LOGINShare
ตอนที่2 ไม่ไหว
Last Updated:
2025-05-26 14:13:54ฉันไม่อยากโฟกัสเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่กำลังยืนฉีกยิ้มชื่นบานบนเวทีนัก เลยหันไปให้ความสนใจกับการดื่มทุกอย่างที่ทุกคนชวนดื่มตั้งแต่เริ่มงาน ยันงานเลิก ทำให้ตอนนี้รู้สึกวิงเวียน ใจลอยๆ เหมือนจะอ้วกยังไงไม่รู้ ทำให้ต้องรีบลุกพรวดจากเก้าอี้เมื่อรู้สึกว่าสิ่งที่กินเข้าไปกำลังไหลย้อนกลับจนขมคอ
ห้องน้ำ...ฉันต้องไปห้องน้ำ แต่ว่าไม่ไหวแล้วจ้า
โชคดีที่ตรงนี้ใกล้กับทางออกไปสวนของโรงแรม ฉันเลยให้ปุ๋ยกับต้นไม้ไปหลายทีจนแทบหมดไส้หมดพุง แล้วก็นั่งกองอยู่ตรงนั้น เพราะลุกไม่ไหว
แต่ก่อนที่ฉันจะหมดสติคากระถางต้นไม้ ก็เหมือนมีใครสักคนมาเรียกชื่อ ฉันพยายามมองหน้าชายหนุ่มที่เข้ามา แต่ใบหน้าของเขาเบลอไปหมด
“คุณเทียร์ลุกไหวไหมครับ”
ฉันส่ายหัว แล้วก็พยักหน้าพร้อมส่งเสียงยานคางอย่างคนเมาเต็มคาราเบล “ไหว...ฉานไหว”
“แบบนี้ที่บ้านผมเรียกว่าไม่ไหวนะ”
ฉันเห็นด้วยกับเขา เลยหัวเราะเบาๆ ก่อนที่โลกทั้งใบจะมืดสนิท...
โอ๊ย ปวดหัวชะมัด
ฉันบิดตัวไปมาบนเตียง และนอกจากปวดหัวแทบระเบิดแล้ว ตอนนี้ยังรู้สึกหนาวมากทั้งที่ยังห่มผ้าอยู่อีกด้วย
แต่เดี๋ยวก่อน ฉันจำได้ว่าตัวเองอยู่ในงานแต่งแฟนเก่า แล้วจู่ๆ ทำไมถึงกลับมานอนบนเตียงได้ แบบนี้หมายความว่าต้องมีใครสักคนหิ้วฉันกลับมาส่งที่บ้านสินะ
เฮ่อ น่าอายชะมัดยาด
หวังว่าเจ้าพวกนั้นจะไม่เอาเรื่องนี้มาล้อเลียนฉันวันหลัง
แม้เครื่องปรับอากาศจะยังทำงานอยู่ แต่ฉันทั้งรู้สึกตัวเหนียวแล้วก็หนักหัวไปหมดเลย ถ้าได้อาบน้ำให้ชื่นใจสักหน่อย อาการบ้าๆ พวกนี้คงดีขึ้น
แต่พอฉันขยับตัว ก็เหมือนว่ามีบางอย่างขยับโอบรัดเอวของฉันแน่นขึ้น
ตายล่ะ! ใครกอดฉันอยู่วะ แล้วๆ ทำไมมันถึงรู้สึกว่าเนื้อแนบเนื้อเหมือนไม่มีอะไรกั้นแบบนี้ล่ะ
ฉันรีบใช้มือสั่นๆ ควานหาโคมไฟหัวเตียง แล้วเปิดมันอย่างลนลาน
“นะ...นายเป็นใคร เข้ามาอยู่ในบ้านฉันได้ยังไง” ฉันผลักผู้ชายที่กำลังกอดฉันนอนหลับด้วยความตกใจสุดขีด เพราะถึงฉันจะคบกับนิกกี้มาตั้งแต่สมัยเรียนปีสี่ แต่เพราะว่าเขาไม่เคยทำให้ฉันไว้ใจพอที่จะมอบร่างกายให้ได้
จนถึงตอนนี้ หรืออาจจะเมื่อกี้นี้ ฉันยังบริสุทธิ์อยู่เลย
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไมจู่ๆ ฉันต้องมาเสียตัวเพราะเมาในงานแต่งแฟนเก่าล่ะเนี่ย
“อือ...คุณตื่นแล้วเหรอเทียร์”
ชายหนุ่มที่กอดฉันแน่นไม่ยอมปล่อย ตื่นขึ้นมาแล้วถามเหมือนกับว่านี่มันเป็นเรื่องปกติที่เขาจะอยู่ตรงนี้
“ไอ้คนฉวยโอกาส” จังหวะที่เขาเงยหน้าขึ้น ฉันก็คว้าหมอนแล้วปาอัดหน้าเขาเข้าไปเต็มๆ แต่ก็แค่ครั้งเดียวเท่านั้น เพราะเขาคว้าหมอนใบนั้นเอาไว้ก่อนที่ฉันจะลงมือครั้งที่สอง “ปล่อยนะ!”
“ดุขนาดนี้ แสดงว่าสร่างเมาแล้ว” เขาปาหมอนใบนั้นทิ้งไปแล้วลุกขึ้นนั่ง ส่งผลให้ผ้าห่มที่คลุมกายพวกเราเลื่อนหล่นจากตัว
วินาทีนี้เองฉันถึงตระหนักได้ว่า ฉันกับเขาต่างก็เปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่
“ว้าย” ฉันยกมือข้างหนึ่งขึ้นปิดของสงวน ส่วนอีกข้างก็เอามาบังหน้าอกคัพซีของตัวเองอย่างยากลำบาก แต่ก็ไม่ลืมที่จะมองหน้าไอ้คนที่กระทำย่ำยีฉันตอนเมาหลับอย่างเอาเรื่อง
“คะ...คุณวิน” ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า คนที่ทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้จะเป็นหนึ่งในผู้บริหารบริษัทอย่างไรวินท์
บอกตามตรงว่าฉันรู้สึกผิดหวังมาก เพราะด้วยรูปร่างหน้าตา ความสามารถ ทำให้ฉันรู้สึกชื่นชมเขาเสมอมา แต่พ่อเทพบุตรคนนี้กลับกลายเป็นคนเลวที่ฉวยโอกาสตอนผู้หญิงเมา
“ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้”
“คนแบบไหนล่ะ”
“ก็แบบนี้ไง แบบที่ฉวยโอกาสกับคนเมา”
“นี่คุณคิดว่าผมจะมีอารมณ์กับก้อนเนื้อที่เหม็นอ้วกไปหมดงั้นเหรอ” เขาหัวเราะเบาๆ สีหน้าแววตาดูขี้เล่น แล้วก็น่าดึงดูดเป็นบ้า
ดะ...เดี๋ยวก่อนยายเทียร์ นายคนนี้ข่มขืนหล่อนนะ ยังจะหวั่นไหวอีก
“แล้วที่ฉันกับคุณล่อนจ้อนอยู่ด้วยกันบนเตียงแบบนี้มันหมายความว่ายังไง อย่าบอกนะว่าคุณแค่ถอดเสื้อผ้าของเราออก แล้วนอนกอดให้ความอบอุ่นเฉยๆ น่ะ”
หนุ่มหล่อตรงหน้าปรบมือเบาๆ ท่าทางล้อเลียนมากกว่าจะชื่นชม “สมกับเป็นคุณเทียร์คนฉลาด”
“คุณนี่มันเลวร้ายกว่าที่ฉันคิดไว้ลิบลับเลย ทำผิดไม่ว่า ยังจะโกหกหน้าด้านๆ อีก”
ถูกฉันด่าไปขนาดนั้นแต่ใบหน้าหล่อเหลาของไรวินท์กลับยังประดับไว้ด้วยรอยยิ้มทรงเสน่ห์ เขาจดจ้องดวงตาของฉันนิ่ง รอจนฉันต่อว่าจนจบ แล้วถึงเอ่ยปากออกมาได้
“แล้วถ้าผมบอกว่า คุณเป็นคนถอดเสื้อผ้าของเรา จากนั้นก็ลวนลามผมด้วยปากและลิ้นของคุณจนผมเสร็จตั้งแต่ที่ห้องรับแขกชั้นล่าง ก่อนจะลากผมมาที่เตียงนี่แล้วหลับไปทั้งอย่างนั้น คุณจะเชื่อผมไหม”
“ฉะ...ฉันเนี่ยนะ ชะ...ใช้ปากกับไอ้นั่นของคุณเอง”
ไรวินท์ผงกศีรษะ สีหน้าแววตาเขาจริงจังไม่เหมือนคนกำลังล้อเล่นอยู่อย่างตอนแรก
“ผมพยายามจะขอตัวกลับนะ แต่คุณนั่นแหละไม่ยอม แล้วก็เอาแต่ถามว่า ผมรังเกียจคุณเหรอ คุณไม่สวยเหรอ คุณไม่น่าเอาตรงไหนเหรอ พอผมไม่ตอบ คุณก็บอกว่า ถ้าคืนนี้ผมไม่เอาคุณ คุณจะไปเอากับเด็กบาร์โฮสต์เดี๋ยวนั้น ผมเลยจำเป็นต้องตามใจคุณทุกอย่าง จนกระทั่งคุณหมดแรงหลับไปทั้งอย่างนี้เอง”
Latest chapter
เพียงชั่วคืน ตอนที่68 เจ้าสาวของอา
หลังจากเต้นรำและดื่มฉลองในอาฟเตอร์ปาร์ตี้ของงานแต่งจนพอใจแล้ว ณภัทรก็อุ้มเจ้าสาวคนสวยขึ้นไปยังห้องพักสุดหรูของโรงแรมห้าดาวซึ่งเป็นสถานที่จัดงานแต่งงานของพวกเขาที่จัดขึ้นหลังจากที่เขาเข้ารับตำแหน่งประธานบริษัทคนใหม่ได้ไม่นานเขาวางเจ้าสาวที่ใส่สวมชุดเดรสสั้นรัดรูปสีขาวแหวกอกสุดเซ็กซี่ลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ แล้วตามขึ้นไปกอดก่าย ลูบไล้ผิวกายเนียนละเอียดไปมาช้าๆ สายตาคมจดจ้องเนินอกที่โผล่พ้นเนื้อผ้าออกมาอย่างหมิ่นเหม่ด้วยแววปรารถนาร้อนแรง“เจ้าสาวของอาเซ็กซี่มากเลยรู้ไหม”“เซ็กซี่ แล้วน่าเอาด้วยไหมคะ” พริ้มพราวยิ้มยั่วยวน พลางรั้งกระโปรงที่สั้นอยู่แล้วให้เลิกขึ้นมาจนเห็นจีสตริงสีขาวประดับไข่มุกรำไรณภัทรกลืนน้ำลายพลางครางลึกในลำคอ ทั้งที่เห็นเพียงเท่านี้ แต่ในหัวสมองกลับจินตนาการเตลิดไปไกลแล้ว พอเห็นเขาเอาแต่จ้อง พริ้มพราวจึงต้องสร้างแรงจูงใจให้เจ้าบ่าวของเธอด้วยการแยกขาออก เผยให้เห็นพูเนื้ออวบอูมที่ฉ่ำแฉะเพราะถูกเม็ดมุกเสียดสีตลอดงานเลี้ยง“ว่ายังไงคะ”“พราวของอาทั้งสวยทั้งน่ากิน” ณภัทรตอบเสียงพร่า เพราะบางสิ่งบางอย่างกำลังพองขยายจัดรู้สึกอึดอัดที่กลางหว่างขาจนปวดตุบๆ“งั้นก็กินสิคะ ทำให้พ
เพียงชั่วคืน ตอนที่67 ยิ้มทั้งน้ำตา
“แต่พราวเป็นแค่นักศึกษาจบใหม่ จะไปรับผิดชอบบริษัทไหวได้ยังไงคะ” ตอนคุณปู่ถ่ายโอนอำนาจการบริหารให้พ่อเธอ ท่านก็คร่ำหวอดในวงการธุรกิจจนมีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับแล้ว แตกต่างจากเธอที่ผ่านการฝึกงานก่อนจบการศึกษาแค่ปีเดียวเท่านั้น“เรื่องนั้นพราวไม่ต้องห่วง เพราะอาเตรียมการทุกอย่างไว้หมดแล้ว”ความจริงณภัทรสามารถอาศัยตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงบวกกับการเป็นผู้จัดการมรดก กระทำการลับหลังทายาทที่อายุน้อยด้อยประสบการณ์อย่างเธอได้ไม่ยาก แต่จากเอกสารที่ทนายประจำตระกูลนำมาแสดง ไม่มีส่วนใดเลยที่เขาจะเล่นแง่แล้วยักย้ายถ่ายเทไปเป็นของตนเอง ดังนั้นถ้าเขาบอกว่าจัดการทุกอย่างไว้รอเธอแล้ว เขาก็ต้องทำแบบนั้นจริงๆ อย่างแน่นอน “พราวจะทำได้แน่เหรอคะ”“อย่าลืมสิครับ ว่าพราวยังมีอาอยู่อีกทั้งคน” สายตาที่เขาจับจ้องพริ้มพราวเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น และไม่ใช่แค่เชื่อในตัวเธอเท่านั้น แต่ยังมีความเชื่อมั่นในตัวเองอีกด้วย“พราวเชื่ออาภัทรค่ะ” พริ้มพราวสบตาที่เต็มไปด้วยความมั่นคงของเขา แล้วจรดปลายปากกาเซ็นรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเก็บรักษาไว้ให้เธอมาในที่สุด“เนื่องจากทรัพย์สินของตระกูลมีจำนวนมาก ผมคงต้องใช้เวลาประมาณหนึ่ง
เพียงชั่วคืน ตอนที่66 รักมาก
ณภัทรโน้มกายลงทาบทับร่างงามที่สั่นสะท้าน แล้วประกบริมฝีปากจูบหญิงสาวที่เสร็จสมสุดขีดจากการกระทำของเขาอย่างดูดดื่ม แต่ไม่ลืมขยับสะโพกตอกตรึงเข้าไปในช่องทางแน่นหนึบระรัว กระทั่งอารมณ์พลุ่งพล่านแตกกระจายใส่ร่องแมวน้อยยั่วเยอย่างแสนสะใจ“โอ้ว!!! พริ้มพราว” ณภัทรกดสะโพกแนบแน่นหลับตาพริ้ม ซึมซับความรู้สึกสุดยอดจากการหลั่งน้ำกามแรงๆ จนหยาดหยดสุดท้าย ในขณะบดจูบริมฝีปากอิ่มอย่างรักใคร่หลงใหลสองร่างกอดก่ายลูบไล้สัมผัสกันอย่างแสนคิดถึงอยู่บนพรมนุ่มเนิ่นนาน ความสุขและเสียวซ่านที่มอบให้กันเอ่อล้นเป็นหลักฐานเต็มหว่างขาของพริ้มพราว น้ำสีขาวขุ่นตัดกับสีแดงจัดของร่องสาวดูสวยเซ็กซี่จนณภัทรตื่นตัวอีกครั้ง แต่ก็อดสงสารสาวน้อยที่ถูกเขาสูบแรงไปจนแทบหมดเกลี้ยงไม่ได้ณภัทรค่อยๆ หยัดกายขึ้นนั่ง แล้วจัดการถอดชุดแมวและหางแมวให้พริ้มพราว แต่กว่าเขาจะยอมถอนมันออกมาจนสุดได้ พริ้มพราวต้องทนรับความเสียวซ่านแปลกใหม่ สูดปากครางกระเส่าอยู่นาน เพราะถูกคนเกเรแกล้งแยงของเล่นเข้าออกร่องรักด้านหลังต่อเสียหลายนาที“ครางดังขนาดนี้ พราวอยากลองทางประตูหลังงั้นเหรอ” เขาว่าพลางใช้ปลายนิ้วแตะวนที่รูร่องจีบตรงบั้นท้ายงามที่ขมิบตอบ
เพียงชั่วคืน ตอนที่65 แค่นิ้วเอง ไม่ตายหรอก
“มะ...ไม่ต้องค่ะ” พริ้มพราวตอบกลับไปโดยที่ไม่ได้คิดด้วยซ้ำ เรียกรอยยิ้มร้ายที่มุมปากของณภัทร“หันหลัง”“ค่ะ”พริ้มพราวค่อยๆ หมุนตัวหันหลังให้ณภัทรในท่าคลาน พอมั่นใจว่าได้ตำแหน่งดีแล้ว ก็กระดกบั้นท้ายขึ้นพร้อมกับส่ายสะโพกน้อยๆ อวดพวงหางสีขาวที่ณภัทรสั่งทำพิเศษให้เธอเขาจดจ้องภาพตรงหน้าตาเป็นมัน หูแมวและชุดวาบหวิวยังไม่ทำให้เขากระหายอยากเท่ากับการได้เห็นเธอยอมสอดใส่หางแมวเข้าไปทางประตูหลัง แค่คิดว่าอีกไม่กี่อึดใจตนจะได้ร่วมรักกับเธอทั้งที่มีเจ้านี่เสียบคาอยู่ตรงนั้น เขาก็แทบอดรนทนไม่ไหวณภัทรปราดเข้าไปประชิดติดเธอจากด้านหลัง แล้วส่งปลายนิ้วร้อนเข้าไปทักทายเส้นทางแน่นหนึบที่เขาร้างราไปเสียนาน ส่วนมืออีกข้างก็แกล้งดึงหางเธอเบาๆ“ยะ...อย่าดึงไปล้วงไปแบบนี้สิคะ อูย…” พริ้มพราวสูดปากพลางส่ายก้นไปมาอย่างร่านสวาท“ทำไมล่ะ มันรู้สึกแย่งั้นเหรอ” ณภัทรออกแรงอีกนิด แต่ยังไม่มากพอจะถอนหางแมวปลอมออกมา ในขณะที่ควานปลายนิ้วในร่องสวาท แล้วขยี้ติ่งเสียวของเธอไปพร้อมๆ กัน จนน้ำหวานหลั่งล้นเต็มรูสาว“อ๊า อาภัทรอย่าทำแบบนี้สิคะ พราวเสียวจะตายอยู่แล้ว”“แค่นิ้วเองไม่ตายหรอก ยังมีเด็ดกว่านี้อีก”พริ้มพราวยัง
เพียงชั่วคืน ตอนที่64 ไส้กรอกยักษ์
พอพูดจบเธอก็นั่งลงที่พื้น แล้วหยิบสายจูงที่ต่อกับปลอกคอเอามาคาบไว้ในปาก จากนั้นก็ค่อยๆ คลานเข่าเขาไปหาณภัทร แล้วปล่อยสายจูงเส้นนั้นลงบนฝ่ามือของเขาณภัทรมองสายหนังที่อยู่บนมือ แล้วถามเสียงเรียบ “ไหนว่าเกลียดคนโรคจิต”“ถ้าอาภัทรโรคจิต พราวก็เป็นคนโรคจิตเหมือนกัน เพราะพราวชอบให้อาภัทรลงโทษแรงๆ” เสียงสั่นเล็กน้อยตรงคำว่า ‘แรงๆ’ ทำให้ชายหนุ่มท่าทางเครียดขรึมรู้สึกคันยุบยิบในหัวใจ นึกอยากฟังเสียงครวญครางของเธอตอนถูกเขาลงโทษเหลือเกิน“แน่ใจแล้วใช่ไหม เพราะถ้าคืนนี้เธอยอม คืนต่อๆ ไปฉันจะไม่มีทางกลับมามีเซ็กซ์แบบปกติกับเธออีก”“แน่ใจสิคะ ก็พราวเคยบอกอาภัทรไปแล้วว่า พราวพร้อมจะเป็นผู้หญิงในแบบที่อาภัทรชอบ”“งั้นเตรียมใจเอาไว้ให้ดีล่ะ แล้วอย่าหาว่าคนอย่างอาภัทรไม่อ่อนโยนละกัน”หญิงสาวยืนยันคำตอบด้วยการเคลื่อนกายไปนั่งคร่อมตักเขา แล้วก้มลงจูบริมฝีปากบางอย่างโหยหา แลกเปลี่ยนลมหายใจร้อนผ่าวให้กันและกัน เธอรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดนิ่ง เมื่อร่างบางบดเบียดแนบชิดกับร่างแกร่งกำยำ ในช่วงเวลานั้นทั้งสองสัมผัสได้ถึงความรู้สึกล้ำลึกที่ห่างหายไปแสนนาน ความต้องการปลุกไฟพิศวาสให้โหมกระพือ ค่อยๆ กลืนกินเหตุผล
เพียงชั่วคืน ตอนที่63 คนอื่นไม่เกี่ยว
ตอนแรกเธอก็ตั้งใจว่าจะอดทนรอเงียบๆ จนกว่าณภัทรจะหายโกรธแล้วกลับมาเอง แต่การแสดงออกว่าเขาอยากยุติความสัมพันธ์นั้นชัดเจนมากขึ้นทุกที หากเธอยังมัวรีรอปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อยๆ โดยไม่ทำอะไรสักอย่าง งานนี้เธอคงต้องสูญเสียเขาไปตลอดกาลจริงๆ แน่พริ้มพราวมองดูเวลาที่หน้าจอมือถือ ตอนนี้เพิ่งจะห้าโมงเย็น อีกหนึ่งชั่วโมงคนของณภัทรถึงจะมาเอาของที่บ้าน เธอยังมีเวลาแก้ไขเรื่องนี้อยู่ร่างระหงผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้ววิ่งขึ้นบันไดตรงไปที่ห้องนอนหลังจากค้นหาของในห้องแต่งตัวอยู่ครู่หนึ่ง พริ้มพราวก็คว้ากล่องของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ณภัทรวางทิ้งไว้ในคืนนั้นออกมาจากในตู้ได้สำเร็จเพนต์เฮาส์กลางใจเมืองของณภัทรณภัทรปรายตามองแขกไม่ได้รับเชิญ ก่อนจะหันไปถามเลขาส่วนตัวเสียงเย็น “ผมให้คุณไปรับของแทน ไม่ใช่ให้ไปพาคนมาที่นี่ด้วย”“กิ่งขอโทษค่ะคุณภัทร” กิ่งแก้วก้มหน้า ยืนกุมมือแน่น ถึงเธอจะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของณภัทรโดยตรง แต่พริ้มพราวก็เป็นเจ้านายคนหนึ่งที่ให้คุณให้โทษกับเธอได้ แล้วใครจะไปกล้าทัดทาน“คุณเป็นเลขาของผม ก็ควรทำตามแค่ที่ผมสั่ง”“อาภัทรอย่าโกรธคุณกิ่งเลยนะคะ ทั้งหมดเป็นความผิดของพราวเอง” พริ้มพราวพย
You may also like
น้องเมีย (Secret)
ลำเจียก26.8K viewsDEBT LOVE | หนี้สวาท SM+
อะพอลโล่_36.6K viewsขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C34.6K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก445.5K viewsมาเฟียหลงเด็ก
มงกุฎดอกหญ้า251 viewsคุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก
plernwalee2.4K viewsรักวุ่น ๆ ของนายวายร้ายออสติน
ปีศาจชอนซา260 viewsหมื่นคำเหตุผลที่ฉันทิ้งเธอ
ฟ้าน้ำค้าง - fahnamkang113 views
