LOGINShare
ตอนที่ 7 หรูหราแต่วังเวง
Last Updated:
2025-08-20 17:05:50ชนัญชิดากลับมาถึงหอพักก็รีบเก็บของใช้ที่จำเป็นเพื่อจะย้ายไปอยู่คอนโดมิเนียมของเมฆินทร์ เธอเอาแค่ชุดนักศึกษาและหนังสือไปเท่านั้นส่วนของใช้อื่นก็ทิ้งไว้อย่างเดิมเพราะค่าหอที่นี่จ่ายเป็นเทอมและเธอเหลืออีกเกือบสองเดือนถึงจะครบกำหนดย้ายออก
กระเป๋าเดินทางใบเล็กสองใบและกล่องหนังสืออีกสองกล่องวางอยู่ที่ริมประตูทางออก เธอคิดว่าเย็นวันศุกร์ค่อยโทรบอกเลขาของเมฆินทร์
“แกต้องย้ายไปอยู่คอนโดเขาจริงเหรอ” ไอลดาถามระหว่างทานอาหารกลางวันด้วยกันในวันศุกร์
“อือ ถ้าฉันไม่ย้ายเพื่อนในหอก็คงรู้กันหมด”
“เขาบอกไหมว่าแกจะต้องอยู่กับเขานานแค่ไหน” มารีน่าอยากรู้ว่าเมื่อไหร่เพื่อนจะเป็นอิสระ
“ฉันไม่กล้าถามหรอก เอาไว้สนิทกว่านี่ค่อยถาม”
“คอนโดเขาอยู่ตรงไหนเหรอ “
“ฉันก็ไม่รู้หรอกวันนี้เลขาเขาจะพาไปน่ะ แต่เขาบอกว่าเดินทางสะดวกนะ”
“แกตื่นเต้นไหมมะปราง”
“มากเลยล่ะลดา แกก็รู้ว่าฉันไม่เคยมีแฟนแล้วนี่จู่ๆ จะต้องไปเป็นนางบำเรอมันก็ทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น” ชนัญชิดารู้สึกแบบนี้นั้นจริง ยิ่งจะย้ายไปอยู่คอนโดเขาเธอก็ยิ่งตื่นเต้น
“แต่เขาเป็นสเปกของแกไม่ใช่เหรอ”
“มันก็ใช่ แต่เขาก็เป็นเจ้าหนี้ด้วยนะ”
“นั่นสินะ ฉันกลัวว่าแกอยู่ใกล้ๆ กับเขาแล้วจะหลงรักเขา”
“คงยากนะบีบี เพราะพ่อบอกว่าเขามีผู้หญิงที่เลี้ยงไว้หลายคน เขาคงไม่มาสนใจฉันหรอก”
“แล้วถ้าเขาสนใจล่ะ แบบว่าอยากคบเป็นแฟนอะไรงี้”
“ไม่ล่ะ ถึงจะชอบจะตรงสเปกมากแค่ไหนแต่ถ้าเจ้าชู้ก็ขอบายล่ะกันนะ”
หลังเลิกเรียนวันนี้ชนัญชิดาก็ยกกระเป๋าเดินทางและกล่องหนังสือลงมารอด้านล่างเพราะไม่อยากรบกวนคุณรัชนีกรมากจนเกินไป
“สวัสดีค่ะพี่นิด” หญิงสาวยกมือไว้รัชนีกรที่เดินลงมาจากรถพร้อมกับผู้ชายอีกคน
“ของมีแค่นี้ใช่ไหมคะ”
“ค่ะพี่นิด”
“น่าจะรอพี่มาช่วย”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ แค่นี้สบายมาก”
เมื่อทักทายกันแล้วชายที่กับรัชนีกรก็ช่วยยกของทั้งหมดขึ้นรถเพื่อตรงไปยังคอนโดของเมฆินทร์
“คุณเมฆินทร์ให้พี่เตรียมทุกอย่างให้แล้ว แต่ถ้าขาดเหลืออะไรโทรบอกพี่ได้ตลอดนะคะ”
“พี่นิดค่ะแล้วคุณเมฆินทร์เขาพักอยู่ที่นี่ด้วยหรือเปล่าคะ”
“ไม่หรอกจ้ะ เขาพักอยู่อีกที่ มะปรางใช้ชีวิตได้ตามปกติเลยนะ พี่ไปก่อนพรุ่งนี้สายๆ พี่จะมารับนะเราต้องไปทำธุระที่คุยกันไว้”
“ค่ะพี่นิด”
เมื่อรัชนีกรและคนขับรถช่วยเขาของขึ้นมาบนห้องจนหมดแล้วทั้งสองคนก็กลับตอนนี้ในห้องกว้างจึงเหลือแค่ชนัญชิดาเพียงคนเดียว
คอนโดแห่งนี้ค่อนข้างหรู ห้องพักขนาดกว้างขวาง ตกแต่งอย่างทันสมัย มีเฟอร์นิเจอร์และสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน
ชนัญชิดาก็เดินสำรวจไปทั่วห้อง ก่อนจะไปหยุดที่หน้าต่างบานใหญ่เธอมองลงไปยังเมืองเบื้องล่างแล้วรู้สึกหดหู่และอ้างว้าง น้ำตาที่เธอพยายามกลั้นไว้มาตลอดทั้งวันก็ไหลออกมาอย่างคุมไม่อยู่ หญิงสาวไม่รู้ว่าชีวิตต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร เธอจะต้องทำอะไรบ้าง เธอจะต้องเจอกับอะไรบ้าง แต่สิ่งที่เธอรู้แน่ๆ คือ ชีวิตของเธอได้เปลี่ยนไปแล้ว ตั้งแต่วินาทีที่พ่อของเธอขายเธอให้กับผู้ชายที่ เมฆินทร์
เธอทรุดตัวลงนั่งบนพื้นห้องเย็นๆ คอนโดหรูดูอ้างว้างและเงียบเหงาเกินไปสำหรับหญิงสาวตัวเล็กๆ อย่าง น้ำตายังคงไหลอาบแก้ม ความรู้สึกหลากหลายประเดประดังเข้ามาจนรับแทบไม่ไหว ความผิดหวังในโชคชะตา และความกลัวต่ออนาคตที่ไม่รู้ว่าเธอจะต้องเผชิญหน้ากับอะไรบ้าง ดวงตาที่บวมช้ำจากการร้องไห้กวาดมองไปรอบๆ ห้องที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ มันเป็นห้องที่สวยงาม หรูหรา เกินกว่าที่นักศึกษาอย่างเธอจะจินตนาการได้ แต่สิ่งอำนวยความสะดวกสบายเหล่านี้กลับไม่ได้ช่วยให้จิตใจของเธอดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย
หญิงสาวลุกขึ้นและเดินไปที่ห้องนอน กลางห้องมีเตียงนอนขนาดคิงไซส์ทำให้เธอดูตัวเล็กไปถนัดตา
“ทำไมต้องเป็นฉันด้วยนะที่มาเจอเรื่องแบบนี้” เธอพึมพำกับตัวเอง เสียงสะอื้นไห้เงียบๆ ดังขึ้นในห้องที่มืดสนิท เธอไม่รู้ว่าเมฆินทร์จะเป็นคนแบบไหน เขาจะทำอะไรกับเธอบ้าง เธอรู้เพียงว่าเธอจะต้องอยู่ในสถานะที่เรียกว่า “นางบำเรอ” และไม่รู้ว่ามันจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่
คืนนี้เป็นคืนที่ยาวนาน กว่าเธอจะหลับลงได้ก็ผ่านไปนานหลายชั่วโมง
เช้าวันจันทร์
ชนัญชิดาตื่นนอนเร็วกว่าปกติเพราะเธอต้องนั่งรถไฟฟ้าเพื่อไปเรียนต่างจากหอพักเดิมที่เดินไปไม่กี่นามีก็ถึง เธอลงจากสถานีรถไฟและเดินต่อไปอีกไม่กี่นาทีก็มาถึงหน้ามหาวิทยาลัยหญิงสาวยิ้มเมื่อเห็นว่าตอนนี้ไอลดาและมารีน่ามายืนรอเธออยู่ก่อนแล้ว
“มะปราง ทางนี้” มารีน่าโบกมือให้เพราะกลัวว่าเพื่อนจะเดินเลยไป
“เป็นไงบ้างมะปรางคอนโดอยู่ไกลไหม”
“ไม่นะบีบี นั่งรถไฟฟ้ามาแค่สถานีเดียวเอง”
“แล้วน่าอยู่ไหม” หญิงสาวถามเพิ่ม
“น่าอยู่นะห้องกว้างมากด้วยแต่ฉันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่”
“ทำไมล่ะ”
“ก็มันวังเวงยังไงก็ไม่รู้ลดา ฉันนอนมาสามคืนแล้วยังไม่ชินเลย”
“แล้วคุณเมฆินทร์เขาไม่มานอนด้วยเหรอ” ไอลดาถามเพิ่ม
“ไม่นะ ฉันว่าบางทีเขาอาจจะไม่มาเลยก็ได้”
“แล้วเขาจะจ่ายเงินไปตั้งเจ็ดแสนทำไมล่ะ” มารีน่าสงสัย
“ก็เพราะเขาอยากจะช่วยพ่อล่ะมั้ง พ่อทำงานที่บริษัทของเขามานาน” ชนัญชิดาคิดว่าถ้าเขาไม่มาเธอที่คอนโดเลยก็จะเป็นเรื่องที่ดีมาก
“ถ้าเป็นแบบนี้ก็ดีนะมะปราง แกจะได้ไม่เปลืองตัวด้วย”
“ฉันก็ว่างั้นแหละลดา แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ พอเรียนจบฉันจะหาเงินมาใช้หนี้เขา” หญิงสาวตั้งใจแล้วว่าถ้าเธอเรียนจบเธอจะรีบหางานทำแล้วค่อยๆ ผ่อนใช้หนี้เขา
Latest chapter
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 38 นางบำเรอที่ฉันรัก (ตอนจบ)
เย็นวันเสาร์ชนัญชิดาเลือกชุดเดรสสีครีมอ่อนเพื่อใส่ไปทานข้าวกับเมฆินทร์เขาบอกเธอว่าจะขอไปจัดการธุระก่อนและให้เธอแต่งตัวรอเมื่อถึงเวลานัดชายหนุ่มก็ขึ้นมารับเธอบนห้อง เขามองแล้วยิ้มอย่างพอใจที่คนรักของเขาสวยเสมอไม่ว่าจะอยู่ในชุดไหน“หนูสวยมาก”“ขอบคุณค่ะ พี่เมฆก็หล่อมากเหมือนกันค่ะ” เธอยิ้มก่อนจะเดินไปควงแขนเขาออกมาจากห้องเมฆินทร์พาไปยังร้านอาหารฝรั่งเศสบนโรงแรมหรูใจกลางเมือง บรรยากาศภายในร้านเงียบสงบ เหมาะสำหรับการดินเนอร์ใต้แสงเทียนอย่างแท้จริง“อร่อยไหม”“อร่อยค่ะ” หญิงสาวทานอาหารอย่างมีความสุขค่ำนี้เมฆินทร์ดูแลเธออย่างดี เขาเล่าเรื่องการไปทำงานที่จีนให้เธอฟังและคิดว่าช่วงปิดเทอมจะพาเธอไปเที่ยวเพราะตอนนี้ชนัญิดาก็เริ่มเข้าใจภาษาจีนมากแล้วตอนนี้ความสัมพันธ์ของพวกเขาพัฒนาไปไกลเกินกว่าที่เธอเคยจินตนาการไว้มาก จากที่เคยคิดว่าตัวเองเป็นเพียงนางบำเรอที่คอยปรนนิบัติเขาเธอกลับได้รับความรักจากเขาทั้งที่เขาเคยบอกว่าจะไม่รักใครอีก“พี่เมฆจะพาหนูไปไหนคะ” หญิงสาวถามเมื่อเส้นทางไม่ใช่ทางกลับคอนโดเหมือนทุกครั้ง“พี่จะพาหนูไปคอนโดพี่”“จริงเหรอคะ” ชนัญชิดาดีใจเพราะเขาไม่เคยพาเธอมาเลยสักครั้งและก่
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 37 ไฟปรารถนาไม่เคยมอด nc
ชนัญชิดาเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาฉ่ำปรือ เธอไม่เข้าใจความหมายที่เขาพูดเท่าไหร่ แต่เมฆินทร์ไม่ต้องการให้เธอปรนเปรอเขาเพียงฝ่ายเดียวอีกต่อไป แต่ต้องการให้พวกเขาทั้งคู่ได้แบ่งปันความสุขไปพร้อมๆ กันขณะที่หญิงสาวยังงงอยู่เขาก็ยกเธอขึ้นหมุนตัวกลับให้ใบหน้างามจ่ออยู่ตรงแก่นกาย หญิงสาวเข้าใจแล้วว่าเขาหมายถึงอะไร มือเล็กและปากอิ่มก็ทำหน้าที่อีกครั้งหญิงสาวครางอยู่ในลำคอเมื่อกลีบกุหลาบของตนเองถูกปากร้อนของชายหนุ่มก้มลงดูดกินอย่างกระหาย ทั้งปากและลิ้นทำงานได้ดีจนเธอสั่นสะท้าน เมฆินทร์ส่งนิ้วร้อนเข้าไปในโพรงถ้ำกดย้ำจุดอ่อนไหวเป็นจังหวะอย่างกระตุ้นอารมณ์พร้อมกับลิ้นร้อนที่ตวัดเลียเกสรสีสวยอย่างไม่มีพัก“อื้อ...”เสียงหวานครางเล็ดลอดออกมาขณะที่ปากเล็กก็ดูดกินแท่งร้อนเข้าไปจนลึก มือรูดรั้งลิ้นตวัดเลียวน หญิงสาวปรนเปรอเขาอย่างเต็มที่ ช่วงที่เมฆินทร์ไม่อยู่หญิงสาวเปิดคลิปวิดีโอดูอยู่หลายครั้ง เธอจดจำและนำมาใช้กับผู้ชายที่เธอรักอย่างสุดหัวใจความเสียวซ่านจากนิ้วยาวและปลายลิ้นร้อนที่เขามอบให้กระตุ้นให้ชนัญชิดาทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดี“อื้อ......”ในที่สุดชนัญชิดาก็สุขสมไปอีกครั้ง ร่างเธอกระตุก ร่
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 36 เพราะชุดนั้นทำให้ฉันคลั่ง nc
เมฆินทร์อยู่ทำงานต่อที่จีนอีกสองวันจากนั้นเขาก็จะว่างวันเสาร์และอาทิตย์เพราะมีบริษัทคู่ค้าบริษัทหนึ่งเลื่อนไปเจอเขาวันจันทร์ชายหนุ่มจึงตัดสินใจโทรไปคุยกับบริษัทคู่ค้า และแจ้งว่าในวันจันทร์ที่จะถึงนี้ เขาจะให้วีรชัยผู้ช่วยของเขาเป็นคนไปเจรจาทุกอย่างแทน ส่วนตัวเขาจะอยู่ที่เมืองไทยและใช้การวิดีโอคอลเข้าร่วมประชุมแทน เนื่องจากเขามีธุระสำคัญที่ต้องมาจัดการที่เมืองไทย“นายจัดการเรื่องนี้ได้ใช่ไหมชัย”“ได้ครับ คุณเมฆินทร์ไม่ต้องเป็นห่วงผมจัดการได้สบายมาก ผมเลื่อนตั๋วเครื่องบินให้เรียบร้อยแล้วนะครับ ส่วนรายละเอียดส่งให้เข้าเมลแล้วนะครับ”“ขอบใจมากนะ ถ้านายทำงานเสร็จแล้วจะอยู่เที่ยวอีกสักหน่อยก็ได้ฉันไม่ว่าอะไรหรอก”“คงไม่ล่ะครับผมเองก็อยากกลับไปหาแฟนผมเหมือนกัน” เขาพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์เพราะเข้าใจว่าที่เมฆินทร์รีบกลับก็คงจะไปหาชนัญชิดาเมฆินทร์ไม่ตอบอะไร เพียงแต่ยิ้มมุมปาก เขารู้ว่าวีรชัยเข้าใจดีว่าเหตุผลที่แท้จริงที่เขารีบร้อนกลับเมืองไทยคืออะไรชายหนุ่มเก็บข้าวของใช้ส่วนตัวลงกระเป๋าเดินทางอย่างรวดเร็ว หัวใจของเขาเต้นรัวด้วยความตื่นเต้นและความคิดถึงหญิงสาวอย่างสุดหัวใจ การห่างกันแบบนี้มันไม
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 35 ไม่เหลือความรู้สึกอะไรอีกแล้ว
วางสายจากรัชนีกรแล้ววีรชัยก็เดินกลับมาหาเจ้านายที่บริเวณห้องรับแขกของห้องพักซึ่งตอนนี้เมฆินทร์กำลังนั่งดูเอกสารที่จะคุยกับลูกค้าในช่วงบ่ายอยู่“เรียบร้อยแล้วใช่ไหมชัย” เขาเงยหน้ามาถาม“ครับ คุณนิดส่งให้แล้วทุกอย่างโอเค คุณเมฆินทร์ครับพอจะมีเวลาว่างคุยอะไรกับผมแป๊บหนึ่งได้ไหม” วีรชัยนั่งลงตรงข้ามและถามอย่างจริงจัง“ว่ามาสิ วันนี้สบายๆ นะไม่ได้ยุ่งอะไรมาก มีอะไรเหรอ”“คือเรื่องที่ผมจะถามคุณเมฆินทร์มันไม่ใช่เรื่องงานนะครับ ผมต้องขอโทษถ้ามันจะเป็นการยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณมากไปหน่อย”“ทำไมพูดจากำกวมแบบนั้นล่ะชัย มีอะไรก็พูดมาเราทำงานด้วยกันมานานฉันก็เห็นว่านายเป็นเหมือนเพื่อนคนหนึ่งนั่นแหละ”“คุณเมฆินทร์ครับ วันก่อนที่เราไปทานอาหารแล้วบังเอิญเจอคุณปลายฟ้า”เมื่อได้ยินชื่อปลายฟ้าเมฆินทร์ก็เงยหน้าขึ้นมองและไม่เข้าใจว่าวีรชัยกำลังจะพูดอะไรกันแน่“ใช่ นายมีอะไรหรือเปล่า”“แล้วคุณเมฆินทร์ได้ส่งรูปไปให้คุณมะปรางใช่ไหม”“ฉันส่งรูปบรรยากาศวันนั้นไปให้แล้วก็เผลอส่งรูปปลายฟ้าไปด้วยแต่ฉันก็ลบแล้วนะ”“แต่คุณเมฆินทร์ลบหลังจากที่เธออ่านแล้วใช่ไหม”“ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่ฉันว่าส่งไปแล้วก็รีบกดยกเลิกน
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 34 อดทนอีกนิดนะ
เมฆินทร์ยังโทรศัพท์มาหาชนัญชิดาอย่างเคยหญิงสาวไม่ได้ถามเขาถึงเรื่องของผู้หญิงที่ชื่อปลายฟ้าเพราะเธอกลัวว่าการทะเลาะกันระหว่างที่อยู่ห่างแบบนี้จะทำให้ทั้งเธอและเขาเข้าใจผิดกันไปมากยิ่งขึ้น เธอจะรอให้เมฆินทร์กลับมาที่เมืองไทยแล้วถึงจะสอบถามเรื่องนี้กับเขาอีกครั้งหญิงสาวยังคงคุยกับเขาตามปกติบอกรักเขา บอกคิดถึงเขาเหมือนกับทุกครั้งที่เขาโทรมา“มะปรางมีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าทำไมฉันรู้สึกว่าน้ำเสียงเธอดูไม่ดีเลย” เมฆินทร์ถามอย่างเป็นห่วง“ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณเมฆ หนูก็คิดถึงคุณเมฆนั่นเลยค่ะ คุณเมฆไปตั้งสิบวันแล้วนะคะ”“ได้ยินแบบนี้ฉันอยากรีบบินกลับไปหาเธอตอนนี้เลยนะมะปราง”“คุณเมฆอย่าทำแบบนั้นนะคะ ถ้าคุณเมฆทำหนูต้องรู้สึกผิดมากๆ เลยค่ะ ที่ทำให้คุณเมฆเสียงาน อีกแค่สี่วันเองนะคะแล้วเราก็จะเจอกัน” เธอปลอบใจตัวเองว่ามันเหลือเวลาอีกไม่นาน“ฉันไม่แน่ใจน่ะสิ ว่าจะได้กลับตามกำหนดหรือเปล่า” เขารู้สึกผิดที่อาจกลับไปหาเธอไม่ตรงตามเวลาที่บอกไว้“งานมีปัญหาเหรอคะคุณเมฆ”“งานไม่มีปัญหาหรอก แต่ลูกค้าเลื่อนนัดออกไปฉันอาจจะกลับช้ากว่าเดิมสักสองวันได้ไหม ฉันรู้ว่าเธอต้องคิดถึงฉันมาก ฉันก็ไม่ต่างจากเธอหรอกนะมะป
เผลอใจรักนางบำเรอ ตอนที่ 33 รูปที่ถูกลบ
เวลาผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ชนัญชิดายังคงใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยการไปฝึกงานอย่างตั้งใจ เมฆินทร์โทรหาเธอทุกวันตามที่สัญญาไว้ แต่บางครั้งเวลาที่คุยกันก็สั้นลง เนื่องจากเขาต้องจัดการเรื่องงานมากมายที่ประเทศจีนแม้เขาจะโทรหาเธอทุกวันแต่ชนัญชิดากลับรู้สึกคิดถึงเขามากขึ้นทุกทีความเหงาเพิ่มมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่เธอต้องอยู่คนเดียวที่คอนโดวันนี้เป็นวันเสาร์ชนัญชิดาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกว่างเปล่า เมื่อไม่มีเมฆินทร์อยู่ข้างๆ เหมือนที่เคยเป็นมาตลอดเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอย่างเหม่อลอยไม่นานนัก ข้อความไลน์จากเมฆินทร์ก็เด้งขึ้นมาหญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันทีเมฆินทร์: วันนี้ฉันออกไปทานข้าวกับลูกค้าที่นี่นะหลังข้อความนั้นเมฆินทร์ก็ส่งรูปถ่ายมาให้เธอหลายรูป รูปถ่ายส่วนใหญ่เป็นรูปที่เขานั่งอยู่กับลูกค้าชาวจีนในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง รูปถัดมาเป็นรูปอาหารที่ดูน่าอร่อย และอีกรูปหนึ่งเป็นรูปที่เมฆินทร์กำลังยิ้มกว้างอยู่ข้างๆ ผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมากชนัญชิดาไล่ดูรูปทั้งหมดอย่างละเอียด เธอเซฟเก็บไว้ทุกรูป เพราะตั้งใจว่าจะเอาไว้ดูเวลาที่คิดถึงเขา เธอซูมดูรูปที่เมฆินทร์อยู่กับผู้หญิงคน
You may also like
เกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย64.1K viewsภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์258.4K viewsขย้ำรักเลขา NC-20
C256.2K viewsคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์75.1K viewsวิศวะตัวร้ายพ่ายหมอแซ่บ
กะหล่ำหมี1.7K viewsทาสหัวใจของนายเขื่อน
ซินเหมย / ณศิกมล597 viewsกรงแค้นสลักรัก
เดย์ไลลา1.1K viewsอลเวงรักเจ้าสาวของนายบัานไร่
ฟองน้ำทะเล53 views
