LOGINShare
บทที่ 56
Last Updated:
2025-03-06 17:14:03
Related chapters
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 57
(ยัยณิ ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเขาดีแล้ว วันนี้เขามาหาฉัน คุกเข่าขอร้องให้ฉันยอมบอกว่าแกอยู่ที่ไหน เขามาหาหนึ่งเดือนเต็มแล้วนะ แกไม่คิดจะกลับมาหาเขาจริงเหรอ) "เดี๋ยวเขาก็ยอมแพ้ไปเอง ทำแบบนี้ได้ไม่นานหรอก" (ฉันว่าถ้าเขาจะไม่รักแก เขาไม่ลงทุนทำถึงขนาดนี้หรอก) "คนอย่างเขาทำได้ทุกอย่างแหละ ขอแค่ให้ได
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 58
ออสติน... "มีไร" (คืนนี้มาดื่มกับพวกกูไหม) "ไม่..." (อยู่คนเดียวมากๆ ระวังเป็นโรคซึมเศร้านะเว้ย) ปลายสายพูดเย้าหยอกเพื่อนสนิท ตั้งแต่เกิดเรื่องแม็กซ์เวลล์แทบหายไปเลย พวกเขาแค่ไม่อยากให้มันอยู่คนเดียวมากเกินไปก็เท่านั้น "ไว้จะคิดดู" (หึ มานี่คือคำสั่งจากพวกกู แค่นี้นะ) เขาถอนหายใจออกมา ก่อนจะว
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 59
โลกทั้งใบของมาเฟียหนุ่มราวกับหยุดหมุนชั่วขณะ น้ำเสียงคุ้นเคยที่ดังแทรกเข้าโสตประสาทพานทำหัวใจนิ่งสงบสั่นกระตุก แม้จะผ่านมาแล้วสามปี ทว่าเขายังจดจำเสียงนั้นได้อย่างแม่นยำ ไม่ทันได้หันกลับไปมองว่าเจ้าของเสียงนั้นใช่คนที่ตนกำลังคาดหวังไว้หรือเปล่า เด็กน้อยคนนั้นก็วิ่งเข้ามาหาเขาเพื่อใช้เป็นเกราะป้องกัน
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 60
เธอพยายามสำรวจรถตัวเองว่ามีรอยโดนชนหรือเปล่า เผื่อบางทีคู่กรณีอาจจะชนแล้วหนีไปแล้ว พอได้สำรวจดูดีๆ กลับพบว่าไม่มีร่องรอยดังกล่าว "ก็ไม่ได้เสียหายอะไรนิ" เธอพึมพำคนเดียว ก่อนจะเดินออกจากตรงนั้น สองเท้าหยุดชะงักลงไป สายตาจ้องมองใครบางคนที่ยืนอยู่ห่างเพียงไม่กี่เมตร ยิ่งหนียิ่งเจอจริงๆ "ยะ...อย่าเ
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 61
"ปล่อยฉันนะแม็กซ์เวลล์!" ณิชาเริ่มกลับมาพยศอีกครั้งหลังจากรถหรูแล่นมาถึงคฤหาสน์หลังงามที่เคยมีความทรงจำต่อกัน แม็กซ์เวลล์อุ้มคนตัวเล็กท่าเจ้าสาว ตวัดรองเท้าหนังเงาขลับเดินเข้าไปข้างในโดยไม่สนใจว่าเธอจะต่อต้านเขาอย่างไร คิดเพียงว่า เหนื่อยเดี๋ยวก็หยุดเอง ประตูห้องนอนถูกเปิดออก ณิชาเริ่มใจเต้นไม่เป
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 62
"มะ...แม็กซ์เวลล์ ฉะ...ฉันจุก" เขากระแทกเน้นลงมาสุดความยาวจนเธอรู้สึกจุกปนเสียวในเวลาเดียวกัน ยิ่งเขารู้ว่าเธอกำลังรู้สึกอะไร เขายิ่งแกล้งเธอหนักกว่าเดิม ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!! "แบบนี้แหละค่อยเร้าใจ" "อ๊ะ...อ๊า~" เธอปล่อยเสียงครางให้ทำงานอย่างเต็มที่ ความเสียวซ่านที่วิ่งพล่านทั่วร่างกายไม่สามารถทำให้
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 63
ครืด ครืด~ ณิชาซึ่งกำลังเดินลงบันไดของบ้านแม็กซ์เวลล์เพื่อกลับคอนโดตัวเองชะงักเท้าทั้งสองลง หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เบอร์บนหน้าจอทำให้รู้ว่าสายเรียกเข้านี้เป็นของแม่เธอ "ณิกำลังกลับไปรับมาร์คินนะคะ พอดีณิออกมาทำธุระข้างนอก" (แม่แค่โทรมาบอก ว่าวันนี้มาร์คินเขาอยากนอนกับแม่) "อ้าวเหรอคะ" (ใช่
Last Updated : 2025-03-06เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 64
"แม็กซ์เวลล์ปล่อยฉัน" "ขอกอดเธอไว้แบบนี้ก่อนได้ไหม" "...." "ขอกอดให้หายคิดถึงก่อนนะ" เธอปล่อยแม็กซ์เวลล์ทำตามใจตัวเอง เพราะเธอเองก็คิดถึงอ้อมกอดนี้จากเขาเช่นกัน ตอนที่เธออยู่ซิดนีย์ ดรีมเล่าให้ฟังตลอดว่าแม็กซ์เวลล์ไม่เคยหยุดตามหาเธอ เขาไปหาดรีมที่คอนโดทุกวันเพื่อถามเรื่องเธอ ตอนแรกเธอคิดว่าเขาคง
Last Updated : 2025-03-06
Latest chapter
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 134
"...." "ผมไม่เคยคิดจะทิ้งพี่เลยนะ พี่ก็รู้ว่าผมรักพี่มากขนาดไหน" "ก็นายไม่สนใจฉัน" "ถ้าเป็นเรื่องนี้ผมขอโทษ หายงอนผมนะ" "...." "เงียบแบบนี้คือ? ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้ผมพาไปกินอาหารญี่ปุ่นเอาไหม" เจเลอร์มองดรีมผ่านกระจกตรงหน้า เธอทำหน้าลังเลเล็กน้อยเมื่อได้ยินเขาพูดถึงอาหารญี่ปุ่นเพราะมันเป็นของโป
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 133
"เป็นยังไงบ้าง" "สวยมาก" "นายชอบไหม" "ชอบมาก ชุดนี้สวยเหมาะกับพี่" ดรีมยิ้มพลางเลื่อนมือขึ้นมาเกาท้ายทอยตัวเองด้วยความเขินอาย "เรามาถ่ายรูปคู่กันดีไหม" "พี่อยากถ่ายรูปคู่กับผมเหรอ?" "ใช่ เรายังไม่มีรูปคู่กันเลยนี่หน่า นะๆ พี่คะ รบกวนถ่ายรูปให้เราสองคนหน่อยได้ไหมคะ" "ได้ค่ะ" พนักงานสาวตอบรับด
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 132
หลายวันต่อมา "อื้อ...ทำอะไรของพี่เนี่ย" ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย เมื่อโดนคนตัวเล็กเข้ามาปลุกโดยวิธีการจุ๊บแก้มซ้ำหลายๆ รอบ เธอมักเข้ามาปลุกเขาแบบนี้ทุกเช้า "ตื่นเร็วเช้าแล้ว" "ขอนอนต่ออีกห้านาทีนะ ผมเพลียมากเลย" คนฟังทำหน้านิ่ว ทุกครั้งที่เข้ามาปลุก เจเลอร์มักพูดแบ
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 131
"ไปกอดต่อบนห้อง" เขาจับมือดรีมให้เดินตามไปยังลิฟต์ สามวันที่ผ่านมาบอกตามตรงว่าคิดถึงเธอมาก แม้จะคุยกันผ่านแชตเป็นประจำแต่มันก็ไม่ทำให้หายคิดถึงเท่าเห็นหน้า ประตูลิฟต์เปิดออกเมื่อถึงชั้นเป้าหมาย เจเลอร์จูงมือดรีมมายังห้องตัวเอง เมื่อเข้ามาข้างในเขาไม่รอช้าที่จะดึงคนตัวเล็กมากอดอีกครั้งด้วยความคิดถึง
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 130
สามวันต่อมา "รู้สึกยังไงบ้างที่มีผู้ชายโพสต์รูปลงไอจี" ณิชาที่กำลังเดินคล้องแขนดรีมเลือกซื้อของบนห้างสรรพสินค้าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม "เดี๋ยวเขาก็ลบออกไปเองแหละ" "การที่ผู้ชายทำแบบนี้ฉันว่ามันชัดเจนแล้วนะว่าเจเลอร์อะ เขาคิดเหมือนกันกับแก" "แต่ว่าเขาไม่เคยพูดว่ารู้สึกยังไงกับฉัน" เธอพูดตัดพ้อออกมา
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 129
"อะ" ชายหนุ่มรุ่นน้องปรายสายตามองสร้อยประจำตระกูลที่ดรีมคืนให้เพียงนิด ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองวิวตรงหน้าต่อพลางขยับปากพูดกับหญิงสาว "พี่เก็บไว้ใส่เถอะ" "แต่ว่านี่เป็นสร้อยประจำตระกูลของนายเลยนะ จะเอามาให้ฉันเก็บไว้ใส่เองได้ยังไง" "พี่เป็นเมียผมแล้วนะ ของๆ ผัว ก็เหมือนของๆ เมีย" "คะ...ใครเป็นเม
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 128
เช้าวันต่อมา แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอนสี่เหลี่ยมหรูกระทบเข้ากับเจ้าของใบหน้าสวยหวานที่กำลังนอนหลับปุ๋ยบนเตียง เปลือกตาสีขาวค่อยๆ ปรือขึ้นมาอย่างยากลำบากเพราะมีแสงแดดกำลังแยงตา เธอดึงตัวเองขึ้นจากหมอนใบใหญ่พลางมองไปรอบห้องนอน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่คือคอนโดของเจเลอร์ แล้วเธอก็นอนที่นี่
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 127
"เจเลอร์" เสียงนั้นทำให้เจเลอร์และดรีมพลันสายไปมอง พบว่าเจ้าของเสียงเมื่อครู่คือพิตต้า หล่อนเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม "เจอกันอีกแล้วนะ" "มีอะไร" "ทำไมต้องทำตัวห่างเหินกันด้วยล่ะ เมื่อก่อนเจเลอร์ไม่เป็นแบบนี้นี่หน่า" "เรื่องของเรามันจบไปแล้ว จะพูดถึงทำไมอีก" "เพราะพิตต้ายังรักเจเลอร์อยู่ เราจะไม่
เจ้าสาวมาเฟีย บทที่ 126
เธอปลีกตัวจากเจเลอร์มาเข้าห้องน้ำเพราะไม่ว่าจะเดินไปทางไหนเขาก็เอาแต่เดินตามราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปไหน หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก้าวออกมาล้างมือ ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือแล้วทิ้งลงถังขยะ จังหวะกำลังเดินออกไปเป็นต้องชะงัก เมื่อพิตต้า อดีตแฟนเก่าของเจเลอร์ได้เดินเข้ามาในห้องน้ำพอดี เธอและพิตต
