ตอนที่9.หึงหวง

"ไอ้นั่นมันเป็นใคร"นดลถามอย่างไม่สบอารมณ์นัก นึกแล้วยังโมโหไม่หายเสน่ห์แรงจริงๆ แค่ภิภพคนเดียวเขาก็ระแวงจนแทบเป็นบ้า นี่ยังจะมีไอ้หน้าเข้มที่มหาวิทยาลัยอีก แล้วแบบนี้เขาจะทำยังไงจะเอาเวลาที่ไหนมาเฝ้าเธอ คำถามของนดลถูกเมินเฉย เมื่อคนหน้าบึ้งยังเอาแต่สนใจโทรศัพท์มือถือในมือ ดารินทร์ตอบคำถามเพื่อนที่ทักเข้ามาถามรัวๆ ว่าคนที่มารับเป็นใคร 

"ผมถาม!"นดลกดเสียงต่ำเมื่อดารินทร์ไม่สนใจเขา 

เอี๊ยดดด!!!

"ว้ายยยย!!!"ดารินทร์กรีดร้องเมื่อชายหนุ่มหักพวงมาลัยรถเข้าข้างทาง แล้วเหยียบเบรคอย่างแรง ได้ผลคนที่เอาแต่เล่นมือถือหน้าคะมำจนหัวกระแทกเข้ากับคอนโซลรถ มือถือร่วงลงพื้น จังหวะที่เธอหันมาจะเอาเรื่องกับเขา นดลก็กระชากเธอมาจนชิด แล้วกดจูบลงไปบนริมฝีปากบาง บดขยี้อย่างแรงด้วยความโกรธ

"อื้อ..."ดารินทร์ดิ้นหนี มือไม้ฟาดลงบนหน้าและหัวของชายหนุ่ม ตกใจและโมโหที่เขาทำแบบนี้กับเธอ การต่อสู้เล็กๆจึงเกิดขึ้น เมื่อต่างคนต่างก็ไม่ยอมกัน นดลอาศัยแรงที่มีมากกว่าจับล็อคคนตัวเล็กเอาไว้ ออกแรงดึงจนเธอข้ามมาเกยอยู่บนตักของเขา

"นายกาย! ปล่อยฉันนะ!"หญิงสาวกรีดร้องเมื่อนั่งคร่อมทับอยู่บนอกแกร่ง กระโปรงนักศึกษาร่นขึ้นไปอยู่ที่โคนขา เผยให้เห็นแพนตีตัวน้อยสีหวาน ยิ่งสร้างความโมโหให้ชายหนุ่ม สาบานว่านี่คือชุดใส่ไปเรียน ไม่ได้ใส่ไปยั่วหรืออ่อยใคร 

"ผมถามทำไมไม่ตอบ"

"ฉันไม่อยากคุยกับคนบ้า!"

"ใช่สิผมมันบ้า บ้าจนจะคลั่งอยู่แล้ว!"

"นายพูดอะไรของนาย ทำแบบนี้ทำไม นายก็รู้ว่ามันไม่เหมาะสม นายก็มีสถานะไม่ต่างจากพะ...อื้อ"คำว่าพ่อเลี้ยงไม่ทันได้หลุดออกมาจากปาก เมื่อความเจ็บเข้ามาแทนที่ นดลจงใจขยำลงบนหน้าอกอวบเกินขนาด แล้วกระชากเธอมาแนบชิด แขนแกร่งรัดเอวคอดเอาไว้ ไม่ชอบใจกับคำพูดของเธอ

"ฉันเจ็บ!"ดารินทร์ตวาดเมื่อมือของเขายังบีบอยู่ที่อกอวบ สร้างความรู้สึกแปลกใหม่ให้เธอ ทั้งเจ็บทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน 

"อย่าปากดีกับผม"ขู่ชิดริมฝีปาก ใบหน้าหล่อเหลาคลอเคลียอยู่แถวๆหน้าเธอ

"นายมันบ้า ปล่อยฉันเดียวนี้นะ!"

"ไม่ปล่อยจนกว่าผมจะรู้ว่าหมอนั่นมันเป็นใคร"

"แล้วนายมาเกี่ยวอะไรด้วย"

"ผัวจะหึงเมียตัวเอง มันแปลกตรงไหน!"

เพียะ!

ฝ่ามือบางฟาดลงไปบนใบหน้าชายหนุ่มเต็มแรง เมื่อเขาพูดประโยคนี้ออกมา เขาไม่ใช่สามีของเธอ

"ทุเรศ! ถ้านายจะพูดแบบนี้ก็อย่ามาคุยกันอีก ปล่อย!"ดารินทร์เดือดจัดที่เขาพูดคำนี้ นดลบ้าไปแล้วจริงๆเขาพูดออกมาได้ยังไงว่าเป็นสามีเธอ

ตาคู่คมมองใบหน้าที่แดงก่ำของหญิงสาว ลิ้นร้อนสัมผัสรสเลือดที่มุมปาก เห็นตัวเล็กแบบนี้มือหนักไม่เบา ตบมาแต่ละทีทำเอาหน้าชาไปทั้งแถบ

"ปล่อย!"เมื่อถูกมองนานเกินไป ดารินทร์ก็เริ่มกลัว เพราะไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ หญิงสาวขยับตัวเพื่อจะข้ามไปนั่งอีกฝั่ง ที่นี่ที่ไหนก็ไม่รู้ จอดข้างถนนแถมอยู่ในสภาพสุ่มเสี่ยง เกิดมีใครมาเห็นแล้วถ่ายคลิปเอาไว้ คงได้ดังชั่วข้ามคืนแน่นอน 

"นายกาย!"มือบางตะปบลงบนมือแกร่งข้างที่กุมอยู่บนหน้าอก เมื่อนดลบีบมันอีกแต่ครั้งนี้ไม่ได้รุนแรงเหมือนครั้งแรง นิ้วร้ายสะกิดลงบนส่วนปลายของยอดถัน ถึงแม้จะอยู่ภายใต้เสื้อถึงสองชั้น แต่เธอก็รู้สึก

"ยะ...อย่านะ!"ร้องห้ามเมื่อมือหนายังคงลงน้ำหนักสลับหนักเบาเป็นจังหวะ มือข้างที่กอดเอวลูบไล้ไปตามผิวเนื้อบริเวณนั้น ก่อนจะสอดมือเข้าไปลูบแผ่นหลังบอบบาง

"หยุดนะฉันบอกให้หยุด!"ดารินทร์ร้องเมื่อมือปลาหมึกวุ่นวายกับเนื้อตัวของเธอ จนไม่รู้จะห้ามตรงไหนก่อนดี ใบหน้าหล่อเหลาขยับชิดอกอวบ จนสัมผัสถึงไอร้อนจากลมหายใจของเขา

"เขาชื่อศรุต เป็นรุ่นพี่ปีสี่อีกคณะ พอใจหรือยัง!"ดารินทร์ตะโกนออกมา เมื่อนดลฝังหน้าลงบนหน้าอกของเธอ

"แล้วยังไงต่อ"ถามเมื่อจมูกและลิ้นปาดเลียไปตามผิวเนื้ออ่อน ที่โผล่พ้นคอเสื้อออกมา

"ไม่มีอะไร เขาแค่เอาดอกไม้มาให้"ดารินทร์จำใจต้องตอบ เพราะรู้จักนิสัยของนดล เขาจะไม่หยุดจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ

"แค่นี้..."ถามพร้อมกับดูดผิวเนื้อบริเวณนั้นจนขึ้นรอย

"อื้อ...ใช่แค่นี้!"มือบางผลักหน้าเขาออก เมื่อรู้สึกเจ็บที่ลำคอ

"ชอบมันหรือเปล่า"

"ไม่ชอบ!"สิ้นเสียงหญิงสาวใบหน้าที่ซุกไซ้อยู่ที่ซอกคอหอมกรุ่นก็เงยขึ้น

"จำไว้นะครับ คุณเดียร์ไม่มีสิทธิ์ชอบหรือรักใครทั้งนั้น เพราะคุณเดียร์เป็นของผม"ดารินทร์หน้าแดง เมื่อสบเข้ากับสายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการของเขา 

"ฉันไม่ได้เป็นของนาย!"บอกพร้อมกับสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม

"เป็นหรือไม่เรื่องนั้นคุณเดียร์รู้ดี"

"ปล่อย!"

"จูบผมก่อนสิ...แล้วผมจะปล่อย"

"ไอ้..."คำพูดที่เตรียมไว้ด่าเขาถูกกลืนลงคอ เมื่อ นดลจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง เธอกลัวสายตาของเขาที่สุด

"คุณเดียร์จะจูบ...หรือว่าจะให้ผมจูบคุณเดียร์ครับ"

นดลยิ้มเจ้าเล่ห์ เมื่อยื่นข้อเสนอนี้ให้เธอ ดารินทร์ย่นจมูกอย่างลืมตัวเมื่อได้ยินข้อเสนอนี้ เขาได้เปรียบทั้งขึ้นทั้งล่อง แล้วจะให้เธอเลือกทำไม

"ฉันไม่เลือก! ปล่อยฉันจะกลับบ้าน"

"งั้นผมเลือกให้"ใบหน้าหล่อเหลาชะโงกมาจนชิดใบหน้าของเธอ

"จะ...จูบ! ฉันจะจูบนายเอง"ร้องอย่างตกใจ เมื่อนดลยื่นหน้าเข้ามาใกล้ หญิงสาวหลับตาแล้วหอมลงไปบนแก้มเขาฟอดใหญ่

"พอใจหรือยัง"

"แบบนี้ไม่เรียกว่าจูบครับ จูบต้องแบบนี้"

"อื้อ...."มือแกร่งจับล็อคท้ายทอยเล็กเอาไว้ แล้วประกบปากลงบนปากอิ่ม ลิ้นร้อนกวาดเลียขบเม้นไปตามกลีบปากนุ่ม บังคับให้เธอเผยอปากออกด้วยลิ้นของเขา ใบหน้าสวยส่ายหนี จึงถูกมืออีกข้างบีบช่วงคางเอาไว้ บังคับให้เธอเปิดปากรับลิ้นของเขา ดารินทร์หลับตาลงเมื่อพ่ายแพ้ให้กับเขา เธอพยายามหนีและต่อต้านทุกอย่าง แต่นดลก็ยังตามมาระราน แล้วจะให้เธอทำอย่างไร เธอต้องต่อสู้กับความรู้สึกผิดในใจไปอีกนานแค่ไหน เธอมีแฟนแล้วและนดลก็เป็นสามีของแม่ หญิงสาวย้ำกับตัวเอง เมื่อต้องหยุดการกระทำของเขา และความรู้สึกที่กำลังเกิดขึ้นในหัวใจของเธอในตอนนี้