บทที่6

“สวยจัง”

บ้านบนเขาเป็นอะไรที่น่ารักมากในสายตาของนับดาว เธอเดินสำรวจมันอย่างพึงพอใจ ระเบียงกว้างยื่นออกไป ทำให้เห็นทิวทัศน์บนเกาะอย่างชัดเจน มันสวยงามสมกับชื่อเกาะไข่มุกเสียจริง

“ชอบเหรอ?” วิคเตอร์เอ่ยถามเสียงราบเรียบ มองตามร่างบางของนับดาว ที่กำลังหยิบจับสิ่งของขึ้นมาดู เธอทำตัวราวกับเป็นเด็กที่พบเจอของเล่นชิ้นใหม่

“ชอบค่ะ” นับดาวเอ่ยตอบ พลางฉีกยิ้มให้ชายหนุ่ม รอยยิ้มแสนหวานนั้นทำเอาเขาตะลึงงันไปชั่วขณะ

“ถ้าชอบ เราอยู่สักเดือนเป็นไง?”

“นับอยู่ได้เหรอคะ?” เธอถามแล้วเสหน้าไปมองทิวทัศน์เบื้องหน้า บรรยากาศยามนี้ช่างสวยงามเหลือเกิน

“ได้สิ ฉันอนุญาต” น้ำเสียงราบเรียบนั้นเอื้อนเอ่ยออกมา นับดาวหันไปมองเขาอย่างไม่อย่างเชื่อหูตัวเอง เธอรู้สึกว่าอะไรมันง่ายไปเสียหมด ดู ๆไปเขาไม่ได้เป็นคนใจร้ายอย่างที่เธอคิด ข่าวลือที่ว่าเขาโหดร้าย มันอาจจะแค่ข่าวที่คนพูดเกินจริงเท่านั้น

หรือไม่? เขาอาจจะสร้างกำแพงขึ้นเพื่อปกปิดความอ่อนแอในหัวใจของเขาก็เป็นได้

“นายเคยรู้สึกโดดเดี่ยวทั้งที่มีผู้คนอยู่รอบกายไหม?”

“ฉันเป็นมาตลอด” เขาทอดสายตามองภาพเบื้องหน้า ชีวิตของเขามันอันตราย จนแทบไม่อยากเข้าใกล้ใคร เขากลัวทุกคนจะเป็นอันตรายไปด้วย ถึงแม้พ่อเขาจะปกป้องทุกคนได้ แต่เขาก็ไม่อยากจะให้ใครต้องเสี่ยง

“จัดโต๊ะเสร็จแล้วครับนาย” เสียงของลูกน้องผู้จงรักภักดีเอ่ยขึ้น ชายหนุ่มพยักหน้าเบา ๆ แต่ไม่พูดอะไร

“นับเป็นตอนอยู่เมืองนอก พ่อส่งไปเรียนตั้งแต่นับเรียนจบ ป.6 เหงานะ แต่คุยกับเพื่อนที่ไทยเอา”

“แม่เธอล่ะ”

“แม่ทิ้งตั้งแต่เด็กแล้ว นับไม่เคยเจอแม่ รูปสักใบยังไม่มีเลย” นับดาวพูดออกมา ลึก ๆ ก็แอบเจ็บปวดไม่น้อย เธอต้องการความรักจากบิดาตลอด ท่านก็เอาแต่ทำงาน ไม่มีเวลาจะโทรหาเธอด้วยซ้ำ เธอได้แต่โดดเดี่ยวอยู่ที่เมืองนอก ดีหน่อยที่เพื่อนของพ่อช่วยดูแลตอนอยู่ที่นั้น ทำให้ความเหงาเบาบางลงบ้าง

“ฉันเองมีครอบครัวที่อบอุ่นนะ แต่น้องของฉันกับฉันไม่สนิทกัน เพราะฉันไม่ค่อยคบใคร ฉันกลัวทุกคนจะไม่ปลอดภัย​ งานที่ฉันทำอยู่มันอันตราย​มาก”

“ชีวิตนายเสี่ยงจัง”

“อืม ช่างเถอะ เราไปทานอาการกันเถอะ”

“ค่ะ”

“งานที่จะให้นับทำมีอะไรบ้างคะ” นับดาวเอ่ยถามขณะที่นั่งรับประทานอาหารกับชายหนุ่ม เธอเพ่งพินิจใบหน้าหล่อเหลาคมคายนั้น พร้อมกับจ้องมองเขาอยู่นาน

“อยากทำแบบไหนล่ะ?” วิคเตอร์จ้องไปในนัยน์ตาคู่สวย

“อะไรก็ได้ ขอเงินดี ๆ นะคะ” เธอว่าพลางจิ้มอาหารเข้าปาก

“ฉันจะให้เธอมาเป็นผู้หญิงของฉัน เธอสนใจไหม?” น้ำเสียงราบเรียบของเจ้านายที่สนทนากับหญิงสาว ทำเอาพลยิ้มออกมาทันที ปกติเจ้านายเขาไม่เคยสนใจสตรีนางใดเลย แต่กลับให้ผู้หญิงที่เพิ่งเจอกันได้ไม่นาน มาเป็นผู้หญิงของเขา หัวใจที่แข็งแรงกดั่งหินผา กลับอ่อนยวบลงอย่างเห็นได้ชัด

“แล้วนับต้องทำอะไรบ้างล่ะ?”

“นอนกับฉัน ไปกับฉันทุกที่ นั่นคืองานของเธอ”

“ไปทุกที่ แต่ไม่นอนด้วยได้ไหมคะ”

“...” วิคเตอร์หรี่ตามองเธอ แต่ไม่พูดอะไร

“ว่าไงคะ”

“ไม่ได้” นับดาวไม่พูดอะไรต่อ ได้แต่รับประทานอาหารอย่างเงียบๆ

ดึกแล้วแสงจันทร์ส่องกระทบผิวน้ำทะเล มันช่างเป็นที่สวยงามเสียจริง มันเปล่งประกายระยิบระยับ สายลมเย็นแผ่เข้ามากระทบผิวกาย จนเธอต้องห่อตัวเพราะความหนาวสะท้าน เสียงกุ๊งกิ๊งของเปลือกหอยที่ถูกร้อยเป็นเครื่องประดับดังไพเราะเพราะพริ้ง เมื่อสายลมพัดผ่าน ทำให้กระทบกัน เสียงคลื่นกระทบฝั่งที่ดังอยู่ไม่ไกล ทำให้บรรยากาศรื่นรมย์อยู่ไม่น้อย

พรึ่บ! ผ้าผืนเล็กๆ คลุมลงบ่าของนับดาวพอดี เธอเงยหน้าสบตานัยน์ตาคมกริบนั้น ถึงแม้ว่ามันจะเย็นชา แต่มันก็แฝงความห่วงใยที่ถูกซ่อนไว้ในนั้นอย่างชัดเจน

“ดึกแล้ว นายไปนอนเถอะ” เธอกระชับผ้าคลุมตัวเอาไว้ เธอชอบที่นี่ อยากจะจดจำทุกอย่างเอาไว้ในความทรงจำ เพราะเมื่อเท้าของเธอพ้นเกาะนี้ไป เขาและเธอจะเป็นแค่คนที่เคยรู้จักกัน

“ไปนอนด้วยกันสิ”

“นับต้องนอนกับนายด้วยเหรอ?”

“มันเป็นหน้าที่ของเธอ”

“ค่ะ” นับดาวเดินตามเขาเข้าไปในห้องนอนอย่างว่าง่าย เธอเข้าไปอาบน้ำ พร้อมกับส่งข้อมูลทุกอย่างไปให้บิดา

เท้าเรียวเล็กเดินออกมาจากน้ำ วิคเตอร์นอนหลับอยู่บนเตียง นับดาวเปิดตู้เพื่อหาเสื้อผ้าที่พอจะใส่ได้ เธอใส่เสื้อผ้าแล้วเดินมานั่งลงบนเตียง นับดาวจ้องใบหน้าคมคาย ซึ่งเวลาหลับไม่ต่างจากเด็กน้อย

“จะจ้องอีกนานไหม?” วิคเตอร์ลืมตาขึ้นมาจ้องใบหน้าสวยหวานของนับดาว นัยน์ตาคมเข้มจ้องนัยน์ตาสีน้ำตาล เพียงแค่ถูกจ้องมอง ใบหน้าของเธอกลับร้อนผะผ่าวอย่างน่าประหลาด หัวใจเต้นรัวเร็วราวกับจะทะลุออกมานอกอก

“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ นับผสมน้ำไว้ให้แล้ว”

“ไปนวดให้ฉันหน่อย”

“ค่ะ” วิคเตอร์ดีดตัวลุกขึ้น ก่อนจะถอดเสื้อผ้าออกจนร่างกายเปลือยเปล่า เขาเดินเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับแช่น้ำในอ่าง นับดาวตามเข้ามาก่อนจะใช้มือคลึงที่ขมับเพื่อนวดให้เขาผ่อนคลาย

“อืม ดีจัง” วิคเตอร์ครางออกมาเบา ๆ มือนุ่มนิ่มนั้นนวลขมับเขาอย่างนุ่มนวล นี่เป็นครั้งแรกที่เขายอมให้ผู้หญิงทำกับเขาแบบนี้

“เดี๋ยววันหลังนับจะนวดให้บ่อย ๆ นะคะ”

“อืม” วิคเตอร์พูดเพียงสั้น ๆ นับดาวนวดอยู่นานมาก เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เธอก็ลุกขึ้นเพื่อจะออกไปจากห้องน้ำ

หมับ! มือแกร่งคว้าข้อมือกลมกลึงของหญิงสาวเอาไว้

“ปะ… ปล่อยก่อนค่ะ นับจะไปรับโทรศัพท์” เธอเอ่ยเสียงพร่า รู้สึกประหม่าจนรู้สึกได้

“ฉันอยากกินเธอ” วิคเตอร์ลุกขึ้นจากอ่างก่อนจู่โจมนับดาว ขณะที่เธอยืนอยู่ ลมหายใจร้อนๆเป่ารดพวงแก้มของเธอ เเล้วเลื่อนลงขบเม้มอยู่ตรงซอกคอ ชุดนอนบางเบาถูกปลดออกอย่างง่ายดาย มือหนาบีบคลึงอกอวบของนับดาวอย่างย่ามใจ เขาฟอนเฟ้นอยู่สักครู่ ก่อนเลื่อนมือลงต่ำ จนถึงเนินเนื้อสามเหลี่ยม เขาเกลี่ยเส้นไหมบางเบาออกอย่างแผ่วเบา นับดาวเกร็งตัวเมื่อรับรู้ถึงการลุกล้ำ นิ้วร้อนของเขาค่อย ๆ กรีดไปตามแยกปริ่มน้ำ

“นะ… นาย” เธอกระซิบเสียงพร่า พลางบิดกายไปมาอย่างเสียวซ่าน

“วิคเตอร์ ชื่อฉันคือวิคเตอร์ เธอควรเรียกชื่อฉัน” นิ้วมือแกร่งเร่งเร่า เขี่ยไปที่ติ่งเกสร กดและบีบคลึง

“อ๊า” วิคเตอร์ก้มลงงับที่ยอดปทุมถัน นับดาวยกมือขึ้นกำผมของชายหนุ่มเอาไว้แน่น เขาตวัดลิ้นดูดดุน พร้อมกับเคลื่อนลงต่ำ เขาจูบพร้อมกับลากลิ้น จนกระทั่งถึงดอกไม้งาม เขายกขาเธอพาดบ่าข้างหนึ่ง ใช้ปลายลิ้นสัมผัสดอกไม้งามของเธออย่างแผ่วเบา นับดาวเชิดหน้าเกร็งตัวอย่างหนัก

เขาแหวกกลีบกุหลาบจากนั้นก็ก้มลงตวัดลิ้น ลากไปตามช่องทางรักของนับดาว ตอนนี้เธอบิดตัวเร่า ๆ พร้อมเงยหน้าซู้ดปาก

เขาตวัดลิ้นพร้อมกับดูดดุนลิ้นรัวๆที่ติ่งเนื้อสีสดนั้น

“วิคเตอร์ ยะ...อย่าดูด อื้อ เสียวจัง”

จ๊วบ!!!จ๊วบ!!! แพร๊บ!!!

“อ้ะ ๆ ตรงนั้นมัน...อื้อ…”

เธอพยายามยกขาลงจากบ่าเขา แต่เขาไม่ยอม เขาจับล็อกสะโพกเธอเอาไว้แน่นพร้อมตวัดลิ้น พร้อมกับตวัดลิ้นเลีย พร้อมกับแยงลิ้นเข้าออกร่องสวาทของเธอเร็ว ๆ

“นับ ไม่ไหวแล้ว ซี้ดดด”

จ๊วบ!!จ๊วบ!!

เขาดูดเลียแรงจนเกิดเสียงดัง จนเธอบิดตัวไปมา กำผมของเขาเอาไว้แน่นกว่าเดิม เขาทั้งดูดทั้งเลียแยงลิ้นให้เป็นจังหวะ เร็วๆแรงๆเข้าร่องสวาทของเธอเร็ว ๆ

“ว...วิคเตอร์... อะอ่า อู้วซี๊ด”

เขาดูดเลียแรงขึ้น พร้อมกับดันสะโพกเธอแนบกับริมฝีปากเขาแรงๆเธอดิ้นเร่าๆ พร้อมเงยหน้ามากกว่าเดิม เธอเริ่มปล่อยน้ำหวานออกมามากขึ้น

“อู้วววชี้ดด...วิคเตอร์... อ้ะๆๆ อร้ายย!! เธอกรีดร้องพร้อมกับปล่อยน้ำหวานออกมา เขาดูดเลียจนหมดเธอขาสั่นๆ จนเขาลุกขึ้นประคองเธอเอาไว้ เขาจับเธอหันหลัง แล้วโน้มตัวไปข้างหน้า แก่นกายร้อนถูกสอดใส่จากทางด้านหลัง

“อ๊า” วิคเตอร์ครางดังลั่น เมื่อสอดแก่นกายเข้าไปในร่างกายของเธอ นับดาวรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวที่รุนแรงขึ้น มือเเกร่งของวิคเตอร์จับเอวคอดของเธอ พร้อมถาโถมแรงกายใส่เธอไม่หยุดหย่อน ความหนักหน่วงที่เธอได้รับ ทุกจังหวะที่เขากระแทกกระทั้น ทำให้เธอแทบสำลักความสุข มือบางยันผนังเอาไว้ พร้อมกับเสียงครวญครางตลอดเวลาจนเสียงแหบพร่า เขาปรนเปรอเธอด้วยความสุข จนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้

“อ๊า” วิคเตอร์บรรจงจูบที่หัวไหล่มนเบา ๆ พลางขยับรัวเร็ว เสียงเนื้อกระแทกเนื้อ พร้อมกับเสียงครางหยาบโลนดังไปทั่วห้อง ร่างกายทั้งสองสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว ทุกท่วงท่าลีลาที่ทั้งสองร่วมมือกัน เขาพาเธอมาที่เตียง บทสวาทเริ่มขึ้นอีกครั้งแล้วยาวนาน แล้วทั้งคู่ก็เกร็งตัวรับจุดสุดยอดที่สาดซัดจนแทบจะหมดเรี่ยวแรง

“เหนื่อยจัง” นับดาวเอ่ยขึ้นในขณะที่นอนอยู่บนเตียง หลังจากบทเพลงรักระหว่างเธอและเขาสิ้นสุดลง

“เธอสูบแรงฉันไปหมดแล้วรู้ไหม?” น้ำเสียงติดตลกนั้น ทำให้นับดาวจ้องหน้าของเขา

“ฉันอยากให้นายยิ้มจังวิคเตอร์”

“ฉันจะพยายามแล้วกัน” รอยยิ้มที่เขาพยายามทำเพื่อเธอกลับสร้างรอยยิ้มให้นับดาวเป็นอย่างดี

ผ่านไปอีกหลายวัน สายลมเย็นผัดผ่านพร้อมกับเสียงคลื่นกระทบฝั่ง เท้าเล็กๆของนับดาวกำลังวิ่งย่ำริมชายหาด วันนี้เธออยู่ในชุดบิกินี่ตัวจิ๋ว วิ่งเล่นไปตามพื้นทรายสีขาวสะอาดตา

“มันร้อนแล้วกลับกันเถอะ” วิ่งเตอร์พูดขณะที่วิ่งตามเธอ แม้จะไม่ชอบใจนักที่เธอใส่ชุดแบบนี้อวดสายตาผู้คน แต่เมื่อคนร่างเล็กออดอ้อน เพื่อใส่มาเล่นน้ำ เขาจึงยอม

“นับยังอยากเล่นอยู่เลยค่ะ” นับดาวหันมาพูดกับชายหนุ่มพร้อมทำท่าทางอ้อน ๆ วิคเตอร์ยกยิ้มมุมปากเบา ๆ กับท่าทางของเธอ

“ให้เวลาแค่30นาทีนะ” คำพูดของเขาทำเอานับดาวยิ้มร่าทันที เธอเดินเล่นเคียงคู่กับเขา มือแกร่งยื่นมาจับมือเรียวเล็ก นับดาวหันมาสบตาชายหนุ่มด้วยความเขินอาย ความรู้สึกแปลกใหม่ก่อขึ้นโดยที่ทั้งสองไม่ทันรู้ตัว

พลผู้ที่สังเกตชายหนุ่มกับหญิงสาวที่เดินเคียงข้างกัน เขาก็ยิ้มออกมาทันที เมื่อได้เห็นแววตาของผู้เป็นเจ้านายเผยความรู้สึกที่มีต่อหญิงสาวจนเปิดเปลือย​