LOGINShare
ตอนที่ 6 ลุงแก่ๆ ที่คิดไว้
Last Updated:
2025-08-20 17:05:32หลังเลิกเรียนในเวลาบ่ายสามโมงชนัญชิดาก็รีบตรงไปยังบริษัทของเมฆินทร์ตามที่อยู่ที่ได้จากบิดา
หญิงสาวแจ้งประชาสัมพันธ์ก่อนจะขึ้นลิฟต์มายังชั้นบนสุดของสำนักงานใหญ่
“สวัสดีค่ะ หนูมาพบคุณเมฆินทร์ที่ค่ะ” หญิงสาวแจ้งกับเลขาหน้าของประธานบริษัท
“นัดไว้หรือเปล่าคะ” รัชนีกรเงยหน้าจากจอคอมพิวเตอร์แล้วยิ้มและพอจะเดาออกว่าผู้หญิงคนนี้น่าจะเป็นคนที่เจ้านายเธอแจ้งไว้ว่าจะเข้ามาพบ
“เปล่าค่ะ แต่พ่อบอกว่าให้หนูเข้ามาเจอได้เลย แต่ถ้าต้องนัดก่อนหนูเข้ามาวันหลังก็ได้นะคะ” ชนัญชิดาไม่คิดว่าจะต้องนัดเข้ามาก่อน แต่ถ้าวันนี้เขาไม่ให้เขาพบเธอก็จะถือว่าตนเองทำตามสัญญาแล้วเป็นเขาเองที่ไม่ยอมให้เธอเจอ
“หนูเป็นลูกสาวคุณชนินทร์ใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“ถ้าเป็นลูกสาวคุณชนินทร์เข้าพบได้เลยแต่พี่ขอไปแจ้งคุณเมฆินทร์ก่อนนะคะ”
รัชนีกรเข้าไปแจ้งเมฆินทร์จากนั้นก็เดินออกมาและพยักหน้าให้ชนัญชิดาเขาไปด้านใน
ชนัญชิดาสูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงานของเมฆินทร์ด้วยใบหน้าเรียบเฉย หญิงสาวเดินก้มหน้าและ พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกทั้งหมดไว้
“สวัสดีค่ะคุณเมฆินทร์หนูมาตามที่พ่อบอกไว้ค่ะ” หญิงสาวแนะนำตัวแต่ไม่กล้าเงยหน้ามอง
เมฆินทร์ละสายตาขึ้นจากเอกสาร เขามองชนัญชิดาตั้งแต่หัวจรดเท้าและรู้สึกพอใจกับรูปร่างของหญิงสาวมากแต่เขายังเห็นหน้าเธอไม่ชัด
“เอาแต่ก้มหน้าแบบนั้นแล้ววันนี้จะคุยกับรู้เรื่องไหมล่ะ”
เมื่อได้ยินเสียงของเขาชนัญชิดาก็ใจเต้นแรงเพราะมันไม่เหมือนกับเสียงลุงแก่ๆ หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองแล้วก็ตกใจเมื่อคุณเมฆินทร์ไม่เหมือนกับลุงแก่ที่เธอจินตนาการถึง เขาเป็นชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อ ใบหน้าคมเข้มดวงตาสีนิลที่จ้องมาทำเอาหญิงสาวรู้สึกถึงความมีอำนาจ เธอยืนนิ่งแทบจะหยุดหายใจ
“มาแล้วเหรอนั่งลงก่อนสิ” เสียงของเขาฟังดูมีอำนาจจนเธอยอมทำตามด้วยความกลัวและเกรง
เมฆินทร์จ้องหน้าหญิงสาวและสังเกตเห็นถึงแววตาที่แข็งกร้าวแต่แฝงด้วยความเจ็บปวดในดวงตา เขารู้ดีว่าเธอไม่เต็มใจแต่ก็ยอมจำนนต่อสถานการณ์
“พ่อเธอบอกแล้วใช่ไหม”
“ค่ะบอกแล้วค่ะ”
“และที่เธอมาวันนี้คือจะยอมทำตามใช่ไหม”
“คุณเมฆินทร์คะ หนูขอผ่อนเงินใช้หนี้ที่พ่อเอาไปจากคุณได้ไหม”
“แต่พ่อเธอตกลงกันฉันไว้แล้วนะฉันก็ไม่ชอบพูดอะไรหลายๆ รอบ”
ชนัญชิดาอยากจะขอร้องเขาต่อแต่เห็นท่าทางของเขาแล้วเธอก็เปลี่ยนใจเพราะคิดว่าคนมีเงินมีอำนาจอย่างเขาคงไม่ยอมให้ใครมาหลอกเอาเงินไปฟรีๆ
“ค่ะ”
“เธอเรียนที่ไหน”
“มหาวิทยาลัยxxxค่ะ”
“แล้วพักอยู่ที่ไหน กับใคร”
“หนูอยู่หอพักหน้ามหาวิทยาลัยค่ะ พักอยู่คนเดียว”
“ฉันให้เวลาเก็บของสองวันแล้วย้ายมาอยู่คอนโดของฉัน”
“แต่หนูอยู่ที่หอก็ได้ค่ะ ไม่ต้องรบกวนคุณหรอก”
“พ่อเธอบอกว่าเธอจะทำตามที่ฉันบอกทุกอย่างและฉันก็ไม่อยากให้คนทั้งหอตกใจหรอกนะเวลาที่ฉันไปนอนกับเธอ”
คำพูดของเมฆินทร์ทำให้ชนัญชิดารู้สึกกลัวว่าเขาจะเป็นพวกซาดิสม์ที่ชอบใช้ความรุนแรงจนกลัวว่าคนอื่นจะได้ยิน เธออยากยกเลิกข้อตกลงแต่ก็กลัวบิดาจะคิดสั้นเพราะเมื่อวานท่านก็เกือบจะทำอย่างนั้นไปแล้วครั้งหนึ่ง
“คอนโดที่คุณบอกอยู่ไกลไหมคะ”
“ไม่หรอก น่าจะเดินทางสะดวกอยู่”
“หนูย้ายไปอยู่ที่นั้นก็ได้ค่ะ”
“เดี๋ยวออกไปเอาคีย์การ์ดที่เลขาของฉัน ถ้าพร้อมจะย้ายก็โทรมาบอกคนของฉันจะจัดการให้ ส่วนค่าใช้จ่ายรายเดือน ฉันจะโอนเข้าบัญชีเธอทุกเดือน มีอะไรขาดเหลือบอกเลขาฉันได้ นี่นามบัตรฉันมีอะไรก็ติดต่อมา”
“ค่ะ แต่คุณเมฆินทร์คะ เรื่องเงินรายเดือนไม่ต้องก็ได้ค่ะ”
“แต่ฉันไม่ชอบให้ผู้หญิงของฉันไปทำงานพิเศษ ระหว่างนี้ห้ามออกไปรับงานพริตตี้อีก”
“ค่ะ” ชนัญชิดาไม่กล้าจะพูดอะไรอีกเพราะกลัวจะพูดไม่เข้าหูเขาและจะทำให้เขาโกรธ
“มีอะไรจะถามอีกไหม”
“ไม่มีค่ะ”
“ถ้างั้นก็ออกไปหาเลขาของฉัน เธอจะบอกเองว่าเธอต้องทำอะไรบ้าง”
“ค่ะ สวัสดีค่ะ” เธอยกมือไว้
“เดี๋ยว เธอชื่ออะไรนะ”
“หนูชื่อมะปรางค่ะ”
“ครั้งต่อไปห้ามไหว้ฉันอีก”
“ค่ะ หนูไปได้แล้วใช่ไหมคะ”
“อือ” เขาพยักหน้าก่อนกลับไปสนใจเอกสารตรงหน้าต่อ
ชนัญชิดาเดินออกจากห้องมาราวกับคนไร้วิญญาณจากที่คิดว่าเมฆินทร์คือลุงแก่ๆ แต่มันกลับตรงกันข้าม เขาคือผู้ชายในสเปกของเธอเลยทีเดียว ถ้าเป็นในเวลาปกติเธอต้องยิ้มดีใจที่เจอคนในแบบที่ตัวเองชอบแต่ตอนนี้เธอกลับไม่มีสิทธิ์คิดอะไรกับเขาได้เลยเพราะตอนนี้สถานะของเธอก็คือผู้หญิงของเขาหรือเรียกง่ายๆ ก็คือนางบำเรอ
“คุยกับคุณเมฆินทร์แล้วใช่ไหมคะ”
“ใช่ค่ะ เขาให้หนูมาบอกคุณเลขาเรื่องคอนโด”
“เรียกพี่นิดก็ได้แล้วหนูชื่ออะไรล่ะ”
“หนูชื่อมะปรางค่ะ”
“นี่คือคีย์การ์ดของคอนโดนะ หนูจะเข้าไปอยู่วันนี้เลยไหม พี่จะได้ไปส่ง”
“หนูขอเก็บของก่อนค่ะ วันนี้คงไม่ทัน”
“เอาแค่ของใช้ส่วนตัวก็พอนะ ที่นั่นมีทุกอย่างครบ ถ้าเก็บของแล้วโทรหาพี่นะ เราแลกเบอร์กันไว้หน่อยดีไหม”
“ได้ค่ะ”
เมื่อแลกเบอร์โทรศัพท์แล้วรัชนีกรก็ขอเลขที่บัญชีจากนั้นเธอก็โอนเงินให้กับชนัญชิดาเป็นจำนวนสามหมื่นบาท
“พี่นิดคะ มันเยอะไปหรือเปล่า ปกติหนูใช้เงินวันละไม่ถึงสามร้อยเลยค่ะ”
“ไม่เยอะหรอกค่ะ รับไว้เผื่อเอาไปใช้จ่ายยามจำเป็นนะ”
“ค่ะ หนูกลับได้แล้วใช่ไหมคะ”
“ใช่จ้ะ อย่าลืมโทรบอกพี่นะถ้าเก็บของเสร็จแล้ว”
“ค่ะ”
Latest chapter
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 38 นางบำเรอที่ฉันรัก (ตอนจบ)
เย็นวันเสาร์ชนัญชิดาเลือกชุดเดรสสีครีมอ่อนเพื่อใส่ไปทานข้าวกับเมฆินทร์เขาบอกเธอว่าจะขอไปจัดการธุระก่อนและให้เธอแต่งตัวรอเมื่อถึงเวลานัดชายหนุ่มก็ขึ้นมารับเธอบนห้อง เขามองแล้วยิ้มอย่างพอใจที่คนรักของเขาสวยเสมอไม่ว่าจะอยู่ในชุดไหน“หนูสวยมาก”“ขอบคุณค่ะ พี่เมฆก็หล่อมากเหมือนกันค่ะ” เธอยิ้มก่อนจะเดินไปควงแขนเขาออกมาจากห้องเมฆินทร์พาไปยังร้านอาหารฝรั่งเศสบนโรงแรมหรูใจกลางเมือง บรรยากาศภายในร้านเงียบสงบ เหมาะสำหรับการดินเนอร์ใต้แสงเทียนอย่างแท้จริง“อร่อยไหม”“อร่อยค่ะ” หญิงสาวทานอาหารอย่างมีความสุขค่ำนี้เมฆินทร์ดูแลเธออย่างดี เขาเล่าเรื่องการไปทำงานที่จีนให้เธอฟังและคิดว่าช่วงปิดเทอมจะพาเธอไปเที่ยวเพราะตอนนี้ชนัญิดาก็เริ่มเข้าใจภาษาจีนมากแล้วตอนนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาพัฒนาไปไกลเกินกว่าที่เธอเคยจินตนาการไว้มาก จากที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นเพียงนางบำเรอที่คอยปรนนิบัติเขาเธอกลับได้รับความรักจากเขาทั้งที่เขาเคยบอกว่าจะไม่รักใครอีก“พี่เมฆจะพาหนูไปไหนคะ” หญิงสาวถามเมื่อเส้นทางไม่ใช่ทางกลับคอนโดเหมือนทุกครั้ง“พี่จะพาหนูไปคอนโดพี่”“จริงเหรอคะ” ชนัญชิดาดีใจเพราะเขาไม่เคยพาเธอมาเลยสักครั้งและก่
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 37 ไฟปรารถนาไม่เคยมอด nc
ชนัญชิดาเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาฉ่ำปรือ เธอไม่เข้าใจความหมายที่เขาพูดเท่าไหร่ แต่เมฆินทร์ไม่ต้องการให้เธอปรนเปรอเขาเพียงฝ่ายเดียวอีกต่อไป แต่ต้องการให้พวกเขาทั้งคู่ได้แบ่งปันความสุขไปพร้อมๆ กันขณะที่หญิงสาวยังงงอยู่เขาก็ยกเธอขึ้นหมุนตัวกลับให้ใบหน้างามจ่ออยู่ตรงแก่นกาย หญิงสาวเข้าใจแล้วว่าเขาหมายถึงอะไร มือเล็กและปากอิ่มก็ทำหน้าที่อีกครั้งหญิงสาวครางอยู่ในลำคอเมื่อกลีบกุหลาบของตนเองถูกปากร้อนของชายหนุ่มก้มลงดูดกินอย่างกระหาย ทั้งปากและลิ้นทำงานได้ดีจนเธอสั่นสะท้าน เมฆินทร์ส่งนิ้วร้อนเข้าไปในโพรงถ้ำกดย้ำจุดอ่อนไหวเป็นจังหวะอย่างกระตุ้นอารมณ์พร้อมกับลิ้นร้อนที่ตวัดเลียเกสรสีสวยอย่างไม่มีพัก“อื้อ...”เสียงหวานครางเล็ดลอดออกมาขณะที่ปากเล็กก็ดูดกินแท่งร้อนเข้าไปจนลึก มือรูดรั้งลิ้นตวัดเลียวน หญิงสาวปรนเปรอเขาอย่างเต็มที่ ช่วงที่เมฆินทร์ไม่อยู่หญิงสาวเปิดคลิปวิดีโอดูอยู่หลายครั้ง เธอจดจำและนำมาใช้กับผู้ชายที่เธอรักอย่างสุดหัวใจความเสียวซ่านจากนิ้วยาวและปลายลิ้นร้อนที่เขามอบให้กระตุ้นให้ชนัญชิดาทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดี“อื้อ......”ในที่สุดชนัญชิดาก็สุขสมไปอีกครั้ง ร่างเธอกระตุก ร่
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 36 เพราะชุดนั้นทำให้ฉันคลั่ง nc
เมฆินทร์อยู่ทำงานต่อที่จีนอีกสองวันจากนั้นเขาก็จะว่างวันเสาร์และอาทิตย์เพราะมีบริษัทคู่ค้าบริษัทหนึ่งเลื่อนไปเจอเขาวันจันทร์ชายหนุ่มจึงตัดสินใจโทรไปคุยกับบริษัทคู่ค้า และแจ้งว่าในวันจันทร์ที่จะถึงนี้ เขาจะให้วีรชัยผู้ช่วยของเขาเป็นคนไปเจรจาทุกอย่างแทน ส่วนตัวเขาจะอยู่ที่เมืองไทยและใช้การวิดีโอคอลเข้าร่วมประชุมแทน เนื่องจากเขามีธุระสำคัญที่ต้องมาจัดการที่เมืองไทย“นายจัดการเรื่องนี้ได้ใช่ไหมชัย”“ได้ครับ คุณเมฆินทร์ไม่ต้องเป็นห่วงผมจัดการได้สบายมาก ผมเลื่อนตั๋วเครื่องบินให้เรียบร้อยแล้วนะครับ ส่วนรายละเอียดส่งให้เข้าเมลแล้วนะครับ”“ขอบใจมากนะ ถ้านายทำงานเสร็จแล้วจะอยู่เที่ยวอีกสักหน่อยก็ได้ฉันไม่ว่าอะไรหรอก”“คงไม่ล่ะครับผมเองก็อยากกลับไปหาแฟนผมเหมือนกัน” เขาพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์เพราะเข้าใจว่าที่เมฆินทร์รีบกลับก็คงจะไปหาชนัญชิดาเมฆินทร์ไม่ตอบอะไร เพียงแต่ยิ้มมุมปาก เขารู้ว่าวีรชัยเข้าใจดีว่าเหตุผลที่แท้จริงที่เขารีบร้อนกลับเมืองไทยคืออะไรชายหนุ่มเก็บข้าวของใช้ส่วนตัวลงกระเป๋าเดินทางอย่างรวดเร็ว หัวใจของเขาเต้นรัวด้วยความตื่นเต้นและความคิดถึงหญิงสาวอย่างสุดหัวใจ การห่างกันแบบนี้มันไม
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 35 ไม่เหลือความรู้สึกอะไรอีกแล้ว
วางสายจากรัชนีกรแล้ววีรชัยก็เดินกลับมาหาเจ้านายที่บริเวณห้องรับแขกของห้องพักซึ่งตอนนี้เมฆินทร์กำลังนั่งดูเอกสารที่จะคุยกับลูกค้าในช่วงบ่ายอยู่“เรียบร้อยแล้วใช่ไหมชัย” เขาเงยหน้ามาถาม“ครับ คุณนิดส่งให้แล้วทุกอย่างโอเค คุณเมฆินทร์ครับพอจะมีเวลาว่างคุยอะไรกับผมแป๊บหนึ่งได้ไหม” วีรชัยนั่งลงตรงข้ามและถามอย่างจริงจัง“ว่ามาสิ วันนี้สบายๆ นะไม่ได้ยุ่งอะไรมาก มีอะไรเหรอ”“คือเรื่องที่ผมจะถามคุณเมฆินทร์มันไม่ใช่เรื่องงานนะครับ ผมต้องขอโทษถ้ามันจะเป็นการยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณมากไปหน่อย”“ทำไมพูดจากำกวมแบบนั้นล่ะชัย มีอะไรก็พูดมาเราทำงานด้วยกันมานานฉันก็เห็นว่านายเป็นเหมือนเพื่อนคนหนึ่งนั่นแหละ”“คุณเมฆินทร์ครับ วันก่อนที่เราไปทานอาหารแล้วบังเอิญเจอคุณปลายฟ้า”เมื่อได้ยินชื่อปลายฟ้าเมฆินทร์ก็เงยหน้าขึ้นมองและไม่เข้าใจว่าวีรชัยกำลังจะพูดอะไรกันแน่“ใช่ นายมีอะไรหรือเปล่า”“แล้วคุณเมฆินทร์ได้ส่งรูปไปให้คุณมะปรางใช่ไหม”“ฉันส่งรูปบรรยากาศวันนั้นไปให้แล้วก็เผลอส่งรูปปลายฟ้าไปด้วยแต่ฉันก็ลบแล้วนะ”“แต่คุณเมฆินทร์ลบหลังจากที่เธออ่านแล้วใช่ไหม”“ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่ฉันว่าส่งไปแล้วก็รีบกดยกเลิกน
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 34 อดทนอีกนิดนะ
เมฆินทร์ยังโทรศัพท์มาหาชนัญชิดาอย่างเคยหญิงสาวไม่ได้ถามเขาถึงเรื่องของผู้หญิงที่ชื่อปลายฟ้าเพราะเธอกลัวว่าการทะเลาะกันระหว่างที่อยู่ห่างแบบนี้จะทำให้ทั้งเธอและเขาเข้าใจผิดกันไปมากยิ่งขึ้น เธอจะรอให้เมฆินทร์กลับมาที่เมืองไทยแล้วถึงจะสอบถามเรื่องนี้กับเขาอีกครั้งหญิงสาวยังคงคุยกับเขาตามปกติบอกรักเขา บอกคิดถึงเขาเหมือนกับทุกครั้งที่เขาโทรมา“มะปรางมีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าทำไมฉันรู้สึกว่าน้ำเสียงเธอดูไม่ดีเลย” เมฆินทร์ถามอย่างเป็นห่วง“ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณเมฆ หนูก็คิดถึงคุณเมฆนั่นเลยค่ะ คุณเมฆไปตั้งสิบวันแล้วนะคะ”“ได้ยินแบบนี้ฉันอยากรีบบินกลับไปหาเธอตอนนี้เลยนะมะปราง”“คุณเมฆอย่าทำแบบนั้นนะคะ ถ้าคุณเมฆทำหนูต้องรู้สึกผิดมากๆ เลยค่ะ ที่ทำให้คุณเมฆเสียงาน อีกแค่สี่วันเองนะคะแล้วเราก็จะเจอกัน” เธอปลอบใจตัวเองว่ามันเหลือเวลาอีกไม่นาน“ฉันไม่แน่ใจน่ะสิ ว่าจะได้กลับตามกำหนดหรือเปล่า” เขารู้สึกผิดที่อาจกลับไปหาเธอไม่ตรงตามเวลาที่บอกไว้“งานมีปัญหาเหรอคะคุณเมฆ”“งานไม่มีปัญหาหรอก แต่ลูกค้าเลื่อนนัดออกไปฉันอาจจะกลับช้ากว่าเดิมสักสองวันได้ไหม ฉันรู้ว่าเธอต้องคิดถึงฉันมาก ฉันก็ไม่ต่างจากเธอหรอกนะมะป
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 33 รูปที่ถูกลบ
เวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ชนัญชิดายังคงใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยการไปฝึกงานอย่างตั้งใจ เมฆินทร์โทรหาเธอทุกวันตามที่สัญญาไว้ แต่บางครั้งเวลาที่คุยกันก็สั้นลง เนื่องจากเขาต้องจัดการเรื่องงานมากมายที่ประเทศจีนแม้เขาจะโทรหาเธอทุกวันแต่ชนัญชิดากลับรู้สึกคิดถึงเขามากขึ้นทุกทีความเหงาเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เธอต้องอยู่คนเดียวที่คอนโดวันนี้เป็นวันเสาร์ชนัญชิดาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกว่างเปล่า เมื่อไม่มีเมฆินทร์อยู่ข้างๆ เหมือนที่เคยเป็นมาตลอดเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอย่างเหม่อลอยไม่นานนัก ข้อความไลน์จากเมฆินทร์ก็เด้งขึ้นมาหญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันทีเมฆินทร์: วันนี้ฉันออกไปทานข้าวกับลูกค้าที่นี่นะหลังข้อความนั้นเมฆินทร์ก็ส่งรูปถ่ายมาให้เธอหลายรูป รูปถ่ายส่วนใหญ่เป็นรูปที่เขานั่งอยู่กับลูกค้าชาวจีนในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง รูปถัดมาเป็นรูปอาหารที่ดูน่าอร่อย และอีกรูปหนึ่งเป็นรูปที่เมฆินทร์กำลังยิ้มกว้างอยู่ข้างๆ ผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมากชนัญชิดาไล่ดูรูปทั้งหมดอย่างละเอียด เธอเซฟเก็บไว้ทุกรูป เพราะตั้งใจว่าจะเอาไว้ดูเวลาที่คิดถึงเขา เธอซูมดูรูปที่เมฆินทร์อยู่กับผู้หญิงคน
You may also like
ไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn80.2K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.30.6K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี61.1K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก50.7K viewsหรือรักจะร้าย
พ่รรณพสา115 viewsเมียแต่งที่ (ไม่) รัก
สามินี8.8K viewsเพื่อน(รัก)กัน
Sun Su92 viewsกรงแค้นสลักรัก
เดย์ไลลา1.1K views
