ตอนที่ 46 กฎของคฤหาสน์

วันรุ่งขึ้น ชีวิตของฉันก็กลับมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้งในคฤหาสน์ของภูผา คราวนี้ไม่ใช่ในฐานะเจ้าสาวในนามที่รอวันจากไป แต่เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ภายใต้ข้อตกลงที่ฉันจำใจยอมรับ เพื่อลูกชายอันเป็นที่รัก

ฉันถูกพามายังห้องนอนใหญ่บนชั้นสองของคฤหาสน์ ซึ่งเป็นห้องเดียวกันกับที่ภูผาพักอยู่ แม่บ้านเข้ามาจัดเตรียมเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นให้ฉันอย่างเรียบร้อย ทุกอย่างดูหรูหราโอ่อ่าเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกอบอุ่นกลับไม่มีอยู่เลย

“คุณลินินคะ คุณภูผาแจ้งว่าคุณต้องลงไปทานอาหารเช้าพร้อมท่านค่ะ” แม่บ้านบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ

ฉันพยักหน้าเล็กน้อย สูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเตรียมพร้อมเผชิญหน้ากับบทบาทใหม่นี้ เมื่อลงมาถึงห้องอาหาร ฉันเห็นภูผานั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ ใบหน้าของเขานิ่งเรียบเช่นเคย ไม่มีร่องรอยของความรู้สึกใด ๆ

“นั่งสิ” เขาเอ่ยสั้น ๆ โดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง

ฉันนั่งลงตรงข้ามกับเขา บรรยากาศในห้องอาหารเงียบสงบจนได้ยินแม้กระทั่งเสียงเข็มนาฬิกาเดิน

“จากนี้ไป เธอคือภรรยาของฉัน” ภูผาพูดขึ้นโดยไม่เงยหน้า “และมีกฎบางข้อที่เธอต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด”

ฉันเงียบฟังอย่างตั้งใจ

“ข้อแรก… ห้ามเปิดเผยเรื่องราวของเราต่อบุคค