Chapter 21 จากลา

“ถ้าไม่อยากให้ผมพล่ามพี่ก็ต้องให้ผมไปส่ง”

“…” จันทร์ฉายกอดอกตัวเอง เบือนหน้าหนี เธอไม่อยากจะยุ่ง ไม่อยากจะสนใจในตัวเด็กหนุ่มคนนี้อีกแล้ว เธอกำลังโมโห เสียใจ ผิดหวัง ความรู้สึกหลายอย่างวิ่งวน

“ถ้าพี่ดื้อ ผมจะลากพี่ไปเย็ ดข้างทาง”

“นี่!” จันทร์ฉายหันมาขึ้นเสียงสูงใส่อย่างไม่พอใจ เขาไม่มีสิทธิ์มาทำอะไรกับเธอแบบนี้อีกแล้ว เพราะเธอกับเขา จบความสัมพันธ์กันแล้ว

“ถ้าไม่อยากให้ผมทำ พี่ก็ต้องให้ผมไปส่ง” น้ำเสียงที่พยายามงอนง้อเปลี่ยนเป็นเข้มขึ้น สีหน้าและแววตาของเขาบ่งบอกว่าจะทำจริง หากหล่อนยังดึงดันที่จะไม่ให้เขาไปส่ง “ผมจะไม่ทำอะไรพี่ผมสัญญา”

“ก็ได้ ไปส่งพี่ที่สนามบินก็พอ หลังจากนั้นต่างคนต่างไป ไม่เจอกันตลอดชีวิตยิ่งดี” จันทร์ฉายเอ่ยแล้วลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูนั่งข้าง ๆ คชาภัทร ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก เมื่อจันทร์ฉายยอมทำตามคำขู่ของเขา

“พี่คงเกลียดผมมาก”

“…” จันทร์ฉายเลือกที่จะไม่ตอบ หล่อนคร้านจะพูดกับเด็ก เด็กมีความง่องแง่งอยู่แล้ว ต่อปากต่อคำอะไร ก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น นอกจากทุกอย่างแย่ลงกว่าเดิม

“แต่ผมรักพี่ที่สุด รักจนเป็นไอ้บ้า จมอยู่กับความรัก จนทำอะไรโง่ ๆ”

“พูดไปเถอะ พล่ามไป พี่จะไม่พูดอะไร