บทที่ 22 เสียงกระซิบจากวิญญาณโบราณ

ในค่ำคืนหนาวเหน็บของอียิปต์โบราณหญิงสาวหลับใหลด้วยฤทธิ์เหล้าองุ่นหวาน แต่ไม่นานนักร่างกายของเธอก็ถูกดึงเข้าสู่ห้วงฝันความรู้สึกหนักอึ้งราวจมดิ่งลงสู่ห้วงลึกของเงามืด กลิ่นโลหิตคาวคลุ้งอบอวลในอากาศ หนักหน่วงจนแทบหายใจไม่ออก อุณหภูมิรอบตัว ลดต่ำลงอย่างประหลาด แม้ในความฝันก็ยังรู้สึกถึงความเย็นที่ไหลริน เข้าสู่ผิวหนัง

แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น เสียงแหบพร่าของถ้อยคำโบราณที่ไม่มีผู้ใดเข้าใจ แต่กลับสั่นสะเทือนหัวใจอย่างรุนแรง มันไม่ใช่เสียงเดียว หากเป็นเสียงนับร้อย เสียงของวิญญาณที่สวดพร้อมกันอยู่ในความมืด ท่ามกลางกลิ่นเลือด ความตาย และคำสาปที่เริ่มฟื้นคืนชีพอีกครั้ง

กลิ่นโลหิตคาวคลุ้งอบอวลในอากาศ หนักหน่วงจนแทบหายใจไม่ออกพื้นหินใต้เท้าเปียกชุ่มราวแช่ในเลือดสด ทุกย่างก้าวของนางชุ่มด้วยความตาย

ภาพตรงหน้า…คือ ห้องหอในวังทองที่แปรเปลี่ยนเป็นนรก ศพของทหารและบ่าวไพร่เกลื่อนกลาด บางศพถูกแทงกลางอก บางศพนอนแน่นิ่งดวงตาเบิก ควันไฟจากคบเพลิงที่ใกล้มอดส่งกลิ่นกำยานไหม้ปนกลิ่นเน่า บนผนังหิน อักษรไฮเออโรกลิฟเรืองแสงสีแดงเข้มราวถูกเขียนด้วยเลือด

กลางห้องนั้น หญิงสาวในชุ