5 ปีต่อมา
เสียงโทรศัพท์มือถือที่ดัง..ส่งผลให้ร่างสมส่วนขาวผ่องอมชมพูขยับตัวไปมา..ผมดำยาวสลวยยุ่งเหยิงเล็กน้อย..หญิงสาวในชุดนอนผ้าซาตินสีขาวพลิกตัวงัวเงียนอนต่อ..แต่เสียงชายอันเป็นที่รักก็ยังร้องไม่หยุด
'วันหยุดจะนอนตื่นสายซะหน่อยไม่ได้หรือไงนะ'
วาลุกาถอนหายใจหงุดหงิด..เมื่อคืนเธอรีบปั่นรายงานส่งผู้ใหญ่..กว่าจะได้นอนก็เกือบตี2 กะว่าวันเสาร์จะได้นอนพัก..มันอาจจะพลาดที่เธอลืมตั้งสั่นไว้
"~คนสวย... รับโทรศัพท์หน่อยค่ะ~ คนสวยรับโทรศัพท์หน่อยค่ะ~"
หญิงสาวจำใจลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะรับสายแบบไม่ดูชื่อว่าใครโทรมา.. เสียงเจื้อยแจ้วจากเพื่อนรักส่งมา..ทำให้วาลุกาหายง่วงเล็กน้อย
"ยัยทราย.. ตื่นหรือยัง"
"ตื่นตอนน้ำโทรมานี้แหละ"
"เที่ยงนี้ทรายว่างไหม ออกมาเจอน้ำหน่อยซิ..น้ำมีเรื่องสำคัญจะเล่าให้ทรายฟัง"น้ำเสียงติดจะเครียด
"อะไรก้นจ๊ะเพื่อนสาว.. เล่าทางโทรศัพท์ไม่ได้เหรอ"
"มันก็ได้..แต่น้ำอยากเล่าให้ฟังต่อหน้ามากกว่า อีกอย่างน้ำไม่เจอทรายจะเดือนละนะ!"
"โอเคๆ งั้นน
"อื่มม.. เราจำได้แล้ว.. น้ำเคยบอกจะหาเจ้าชายแสนดีให้เรา""ตอนนั้นน้ำคิดว่าพี่ชายน้ำแสนดีที่สุด..ทรายไม่แปลกใจเหรอ..ทำไมพี่เพลิงชอบซื้อของส่งมาให้บ่อยๆ ..เพราะเราชอบไปเล่าเรื่องทรายให้พี่ฟัง"เธอมองเพื่อนรักแบบไม่สบายใจแถมเธอยังพยายามยัดเยียดเรื่องของพี่ชายให้วาลุกาฟังบ่อยๆ ..ทำหน้าที่แม่สื่อเต็มตัว..ความผูกพันทำให้เพื่อนรักหวั่นไหว..ทำไมเธอจะไม่รู้"...""น้ำรู้แต่แรกแล้วว่าทรายแอบรักพี่เพลิง" สายชลสารภาพ คนฟังหน้าแดงระเรื่อ..ก่อนจะถอนหายใจเซ็งๆ อาการเธอออกขนาดนั้นเลยเหรอ'ตอนนั้นเธอจะปิดบังไปทำไมกันนะ'"แล้ว.. ทำไมน้ำดูเหมือนไม่อยากให้เราคบกับพี่เพลิงเลยละ" เสียงหวานแผ่ว"ก็พี่เพลิงยิ่งโต ยิ่งเจ้าชู้อะดิ..เปลี่ยนแฟนทุกเดือน..พี่ชายเราไม่คู่ควรกับทรายเลย"สายชลบ่นอุบ เพื่อนรักได้แต่ตาโต..พูดไม่ออก'เพื่อนรักมองพี่ชายไม่คู่ควรกับเธอ..ในขณะที่เธอคิดว่าเธอไม่คู่ควรกับพี่เขา'"ว่าแต่ที่เราแปลกใจ.. ทำไมทรายถึงยอมมาอยู่กับพี่เพลิงละ..พี่เราแบล็กเมล์ หรื
หน้าลิฟต์ชั้น1 เนื่องจากใกล้เวลาเข้างาน ทำให้เริ่มมีพนักงานพากันเดินขวักไขว่ไปมา บางคนก็เข้าแถวเตรียมขึ้นลิฟต์ด้านในของตึกมีรีเซพชั่นหญิงสองคนคอยต้อนรับ หญิงสาวคนแรกหน้าตาธรรมดา..แต่มีรอยยิ้มตลอดเวลา ส่วนอีกคนหน้าตาเก๋กว่า.. ตาชั้นเดียวถูกรีดด้วยอายไลเนอร์เฉียงขึ้น เธอกำลังเติมแป้งเติมปาก"ยังแต่งหน้าไม่เสร็จเหรอแก" อัยการทักเพื่อนสาว.. เธอเห็นเพื่อนสนิทเติมปากเป็นรอบที่3ของวัน สาริกาละจากหน้ากระจก ก่อนหันมาถามด้วยความมั่นใจ"ฉันสวยยังแก""สวยละจ้าา แต่สวยแค่ไหนคุณอัคนีก็ไม่สนหรอก" คนเป็นเพื่อนเริ่มแซะ สาริกาเชิดหน้าขึ้น"ใครจะไปรู้ คุณเพลิงอาจจะสนใจฉันก็ได้""ไม่มีทาง ฉันเคยรู้มาจากพี่พนักงานเก่าๆ คุณอัคนีไม่สนใจกินพนักงานในบริษัทจ๊ะ""หึ คอยดูละกัน..ฉันจะทำให้เธอเห็น" คนเป็นเพื่อนเบ้ปาก... ยิ่งคิดถึงเจ้านายที่พึ่งกลับจากต่างประเทศได้ไม่ถึงสองเดือนดี เธอก็ยิ่งหน้าแดง ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ร่างสูงใหญ่ในชุดสูทแสนเซ็กซี่..เธอรู้มาว่าเจ้านายใหญ่ของเธอเจ้าชู้มาก..ถ้าได้เป็นเมียเก็บชีวิตเธอคงสบายไปทั้งชาติอัยการส่ายหน้าเพลียๆ ก่อนจะ
"ไม่รับ" ชายหนุ่มปฏิเสธทันที สายชลหันไปมองเพื่อนรักก่อนจะถามเพื่อความแน่ใจ"ทรายยังอยากทำที่นี่จริงๆ เหรอ""อื่ม..เราอยากทำ""เอ๊ะ ฉันบอกว่าไม่รับไง!!!" ไม่พูดเปล่ามือหนาหยาบกลับมากระชากมือน้อยแน่น..แต่..มันดันเป็นมือข้างที่ยังระบม หญิงสาวเม้มปากแน่น..กั้นเสียงเจ็บ หน้าสวยหวานยังคงซีด..อัคนีชะงัก..พร้อมปล่อยมือขาวผ่องทันที กลิ่นหอมของนวลเนื้อสาวที่คุ้นเคย..ทำให้เขาขยับตัวถอยห่าง"ไม่รับก็ต้องรับ!!""เห้ย.. มันจะมากไปละนะน้ำ พี่เป็นพี่ชายเรานะ แล้วพี่จะให้ใครมาเป็นเลขาก็ได้..ไม่ใช่ให้น้องแบบเธอมาบังคับ"คนพูดน้ำเสียงไม่พอใจมาก"ถ้าพี่ไม่รับ..น้ำจะไปฟ้องแม่""เหอะ ถ้าจะฟ้องน้ำจะฟ้องเรื่องอะไร""น้ำจะฟ้องแม่ว่า..พี่เพลิงหลอกฟันเพื่อนน้ำแล้วทิ้ง!" คำตอบของคนเป็นน้อง..เล่นเอาคนฟังในห้องอึ้งเงียบ.. ดวงตาคู่สวยมองเพื่อนสาวไม่สบายใจ"พี่เพลิงเลือกเอา..จะให้ทรายเป็นแค่เลขา หรืออยากโดนบังคับแต่งงาน"อัคนีตาลุกวาวด้วยความโกรธ เป็นครั้งแรกที่เ
ณ ตึกจารวรี กรุ๊ปหญิงสาวในเดรสแขนยาวสีควันบุหรี่ ชุดสั้นเหนือเข่า..อวดหุ่นสวย..หน้าอกอวบอั๋นพอดีตัว.. เอวคอดกิ่ว..ขาเพรียวยาว ผมยาวดำสลวยถูกรวบเผยใบหน้าสวยหวาน แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางเป๊ะปัง เรียกสายตาพนักงานบริษัทให้ชี้มองทั้งแถว รวมทั้งพนักงานรีเซพชั่นสาว..คนหน้าเก๋จำได้ ผู้หญิงคนนั้นเคยมาสมัครงาน 'ตำแหน่งเลขา'ร่างอวบอั๋นสมส่วนสาวเท้าเตรียมขึ้นลิฟต์ฝั่งผู้บริหาร แต่ก่อนจะทันได้ขึ้น..สาริการีบวิ่งมาบังหน้าลิฟต์ซะก่อน.. หญิงสาวยืนชะงักเล็กน้อย"ขอโทษนะคะ คุณบังทางฉันอยู่"เสียงหวานเตือนสุภาพ รีเซพชั่นสาวยืนกอดอก..พร้อมทำหน้าไม่พอใจ"ลิฟฝั่งนี้.. ไม่อนุญาตให้คนนอกขึ้น.. ถ้าเธอจะติดต่อธุระเชิญทางนู้น"น้ำเสียงติดจะเหยียด คิ้วได้รูปสวยขมวดเล็กน้อย เธอมองตาม..ทางนู้นที่รีเซพชั่นสาวพูดถึง..คือโซนรับแขก..ที่มีไว้ต้อนรับลูกค้าที่ไม่สำคัญดวงใจดวงน้อยเจ็บจี๊ด.. ครั้งนึงวาลุกาเคยโดนปล่อยให้นั่งรอตรงโซฟาโซนนั้นทั้งวัน.. เป็นระยะเวลาเกือบเดือน.. รอจนท้อ"ฉันมาทำงานที่นี่
ณ เวลา 19.30 น. ชั้น 21 ตึก จารวรี กรุ๊ปหญิงสาวรูปร่างสวยสมส่วนบิดตัวเล็กน้อย..เธอนวดขมับสองข้างเบาๆ .. ใบหน้าเนียนสวยเหนื่อยล้า..กว่าจะสรุปเอกสารการประชุมเสร็จก็เกือบสองทุ่ม..เล่นเอาท้องเธอร้อง..จนต้องนิ่วหน้าวาลุกาหันไปมองบริเวณรอบๆ ชั้น21..ความรู้สึกชวนหดหู่ตีตื้นขึ้นมา..ทำให้อยากร้องไห้..ช่วงปีหลังๆเธอรู้สึกถึงความเหงามากกว่าปกติ..และเธอไม่ชอบมันเลยเวลานี้ทุกคนกลับกันหมดแล้ว..โดยเฉพาะคนที่สั่งงาน..พี่เขาออกจากบริษัทตั้งแต่บ่าย3 โมง แสงไฟจึงถูกเปิดแค่ส่วนที่เธอนั่ง..กับตรงหน้าลิฟต์เท่านั้นรปภ.บริษัทคนละคนกับกะเช้าขึ้นมาเดินวนเช็กหลายรอบ..ราวกับกลัวว่าเธอจะทำอะไรไม่ดี..พนักงานใหม่แบบเธอจึงทำได้เพียงแต่เก็บอารมณ์"~คนสวย... รับโทรศัพท์หน่อยค่ะ~ คนสวยรับโทรศัพท์หน่อยค่ะ~" เบอร์ที่โชว์เป็นเบอร์ของคุณวิโรจน์..หญิงสาวรับสายทันที"นี้..คุณทราย ทำไมยังไม่กลับอีก ไม่รู้หรือยังไง ถ้าไม่ใช่ผู้บริหาร หรือพนักงาน Ot เขาไม่ให้อยู่ดึก"เสียงดุเข้มมาตามสาย วาลุกาเม้มปากแน่น..ก็ใครละสั่งง
เลขาหนุ่มได้แต่ถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อยของวัน... ช่วงนี้เจ้านายเขามีอารมณ์แปรปรวนมากเป็นพิเศษ..โดยเฉพาะวันนี้เรียกเขาเข้าๆ ออกๆ จนงานการไม่ได้ทำ ไหนจะเรื่องคุณอ้ายอีก...ปกติเวลาที่คุณอ้ายมาหาที่บริษัท.. คุณอัคนีมักจะอารมณ์ดีวันนี้นอกจากทำหน้าบูดบึ้งแล้ว..ยังรีบหนีคุณอ้ายกลับบริษัท.. ชวนให้เลขาหนุ่มงุนงงเป็นที่สุดเสียงอินเตอร์คอมข้างตัวดัง..ทำให้วิโรจน์ถึงกับสะดุ้ง"วิโรจน์ ถ้าวาลุกามา..สั่งให้เข้ามาหาฉันด้วย"เสียงเข้มหงุดหงิด"ครับนาย"บรรยากาศห้องทำงานของรองกรรมการผู้จัดการใหญ่ เต็มไปด้วยความคุกรุ่น ชายหนุ่มในชุดสูทสีเข้มนั่งหน้าบึ้งตึง เขาเคาะนิ้วกับโต๊ะ..รอคอยใครบางคนอย่างหงุดหงิดเขาไม่เข้าใจเลย.. ปกติอารยา..เป็นผู้หญิงเจ้าอารมณ์..ร้อนแรง ..แถมขี้หึงซะขนาดนั้น.. แต่ทำไมพอเจอวาลุกา.. เธอกับแสดงตัวเป็นมิตรซะงั้นไหนจะวาลุกาอีก..ถ้าเธอกลับมาเพื่อขอคืนดี..ทำไมถึงไม่แสดง..อาการหึงหวงเลยละ?กลายเป็นว่าแผนการสนุกๆ ที่เขาจะได้เห็นเลขาสาวโดนรังแก..เป็นอันต้อ
อัคนีเหม่อมองสองสาวสวยเลือกชุดเดรสแบรนด์หรู ใบหน้าสวยหวานส่งยิ้มบางๆ ไปให้คู่ขาของเขา..เธอยังสวยซึ้งเหมือนเดิม..ไม่เปลี่ยนแปลงไปจากอดีตครั้งหนึ่งเขาเคยอยากพาเธอมาช็อปพวกของแบรนด์เนม..แต่ติดที่ช่วงนั้น..คบกันแบบหลบๆ ซ่อนๆ แถมสาวน้อยในวันวานไม่ชอบที่มีผู้คนพลุกพล่านเป็นพิเศษกลับกลายเป็นว่าทั้งเขาและเธอ นอกจากเที่ยวทะเล..ก็แทบไม่เคยได้ไปเที่ยวที่ไหนด้วยกันเลย.. ลึกๆ เขาก็เสียดาย และในหลายครั้งเขาก็อดคิดไม่ได้ว่า..ถ้าเขาดูแลเธอดีๆ กว่านี้..เธออาจไม่นอกใจเขาชายหนุ่มสะบัดหน้า..เพื่อลืมภาพในอดีต.. ดวงตาคมเจ็บช้ำเสมองทางอื่น.. แต่ใจเจ้ากรรมก็ยังไม่วายแอบหันไปมองสาวสวยตรงหน้าจริงๆ เขาก็ชอบตอนเธอไม่แต่งหน้าเอามากๆ ผิวของน้องทรายขาวใสอมชมพู และเนียนละเอียด..ยิ่งเวลาออกแรง..ผิวแก้มแดงระเรื่อ..ชวนให้ฟัดเป็นที่สุดวาลุกายื่นชุดเดรสสีแดงเข้มเผยแผ่นหลังให้ดาราสาว...แล้วดูเหมือนสาวเจ้าจะถูกใจชุดนั้นไม่น้อย..อารยาไล่เลขาสาวให้ไปนั่งรอที่โซฟา..เพราะเธอจะไปลองชุดกว่าจะเขาจะรู้ตัว..วาลุกาก็มานั่งบนโซฟายาวที
"นี้!"อัคนีรีบคว้าแขนหญิงสาวตรงหน้า.. เธอสะดุ้งพยายามสะบัดแขนออก.. แต่พอเห็นใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นเคย..ก็ทำให้ชะงัก..ดวงตาคู่สวยมองสบมาแบบแปลกใจ'เขาตามมาทำไม'"รีบเดินอะไรขนาดนั้น กำลังหนีใครเหรอ"ดวงตาคมระยิบระยับขำ คนตัวเล็กกว่าเม้มปากแน่น ใบหน้าสวยหวานมู่ทู่ ชายหนุ่มอดบีบจมูกโด่งของคนขี้งอนแบบมันเขี้ยวไม่ได้"เอ๊ะ คุณ!!""พี่เพลิงขอโทษค่ะ คราวหลังไม่หลอกให้มาช่วยถือของแล้ว"คนตัวโตกว่าชิงขอโทษก่อนพร้อมยิ้มกว้างประจบ..เขารู้ว่าถ้าทำแบบนี้เธอจะโกรธไม่ลง หญิงสาวเม้มปากแน่น..ก่อนถอนหายใจ..น้ำเสียงเริ่มกลับมาดีขึ้น"แล้วคุณไม่ไปกินข้าวกับคุณอ้ายเหรอคะ""ไม่ไปอะ ขี้เกียจ""เอ้า!!" หญิงสาวชักงง..แล้วจะนัดดาราสาวสวยมาเที่ยวทำไมยิ่งเห็นใบหน้าไม่เข้าใจของคนตัวเล็ก เขาก็แอบขำ'ใครจะกล้าบอกละ..แค่อยากแกล้งเธอ..ไม่ได้อยากพาสาวเที่ยว'อัคนีรีบกลับมาฟอร์ม"เธอไม่ได้เอารถมานี้ ปะ..เดี๋ยวฉันไปส่ง" ไม
วันที่ 4 เดือนพฤษภาคม.. อากาศช่วงเช้าค่อนข้างสดใส..เธอเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง..ท้องฟ้ายังคงสวยงามเหมือนเดิม..เดือนนี้คนนิยมแต่งงานกันมาก..ใช่..มันรวมถึง 'พี่สาวเธอด้วย'วันที่ 5 เดือน 5 วันพรุ่งนี้..เธอคาดหวังว่า..คนที่เธอรักทั้งสองคนจะมีแต่ความสุขตลอดไป..วาลุกาเดินไปลูบชุดเดรสสีโอลด์โรสเรียบร้อย..สำหรับการเป็นแขกในงานงานแต่งที่หรูหราที่สุด..จัดในโรงแรมที่แพงที่สุด..และก็คงเป็นข่าวดังในเช้าวันถัดมาแบบไม่ต้องสงสัยที่หน้าตลก..ทั้งที่ทำเพื่อพี่สาวขนาดนั้น..แต่ครอบครัวก็ให้สถานะเธอแค่ 'แขกทั่วไป'เธอเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องได้เป็น 'เพื่อนเจ้าสาว' แต่ 'แขกทั่วไป' ดู 'ห่างไกล' จากคำว่า 'ครอบครัว' เหลือเกินแต่..มันก็คงมีข้อดีบ้างละนะ..อย่างน้อยงานช่วงเช้าเธอก็ไม่จำเป็นต้องไป..และไม่จำเป็นต้องฝืนอยู่ในงานทั้งคืนวันนี้..ทั้งวันเธอยังคงไม่อยากไปไหน..ได้แต่หาอะไรกินง่ายๆ ..ก่อนจะผล็อยหลับไป..เพราะร่างกายทนกับการอดนอนหลายคืนไม่ไหว..พอตกใจตื่น..ก็มีเพียงเสียงทีวีที่
ณ ห้องรับแขกสไตล์อังกฤษของคฤหาสน์ "เพลิง..ทางนี้ลูก" คุณหญิงผกาเรียกลูกชายทันทีเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่เดินเข้ามา..อัคนีไหว้สวัสดีคุณหญิงจารุณี..'ว่าที่แม่ยาย'..พร้อมส่งรอยยิ้มไปให้หญิงสาว 'ว่าที่ภรรยา'ดวงตาราวตุ๊กตามองมาที่ชายหนุ่มอย่างชื่นชม..พี่เพลิง..'ผู้ชายของเธอ'..พึ่งเลิกงาน..เขาอยู่ในเสื้อเชิ๊ตสีขาว..พับแขน..ใบหน้าหล่อเหลาดูเหนื่อยล้าเกือบสามเดือนแล้วที่เธอผ่าตัดสำเร็จ..ทำให้สามารถจัดวันวิวาห์ได้เร็วกว่ากำหนด..และถึงแม้คู่หมั้นหนุ่มจะไม่ค่อยพูด..แต่ถ้าว่าเรื่องความรับผิดชอบ..เขาก็ยังไปรับไปส่งพาเธอไปหาหมอ..เธออยากได้อะไรเขาก็ตามใจ..แค่นี้เธอก็ดีใจมากแล้ว'เธอ..แค่ขอเวลา..สักวันหนึ่ง..ผู้ชายคนนี้คงจะกลับมารักเธอหมดหัวใจ'"วันนี้คุณจารุณี..กับน้องฟ้าจะมาปรึกษาเรื่องงานแต่งนะลูก""แม่กับคุณน้า จัดการได้เลยครับ..ผมยังไงก็ได้..จะใช้งบเท่าไรก็ไม่ต้องเสียดายนะครับ..เอาที่ชอบไว้ก่อน"เสียงเรียบเรื่อยกึ่งเย็นชา..แต่ความสายเปย์ยังมีเต็มเปี่ยมจารุ
ก่อนที่อัคนีจะทันได้บุกเข้าไปในห้อง..เขาเห็นเธอหันไปยิ้มหวานให้ใครบางคนอยู่..ผู้ชายภายใต้แว่นยิ้มตอบ..ทั้งยังส่งแอปเปิลที่พึ่งปอกเสร็จยื่นให้เธอ..บุคลิกของผู้ชายคนนั้น..คือสเปคเธอเลย'สเปคเราชอบ.. ผู้ชายสุภาพ ผิวขาว..ใส่แว่น'ความหึงหวง..มันทำให้เขาโกรธจนตัวสั่น..ร่ำๆ จะเข้าไปอาละวาด..แต่จิตสำนึก..มันบอกเขาว่า..'เราไม่ได้เป็นอะไรกัน' และเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วใบหน้าสวยหวานซีดเซียว..ใต้ตาคล้ำ..แก้มที่เคยมีน้ำมีนวลซูบตอบลงจนเห็นโครงหน้า..ทำไมเธอต้องมายอมเจ็บตัวอะไรแบบนี้ด้วย..หรือเพราะ 'คำพูด' เลวๆ ..ไร้หัวคิดของเขา.. ถึงทำให้เธอตัดสินใจแบบนี้ร่างสูงใหญ่ยอมถอยกลับไปด้วยความขมขื่น..อย่างน้อยวันนี้ก็มีคนที่คอยดูแลเธอแล้ว..เพียงแต่คนนั้นๆ มัน ..'ไม่ใช่เขา''คุณวางใจได้เลยค่ะ..ผู้หญิงที่คุณรักคนนั้น..เธอจะไม่เป็นอะไร'วันนั้น..ความหมายที่เธอพูด..คือแบบนี้เองซินะ..เขาไม่เคยคาดหวังให้หญิงสาวคนนั้นต้องมาเสียสละอะไรแบบนี้ใบหน้าหล่อเหลา
ตอนที่วาลุกาเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับพี่หมอ..ชายหนุ่มเงียบไป'เรื่องนี้ต้องแล้วแต่ทรายแล้วละ..คนอื่นตัดสินใจให้ไม่ได้..มันขึ้นอยู่กับว่า..ผู้รับบริจาค..สำคัญในใจทราย..มากแค่ไหน..ถ้าไม่ทำแล้วเขาเกิดเป็นอะไรไป..ทรายจะเสียใจไหม? ..ตรงนี้ละสำคัญที่สุด'เขาให้ความเห็นเหมือนเข้าไปอยู่ในใจเธอ'แต่ทรายกลัวผลข้างเคียงหลังผ่าตัดจังค่ะ..ทรายจะสามารถใช้ชีวิตปกติได้ไหม''ตับเป็นอวัยวะที่งอกใหม่ได้นะ..แต่..ถ้าถามพี่..งานหนักๆ หรืองานอะไรบางอย่าง..ทรายอาจทำไม่ได้..แต่ทรายอายุน้อยไงไม่นานคงฟื้นตัว'คุณหมอหนุ่มส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้..หญิงสาวยิ้มรับเศร้าแต่วาลุกาเองไม่ได้บอกเขาว่า..ป่วย..ถ้าชายหนุ่มรู้คงห้ามเธอไปแล้วณ โรงพยาบาล yyyyใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างตึกเชื่อมระหว่างตึก A กับ ตึก B มีชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นั่งหน้าเครียดอยู่บนม้านั่ง ดวงตาคมวาวมีความไม่สบอารมณ์หลายอย่างตั้งแต่โดนสาวทิ้งแบบไร้เยื่อใย..เธอ..'ตัด'เขาได้เด็ดขาดนัก..จากเมื่อหลายปีก่อน..ที่หญิ
"ทราย..อาทิตย์นี้ว่างไหมลูก..ช่วยแวะมาหาป้าที่โรงพยาบาล yyy หน่อยได้ไหม"เสียงคุณนายแม่สั่นเครือมาตามสาย..เป็นเวลานานแล้วที่เธอไม่ได้ติดต่อกับคนที่บ้าน..โดยเฉพาะคนเป็นพ่อ..และ'แม่เลี้ยง'"ได้ซิคะ..ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?"น้ำเสียงลูกเลี้ยงแปลกใจ"ไว้มาแล้วป้าจะเล่าให้ฟังจ๊ะ"'หรือพี่เพลิงกับพี่ฟ้าจะแต่งงานกันนะ? แต่..ทำไมต้องเจอที่โรงพยาบาลด้วยละ'วาลุกาคิดแล้วชวนให้ปวดหัว...ช่างมันเถอะ..ถึงเวลาคงรู้เองณ โรงพยาบาล yyyหญิงสาวในชุดเดรสสีฟ้า..ใบหน้าหวานสวยถูกแต่งแต้มสีอ่อน..ริมฝีปากอวบอิ่มเคลือบสีชมพู ผมดำสนิทถูกมัดรวบไว้สูง..เธอพึ่งแยกกับคุณหมอนนท์ตรงหน้าตึก'พี่เข้าเวรก่อนนะครับ..ถ้าทรายอยู่ถึงเที่ยงก็โทรหาพี่ได้นะ..แต่ถ้าทรายกลับก่อน..ก็เจอกันที่ร้านนะครับ'น้ำเสียงสุภาพอ่อนโยน..พี่นนท์ยังคงเป็นพี่นนท์..เขาจะไม่ถาม..จนกว่าเธอจะ 'เล่า'เธอกดลิฟชั้น8 โซนผู้ป่วยห้อง vip ดวงตาคู่สวยมีความไม่สบายใจปนอยู่..หรือคุณพ่อจะป่วยกันนะ..ถึงแม้เธอกับท่านจะไม่สนิทกันมาก...แต่ยังไงผู้ชายคนนั้นก
หลังจากวันนั้น..วาลุกาเริ่มทำใจได้บ้างแล้ว..สายชลจึงชวนเธอไปช่วยงานที่ร้านกาแฟซึ่งเธอเป็นเจ้าของอยู่..ร้านอยู่ใกล้ๆ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง..จะเรียกว่าเธอไปทำงานแก้เหงาก็ยังได้ส่วนนึงที่หญิงสาวยังกลับไปทำงานประจำไม่ไหว..เพราะผลข้างเคียงของ PTSD ทำให้มีปัญหาการนอนค่อนข้างหนักบางวันตื่นมาแทบไม่มีแรง..บางวันอารมณ์ดิ่งเป็นพิเศษ..แต่ใจลึกๆ ยังดิ้นรนที่ยังอยากมีชีวิตต่อ..แม้..บางเวลามันจะบอกว่า..'ไม่ไหวแล้ว''ไม่เป็นไร..วันนี้มันอาจแย่มาก..พรุ่งนี้มันจะดีขึ้นเอง..วันต่อไปก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ ..เธอจะต้องหายดี'วันแรกที่หญิงสาวไปทำงาน..ชุดพนักงานสีดำเรียบง่ายขลับผิวสีชมพูให้ดูขาวขึ้นพอออกจากห้องที่มีความทรงจำมากมาย..หญิงสาวเริ่มสบายใจ..ไม่รู้ตัวร้าน Café dear friend ถูกตั้งง่ายๆ ตามภาษาคนไม่คิดอะไรเยอะ..สายชลแต่งร้านด้วยโทนสีขาวสบายๆ เมนูที่มีก็แทบไม่แตกต่างจากที่อื่น..ทุกอย่างดูเรียบง่ายไปหมด..มีเพียงแต่ราคาไม่แพงถ้าเทียบกับร้านโซนเดียวกันสายชลเคยโดนพี
"พี่ไม่ให้ลาออก"เจ้านายหนุ่มปฏิเสธเสียงหนักแน่น ส่ายหน้าไม่ยอมรับ"แต่ทรายจะออก..พี่ไม่มีสิทธิ์มาบังคับ""อย่างี่เง่าได้ไหม..หนูรู้ตัวไหมโคตรงอแงเลย""เหอะ..ทรายนี้นะงี่เง่า..พี่เพลิงกล้าโทษทราย?"เสียงกั้นสะอื้น..ดวงตาคู่สวยเริ่มกลับมาคลอด้วยน้ำตา..คนตัวโตกว่าเริ่มหัวเสีย..เขาไม่รู้จะจัดการสถานการณ์ตรงหน้ายังไงดี..ให้ไปรบกับนักธุรกิจคนอื่นยังง่ายกว่า"ทรายผิดเหรอ..แค่ทรายไม่อยากเป็นเมียน้อย..การที่คนเราเกิดมาจากโคลนตม..มันก็ไม่จำเป็นต้องทำตัวต่ำไหมละ"น้ำเสียงคนพูดตัดพ้อ"พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..เอางี้ไหม..พรุ่งนี้พี่ไปถอนหมั้นให้จบๆ ไป..แค่ไม่หมั้นกับฟ้า..แต่กับคนอื่นได้ใช่ไหมละ"เขาพยายามต่อรองเสียงเครียด"พี่เพลิงไม่เข้าใจ..ถ้าพี่เลือกจะมีความสัมพันธ์ 'ถาวร' กับใครสักคน..มันหมายความว่าทั้งพี่ทั้งผู้หญิงคนนั้นต่างเป็น 'เจ้าของ' กันและกัน.. ไม่มีผู้หญิงดีๆ ที่คิดจะไปเป็น 'มือที่สาม' ของชีวิตคนอื่นหรอกนะพี่"เธอพยายามอธิบาย..แต่เขาไม่เข้าใจ..อัคนีตั้งคำถามกลับทัน
"เหอะ..ทำหน้าแบบนั้นคืออะไรยะ""คุณจะด่าฉันก็ด่าไปเถอะค่ะ..แต่ไม่ควรลามปามถึงพี่ฟ้า..ชั่วดียังไงฉันก็ไม่คิดจะใช้ผัวคนเดียวกับพี่""เหอะ..ไม่ต้องทำมาพูดดี..เพราะพฤติกรรมกับคำพูดของแกมันสวนทางกัน..คนโง่ยังดูออกเลย""ถ้าหมายถึงพี่เพลิง? ..พี่เขาเคยบอกทรายว่าไม่เคยมีอะไรกับพี่ฟ้า..อีกอย่างทรายกับพี่เขา..เราเคยเป็น 'คนรัก' กันมาก่อน..แล้วที่ต้อง 'เลิกไป' ก็ไม่ต้องให้บอกนะคะว่าเป็นเพราะ'ฝีมือ'ของใคร" คำพูดเย็นชาของเลขาสาว..ส่งผลให้คนฟังต้องเบ้หน้า"เหอะ..เรื่องวันนั้น..ทำไมไม่โทษตัวเองบ้างละ..แกอยากโง่เปิดประตูเองนี้""ให้ตายเถอะ..ตรรกะคุณนี้มัน..อยากรู้จังเลยนะคะ..พ่อแม่ก็ดีตระกูลก็ดี..แต่ทำไมสั่งสอนลูกหลานให้ขาดจิตสำนึกของความเป็น 'คน' ได้มากขนาดนี้..หมาแมวยังมีจิตสำนึกมากกว่าคุณอีก..คนอย่างคุณไม่น่าเกิดมาเลย..โคตรจะหนักโลกอะเอาจริง""แก!!""ก่อนที่จะไปไล่ด่าคนอื่นนะ..สำเหนียกตัวเองก่อนดีกว่านะคะ..พฤติกรรมโคตรเลวเลย..แล้วไม่ต้องเที่ยวไปทำตัวเป็นไม้บรรทัดวัดด่าใครเขาไปทั่ว..แบบนั้นเขาเรียก 'สะเหล่อ'ค่ะ"
"น้าเพลิง..ดูเจ้าโลมาตัวนั้นซิกระโดดโหยงเลย"เด็กน้อยในเสื้อยืดสีฟ้าตื่นเต้น"ตัวนั้นๆ มันว่ายมาแล้ว"เสียงน้าชายตื่นเต้นไม่แพ้กัน"น้าเพลิง..หนูนิดอยากเลี้ยงโลมาค่ะ""เอาซิ..เราทำสระให้น้องเขากว้างๆ ดีไหม..แล้วต้องจ้างผู้เชี่ยวชาญมาประจำด้วย""เลี้ยง2ตัวได้ไหมคะ จะได้ไม่เหงา""ได้ซิค่ะ แต่หนูนิดเลี้ยงแล้วต้องดูแลดีๆ นะคะ"สองน้าหลานคุยกันจนเธอพูดไม่ออก..หลานน้อยก็ขอไปเรื่อย..ส่วนน้าชายก็สปอยหลานสุดฤทธิ์..และเธอก็รู้อัคนีพูดได้ทำได้..เลขาสาวกลัวว่าเด็กน้อยจะเสียนิสัย..จึงหาทางอธิบาย"หนูนิดคะ""คะ..น้าทราย""น้าว่า..โลมาเราไม่ควรเลี้ยงที่บ้านอะคะ..เพราะมันเป็นสัตว์ที่อยู่กันเป็นฝูง..ถ้าเราแยกเพื่อนมันออกจากกันมันคงแย่เลยจริงไหมคะ?""แล้วเราเลี้ยงเขาเป็นฝูงได้ไหมคะ""ไม่ดีหรอกค่ะ..ปล่อยให้มันอยู่ในที่ของมันดีกว่านะ..เวลาเราอยากดูค่อยมาดูดีกว่าเชื่อน้านะคะ""ค่ะน้าทราย"เด็กหญิงรับอย่างว่าง่าย..ส่วนเด็กชายตัวโตที่บอกว่าไม่ชอบสัตว์ตบมือใหญ่เลยตอนที่โชว์จบ..ก่อนจะลากทั้งเด็กน้อย..กับเธอ..เข้าแ