บทที่ 3 ช่วยขยับหน่อย

เมื่อทานข้าวอิ่มแล้วลินลดากำลังจะลุกขึ้นเก็บจาน แต่ก็ถูกเขาเบรกไว้ก่อน

         “ฉันให้เธอทำงั้นเหรอ” แววตาเย็นชาใบหน้าอ่านออกยาก ของมาเฟียธุรกิจกลางคืนชวนให้คนฟังกรอกตา

         ‘อะไรกันนักกันหนา’

         “ถ้าไม่เก็บจานแล้วนายท่านจะทานจานไปด้วยงั้นเหรอคะ” ลินลดาพยายามแล้วจริง ๆ แต่ทว่ากลับไม่สามารถข่มอารมณ์ไว้ได้ เขามันกวนตีนได้โล่ ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้ปกครองโดยชอบธรรมเพราะพ่อสั่งไว้ ป่านนี้เธอชกหน้าไปแล้ว

         “นี่เธอ!”

         เขาไม่ชอบที่เธอต่อต้านเขา ทีเจ้าเฟลิเปยิ้มให้พูดดีด้วยตลอด ทีเขานะเป็นได้ต่อปากต่อคำไปเรื่อย     

“มีอะไรจะสั่งอีกไหมคะ”

         “ขึ้นไปบนห้องฉัน นวดให้หน่อยปวดบั้นเอว”

         ลิลลี่ขยิบมุมปากยกขึ้นอย่างไม่พอใจ งานเธอแต่ละวันช่างไม่เหมือนกันสักวัน ตำแหน่งเมดส่วนตัวที่เธอเบื่อมาตลอดกับต้องทนรับใช้เจ้านายมาเฟียบ้ากามเนี่ยประสาทจะแดกเอาในแต่ละวัน

         เธอเดินขึ้นไปด้านบนเพื่อเตรียมห้องและน้ำมันนวด เพราะคนสั่งชอบทำให้เหมือนสปา ทั้งที่ไปโรงแรมก็ได้แต่ชอบให้เธอเปลืองตัวนวดอยู่เรื่อย

         ชายหนุ่มยิ้มให้กับท่าทางสะบัดสะบิ้งของเธอ แล้วก็เก็บสีหน้าให้เรียบเฉยดังเดิม สาวเท้าขึ้นไปบนห้องหาความสำราญใจกับเด็กในปกครองของเขา

         ‘ฉันจะค่อย ๆ สอนให้เธอเป็นงานทีละนิดทีละนิด’ชายหนุ่มคิดอย่างกระหยิมใจ

         เมื่อเข้ามาในห้อง ร่างใหญ่เลี่ยงเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดินออกมามีเพียงผ้าขนหนูสีขาวพันรอบกาย สาวเท้าขึ้นไปบนเตียง เพลงคลาสสิกที่เปิดคลอเบา ๆ ยามได้ฟังทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย ร่างใหญ่ดึงผ้าขนหนูที่ปิดท่อนล่างออกแล้วนอนคว่ำ คนที่หันไปจุดน้ำมันหอมระเหยเพียงชั่วครู่ หันมาอีกทีก็ต้องยกมือทาบอก

         ว้าย ! !

         ปัง...!

         ขวดน้ำมันหอมระเหยกระทบกับพื้นพรมทำให้ร่างใหญ่กำลังจะหันกลับมา

         “คุณอย่าหันมา” ไวกว่าความคิดเธอรีบหยุดเขา ก่อนจะทำให้ชีวิตของเธอเจอกับสิ่งเลวร้ายไปกว่านี้เลย

         ฮะ...!

         เขาที่เป็นห่วงกลัวว่าเธอจะเป็นอะไร แต่เมื่อได้ยินเธอพูดแบบนั้นก็สำรวจร่างกายแล้วก็เข้าใจว่าเธอหมายความว่ายังไง

         “แล้วเสียงอะไร”

         “ขวดน้ำมันตก” เธอรีบละล่ำละลักบอกแล้วเอื้อมไปหยิบมัน ก้าวเท้าอย่างสั่นเทาขึ้นมาบนเตียง

         ‘สาบานได้ว่าเขาไม่ได้อ่อยเธอ’

         นับวันผู้ปกครองของเธอกำลังจะทำให้เด็กสาวอย่างเธอใจแตก หุ่นก็ดีกล้ามก็แน่น ใบหน้าก็หล่อ เสียอย่างเดียว ‘สันดาน’

         “เร็ว ๆ เข้าฉันเมื่อย”

         “วันหลังก็อย่าขย่มแรงสิคะ” เธอบ่นเขาบ้างแล้วก็กดฝาปั๊มขวดน้ำมันจนทั่วหลัง แล้วค่อย ๆ ละเลงจนทั่วหลัง ลงน้ำหนักมือทีละนิด ทีละนิดจากต้นคอลาดลงไปตามแผ่นหลังจวบจนถึงเอวสอบ พลันในหัวคิดก็จินตนาการไปถึงตอนที่เขาร่วมรักกับนางแบบสาวเมื่อเช้า ใบหน้าร้อนก็เริ่มเห่อแดงจนรู้สึกซ่านไปทั้งใบหน้า

         เธอเน้นน้ำหนักตรงนั้นซ้ำ แล้วมันก็มีผลกระทบไปถึงท่อนเนื้อที่ยื่นไปส่วนหน้า ที่กำลังยื่นขยายออกมาจนคนที่นอนคว่ำร่างอยู่กับเตียงรู้สึกอึดอัด

         “ซี้ด...อ่าห์...”

         เสียงครางของเขาปลุกคนที่มีความคิดลามกให้ตื่นจากภวังค์ แล้วหันมาตั้งใจนวดให้เขาต่อให้เสร็จ ๆ ไป จะได้ไปพักผ่อนสักที

         “นี่เธอเลื่อนไปตรงก้นได้แล้ว เอวฉันจะหัก” ที่จะหักไม่ใช่เอวแต่เป็นแท่งเนื้อต่างหาก มันอยู่ในที่ที่ไม่ควรอยู่ เขาควรจะนอนหงายให้รู้แล้วรู้รอดไป

         “กะ...ก้น...งั้นเหรอ” หญิงสาวใจเต้นตุบตับ หากเลื่อนมือไปที่ก้นละก็...

         “ใช่ล่ะสิ...หรือเธออยากนวดอย่างอื่น” เสียงกลั้วหัวเราะของเขาทำให้เธอคิดเป็นอื่นไม่ได้เลยนอกจากกระปู้ ใครจะคิดว่าวันนี้มาแปลก ปกติต้องมีสิ่งปกปิดบดบังส่วนนั้นอยู่บ้าง แต่ทำไมวันนี้คิดมาเปลือยกายอ่อยเธออย่างนั้นล่ะ

         “ถ้าอย่างอื่นไม่สันทัดค่ะ” เสียงกระแทกกระทั้นอย่างไม่พอใจ ที่เขาทำเหมือนเธอเป็นผู้หญิงขายบริการก็ไม่ปาน ทั้งยังให้ทำหน้าที่บ้าบอปัญญาอ่อนนั่นอีก

         “ฝึกไว้จะได้เป็นงาน”

         “แม้คุณจะทำธุรกิจอาบอบนวด แต่ฉันก็ไม่คิดจะยึดอาชีพขายบริการหรอกนะคะ” แต่ละคำที่พ่นออกมา ทำเหมือนเธอเป็นกะหรี่ก็ไม่ปานให้ตายเถอะ

         ‘อาชีพร้อยแปดพันเก้า ทำธุรกิจสีเทาเพื่ออะไร รวยแล้วยังรวยไม่พออีกหรือไง’

         นี่เป็นอีกหนึ่งอย่างที่เธอเกลียดเขา ส่วนเฟลิเปนั้นธุรกิจในมือขาวสะอาด จนเธอชอบคุยกับเขาบ่อย ๆ ทั้งให้แง่คิดที่ดี ไม่เคยทะลึ่งตึงตังกับเธอ และที่สำคัญไม่เคยแก้ผ้ายั่วเธอด้วย

         “แล้วใครจะให้เธอไปขายบริการไม่ทราบ” เขากำลังจะตะแคงหันมาคุยกับเธอ แต่ดันถูกยายตัวแสบกระโดดขึ้นนั่งทับ

         “ฮึก...อ่าห์” ชายหนุ่มจุกไปทั้งลำท่อนเพราะเธอทับลงมาตรงก้นพอดิบพอดี แล้วตอนนี้ท่อนเนื้อของเขาก็เริ่มแข็งเหยียดยาวแล้วด้วย

         “นี่เธอ...เบาหน่อย”

         “เบาก็ไม่ถึงเส้นเอ็นสิคะ...ต้องคลายเส้นเอ็นที่มันจมต้องลงน้ำหนักให้มากหน่อย แค่มือไม่พอหรอกค่ะ” เธอคร่อมเขาไว้พร้อมกดน้ำหนักลงมาแรง ๆ ที่จริงก็อยากแกล้งด้วย เพราะเขาตั้งใจจะหันมาให้เธอเห็นของสงวน ที่เอาไว้ดูเพียงคู่บนเตียงแต่เธอไม่ใช่

         “โอ๊ย...จะหักอยู่แล้ว”

         เขาร้องท้วง แต่ยายบ้านี่ก็เหมือนยิ่งได้ใจไม่รู้หรือไงว่าที่นอนอาจจะเป็นรูได้นะหากเธอมัวแต่กด ๆ อยู่ที่เดียวตรงนั้น

         “จะได้ถึงเอ็นค่ะ เอ็นจะได้คลาย” คนที่สนุกอยู่ด้านหลังได้ทีก็เอาใหญ่ นาน ๆ จะมีโอกาสได้เอาคืน

         ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าเย็นชา กัดฟันกรอดเพราะเอ็นเขาจะหักแล้ว เธอเริ่มจะทลายความอดกลั้นสุดท้ายของเขาลงแล้ว ร่างใหญ่ใช้แรงเพียงเล็กน้อย ก็หงายขึ้นแล้วรั้งเธอให้คร่อมมาด้านหน้าแทน

         ร่างเล็กที่แรงน้อยกว่าบวกกับน้ำหนักที่เบาราวกับปุยนุ่นถลาไปตามแรงเหวี่ยง แล้วเธอก็ต้องตกใจเมื่อส่วนกลางกายของเธอสัมผัสกับท่อนเนื้อที่มันกำลังผงาดอย่างแข็งแกร่ง       “ว้าย...!” หญิงสาวสะดุ้งคล้ายโดนของร้อนหมายจะลุกขึ้นแต่ทว่าโดนมือหนาของเขากระชับเอวไว้เสียก่อน

         “ดะ...เดี๋ยว” เสียงแหบพร่าเปล่งออกมาพร้อมกับใบหน้าเหยเกจนคนด้านบนสั่นไปทั้งอก

         “คุณ...ปล่อยนะ”

         “ช่วยฉันก่อน...อ่า...ฮึบ” เสียงแหบพร่าพร้อมกับกระชับเอวแล้วจับขาเธอให้อ้ากว้างขึ้นทำให้เธอต้องใช้สองมือค้ำยันกับหน้าอกของเขาไว้

         “จะ...จะทำอะไร...อย่านะ”

         “แค่ภายนอกน่า...เธอปลุกมันต้องรับผิดชอบ” เขาเสมองไปที่ลำท่อนกลางกายที่เธอทาบทับอยู่ พร้อมกับรั้งเอวเล็กให้ขยับขึ้นลงเบา ๆ แม้ว่าจะมีเสื้อผ้าของเธอกางกั้นแต่ชุดเมดนี่มันก็เร้าอารมณ์ได้ไม่น้อยเลย

         “ยะ...อย่า...ฉันไม่ใช่พวกผู้หญิงคลั่งเซ็กส์ของคุณนะ”

         “แล้วใครบอกว่าใช่ล่ะ ขยับช่วยหน่อยสิมันจะได้เสร็จเร็ว” เสียงแหบพร่าอ้อนวอนเธอ เขาไม่เคยต้องอ้อนวอนผู้หญิงคนไหนยกเว้นลินลดา เด็กสาวที่เลี้ยงมาจนเติบใหญ่คนนี้เลย