แชร์

ตอนที่3.ดาริกา

ผู้เขียน: มณีภัทรสร
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-23 17:13:28

"อื้ม...พอแล้วโอมพี่จะไม่ไหวแล้วนะ"เสียงหอบกระเส่าร้องห้ามไม่จริงจังนัก เมื่อคนที่อยู่ด้านหลังเอื้อมมือมาบีบขยำหน้าอกอวบใหญ่ ที่ผ่านมือหมอมาจนนับครั้งไม่ถ้วน ใบหน้าสวยเชิดขึ้นริมฝีปากห่อเข้าหากัน เมื่อถูกปนเปรอรสสวาทให้อย่างถึงใจ ยิ่งตอนที่ลำรักอวบใหญ่อัดกระแทกเข้ามาจนสุดโคน ยิ่งสร้างความเสียวกระสันให้หญิงหม้ายจนแทบขาดใจ ภิภพมองคนที่ร้องครวญครางด้วยสายตาที่ไร้ความรู้สึก นึกสมเพชกับการกระทำของหม้ายสาว ปากร้องห้ามแต่ก็ตอบโต้เขาอย่างถึงพริกถึงขิง ไม่รู้ว่าอดอยากปากแห้งมาจากไหน ตั้งแต่เข้ามาในห้องนี้ เธอยังไม่ยอมให้เขาได้พักเลยสักนิด ถ้าไม่ติดคำว่าผลประโยชน์เขาก็คงไม่ทน ใครจะอยากมีอะไรกับผู้หญิงอายุคราวแม่ ต่อให้รูปร่างหน้าตายังสะสวยก็เถอะ ไม่รู้ว่าหมอนั่นทนอยู่ได้ยังไง นี่ถ้ามันรู้ว่าเมียของมันกำลังถ่างขาให้เขาอยู่คงอกแตกตาย นึกแล้วก็ยังแค้นไม่หาย ถ้าวันนั้นมันไม่โผล่เข้ามาขวาง ดารินทร์ก็เสร็จเขาไปแล้ว โชคดีที่ดารินทร์เชื่อคำพูดของเขา แต่ถึงอย่างนั้นก็อดระแวงไม่ได้ เขาเป็นแฟนกับดารินทร์ แต่แอบมากินกับแม่ของเธอ เป็นอะไรที่ตื่นเต้นไม่น้อย ใครจะไปคิดว่าว่าที่แม่ยายของเขาจะร่านขนาดนี้

"อู้ย...โอมจ๋าแรงอีกๆ พี่ไม่ไหวแล้วจ้ะ"ดาริการ้องขอ เมื่อคนด้านหลังอัดลำรักเข้ามาถี่ๆ จนเธอสั่นคลอนไปทั้งตัว ถึงแม้

ภิภพจะหน้าตาหล่อไม่เท่านดล แต่เรื่องบนเตียงก็ไม่แพ้กัน หลังๆมานี้เธอกับนดลก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันมานาน เพราะกว่าจะกลับถึงบ้าน เธอก็หมดแรงทุกวัน พักนี้ภิภพมาหาเธอบ่อยขึ้น ใครจะคิดว่าว่าที่ลูกเขยจะหลงเธอหัวปักหัวปำขนาดนี้ ถ้าดารินทร์รู้ว่าคนรักแอบนอกใจเธอจะเสียใจไหมนะ ช่วยไม่ได้ในเมื่อผู้ชายเป็นฝ่ายมาหาเธอเอง บางเรื่องแม่อย่างเธอก็เสียสละให้ลูกไม่ได้ เพราะเธอเองก็ยังต้องการความสุข ไว้รอให้สองคนนี้แต่งงานกัน เธอค่อยตัดสินใจอีกทีว่าจะไปต่อหรือพอแค่นี้ 

"พี่ดาวครับผมจะไม่ไหวแล้วนะ"ภิภพร้องบอก แล้วอัดลำรักเข้ามาในจังหวะถี่ๆ ร่างสูงกระตุกเกร็งเมื่อเสร็จสม ดาริกาเองก็เช่นกันหม้ายสาวฟุบหน้าลงกับหมอนใบใหญ่ เมื่อเขาส่งเธอไปจนสุดทาง

"โอมจ๋าพี่มีความสุขที่สุดเลยจ้ะ"ริมฝีปากอวบอิ่มร้องบอก เมื่อภิภพทิ้งน้ำหนักลงมาบนตัวเธอ ท่อนเนื้อยังคาอยู่ในร่องสวาท สร้างความสุขสมให้เธอไม่น้อย ภิภพเก่งทั้งเรื่องบนเตียง และเรื่องเอาใจ 

"ผมมีความสุขที่สุด ที่เห็นพี่ดาวมีความสุข อย่าทิ้งผมนะครับ"ชายหนุ่มประจบ จมูกและปากคลอเคลียอยู่ใกล้ๆใบหูบาง

"ไม่ต้องมาประจบพี่หรอกค่ะ ลืมแล้วเหรอว่าเราคบกับใครอยู่"

"แค่พี่ดาวพูดมาคำเดียว ผมก็พร้อมจะเลิกกับน้องเดียร์นะครับ พี่ดาวต่างหากที่มีคนของใจอยู่แล้ว แบบนี้จะให้ผมคิดยังไงครับ ผมเป็นได้แค่คนคั่นเวลา"ภิภพออดอ้อนและตัดพ้อ และมันก็ได้ผล ดาริกายังแคร์นดลอยู่ เธอจะจบเรื่องนี้ด้วยเงินเสมอ 

"ไม่พูดแบบนี้สิคะ พี่ไม่เคยวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของโอม โอมก็อย่ามาวุ่นวายกับกายสิคะ กายก็อยู่ส่วนกาย"

"อิจฉานายกายจังที่พี่ดาวรักมากขนาดนี้ บางครั้งผมก็อยากมีตัวตนนะครับ"

"พี่ยังไม่เคยหึงโอมเลยนะ"

"ผมกับน้องเดียร์ไม่มีอะไรเกินเลยกันนี่ครับ ผมรักพี่ดาวนะครับ"

"ปากหวาน อ้อนเก่งไหนบอกมาสิว่าอยากได้อะไร"

"ไม่ครับ เท่าที่พี่ดาวให้มาก็มากพอแล้ว ผมแค่อยากบอกให้รู้ว่าผมรักพี่ดาวที่สุด"

"ถ้ายายเดียร์ได้ยินจะเป็นยังไงนะ"

"ผมไม่สนครับ เพราะคนที่ผมรักอยู่ตรงนี้"พูดพร้อมกับซุกไซ้จมูกไปตามลาดไหล่และบ่าเนียน

"พอแล้วค่ะ พี่ต้องกลับแล้ว"

"ผมยังไม่อิ่มเลยครับ"

"แน้แบบนี้พี่ก็แย่สิคะ"

"ผมรู้ว่าพี่ดาวรับไหว พี่ดาวเก่งที่สุด"พูดพร้อมกับพลิกร่างหม้ายสาวขึ้นด้านบน มือหนาจับเอวของเธอ ออกแรงยกให้ขยับไปตามจังหวะ สะโพกสอบอัดกระทุ้งเมื่อกลีบเนื้ออ่อนนุ่ม ขย่มลงมาบนหน้าท้องของเขา เกมรักในครั้งนี้อีกยาวนาน เมื่อทั้งสองไม่มีใครยอมใคร

.............................................................................................

นดลเช็ดตัวให้คนหมดสติ แล้วนั่งลงบนเตียง ตาคู่คมมองดวงหน้าหวาน ก่อนจะมองนาฬิกาที่ผนังห้อง ป่านนี้คุณดาริกายังไม่กลับบ้าน เขาไม่ได้เป็นห่วงเธอเพราะรู้ว่าพักนี้เธอยุ่งหลายเรื่อง ทั้งงานที่บริษัทและงานบนเตียง เกือบปีแล้วที่เขาไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเธอ แต่ที่ยังอยู่ที่นี่ก็เพื่อต้องการขวางใครบางคน ถ้าเขาออกไปคุณดาริกาก็ต้องพาคนใหม่เข้ามา ผู้ชายที่ดาริกาคบ ไม่มีใครคิดดีกับดารินทร์เลยสักคน แม้กระทั่งคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟน เสียแรงที่ดารินทร์รักและไว้ใจมัน นี่ถ้าเขาไม่มีความเป็นลูกผู้ชาย คนที่อยู่บนเตียงก็คงแหลกลาญไปแล้ว เขาอยากได้เธอมากก็จริง แต่เขาไม่อยากให้เธอถูกตราหน้าว่ามีสามีคนเดียวกับแม่ คำพูดนี้เขาเอาไว้พูดเพื่อให้เธออับอาย และเขามีสิทธิ์พูดคนเดียวเท่านั้น ใครหน้าไหนที่ว่าเธอให้เขาได้ยิน เขาจะฆ่ามัน 

"อย่าใจร้ายกับพี่นักได้ไหม"มือแกร่งลูบลงไปบนกลุ่มผมนุ่มสลวย ก่อนจะฝังจมูกลงบนหน้าผากมน ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน ที่เขาจะได้อยู่ปกป้องเธอ เธอมีชีวิตของเธอ เขาก็มีชีวิตของเขา แต่ถ้าเธอต้องตกอยู่ในอันตราย เขาก็จะทำบางอย่างเช่นกัน ในเมื่อเธอไม่เคยเห็นความดีของเขา งั้นเขาก็จะเลวให้สุดๆไปเลย

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เพลิงร้ายใต้เงารัก   ตอนที่30.เลือกครับว่าจะกินอันไหน

    ดารินทร์กรีดไล้นิ้วมือไปตามชุดสวยราคาแพง ที่อัดแน่นอยู่เต็มตู้เสื้อผ้า ริมฝีปากบางบิดขึ้นเมื่อหยิบชุดเดรสสีชมพูอ่อนมาทาบกับตัว ชุดพวกนี้มีขนาดและสัดส่วนที่พอดีกับเธอทุกชุด เจ้าของคงมีขนาดตัวเท่าเธอ มือบางแขวนชุดไว้ที่เดิมเมื่อตระหนักได้ว่า เธอไม่ควรยุ่งกับเสื้อผ้าพวกนี้ เพราะไม่อยากทำให้เจ้าของไม่สบายใจ ผู้หญิงคนนี้คงจะเป็นคนสำคัญของเขา ถึงได้มีเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวอยู่ที่นี่ แม้ข้าวของบางอย่างจะเหมือนกับของเธอ แต่เธอก็เลือกที่จะไม่แตะมัน หญิงสาวใส่เสื้อผ้าชุดเดิม เธอมีเสื้อผ้าทิ้งไว้ที่ทำงานหลายชุด เดี๋ยวค่อยเข้าไปเปลี่ยนชุดใหม่ร่างบางเดินออกมาด้านนอก กลิ่นหอมของอาหารทำให้เผลอกลืนน้ำลายลงคอ แต่ก็เลือกที่จะเมินเฉย เมื่อเดินผ่านจานอาหารเหล่านั้นไปที่ประตู "มานั่งนี่ แล้วทานอาหารเช้าซะ"นดลสั่งเมื่อดารินทร์ทำท่าจะเดินผ่านไป ตาคู่คมมองหญิงสาวอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อเห็นเธอใส่เสื้อผ้าชุดเดิมออกมา "ฉันไม่หิว!""ผมสั่งให้คุณกิน คุณก็ต้องกิน!"นดลเสียงดังเมื่อเธอพูดไม่รู้เรื่อง ดารินทร์มองหน้าเขาก่อนจะมองไปที่จานอาหาร ที่มีไส้กรอก ไข่ดาว และแฮมจัดไว้อย่างสวยงาม "ฉันต้องทำตามคำสั่งนายด้วยเ

  • เพลิงร้ายใต้เงารัก   ตอนที่29สัมผัสของคนเลว

    ดารินทร์ดิ้นรนขัดขืนเมื่อถูกนดลจูบอีกครั้ง ร่างสูงทาบทับลงมาบนร่างบาง บดจูบเธออย่างหนักเพื่อทำโทษที่เธอพยศใส่เขา ถ้าเขาไม่ตามไปเธอจะมีสภาพอย่างไร ตื่นมาเจอเขาคนเดียวยังคลุ้มคลั่งขนาดนี้ ถ้าตื่นมาเจอผู้ชายเป็นฝูงไม่ช็อคตายหรอกหรือ แล้วยังจะมาปากดีกับเขาอีกเธอคงเกลียดเขามากสินะ เสียแรงที่เขารักและคิดถึงเธอทุกวัน "ปล่อยนะ!นายจะทำอะไร!"กรีดร้องเมื่อใบหน้าหล่อเหลาไซ้ต่ำลงมาที่ซอกคอหอมกรุ่น มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่ว แล้วไปหยุดที่หน้าอกอวบเกินขนาด บีบขยำอย่างแรง ก่อนจะฝังหน้าเข้าไปดูดกลืนความหอมหวานของยอดทับทิมเม็ดงาม ดารินทร์หวานหอมไปทั้งตัว จนเขาอดใจไม่ไหว เมื่อคืนเธอบอบช้ำเพราะความเอาแต่ใจของเขา ตั้งใจจะให้เธอพักผ่อนแต่เมื่อเกมรักเริ่มขึ้น ชายหนุ่มก็ยากจะห้ามใจ ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งไปกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนในตัวเขา "กรี๊ดดด!"ดารินทร์กรีดร้องเมื่อลำรักอวบใหญ่อัดกระแทกเข้ามาในช่องทางรักอย่างแรง ถึงแม้จะมีน้ำรักเบิกทางแต่เธอก็ยังเจ็บ เพราะขนาดที่ใหญ่โตของเขา นดลไม่สนใจเสียงร้องของหญิงสาว สะโพกสอบอัดกระแทกลงมาถี่ๆ ยิ่งเธอดิ้นรนต่อสู้เขาก็อยากเอาชนะ ลำรักอวบใหญ่ขยับเข้าออกในจังหวะหนักหน่

  • เพลิงร้ายใต้เงารัก   ตอนที่28.ข่มขืนกับสมยอมมันต่างกัน

    "อื้อ..."ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่ตกมากระทบผิว ทำให้คนที่หลับสนิทมาตลอดคืนรู้สึกตัว ร่างบางขยับตัวไล่ความเมื่อยขบ แล้วต้องห่อตัวเมื่อความปวดร้าวเข้าเล่นงาน เจ็บหน่วงบริเวณท้องน้อยจนต้องกุมเอาไว้ เกิดอะไรขึ้น ไม่ทันได้คิดนานตากลมโตก็ต้องเบิกขึ้น เมื่อเห็นคนที่นอนเปลือยเปล่าคว่ำหน้าอยู่ข้างกาย มือบางยกขึ้นปิดปากเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน และก่อนที่จะได้พูดหรือถามอะไรคนที่นอนคว่ำหน้าก็พลิกตัวเปลี่ยนท่านอน เผยให้เห็นรอยสักรูปปีศาจที่หน้าอก คนที่มีรอยสักแบบนี้จะเป็นใครได้ถ้าไม่ใช่เขา "นะ...นายกาย..."อุทานชื่อชายหนุ่มพร้อมกับขยับถอยไปจนชิดขอบเตียง ความเจ็บหน่วงเพิ่มขึ้นเมื่อขยับตัว ร่องรอยและคราบเลือดที่เปรอะเปื้อนอยู่บนที่นอน ช่วยยืนยันให้เธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ มือบางยกขึ้นปิดปากเมื่อตระหนักได้ว่าเธอตกเป็นของเขาอีกแล้ว ครั้งนั้นเธอก็ตื่นมาในสภาพนี้แต่ทำไมถึงไม่รู้สึกเจ็บปวดตามร่างกายแบบนี้"นายโกหกฉัน! โกหกฉันทำไม!"ความรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เจอเขาถูกแทนที่ด้วยความโกรธ เมื่อรู้ว่าที่ผ่านมาเขาโกหกเธอมาตลอด เธอไม่เคยเสียตัวให้เขา"อะไร..."คนหลับขานรับงัวเงี

  • เพลิงร้ายใต้เงารัก   ตอนที่27.เป็นเจ้าของ

    ปากบางเผยอรับอย่างรู้งาน แขนเรียวรัดช่วงคอเขาเอาไว้เพราะกลัวเขาจะผละหนี จูบตอบอย่างสะเปะสะปะ แต่มันกลับทำให้คนตัวโตครางอย่างพอใจ ยามเมื่อลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของเขา มือเล็กลูบไล้ไปบนแผ่นหลังกว้าง สำรวจผิวเนื้อแน่นเรียบตึงของเขาอย่างเผลอตัว นดลถอนปากออกเมื่อคนตัวเล็กเริ่มขาดอากาศหายใจ ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่น ดูดดึงขบเม้มผิวเนื้ออ่อนจนขึ้นรอย ร่างบางแอ่นโค้งเมื่อปากร้อนลากเรื่อยไปหาหน้าอกอวบอิ่ม ปากร้อนครอบลงมาบนยอดอกสีหวาน มือข้างที่ว่างทำงานอย่างเท่าเทียม บีบขยำเต้าสวยอย่างมันมือ สลับดูดเลียอย่างกลัวว่าข้างใดข้างหนึ่งจะน้อยหน้ากัน ดารินทร์ครางในลำคอเมื่อถูกปรนเปรออย่างหนัก ร่างบางแอ่นขึ้นเพื่อให้คนเหนือร่างกลืนกินได้ถนัด นิ้วเรียวสอดเข้าไปในกลุ่มผมนุ่มยาวประบ่า กดศีรษะเขาเอาไว้เพราะอยากให้เขาช่วยทำให้หลุดพ้นจากความทรมาน มือหนาลูบไปตามช่วงขาเรียว ก่อนจะวกเข้าหาต้นขาด้านใน ลูบไล้ไปบนเนินสามเหลี่ยมอย่างเบามือ นิ้วร้ายแยกแย้มเธอออก ส่งปลายนิ้วไปทักทายกับตุ่มไตเม็ดเล็กเบาๆ ร่างบางสะดุ้งเมื่อมือหนาสัมผัสกับจุดซ่อนเร้น ความรู้สึกในหัวตีกันจนวุ่นวายไปหมด สิ่งเดียวที่รับร

  • เพลิงร้ายใต้เงารัก   ตอนที่26.ทรมาน

    นดลวางร่างบางบนเตียงกว้างอย่างเบามือ ผู้หญิงคนนี้เป็นของเขา ไอ้นั่นมันกล้าดียังไงมาแตะต้องเธอ "ร้อน ร้อนจังเลยค่ะ"คนที่เหมือนจะหมดสติในตอนแรกลุกขึ้นมาฉีกทึ้งเสื้อผ้าตัวเอง นดลมองคนบนเตียงด้วยสายตาที่เธออ่านไม่ออก นี่เป็นอีกครั้งที่เธอถูกวางยา ครั้งนั้นเขาเลือกที่จะพยาบาลเธอด้วยวิธีที่ถูกต้องและนุ่มนวลเพราะเธอยังเด็ก แต่วันนี้เขาจะเลือกทำตามใจของเขา "ร้อนค่ะ ช่วยเดียร์ด้วย"มือบางบีบขยำไปตามอกอวบที่เบียดชิดอยู่ในบราสีหวาน ใบหน้าสวยส่ายไปมาเมื่อหาทางออกให้กับอาการที่เป็นอยู่ไม่เจอ"จะให้ช่วยอะไร"เสียงแหบพร่าที่ดังมาจากมุมมืดของห้อง ทำให้หญิงสาวสะดุ้งน้อยๆ ร่างบางหันไปตามเสียง ขาเรียวแยกออกจากกัน จนเผยให้เห็นเนินสามเหลี่ยมอวบนูนที่ซ่อนตัวอยู่ในผ้าชิ้นน้อยเต็มตา "ตรงนั้น มะ...มันร้อนค่ะ"ดารินทร์ตอบอย่างคนไร้สติ นาทีนี้เธอจำใครไม่ได้แล้ว ยานรกนั่นถ้ามันออกฤทธิ์ขึ้นมาเมื่อไหร่ ก็ทำให้ด้านมืดในใจบดบังความผิดชอบชั่วดีให้หายไปจนหมดสิ้น เพราะความต้องการมีอำนาจเหนือสิ่งอื่นใด นดลกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นความชื้นแฉะกระจายเป็นวงกว้างไปตามผ้าเนื้อบางเบานั่น เธอคงทรมานมากที่หาทางปลดปล่อยไม่เจอมือบา

  • เพลิงร้ายใต้เงารัก   ตอนที่25.พี่ชายที่แสนดี

    "ไหวไหมเดียร์"ภิภพถามด้วยน้ำเสียงเอื้ออาทร แต่สายตาแฝงไว้ด้วยความสะใจ เมื่อเห็นดารินทร์เดินเซไปที่รถ"แค่นี้สบายมากค่ะเดียร์โอเค"ดารินทร์หันมาตอบ ก่อนจะสะบัดหัวไปมาเพื่อไล่ความมึนงง เธอดื่มไปแค่ไม่กี่แก้วทำไมถึงได้รู้สึกมึนขนาดนี้"ให้พี่ไปส่งดีกว่า พี่จะได้ไปดูคุณดาวด้วย"ภิภพอาสาอย่างคนใจดีเอาดาริกามาอ้างเพื่อดารินทร์จะได้ไม่สงสัย"ไม่เป็นไรค่ะ พี่โอมขับรถตามมานะคะ"ดารินทร์ปฏิเสธเพราะไม่อยากนั่งรถไปกับเขา "มาเถอะน่าให้พี่ไปส่งดีกว่า"ภิภพไม่ฟังเสียงห้ามตรงเข้าไปประชิดตัวหญิงสาวทันที"ปล่อยค่ะ เดียร์ไหว"ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ ดารินทร์พยายามตั้งสติ เธอรู้ทุกอย่างแต่ทำไมถึงช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ อยู่ๆก็รู้สึกหมดแรงจนแทบจะยืนไม่ไหว"มาเถอะอย่าเล่นตัวเลย สวรรค์ชั้นเจ็ดกำลังรอเราอยู่นะ"ภิภพกระซิบชิดใบหูบางเมื่อรวบหญิงสาวเข้ามาในอ้อมแขน "อย่า...ปล่อยนะ"ดารินทร์ส่งเสียงห้าม แต่กลับเบาเหมือนเสียงกระซิบ เธอเป็นอะไรกันแน่ ภิภพใช้จังหวะนี้ลากหญิงสาวไปที่รถของตัวเอง"ปะ...ปล่อยนะ"ดารินทร์พยายามขัดขืน นาทีนี้เธอรู้แล้วว่าภิภพน่าจะเล่นไม่ซื่อกับเธอ ร่างบางดิ้นหนีเมื่อเขาพามาที่รถ ใครๆก็เตือนว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status