5
ต่างคนต่างหวง
คัพเค้กเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะตามหลังของโน๊ตแต่ในขณะที่คัพเค้กเดินตามชายหนุ่มเข้าไปนั่นเอง ภามที่มากินข้าวเที่ยงกับนักศึกษาสาวสวยหน้าตาดีนางหนึ่ง มองเห็นคัพเค้กกับโน๊ตกำลังเดินตามกันเข้าไปซึ่งคัพเค้กเองก็เห็นทั้งสองคนเช่นเดียวกันและร้านที่ภามกับนักศึกษาสาวคนนั้นจะมากินก็เป็นร้านเดียวกันกับร้านที่คัพเค้กกำลังนั่งรอสั่งอาหาร
“โน๊ตมีมี่ส่งข้อความมาบอกว่าเธอต้องรีบกลับบ้านก่อนเพราะน้องหมาที่เธอเลี้ยงไว้โดนรถเฉี่ยว” หมาของเธอเจ็บเล็กน้อยแต่เธอรักหมาของเธอมาก มีมี่จึงต้องกลับบ้านพาหมาไปเช็คร่างกาย
“ถ้าอย่างนั้นเราก็สั่งเลยดีกว่า” โน้ตจึงพูดพร้อมกับเรียกพนักงานเพื่อสั่งอาหาร
ภามที่เดินเข้ามาในร้านและไม่รู้ด้วยความบังเอิญหรืออะไรเพราะโต๊ะที่จองไว้อยู่ติดกับโต๊ะของคัพเค้กพอดีเหมือนกับถูกกำหนดไว้
“พี่ภามขา หลิวว่าเราสั่งแซลมอนมากินกันดีมั้ยคะ พอดีว่าหลิวอยากกินแซลมอนร้านนี้มากๆ เลย ร้านนี้เขาทำแซลมอนสะอาดแล้วก็สดมากเลยนะคะ” ภามที่ฟังหญิงสาวแต่เขาไม่ได้สนใจเธอสักเท่าไรสิ่งที่เขาสนใจนั่นก็คือเด็กดื้อที่มากับผู้ชายโต๊ะข้างๆ ต่างหาก หลิวเป็นหญิงสาวที่เป็นลูกสาวของหุ้นส่วนอีกคนที่อยากให้เธอเป็นฝั่งเป็นฝากับภามเช่นเดียวกันกับนิดหน่อยจึงนัดให้ทั้งสองคนออกเดทกันแต่ภามไม่ได้ชอบหรืออะไรกับเธอทั้งนั้นเพราะคนเดียวที่ภามสนใจในตอนนี้มีแค่คัพเค้กเท่านั้น
“พี่ภามกินนี่หน่อยนะคะเดี๋ยวหลิวป้อนนะคะ” หลิวคีบแซลมอนชิ้นโตให้กับภามป้อนเข้าปากอย่างเอาอกเอาใจ คัพเค้กเห็นอย่างนั้นแล้วก็หมั่นไส้เธอจึงป้อนโน้ตเหมือนกัน เมื่อโดนเอาอกเอาใจด้วยการป้อนเขาก็คิดว่าคัพเค้กมีใจให้กับเขาแต่ความจริงนั้นคัพเค้กเพียงแค่ต้องการทำประชดภามเท่านั้น
คัพเค้กกับโน๊ตกินเสร็จก็กลับมหาวิทยาลัยทันที ภามได้แต่มองอย่างไม่ชอบใจที่คัพเค้กออกมากับผู้ชายสองต่อสองอย่างนี้
วันนี้คัพเค้กยกเลิกการทำรายงานเพราะมีมี่ไม่ว่างแล้วเธอตั้งใจจะโทรให้ภามมารับแต่ไม่ต้องโทรเพราะภามขับรถมาอย่างเร็วแล้วจอดตรงหน้าของคัพเค้กเสียงเบรกดังเอี๊ยดเพราะภามมารอเธอตั้งแต่ที่เขาไปกินอาหารญี่ปุ่นเสร็จ วันนี้ภามร้อนใจมากอยากให้คัพเค้กเลิกเร็วๆ เพราะเขามีเรื่องที่ต้องคุยกับเธอมากมายหลากหลายอย่าง
“ขึ้นรถ” ภามลงจากรถแล้วเดินมาหาคัพเค้กพร้อมกับสั่งเธอด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำ คัพเค้กเองก็ไม่พูดไม่จาแล้วก็เดินขึ้นรถเธอเองก็ไม่พอใจภามอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว
“มีเวลามารับเค้กด้วยหรอนึกว่าไม่มีเวลาซะอีก” คัพเค้กเป็นฝ่ายเริ่มประชดประชันภามก่อน
“อามีเวลาตลอดแค่มารับหนูแต่หนูกลับเอาเวลาไปกับผู้ชายสองคนอย่างนั้นมันสมควรแล้วหรือไง” ภามเริ่มพูดขึ้นมาบ้าง
“แล้วทำไมคัพเค้กจะไปไม่ได้ในเมื่ออาภามก็ไปกับผู้หญิงได้” คัพเค้กพูดพร้อมกับจ้องมองหน้าของภามอย่างเอาเรื่อง
“อาไปคุยงานไม่ได้ไปเพื่อเรื่องอื่น” ภามพูดติดๆ ขัดๆ อย่างไม่เป็นธรรมชาติ
“เค้กก็ไปคุยเรื่องรายงานและอีกอย่างเค้กไม่ได้ไปกันสองคนมีเพื่อนผู้หญิงอีกคนไปด้วยแต่หมาที่บ้านไม่สบายเพื่อนเลยขอกลับก่อน” คัพเค้กพูดออกมาอย่างราบรื่นไม่มีอะไรติดขัดเพราะที่เธอพูดมันคือเรื่องจริง
“จะให้อาเชื่อได้ยังไงก็เห็นอยู่ว่าไปกันสองคน” ภามพูดพร้อมกับมองหน้าของคัพเค้กแต่เสื้อนักศึกษาที่รัดทำให้ช่องว่างระหว่างกระดุมเมื่อมองข้างๆ เห็นเนินเต้าอวบของเธอที่ล้นชั้นในออกมาอย่างชัดเจน ภามถึงกับต้องรีบหันหน้ากลับไปยังถนนทันทีเพราะไม่อย่างนั้นมีหวังเลือดกำเดาของเขาไหลออกมาแน่นอน
“ก็แล้วแต่จะคิดเถอะค่ะ แต่ที่แน่ๆ อาไปกับนักศึกษาสองคนไปไหนกันต่อหลังจากกินข้าวเสร็จล่ะคะ เปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น” คัพเค้กพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้งพร้อมกับขยับตัวของเธอยิ่งเธอขยับกระโปรงของเธอก็ร่นขึ้นจนเผยให้เห็นเรียวขาที่ขาวเนียนของเธอยิ่งทำให้ภามแทบจะสำลักเลือดกำเดา
“อาให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ออกไปไหนมาไหนกับผู้ชายถ้าอาเห็นอีกอย่าหาว่าอาไม่เตือน” ภามพูดพร้อมกับมองไปข้างหน้าเพราะเขาไม่กล้าหันมามองคัพเค้กเพราะสรีระของเธอวันนี้ช่างยั่วยวนสายตาของเขาดีเหลือเกิน
“แล้วอาจะทำอะไรเค้กถ้าเค้กจะไป” คัพเค้กเริ่มท้าทายอำนาจมือจากภาม
“เดี๋ยวก็รู้ว่าอาจะทำอะไร ถ้าอยากลองดีกับอาก็ลองดูไ ภามพูดจบทั้งสองก็ถึงบ้านพอดี
“ลงมากินข้าวกับอาด้วยตอนเย็น” ภามบอกกับคัพเค้กที่กำลังเดินขึ้นไปบนห้อง” คัพเค้กไม่ตอบแล้วก็เดินนวยนาดขึ้นไปข้างบน บั้นท้ายกลมกลึงของเธอเวลาเดินช่างน่ามองจนภามไม่อยากให้ชายใดมามองยกเว้นแต่ตัวเขาเท่านั้น
“เธอนี่มันร้ายนะยัยเด็กดื้อ” ภามนั่งลงถอนหายใจพลันนึกไปเห็นร่องอกของเด็กสาวที่เขาไม่ได้แอบมองแต่มันเชิญชวนให้มองเหลือเกินไหนจะเรียวขาขาวๆ เนียนๆ ไหนจะบั้นท้ายกลมๆ ภามพยายามจะไม่คิดแต่ก็อดไม่ได้ทุกที
คัพเค้กที่ขึ้นไปบนห้องเธอก็หงุดหงิดเมื่อนึกถึงภาพที่สาวสวยคนนั้นป้อนแซลมอนให้กับภาม เธออยากเข้าไปจิกหัวหญิงสาวคนนั้นแล้วตบๆ ให้รู้แล้วรู้รอด
7อาไม่ชอบให้ใกล้ผู้ชายคนอื่นนอกจากอา ภามนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นอย่างที่เขาทำเช่นทุกวัน ภามเป็นคนที่ดูเหมือนเจ้าชู้แต่เขาชอบนอนอ่านหนังสือ ดูหนังเพลินๆ แต่ก็มีปาร์ตี้กับเพื่อนบ้างแต่ไม่ได้บ่อยแต่คนมองเข้ามาก็ยังมองว่าเขาดูเจ้าชู้เพราะชอบมีสาวๆ เข้าหาเขาอยู่เป็นประจำอาจเป็นเพราะว่ารูปร่างหน้าตาและฐานะของเขาสมบูรณ์แบบไปทุกเรื่อง “อาภามวันนี้เค้กขอไปทำงานที่บ้านเพื่อนได้มั้ยคะ” คัพเค้กเดินมาหาภามที่กำลังนอนอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ“ไปบ้านใคร ผู้หญิงหรือผู้ชายไปกี่คนมีผู้หญิงกี่คนผู้ชายกี่คน” ภามถามอย่างละเอียดยิบยิ่งกว่าหน่วยสืบสวนสอบสวน“อาภามถามขนาดนี้ไปด้วยกันเลยดีมั้ยคะ” คัพเค้กพูดพร้อมกับทำตามองบน“อาไปได้ใช่มั้ย ถ้าอย่างนั้นอาไปด้วย” ภามพูดพร้อมกับลุกขึ้นนั่งเหมือนเตรียมตัวจะไปกับเธอ“เค้กประชดค่ะ สรุปว่าอนุญาตมั้ยงานนี้เป็นงานที่สำคัญมากต้องทำให้เสร็จก่อนวันพุธนี้ไม่อย่างนั้นเค้กอาจไม่มีสิทธิ์สอบ” คัพเค้กพูดอธิบายเหตุผลกับภามอย่างละเอียด“ถ้าอย่างนั้นก็บอกอามาก่อนว่ามีผู้ชายไปด้วยมั้ย” ภามมองหน้าคัพเค้กอย่างต้องการคำตอบ“ไม่มีค่ะมีแต่ผู้หญิงบ้านก็เป็นบ้านเพื่อนผู้หญิงค่
6หวง วันนี้เป็นวันหยุดของภามกับคัพเค้กทั้งสองคนไม่ได้ออกไปไหน ภามตื่นเช้ามานั่งดื่มกาแฟที่หน้าระเบียงห้องของเขาอยู่ๆ คัพเค้กก็เดินออกมาที่ระเบียงหน้าห้องของเธอในชุดนอนสุดเซ็กซี่ซึ่งเธอก็ไม่ได้คิดว่าภามจะนั่งอยู่ตรงนั้น เธอจึงยกมือขึ้นบิดขี้เกียจทำให้ชุดนอนที่เป็นเดรสสายเดี่ยวผ้าซาตินสีดำบางเบาล่นขึ้นไปโชว์ขาอ่อนเนียนๆ ของเธอ ภามมองไปที่เรือนร่างของเธอตาไม่กระพริบยิ่งเธอขยับร่างกายของเธอก็ยิ่งทำให้ภามมองไปเพลินๆ แต่ความเป็นชายของเขาชี้โด่ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ คัพเค้กหันมาเห็นภามเธอก็ต้องตกใจเพราะชุดนอนของเธอเป็นชุดนอนที่เธอไม่ได้ใส่ชั้นในแม้แต่ชิ้นเดียวแน่นอนว่าถ้าแสงกระทบก็มองเห็นทะลุเนื้อสาวของเธอแน่นอนซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้นภามจึงมองตาไม่กระพริบ คัพเค้กเห็นอย่างนั้นก็รีบเข้าห้องของเธอในทันที“ทำไมต้องมานั่งแอบมองเราอย่างนั้นด้วย” คัพเค้กบ่นพึมพำคนเดียวแต่อยู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงร้องมาจากระเบียงห้องของภามเธอจึงวิ่งออกไปดูด้วยความตกใจแต่เมื่อเธอวิ่งออกมาดูก็เห็นว่าภามกำลังหยอกล้อกันกับแมวตัวโปรดของเขา ตอนนี้แมวกำลังใช้ขาหน้าตบไปที่ขาของภามทำให้เขาร้องออกมา“นึกว่าเป็นอะไรร้องซะเสียงหลง”
5ต่างคนต่างหวง คัพเค้กเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะตามหลังของโน๊ตแต่ในขณะที่คัพเค้กเดินตามชายหนุ่มเข้าไปนั่นเอง ภามที่มากินข้าวเที่ยงกับนักศึกษาสาวสวยหน้าตาดีนางหนึ่ง มองเห็นคัพเค้กกับโน๊ตกำลังเดินตามกันเข้าไปซึ่งคัพเค้กเองก็เห็นทั้งสองคนเช่นเดียวกันและร้านที่ภามกับนักศึกษาสาวคนนั้นจะมากินก็เป็นร้านเดียวกันกับร้านที่คัพเค้กกำลังนั่งรอสั่งอาหาร “โน๊ตมีมี่ส่งข้อความมาบอกว่าเธอต้องรีบกลับบ้านก่อนเพราะน้องหมาที่เธอเลี้ยงไว้โดนรถเฉี่ยว” หมาของเธอเจ็บเล็กน้อยแต่เธอรักหมาของเธอมาก มีมี่จึงต้องกลับบ้านพาหมาไปเช็คร่างกาย “ถ้าอย่างนั้นเราก็สั่งเลยดีกว่า” โน้ตจึงพูดพร้อมกับเรียกพนักงานเพื่อสั่งอาหารภามที่เดินเข้ามาในร้านและไม่รู้ด้วยความบังเอิญหรืออะไรเพราะโต๊ะที่จองไว้อยู่ติดกับโต๊ะของคัพเค้กพอดีเหมือนกับถูกกำหนดไว้“พี่ภามขา หลิวว่าเราสั่งแซลมอนมากินกันดีมั้ยคะ พอดีว่าหลิวอยากกินแซลมอนร้านนี้มากๆ เลย ร้านนี้เขาทำแซลมอนสะอาดแล้วก็สดมากเลยนะคะ” ภามที่ฟังหญิงสาวแต่เขาไม่ได้สนใจเธอสักเท่าไรสิ่งที่เขาสนใจนั่นก็คือเด็กดื้อที่มากับผู้ชายโต๊ะข้างๆ ต่างหาก หลิวเป็นหญิงสาวที่เป็นลูกสาวของหุ้นส่วนอีกคนที่อย
4ซูชิ ภามกับคัพเค้กกลับมาคุยกันตามปกติแต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปนั่นก็คือความรู้สึกของทั้งสองคนที่มันเปลี่ยนไปจนทั้งสองเองก็ยังรู้สึกเกร็งๆ เมื่อต้องนั่งรถไปมหาวิทยาลัยอย่างเช่นเมื่อก่อนที่ทำทุกวันแต่มาวันนี้ทั้งสองคนดูเกร็งๆ และไม่เป็นธรรมชาติเลย “ให้อามารับกี่โมง” ภามจอดรถหน้าตึกคณะที่คัพเค้กเรียนพร้อมกับถามหญิงสาวอย่างเช่นทุกวันแต่วันนี้ชายหนุ่มกับรู้สึกเขินเมื่อเห็นคัพเค้กในชุดนักศึกษาที่รัดรูปกว่าทุกวันกระโปรงทรงเอที่แน่นเปรี๊ยะแล้วยังผ่าข้างขึ้นมาอีกเผยให้เห็นเรียวขาอ่อนที่ขาวเนียนของเธอเสื้อนักศึกษาสีขาวสะอาดตาที่แน่นจนเต้าอวบแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้วยิ่งมองยิ่งทำให้ภามคิดไปไกลแต่ความคิดนั้นต้องหยุดลงก่อนเพราะคัพเค้กพูดขึ้น“ไม่ต้องมารับเค้กก็ได้ค่ะวันนี้เค้กต้องไปทำรายงานกับเพื่อนต่อเดี๋ยวเค้กกลับเอง” ภามที่ได้ยินอย่างนั้นแม้ในใจอยากห้ามไม่ให้ไปแต่เขานึกได้ว่าทั้งสองพึ่งคืนดีกันเขาเองก็ไม่อยากทะเลาะกับเธอภามจึงพยักหน้าให้กับหญิงสาว“วันนี้มาแปลกไม่ห้าม” คัพเค้กเองก็รู้สึกแปลกไปเมื่อภามไม่ห้ามเธอก็นึกสงสัยขึ้นมาเหมือนกัน“สงสัยไม่อยากทะเลาะกับเรา ก็ดีเหมือนกัน” คั
3คุยกันดีๆ ไม่ได้ใช่มั้ย ภามกับคัพเค้กไม่ได้คุยกันเลยหลังจากที่ทั้งสองทะเลาะกันในวันนั้น ภามไม่ได้โกรธที่คัพเค้กดื้อกับเขาแต่คัพเค้กโกรธมากที่ภามทำอย่างนั้นกับเธอ “ป้าสายไปเรียกคัพเค้กให้ผมหน่อยครับ เรียกให้ลงมากินข้าวแต่อย่าบอกว่าผมให้ไปเรียกนะครับ” ภามบอกกับป้าแม่บ้านพร้อมกับนั่งรอที่โต๊ะอาหาร“คุณเค้กคะ ลงไปทานข้าวเที่ยงได้แล้วค่ะ ป้าทำเสร็จแล้วนะคะ” ป้าสายแม่บ้านประจำบ้านของภามที่ทำงานที่บ้านหลังนี้ตั้งแต่ภามยังเป็นเด็กๆ“ค่ะ เดี๋ยวหนูลงไปนะคะ” คัพเค้กตอบกลับป้าสายพร้อมกับลุกจากที่นอนในขณะที่เธอกำลังนอนอ่านนิยายเรื่องใหม่ที่เธอพึ่งซื้อมาเมื่อวานคัพเค้กคิดว่าภามออกไปข้างนอกแล้วเธอจึงเดินลงไปเพื่อที่จะกินข้าวเที่ยงเพราะตั้งแต่เช้าเธอยังไม่ได้ทานอะไรเลยแต่เมื่อเธอเดินลงมาเห็นภามกำลังนั่งรอเธอที่โต๊ะอาหารเธอก็เปลี่ยนใจขึ้นไปบนห้องอย่างเดิมโดยที่ไม่ยอมลงไปกินข้าวเที่ยงร่วมกับภาม“นี่จะไปไหนหยุดตรงนั้นเลยนะ” ยิ่งภามบอกให้คัพเค้กหยุดเธอก็ยิ่งเดินให้เร็วขึ้นพร้อมกับเตรียมตัววิ่งแต่ก็ไม่ทันที่คัพเค้กจะวิ่ง ภามที่มีช่วงขาที่ยาวกว่าทำให้เขาก้าวขาแค่ไม่กี่ก้าวก็ไปยืนขวางเธอไว้ได้“จะไปไหน
2ทำไมถึงดื้อกับอา วันนี้คือวันที่ภามบอกว่ามีธุระที่ต้องพาคัพเค้กไปธุระสำคัญแต่คัพเค้กกลับไม่ยอมเชื่อฟังในสิ่งที่ภามบอก “ไหนแกบอกว่าแกจะไปธุระกับอาไม่ภามสุดหล่อไม่ใช่หรือไงทำไมถึงมาตามนัดฉันได้ล่ะ” เพื่อนสาวของคัพเค้กอย่างมีมี่ถามเธอด้วยความสงสัย“ฉันก็แค่ไม่ไปแล้วก็เลือกที่จะมาหาแกยังไงล่ะ” คัพเค้กพูดพร้อมกับหัวเราะร่วนอย่างพอใจที่กล้าขัดใจภาม“ถ้าอย่างนั้นเราไปแรดกันดีกว่า” คัพเค้กจูงมือของมีมี่ไป เดินเข้าไปในห้างเพื่อซื้อของที่พวกเธอจะใช้ในการแต่งตัวในงานคริสมาสต์ที่กำลังจะมาถึงภามที่ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุกหลังเพื่อที่จะไปธุระสำคัญกับคัพเค้ก แต่เมื่อเขาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วเดินไปที่หน้าห้องของคัพเค้กกลับพบว่าคัพเค้กออกจากบ้านไปแล้ว“ทำไมดื้ออย่างนี้นะคัพเค้ก บอกว่าธุระสำคัญก็ไม่เชื่อ เมื่อไหร่จะเชื่อฟังกันสักที ไม่เข้าใจคำว่าเป็นห่วงและหวังดีเลยหรือไง” ภามบ่นพึมพำคนเดียวก่อนจะออกไปข้างนอกเพื่อทำธุระสำคัญครั้งสุดท้ายให้กับพ่อของคัพเค้กหลังจากไปทำธุระข้างนอกเสร็จภามก็กลับมาที่บ้านก็ยังไม่เห็นว่าคัพเค้กจะมาที่บ้านสักที ภามโทรตามคัพเค้กโทรติดแต่คัพเค้กก็ไม่มีท่าทีจะรับสายจา