Home / โรแมนติก / เปลี่ยนให้เธอมารัก / ตอนที่ 19 นอนไม่หลับ 2

Share

ตอนที่ 19 นอนไม่หลับ 2

last update Last Updated: 2025-05-22 08:17:48

เสียงยานคางของคนเมา ทำเอาเขาถึงกับส่ายหัว แล้วก็คว้าร่างอรชรขึ้นพาดบ่า คนเมาไม่ทันตั้งตัวถูกรวบขึ้นในท่าที่หัวทิ่มลงพื้นแบบนั้นเกือบจะทำให้ไวน์ราคาแพงนั่นไหลย้อนกลับออกมาแล้วเชียว จนถึงกับต้องใช้มือปิดปากตัวเองเอาไว้แน่น เขาวางเธอลงโซฟาอย่างไม่เบามือนัก เดินไปหยิบผ้าเย็นในตู้เย็นมาเช็ดหน้าให้คนเมา

คนเมานั่งพิงโซฟาจนศีรษะแหงน พอผ้าผืนเย็นๆ ถูกผิวหน้าเธอก็หันหน้าหนี แต่ก็ถูกฝ่ามือใหญ่ล็อกที่คางเอาไว้แน่น

"หนาว"

"จะได้สร่างเมา"

"กินอะไรเมาขนาดนี้" เขาถามอย่างไม่ได้ต้องการคำตอบ

"ไวน์... โอ๊ย"

อุตส่าห์ตอบดีๆ แต่ผ้าเย็นที่เช็ดหน้าเหมือนจะเช็ดแรงขึ้นจนเธอต้องส่งเสียง นอกจากใบหน้าเขายังเช็ดไล่มาจนถึงต้นคอให้เธอด้วย คนเมาก็ได้แต่ทำเสียงโวยวายอยู่ในลำคอคล้ายหงุดหงิด

"ไปเข้าไปนอนในห้อง หรือจะกลับห้องตัวเอง"

"หึ"

"แล้วจะนอนตรงไหน"

"ตรงนี้"

เธอทิ้งตัวลงที่โซฟาตรงนั้นศีรษะพาดไปบนตักเขาอย่างพอเหมาะพอดี ชลันธรได้แต่ส่ายหน้า โยนผ้าเย็นในมือไปที่โต๊ะตัวเล็กตรงหน้า แล้วก็ขยับตัวให้คนตัวเล็กนอนในท่าสบายๆ ทั้งที่ศีรษะยังเกยอยู่บนหน้าขา

ชลันธรหันไปสนใจทีวีตรงหน้าต่อ เห็น
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เปลี่ยนให้เธอมารัก   ตอนที่ 21 เพื่อนพี่ชาย 2

    พอหมดเจ้าของงานในโต๊ะ คนที่คุยเก่งเมื่อครู่ก็ดูจะไม่ขยันพูดเช่นเคย เห็นเธอลุกออกจากโต๊ะมาพร้อมยายจ๋า เดินตรงไปแถวๆ ซุ้มที่จัดอาหารไว้ "น้องจ๋า น้องรดา" ณัฐกรเอ่ยเรียกสองสาวที่กำลังจะเดินกลับโต๊ะ ทำให้ทั้งสองคนเดินตรงมาทางนี้ 'กูเพิ่งเห็นไอ้ณัฐทำดีก็ตอนนี้แหละ' เสียงเอ่ยทักทายไอ้ณัฐกับไอ้ภูวดล ยังดีที่เสียงหวานนั้นยังมาถึงเขาด้วยเช่นกัน "นั่งด้วยกันซิครับ" ภูวดลเอ่ยชวน ยายจ๋าก็รีบทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ว่างทันที ส่วนเธอเหลือบมองเขาก่อนจะเดินมานั่งที่เก้าอี้ว่างอีกตัว แถมยังเป็นเก้าอี้ที่อยู่ข้างชลันธรด้วย "เฮ่อ..ได้กินของอร่อยหน่อย อยู่ตรงนั้นกินอะไรก็ไม่ถนัด คุณพฤกษ์อะไรนั่นก็ชวนคุยไม่หยุด" ยายจ๋าแอบบ่นเบาๆ แล้วก็จิ้มเบเกอร์รีสีสวยชิ้นพอดีคำเข้าปากคำโต "น้องรดาไม่ต้องเกรงใจนะ กินได้เลย ถ้านั่งตรงนั้นกินไม่ถนัดมานั่งข้างพี่ก็ได้" ณัฐกรเอ่ยเย้าเมื่อเห็นเธอยังไม่หยิบขนมที่ถือมาเข้าปากเหมือนน้องสาวเพื่อน เธอจึงได้แต่ยิ้มหวานส่งให้แล้วก็ค่อยๆ หยิบขนมเข้าปาก กัดทีละนิด ไม่ได้ใส่ไปทั้งชิ้นอย่างยายจ๋า ยังนั่งคุยได้ไม่ทันไร ยายจ๋าก็ถูกเพื่อนอีกกลุ่มสายปาร์ตี้มาดึงตัวออก

  • เปลี่ยนให้เธอมารัก   ตอนที่ 21 เพื่อนพี่ชาย 1

    ใบหน้าหวานที่ก้มหน้าลงให้ปลายจมูกจรดนิ้วในตอนที่ยกมือไหว้คุณพฤกษ์ตามที่ได้รับการแนะนำ พอเงยหน้าขึ้นสบตาพร้อมคำถามที่ทำให้เธอออกจะแปลกใจไม่น้อย เพราะไม่คุ้นหน้ากับผู้ชายคนนี้ แต่เขารู้จักพี่รุตด้วย เคยเจอกันตามงานล่ะมั้ง "ใช่ค่ะ" "พี่เกือบจำไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะชื่อโรงแรมคงจำไม่ได้จริงๆ นั่นแหละ" คำอธิบายของเขาก็ยังไม่กระจ่างอยู่ดี "อ้าว ลูกรู้จักหนูรดาด้วยหรือ" คุณเฟื่องก็สงสัยด้วยเช่นกัน "ผมเคยเรียนกับวรุตตอนมอหกน่ะครับ เคยเห็นน้องรดาตอนนั้นเพิ่งอยู่มอต้นเองมั้ง ผมยังสั้นๆ อยู่เลย" "จริงหรือคะ รดาจำไม่ได้เลย ต้องขอโทษด้วยนะคะ" "พี่กับวรุตอยู่คนล่ะกลุ่มกันน่ะ น้องรดาอาจจะไม่ทันสังเกต" "งั้นดีเลยตาพฤกษ์ ดูแลหนูรดาด้วยนะ มาคุณรำไพเข้าไปด้านในกันดีกว่า ให้เด็กๆ เขาไปสนุกกันตรงนู้น" ตรงนู้นที่ว่าของคุณเฟื่อง คือส่วนที่เป็นสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ถูกตกแต่งไว้ทั้งดอกไม้และลูกโป่งสีสวย เธอมองไปเห็นมีกลุ่มหนุ่มสาวนั่งอยู่ตรงนั้นหลายคนเลยทีเดียว บางคนก็รู้จักตามงานที่เจอกันบ้าง ตามสื่อบ้าง แต่ส่วนมากเธอไม่ค่อยสนิทกับใคร คนที่สนิทด้วยก็คงจะยังมาไม่ถึง "อ้าว คุณพรรณี มาๆ กำลัง

  • เปลี่ยนให้เธอมารัก   ตอนที่ 20 คนง่วงนอน 2

    เธอรู้สึกตัวตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ของเขาที่มันสั่นอยู่บนโต๊ะ แต่เขากดทิ้งไม่ได้รับสาย "อ้าว ตื่นเลย ขอโทษที อุตส่าห์ปิดเสียงไว้แล้ว" "อุ๊ย จะเที่ยงแล้วหรือคะ" มองนาฬิกาข้อมือตัวเอง เธอหลับไปเกือบชั่วโมง พอตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ดีขึ้นไม่น้อยไม่ง่วงนอนตลอดเวลาเหมือนเมื่อเช้านั่น "ดีขึ้นไหม" "ค่ะ" เธอพยักหน้าตอบ "แล้วก็ดื้อนะ จะไม่ยอมนอน ทั้งที่ตัวเองจะไม่ไหว" "ก็เพราะใครล่ะคะ" ได้แต่บ่นงึมงำเบาๆ และดูเหมือนว่าเขาจะได้ยินเสียด้วย "รู้งี้น่าจะเอาให้ลุกไม่ขึ้นซะเลย จะได้นอนทั้งวัน" "น่าเกลียด" คนพูดไม่สะทกสะท้าน ส่วนคนฟังได้แต่หน้าแดง ต่อว่าเขาอย่างไม่จริงจังนักเสร็จแล้วก็รีบพาตัวเองออกมาจากห้องเขาทันที พี่อารีทำห้องเมื่อครู่เสร็จแล้ว และกำลังทำความสะอาดอยู่ที่ห้องใหม่ถัดจากห้องเดิมไปนิด เธอเข้ามาถึงแม้จะทำหน้าไม่ค่อยถูกนัก แต่ก็รีบมาช่วยพี่อารีทำความสะอาดต่อ "เสร็จแล้วป่ะ" "เอ่อ..ค่ะ" เธอตอบไม่ค่อยเต็มเสียงนัก รู้สึกผิดไม่น้อย แต่เมื่อครู่ร่างกายเธอก็ไม่ไหวจริงๆ จนฝืนต่อไม่ไหว เสียงเคาะประตูที่หน้าห้องอีกครั้ง ทั้งสองคนหันไปมองพร้อมกัน เป็นเขาที่เดินมา

  • เปลี่ยนให้เธอมารัก   ตอนที่ 20 คนง่วงนอน 1

    นอกจากตัวตื่นอย่างอื่นก็พลอยตื่นตัวไปด้วย เมื่อเรียวขาเธอสัมผัสได้ถึงส่วนที่คิดว่าไปทำให้มันตื่น สบสายตาคมที่จ้องมองไม่วางตาแล้วก็รู้ได้ทันทีว่าโทษฐานที่เธอไปทำให้เขาตื่นตัวมันจะเป็นอย่างไร คนนอนไม่หลับก็เลยไม่ได้นอนอีกเลยในคืนนั้น ส่วนคนเมาที่มาสร่างเมาเอากลางดึก ก็พลอยไม่ได้หลับได้นอนไปด้วยเช่นกัน จนฟ้าสาง วันนี้เธอก็ยังคงต้องทำงานเหมือนเช่นทุกวัน ชั้นที่ต้องอยู่ประจำในช่วงนี้ก็มักจะเป็นชั้นวีไอพี ทั้งที่เพิ่งออกจากห้องหรูชั้นวีไอพีไปเมื่อช่วงเช้า พอสายของวันเธอก็ต้องเข็นรถเข็นคันใหญ่ขึ้นมาที่ชั้นนี้อีกครั้ง ผ่านประตูห้องที่มาเคาะเมื่อคืนมาแล้ว คนด้านในคงยังนอนอยู่ "คุณรดาไหวไหมคะ" พี่อารี อดีตพี่เลี้ยงที่สอนงานเธอ ตอนนี้กลายเป็นคู่หูกันไปแล้ว แต่พี่อารีก็ยังไม่ชิน ยังเรียกคุณรดาอยู่ตลอด "ไหวค่ะ" "ไปแอบงีบหน่อยก็ได้ค่ะ ท่าทางเหมือนไม่ได้นอนทั้งคืน พี่เห็นหาวหลายรอบแล้ว" "ไหว...อยู่ค่ะ" คำตอบที่ฟังเกือบไม่เป็นคำ เพราะคนตอบอ้าปากหาวพร้อมไปด้วย เมื่อมันหาวนอนหลายครั้งเข้ามือที่คอยยกปิดปากก็ดูจะไร้เรี่ยวแรงตามไปด้วย หลายๆ ครั้งมานี้เธอจึงเพียงอ้าปากหาวอย่างเดียว

  • เปลี่ยนให้เธอมารัก   ตอนที่ 19 นอนไม่หลับ 2

    เสียงยานคางของคนเมา ทำเอาเขาถึงกับส่ายหัว แล้วก็คว้าร่างอรชรขึ้นพาดบ่า คนเมาไม่ทันตั้งตัวถูกรวบขึ้นในท่าที่หัวทิ่มลงพื้นแบบนั้นเกือบจะทำให้ไวน์ราคาแพงนั่นไหลย้อนกลับออกมาแล้วเชียว จนถึงกับต้องใช้มือปิดปากตัวเองเอาไว้แน่น เขาวางเธอลงโซฟาอย่างไม่เบามือนัก เดินไปหยิบผ้าเย็นในตู้เย็นมาเช็ดหน้าให้คนเมา คนเมานั่งพิงโซฟาจนศีรษะแหงน พอผ้าผืนเย็นๆ ถูกผิวหน้าเธอก็หันหน้าหนี แต่ก็ถูกฝ่ามือใหญ่ล็อกที่คางเอาไว้แน่น "หนาว" "จะได้สร่างเมา" "กินอะไรเมาขนาดนี้" เขาถามอย่างไม่ได้ต้องการคำตอบ "ไวน์... โอ๊ย" อุตส่าห์ตอบดีๆ แต่ผ้าเย็นที่เช็ดหน้าเหมือนจะเช็ดแรงขึ้นจนเธอต้องส่งเสียง นอกจากใบหน้าเขายังเช็ดไล่มาจนถึงต้นคอให้เธอด้วย คนเมาก็ได้แต่ทำเสียงโวยวายอยู่ในลำคอคล้ายหงุดหงิด "ไปเข้าไปนอนในห้อง หรือจะกลับห้องตัวเอง" "หึ" "แล้วจะนอนตรงไหน" "ตรงนี้" เธอทิ้งตัวลงที่โซฟาตรงนั้นศีรษะพาดไปบนตักเขาอย่างพอเหมาะพอดี ชลันธรได้แต่ส่ายหน้า โยนผ้าเย็นในมือไปที่โต๊ะตัวเล็กตรงหน้า แล้วก็ขยับตัวให้คนตัวเล็กนอนในท่าสบายๆ ทั้งที่ศีรษะยังเกยอยู่บนหน้าขา ชลันธรหันไปสนใจทีวีตรงหน้าต่อ เห็น

  • เปลี่ยนให้เธอมารัก   ตอนที่ 19 นอนไม่หลับ 1

    (ทำไมยะ นอนไม่หลับหรือไง) "อือ" (ลงมาดื่มไหมล่ะ ฉันอยู่แถวๆ โรงแรมอีกห้านาทีถึง) "จริงดิ" ศิรดาลงมารอที่บาร์ของโรงแรม ชุดสวยที่ใส่ตั้งแต่เมื่อเย็นยังไม่ทันได้เปลี่ยน มาถึงเธอก็สั่งไวน์ราคาแพงดื่มได้เพียงแก้วเดียวยายจ๋าก็มาถึง "เครียดหรือไง ดูทำหน้าซิ" มาถึงยายจ๋าก็ทักทายคนที่นั่งเหม่อใบหน้าคล้ายอมทุกข์ไว้มากมาย "นิดหน่อย เบื่อด้วย เหงาด้วย" "งานหนักเกินไปหรือเปล่า พี่รุตก็ทำได้เนอะ น้องทั้งคน เราว่าเธอกลับไปเรียนต่อดีกว่าไหม" "กำลังคิดอยู่เหมือนกัน" "เราก็ว่าจะไปอเมริกา ไปด้วยกันไหม" "รอดูพี่รุตก่อนจะว่ายังไง" "เฮ่อ...อะไรก็พี่รุตๆ ชีวิตเป็นของเธอนะ ยายรดา" ไร้เสียงตอบ เธอทำได้เพียงถอนหายใจเบาๆ เท่านั้น "เออๆ ไม่พูดเรื่องนี้ดีกว่า ยิ่งเครียดหนัก ว่าแต่พรุ่งนี้ไปงานคุณเฟื่องหรือเปล่า" เมื่อเห็นสีหน้าเพื่อนไม่ดีจ๋าก็เลยต้องรีบเปลี่ยนเรื่อง "อือ โดนแม่บังคับให้ไปเป็นเพื่อนน่ะ" "พอดีแหละ เราก็โดน จะได้มีเพื่อนคุยหน่อย พี่ธรก็โดนแต่ไม่รู้รายนั้นจะไปหรือเปล่า บังคับไม่ได้" "เอ่อ..พี่ธรกับพี่..พิมพ์ เขากลับมาคบกันหรือ" ศิรดาเอ่ยถามเสียงอ้อมแอ้ม

  • เปลี่ยนให้เธอมารัก   ตอนที่ 18 ส่งผิด 2

    มาถึงโรงแรมเขาถามว่ายังจอดรถไว้ที่เดิมหรือเปล่า เมื่อได้คำตอบเขาก็ขับมาจอดต่อท้ายรถเธอ เมมโมรีการ์ดที่ซื้อมาวันนี้ไปใส่ในรถให้ เธอเดินตามลงไปดูด้วย "มันอยู่ตรงนี้ เวลาใส่ทำแบบนี้" เขาใส่ให้ดูแล้วก็ถอดออก ส่งเมมโมรีอันเล็กให้เธอ แต่ตัวเขาเองยังนั่งอยู่ในเบาะรถฝั่งข้างคนขับ เธอยืนอยู่ที่นอกรถฝั่งเดียวกับเขา ก้มมาดูตอนที่เขาใส่เมื่อครู่ พอเขายื่นมาให้เธอใส่เอง เธอก็ก้มตัวลงเอื้อมมือเข้าไปด้านใน "มันไม่ถนัดค่ะ" คิดว่าเขาจะลุกออกมา แล้วให้เธอเข้าไปในรถเพื่อลองใส่อย่างที่เขาทำ แต่เขากลับรั้งตัวเธอเข้าไปในรถด้วย กลายเป็นเธอต้องนั่งอยู่บนตักเขา ฝ่ามือใหญ่กอดเอวไว้หลวมๆ เอียงหน้ามามองที่กล้องหน้ารถ ใบหน้าหล่อคมเข้มที่เฉียดอยู่ใกล้ๆ ทำเอาเธอหายใจติดขัด เมื่อไม่รู้จะทำอย่างไร เธอก็เลยรีบๆ ใส่ให้เสร็จ โชคดีที่มันไม่ได้ใส่ยาก เขาเอื้อมมือมาจิ้มปิดเปิดและกดอะไรไม่รู้อยู่สองสามที เธอจำไม่ได้เพราะสมองมันตื้อชวนให้คิดแต่ระแวงคนที่เธอนั่งตักอยู่ "มองทันใช่ไหม ต้องกดอะไรบ้าง" "ค่ะ" ตอบไปอย่างนั้นแหละ ไม่รู้หรอก ใครจะมีสมาธิ กลิ่นน้ำหอมเขาก็กวนใจ พอเห็นว่าเสร็จแล้วเธอก็รีบดันตัวเองออ

  • เปลี่ยนให้เธอมารัก   ตอนที่ 18 ส่งผิด 1

    อีกหลายนาทีถัดมา น้ำอัดลมกระป๋องที่เธอยกขึ้นดื่มแก้เก้อบ่อยครั้ง พร่องจนเกือบหมด แขกที่ว่าจะมาก็มาถึง "นึกว่าจะไม่ได้เจอธรซะแล้ว" พี่พิมพ์เอ่ยทักทายเขาก่อนใคร แล้วก็มาทิ้งตัวลงนั่งเบียดอยู่ข้างคนที่เธอเอ่ยทัก ก่อนจะชะโงกหน้ามาทักทายเธอ พี่ณัฐจึงลุกขึ้นไปชงเหล้าให้พิมพ์พิมล "มารอน้องจ๋าหรือ" "เอ่อ..." "มากับผมนี่แหละ เดี๋ยวต้องพากลับไปส่ง" เมื่อเธออ้ำๆ อึ้งๆ ไม่รู้จะตอบอย่างไร ก็กลายเป็นเขาที่เอ่ยบอกแทน "อ๋อ...ว่าแต่จดหมายของธรที่ตู้เยอะเลยนะคะ พิมพ์หยิบขึ้นไปไว้บนห้องให้แล้วนะ" "ครับ" เขาตอบโดยไม่ได้มอง เพราะสายตาจับจ้องอยู่ที่หน้าจอทีวี เช่นเดียวกับภูวดล เป็นเธอเสียอีกที่หันไปมองคนทั้งสอง เธอเข้าใจไม่ผิดใช่ไหม พี่พิมพ์อยู่คอนโดเดียวกับเขา ไม่ใช่ซิอยู่ห้องเดียวกันงั้นหรือ คนถูกมองคงรู้ตัวเมื่อเขาหันสายตามาที่เธอพอดี สบตาคมเธอก็ได้แต่เสหันหน้าไปมองจอทีวีบ้าง "แล้วไฟในห้องโอเคแล้วใช่ไหม" "ค่ะ เรียบร้อยแล้ว" "เราคนข้างห้องไม่ต้องไปสนใจหรอก" พี่ณัฐคงพูดแซวสองคนนั้น แต่หันมาพูดกับเธอ ไม่รู้จะตอบอย่างไรก็ได้แต่ยิ้ม แล้วก็ยกกระป๋องน้ำขึ้นดื่ม "ดื่มพันช์ดีกว่า

  • เปลี่ยนให้เธอมารัก   ตอนที่ 17 ข้อตกลง 2

    สร้อยเส้นละเกือบล้านกลับมาอยู่ในคอเธออีกครั้ง แม้จะคนละเส้นแต่ก็ลายเดียวกันไม่ผิด โชคดีที่แม้มันจะราคาแพงแต่ก็ไม่ใช่สร้อยรุ่นพิเศษหายากที่ต้องรอของจากต่างประเทศ หรือขนาดที่ต้องบินไปซื้อถึงต่างประเทศเช่นกัน เมื่อได้มาแล้วเขาก็พาเธอไปซื้อเมมโมรีการ์ดอันใหม่คืนให้ คนรับได้แต่ทำหน้ามุ่ย "พี่ธรเอาอันนั้นมาคืนรดาด้วยนะคะ" "ทำไม ก็ซื้ออันใหม่ให้แล้วไง" "ถ้าเกิดมันหายแล้วมีรูปหลุดไป จะทำยังไงคะ" "อยู่กับฉันไม่มีหลุดไปไหนหรอก ถ้าอยู่กับเธอน่ะไม่แน่ มีหวังฉันได้ไปอยู่ในเว็บโป๊แน่นอน" เธอไม่ต่อคำกับเขาต่อ ได้แต่นิ่งเงียบ "จะกินข้าวที่นี่เลยไหม" เธอไม่ได้ตอบได้แต่แหงนหน้ามองคนถาม อย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองนัก "หรือจะไปกินที่ผับ เดี๋ยวฉันต้องแวะเข้าไปเอาของที่นั่น" "งั้นเดี๋ยวรดากลับเองก็ได้ค่ะ" "อยากให้สร้อยหายอีกหรือไง" เธอเงียบปากลงอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยเรื่องที่ยังไม่ได้ตกลงกับเขา ทั้งที่เงินเกือบล้านของเขาหายไปในพริบตา "เรื่องคืนเงิน..." "มีเมื่อไหร่ก็ค่อยมาคืน ฉันไม่ได้รีบใช้เงิน" เธอยังไม่ทันได้เอ่ย ฟังจากน้ำเสียงเธอเขาก็คงรู้ว่ายังไม่มี "ขอบคุณพี่ธรมากนะคะ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status