรยาตัวเองอยู่ไหน พอรู้ก็รีบมาหาและเห็นร่างอุ้ยอ้ายของหญิงท้องแก่อีกสองเดือนก็จะคลอดเจ้าตัวเล็กเดินถือตะกร้าผักบุ้ง ผักคะน้าเข้ามาในบ้านพอดี “ค่ะ พี่แทค เพิ่งมาถึงเหรอคะ?” “ครับ เหนียวตัวจังเลย เก็บผักมาเหงื่อคงเยอะแน่เลย ไปอาบน้ำกันเถอะ” เขาเดินมาโอบประคองภรรยาที่ถือตะกร้าผักในมือแล้วยื้อแย่งจากมือส่งให้สาวใช้ที่เดินตามหลังภรร

  • เจ้าสาวบำเรอใจ   อยากหย่าก็มาหย่าเอง 4

    “ไม่หย่า! กลับมาอยู่ด้วยกันนะ ให้โอกาสพี่นะ ที่ผ่านมาพี่มันไม่ดีจริงๆ ปากไม่ดีและนิสัยก็ไม่ดี ให้พี่ได้แก้ตัวกับสิ่งที่ผ่านมานะ พี่จะเป็นสามีที่ดีของจอม กลับมาอยู่กับพี่นะคนดีของพี่” เขายื่นมือคว้ามือเล็กมากุมไว้แน่นด้วยกลัวเธอจะวิ่งหนี“โอกาสเหรอคะ? จอมถามหน่อยเถอะ พี่แทคจะให้จอมกลับไปทำไม ในเมื่อในใจพี่แทคไม่เคยมีจอม พี่แทคไม่เคยมีผู้หญิงคนนี้ แล้วจะรั้งจอมไว้ทำไมคะ?” หัวใจดวงน้อยเจ็บทุกครั้งเมื่อต้องย้ำกับตัวเองว่าเขาไม่เคยรักตน“ใครบอกว่าพี่ไม่เคยมีจอม ถ้าไม่มีจอม พี่จะทำแบบนี้เหรอ พี่ไม่เคยคุกเข่าให้ใครเลยนะนอกจากจอมคนเดียวที่คู่ควรกับการคุกเข่าของพี่ กลับมาอยู่ด้วยกันนะทูนหัว ดูพี่สิ ตอนนี้สภาพพี่แย่มาก กินไม่ได้ นอนไม่หลับเพราะคิดถึงเมีย กลับบ้านเรานะทูนหัว” พรรธน์ยศอ้อนทันทีพร้อมกับดึงมือเล็กมาลูบไล้แก้มสากที่ซูบตอบลงของตัวเองเมื่อเขาพูดนั่นแหละ จอมใจถึงได้มองหน้าหล่อๆ ของสามี เพิ่งสังเกตว่ามันซูบลงไปเยอะจริงๆ ดวงตาก็คล้ำโบ๋เหมือนคนไม่ได้หลับได้นอน“แล้วทำไมจอมต้องสนใจพี่แทคด้วยคะ ก็ในเมื่ออีกไม่กี่นาทีข้

  • เจ้าสาวบำเรอใจ   อยากหย่าก็มาหย่าเอง 3

    “กลับมาอยู่บ้านเรานะลูก” ทิพย์มณีเอ่ยพร้อมกับลูบแผ่นหลังเล็กของลูกสาว ส่วนภูธิปก็ทำเช่นเดียวกันกับภรรยา ตอนนี้พ่อแม่ลูกกอดกันกลม“กลับมาอยู่บ้านเรานะจอม พี่ขอโทษนะที่เห็นแก่ตัว ตอนนี้พี่คิดได้แล้ว” ขวัญใจเดินมาโอบกอดทั้งสามอีก เป็นภาพที่ดูแล้วอิ่มใจมากสำหรับคนที่เดินผ่านไปมา ส่วนรเณศและหนึ่งฤทัยก็ได้แต่หันมาส่งยิ้มให้กันแล้วพากันเดินถอยไปอยู่เงียบๆ ในมุมของตัวเอง เพื่อให้ทุกคนเคลียร์ใจกัน“จอม...พี่ขอโทษนะ ที่ก่อนหน้านี้พี่เห็นแก่ตัว พี่ขอโทษจริงๆ พี่รักจอมนะน้องพี่ ให้อภัยพี่นะจอม” เมื่อทั้งสี่คนผละออกจากกัน ขวัญใจก็จับมือเล็กของน้องสาวมากุมแน่นเพื่อขอให้น้องยกโทษให้กับความผิดของตัวเองที่ผ่านมา“ตอนนี้พี่เขารู้แล้วว่าพี่เขาควรอยู่ตรงไหน” ทิพย์มณีเอ่ยเสริม“ใช่ลูก กลับมาอยู่ด้วยกันนะ กลับมาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวเราเหมือนเดิม ตอนนี้พี่เขาสำนึกผิดแล้วและพ่อก็ให้อภัยพี่เขาแล้ว อย่าแบกความทุกข์ไว้คนเดียวเลยนะลูก และอย่าหนีไปแบบนี้อีกรู้ไหมพ่อกับแม่เป็นห่วงมากแค่ไหน โดยเฉพาะพ่อแทคเขาเป็นห่วงเรามากนะจอม&rdq

  • เจ้าสาวบำเรอใจ   อยากหย่าก็มาหย่าเอง 2

    หนึ่งฤทัยพาจอมใจมากรุงเทพฯ มาถึงตั้งแต่เช้ามาแวะที่คอนโดของเพื่อนรักก่อน เพื่อรอเวลานัดกับพรรธน์ยศที่หน้าสำนักงานเขตเพื่อไปจดทะเบียนหย่ากับสามี จริงๆ รู้ว่าเพื่อนไม่ไหว แต่ทำยังไงได้เมื่อเพื่อนอยากมาหย่าให้ขาดจากสามี แม้จะรักแต่ยอมเจ็บปวดดีกว่าปล่อยไว้นาน ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! “เราไปเปิดประตูก่อนนะ สงสัยพี่เป๊กมาแล้วน่ะ” หนึ่งฤทัยบอกเพื่อนรักแล้วเดินไปเปิดประตูห้องทันที แล้วก็จริงเป็นรเณศจริงๆ ถึงเดินกลับมาพร้อมกับผู้มาใหม่และปิดประตูไว้เหมือนเดิม “เป็นยังไงมั่งจอม โอเคไหม พร้อมไหม” รเณศถามหญิงสาวพร้อมนั่งลงโซฟาตัวที่ว่างตรงข้ามเธอ ส่วนหนึ่งฤทัยก็เดินไปนั่งลงที่เดิมข้างเพื่อนรัก “แล้วจอมไม่โอเคได้ไหมล่ะพี่เป๊ก ไม่โอเคก็ต้องโอเคแหละ ไปกันเถอะค่ะ จอมไหว ตอนนี้ก็ใกล้ได้เวลานัดแล้ว” เธอบอกชายหนุ่ม&n

  • เจ้าสาวบำเรอใจ   อยากหย่าก็มาหย่าเอง 1

    เลขาแจ้งว่ามีคนมาขอพบอยู่ข้างล่าง เขาจึงถามว่าใคร พอรู้ว่าเป็นรเณศก็รีบให้ขึ้นมาหาตัวเองที่ห้องทำงานทันที ทันทีที่รเณศมาถึง พรรธน์ยศก็ถามทันทีว่าอีกฝ่ายมาทำไม และก็เห็นว่าในมือของอีกฝ่ายมีซองเอกสารสีน้ำตาลมาด้วย รเณศไม่ตอบ แต่กลับเดินมาดึงลากเก้าอี้นั่งโดยไม่สนใจว่าเจ้าของห้องทำงานจะเชิญชวนหรือไม่ “อะไร?” พรรธน์ยศถามเสียงห้วนเมื่อเห็นซองเอกสารในมืออีกฝ่ายที่โยนมาทิ้งตรงหน้าตัวเอง “เปิดดูสิ” รเณศตอบสั้นๆ พร้อมเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ยกขาไขว่ห้างด้วยท่าทางสบายๆ พรรธน์ยศรีบหยิบซองเอกสารเปิดออกมาดูทันทีว่ามันคือซองอะไร พอไล่สายตาอ่านก็ถึงกับขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความโกรธ สันกรามปูดโปนขึ้นทันที มือใหญ่ก็กำเอกสารในมือแน่น “ใบหย่างั้นเหรอ?” “เซ็นซะ จะได้เสร็จธุระของฉัน” รเณศเอ่ยสั่งอีกฝ่าย&nb

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status