Home / โรแมนติก / เพียงเศษใจ / EP 13/2 ดึกดื่นที่กระท่อมท้ายสวน NC++

Share

EP 13/2 ดึกดื่นที่กระท่อมท้ายสวน NC++

last update Last Updated: 2025-08-10 19:00:24

“โอ...พี่...พี่รัณ ทำไม...ถึงได้ร้อนแรงอย่างนี้นะ อื้อ...” พูดอีกก็ถูกบดจูบลงมาอีก เธอไม่ไหวแล้ว อ้าปากรับเอาลิ้นเขา ให้เขาดูดชิมลิ้มรสเสียให้พอ ผู้ชายบ้าอะไร ทำไมจูบเก่งอย่างนี้นะ “อ๊ะ!?”

อรุณฉายเผลอร้องออกมาเมื่อถูกผลักให้ล้มหงายบนแคร่หลังน้อย ก่อนที่เขาจะขยับขึ้นคร่อมเธอ หัวใจในอกเต้นแรงเต้นถี่ หรือว่าเธอไม่ได้ขึ้นเตียงกับผู้ชายนานเกินไป ผู้ชายคนสุดท้ายที่เธอคบด้วย เลิกกันตอนไหนนะ ตอนต้นปี หรือว่าปีที่แล้วกันนี่ ทำไมถึงรู้สึกโหยหาคนตรงหน้าเหลือเกิน เขาช่างเป็นนักรักผู้เยี่ยมยอด ไม่ได้บุ่มบ่ามยัดเยียดตัวตนเข้าใส่ แต่กลับขยับลงไปเบื้องล่าง เพื่อแตะต้องสัมผัสเนินเนื้ออวบอูมของเธอด้วยปลายลิ้นอุ่นร้อน

“อืม...ดี...ดีมากเลย อื้อ...”

“ชู่ว์...” เขาส่งสัญญาณให้สาวเจ้า กลัวว่าเสียงครางของหล่อนจะทำให้คนในกระท่อมข้างๆ ต้องตื่นขึ้นมาดู และในที่สุด บทเพลงสวาทหนนี้ก็จะต้องหยุดการบรรเลง เขาไม่ยอมหรอก หากมันเกิดขึ้นแล้วละก็ เขาจะไม่ยอมให้มันจบลงโดยง่ายอย่างแน่นอน

“พอ...พอแล้ว ฉันต้องการพี่ ได้โปรด...ฉันขอ...ตอนนี้เล

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เพียงเศษใจ   EP 17/1 ระแวงแคลงใจ

    [17]ระแวงแคลงใจ______________ช่วงค่ำของวันที่แสนจะอึดอัดใจ อารดากลับมาจากบ้านย่า เธอเดินขึ้นเรือนด้วยหัวใจที่ไม่ค่อยสดใสนัก ซ้ำร้ายสองหูยังแว่วได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่บนเรือน เรื่องที่ได้ยินนั้นพลอยทำให้ใจของเธอขุ่นมัวมากขึ้นไปอีก“ให้เงินเธอสักหน่อยเถอะรัณ ให้เธอไปสักก้อน อย่าให้ต้องมาทำอะไรแบบนี้เลย” มาลาบอกคนที่รักเหมือนลูกชาย เพียงฟ้าทำงานหนักจนไม่ได้พัก ล้มป่วยจนต้องนอนโรง’บาล“น้าครับ บ้านผมก็เช่าให้ เงินค่าใช้จ่ายผมก็ให้ไม่ขาด น้ายังจะให้ผมให้เธออีกเหรอ”“น้าหมายถึงให้ไปเลย ให้ขาด เป็นก้อนไป เหมือนอย่างที่ผู้ชายเขาต้องเสียค่าเลี้ยงดูตอนหย่า มันไม่ต่างกันหรอกนะ และเพราะรัณกับเธอไม่ได้จดทะเบียน รัณเลยไม่ต้องจ่ายในส่วนนั้นตั้งแต่แรก”“นั่นเพราะเธอทิ้งผมไปพร้อมกับเงินสิบล้านที่ขโมยไปจากเซฟของผม”“เธอป่วยรัณ เธอป่วย...”ศรัณถอนหายใจรอบที่ร้อย ยืนเท้าสะเอวอยู่ริมระเบียง บรรยา

  • เพียงเศษใจ   EP 16/4 คือความรับผิดชอบ

    “พอเถอะ พี่กลับไปได้แล้ว ฉันต้องไปอาบน้ำ ฉันเหนื่อย”“เหนื่อยเหรอ นี่ทำงานในสวนจริงๆ ใช่ไหม”อรุณฉายสูดน้ำมูกฟืดๆ ลุกจากแคร่แล้วผายมือให้พี่สาวดูสภาพตัวเอง“ฉันทำทุกอย่างเพื่อหาเงินเลี้ยงตัวเอง”“ถ้าไม่อยากใช้เงินพ่อแม่ เธอก็น่าจะบอกพี่สิ”น้ำตาของอรุณฉายร่วงเผาะ เธอจะเอาเงินจากพี่สาวได้อย่างไร“ฉันนัดผัวพี่มาที่กระท่อม ฉันอ่อยเขา ฉันทำทุกอย่างเพื่อทรยศพี่ แต่สวรรค์ไม่เป็นใจ คนที่มาคืนนั้นไม่ใช่เขา และฉัน...ท้องกับผู้ชายคนนั้น! สวรรค์ลงโทษฉันเพราะฉันเลว พี่รู้อย่างนี้แล้วก็ไปซะ! อย่ามาที่นี่ อย่ามาสงสารฉัน ยิ่งพี่มาพูดดี มาทำดีกับฉัน ฉันยิ่งทรมาน ยิ่งตอกย้ำว่าฉันเลวแค่ไหน ได้โปรด...ไปเถอะพี่อุ่น อย่ามายุ่งกับฉันเลย ไปซะ!”อารดาอยากจะทรุดลงทั้งที่นั่งอยู่ อรุณฉายพูดอะไรออกมารู้ตัวบ้างไหม มันจุก มันอึ้ง มันเจ็บ แต่มันยังทนได้ เพราะความจริงเสียยิ่งกว่าจริงคอยย้ำเตือนเอาไว้ ว่าคนที่มาหาอรุณฉายไม่ใช่ศรัณ ไม่ใช่สามีของเธอพี่สาวคนดียังมิได้กลับไป ยามที่น้องสาวหนีเข้าห้องน้ำ

  • เพียงเศษใจ   EP 16/3 คือความรับผิดชอบ

    “ไม่สบายน่ะสิ สงสัยจะทำขนมจนไม่ได้พัก เฮ้อ...ไม่รู้จะหักโหมอะไรนักหนา”“แล้วฟีฟ่าละคะ”“อยู่โรง’บาลด้วยกันนั่นแหละ รัณโทรมาบอกเมื่อกี้”“รัณ? รัณพาเพียงฟ้าไปหาหมอหรือคะ”มาลาอ้าปากค้างไว้ “อ่า...อย่าคิดมากนะหนู ก็...ฟีฟ่าโทรไปหาพ่อของแกน่ะ รัณไม่มีทางเลือกหรอก น้าไปก่อนนะ”อารดารับคำน้ามาลา ไม่ให้คิดมากอย่างนั้นหรือ ช่างทำได้ยากจริงบ้านช่องเงียบลงไปอีกเท่าตัวเมื่อไม่ได้ยินเสียงตะหลิวกระทะของน้ามาลา เธอกะว่าจะกลับไปนอนกลางวันสักงีบเพราะง่วงเหลือกำลัง แต่โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นเสียก่อน บิดาของเธอโทรมา ท่านเล่าถึงเรื่องอันน่าตกใจเมื่อสี่เดือนก่อน เรื่องของอรุณฉาย“อะไรนะคะ! แล้วตอนนี้ยัยออมอยู่ไหนคะพ่อ”‘อยู่กับย่า พ่อโทรไปหา พุดตานบอกว่าออมสบายดี’อารดาใจไหวยวบ ถ้านับจากวันที่ออกจากบ้านมา ป่านนี้อรุณฉายคงจะท้องโตแล้ว“ทำไมไม่มีใครบอกหนูเลย”‘พ่อแค่...อยากให้ลูกมีความสุขบ้าง เพิ่งจะแต่งงานไป พ่อก็อยากให

  • เพียงเศษใจ   EP 16/2 คือความรับผิดชอบ

    ตะวันตกดินแล้วแต่สองพ่อลูกยังไม่กลับมาเลย อารดาร้อนใจทว่าไม่ได้โทรตามเพราะคิดว่าเขาอาจจะยุ่งอยู่ เธอเฝ้ารออย่างอดทน กระทั่งรถของสามีแล่นเข้ามาจอด เขาหิ้วถุงมาเต็มสองมือ กลิ่นขนมนมเนยลอยมาให้เธอได้สัมผัส และแม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขาไปบ้านเพียงฟ้ามา แต่สุดท้าย เธอก็อดไม่ได้ที่จะน้อยใจ“แม่อุ่นค้าบ”“ครับคนเก่ง เป็นยังไงบ้าง ทำขนมช่วยแม่ฟ้าเหนื่อยไหมเอ่ย”“ไม่คับ! วันนี้พ่อช่วยเราด้วย พ่อแพ็กขนมเก่งที่สุดเลย”อารดาเผลอสบตาสามีไปหนหนึ่ง เธอยิ้มให้เขา ยิ้มให้ลูกชาย แต่รอยยิ้มนั้นไม่สดใสจนศรัณรับรู้ได้“ไปอาบน้ำแล้วค่อยลงมากินมื้อค่ำนะจ๊ะ”“คับผม!” เด็กชายรับคำแล้ววิ่งขึ้นเรือนอารดาไปรับของจากสองมือของสามี มีขนมอบติดมือมาไม่น้อย“วันนี้คงไม่ต้องกินข้าวแล้วมั้ง รัณกินขนมก็คงอิ่ม”“งอนผมเหรอ ผมไม่ได้อยากไปนะ น้าชุนไม่ว่าง ผมเลยต้องไปแทน”เธอยักไหล่ หิ้วถุงขนมไปวางที่กลางโต๊ะใต้ถุนเรือน น้ามาลาโผล่หน้าออกมาดู หยิบบราวน์นี่ไปชิ้น

  • เพียงเศษใจ   EP 16/1 คือความรับผิดชอบ

    [16]คือความรับผิดชอบ___________________เครื่องไล่ยุงอันน้อยถูกเสียบเข้ากับปลั๊กตรงต้นเสาที่กลางกระท่อม พุดตานถอนหายใจรอบที่ร้อย มองไปที่หลานเจ้านายแล้วจำต้องถอนหายใจอีกครา“ไปคุยกับย่าอีกรอบเถอะนะคะ คุยกันดีๆ เดี๋ยวท่านก็หายโกรธ”พุดตานแนะด้วยหวังดี อรุณฉายมาหาย่าพร้อมข่าวคราวที่ชวนให้หญิงชราตื่นตะลึง ทั้งสองมีปากเสียงกันไม่น้อย ย่าแค่ต้องการรู้ว่าใครเป็นพ่อของเด็กในท้องของหลานสาว แต่เจ้าตัวใจแข็งนัก ใจแข็งเกินกว่าจะยอมปริปาก สุดท้ายเลยถูกย่าไล่ลงเรือนไม่ต่างจากบิดามารดา แต่ว่า...เจ้าตัวจะมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร กระท่อมท้ายสวนมันไม่สะดวกสบายสักนิด“ไม่เอาแล้วจ้ะน้า แค่มาบอกเรื่องวุ่นวายนี่ ย่าก็เป็นลมไปหลายรอบแล้ว” บอกน้าพุดตานอย่างสำนึก เรื่องมันช่างน่าเศร้านัก ย่าพร้อม...ที่พึ่งสุดท้ายของเธอไม่ยินยอมให้เธอพึ่งพา ตอนนี้ เธอคงต้องพึ่งตัวเองแล้ว“น้าจะช่วยพูดนะคะ ตอนนี้ย่ายังโกรธอยู่”หญิงสาวยิ้มให้สาวใหญ่ด้วยความขอบคุณยิ่ง แต่เธอทำอย่างนั้นไม่

  • เพียงเศษใจ   EP 15/5 เวรกรรมมาเป็นตัวๆ

    คนเป็นมารดาเริ่มสติแตก ทำไมลูกที่เฝ้าฟูมฟักดูแลถึงเป็นแบบนี้ล่ะ ไม่ได้นะ อรุณฉายคือความภาคภูมิใจของเธอ จะมาเป็นแบบนี้ไม่ได้!คนเป็นลูกส่ายหน้าอีกครา เธอไม่รู้จะตอบมารดาอย่างไรดี“หมายความว่าไง ออม...บอกมาลูก ท้องกับใคร ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แล้วนะ” โอภาสยังคุยดีกับลูกสาว ตอนนี้ท่านมั่นใจว่ามีสติมากกว่าโฉมชบา“หนู...หนูไม่รู้ เราเจอกันที่บาร์ หนู...ไม่รู้จักเขา ไม่รู้ชื่อเขาด้วยซ้ำ”“ออม!? นังลูกบ้า! นังลูกไม่รักดี! แกพูดอะไรออกมาฮะ!?”โฉมชบามิใช่แค่ร้องด่าแต่แลหาของใกล้มือ เจอขวดน้ำหอมของอรุณฉายก็คว้ามาปาใส่ร่างเจ้าตัว อรุณฉายไม่ลุกหนี ไม่ตอบโต้ด้วยซ้ำ“ไปเรียกมันมา ไอ้ผู้ชายคนนั้น มันต้องมารับผิดชอบแก ฉันไม่ยอมให้แกท้องโย้ประจานตัวเองหรอก ฉันอายชาวบ้านเขาได้ยินไหม!?”“แม่คะ หนูแค่ท้องนะคะแม่ หนูไม่ได้ฆ่าใครสักหน่อย แม่...ช่วยหนูเลี้ยงแกได้ไหม...ฮึกๆ หนูไม่มีใครแล้ว เขาไม่รับผิดชอบ เขาไม่รับผิดชอบหนู แม่รู้บ้างไหม!?”“กรี๊ดดด!!! นังลูกสิ้นคิด! แกคิดว่าเลี้ยงเด็กคนหนึ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status