Share

ตอนที่6

last update Last Updated: 2025-04-01 22:49:34

พักเที่ยง

"ไปกินข้าวด้วยกันไหม?" กระต่ายถามฉันกับเขา

"ไปไหม?" ฉันหันไปถามเขา

"เมื่อวานไอ้ฉลามมันบอกว่าจะมากินข้าวกับเธอไม่ไช่เหรอ" เขาไม่ได้ตอบ แต่ถามกลับ

"จริงด้วย...งั้นพวกแกไปกันเลย" ฉันบอกกระต่าย

"โอเค" กระต่ายพยักหน้าหน้ารับ

"สองคนนั้นดูเหมือนไม่อยากคบกับพวกเราเลย" ใบเตยกระซิบพูดกับกระปุก กระต่าย โดม ตอนเดินผ่านพวกฉัน

"แกเลิกคิดแบบนี้ได้ไหม พวกนั้นก็พูดอยู่ว่ามีนัด" กระปุกขมวดคิ้ว

"มีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้" ใบเตยเบะปาก

"โดนอคิราห์ด่าไปเมื่อกี้ ยังจะขี้ซุบซิบอีก" โดมบ่น

"แกจะไปรู้อะไร ถ้าไม่มีมูลใครมันจะพูดล่ะ เรื่องที่ซูพรีมเป็นมือที่สามอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้"

"พอแล้วๆ เลิกพูดเรื่องคนอื่นเถอะ" กระปุกเอ่ยปรามใบเตย

"ไอ้คิ" ฉันสะกิดเรียกเขา เพราะเขาทำหน้าตาเรียบเฉย ดูไปแล้วก็น่ากลัวอยู่หน่อยๆ

"คนแบบนี้โคตรToxicเลย มึงอย่าเผลอไปสนิทด้วยล่ะ" เขาบอกฉัน

"โอเค"

"ไปกันเถอะ" เขาพูดจบก็เดินนำหน้า ฉันเดินตามหลัง เมื่อลงมาหน้าตึกคณะฯก็เห็นสาวๆยืนซุบซิบกัน พากันไปมองไปที่ชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่ง

"ใครวะ โคตรหล่อเลยอ่ะ"

"ซูพรีม~" เสียงฉลามเรียกพร้อมกับเดินเข้ามาหา ดึงความสนใจจากทุกคนให้หันมามองฉันเป็นตาเดียว

"ฉลาม" ฉันเรียกเขาแล้วยิ้มกว้าง

"มาเลี้ยงข้าวแล้วนะ" ฉลามพูดยิ้มๆ

"โลกนี้มีพวกมึงแค่สองคนมั้ง" เขาเอ่ยลอยๆ

"ขี้น้อยใจไปได้ หญิงต้องสำคัญเป็นอันดับหนึ่งสิวะ" ฉลามพูดจบก็หัวเราะ

"กับเพื่อนมึงก็ไม่เว้นเหรอ?" เขาเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม

"ก็ไม่ได้ติดอะไรนะ" ฉลามตอบ

"มึงระวังมันไว้นะ ไอ้ฉลามมันเป็นเสือ" เขาหันมาเตือนฉัน

"ถ้าฉลามเป็นเสือ กูก็เต็มใจเป็นเหยื่อนะ" ฉันพูดทีเล่นทีจริง

"โห อย่างได้ๆ" ฉลามพูดจบก็ยื่นมือมาตรงหน้า ฉันเลยแปะมือกับฉลาม จากนั้นก็หัวเราะชอบใจ

"ปากดี ระวังน้ำตาเช็ดหัวเข่า" เขาส่ายศีรษะเบาๆ

"แบร่:⁠-⁠P" ฉันหันไปแลบลิ้นให้เขา ก่อนจะพูดต่อว่า "ไปกินข้าวกันเถอะ หิวแล้ว"

"โอเค" พวกเขาตอบพร้อมกัน แล้วเดินตามฉันไปโรงอาหาร

ณ โรงอาหาร

"นั่งตรงนี้ดีกว่า" ฉันเลือกโต๊ะอาหารทางด้านหลังสุด จากนั้นก็วางกระเป๋า แล้วเดินไปซื้อข้าวกับฉลาม โดยมีเขาเป็นคนเฝ้าโต๊ะก่อน พอฉันซื้อเสร็จ เขาจึงเดินไปซื้อบ้าง

"เอาน้ำอะไร เดี๋ยวเราไปซื้อให้" ฉลามถาม

"เอาน้ำเปล่า"

"เอาน้ำเปล่าให้กูด้วย" เขาที่เดินถือชามก๋วยเตี๋ยวมาที่โต๊ะก็บอกฉลาม

"โอเค" ฉลามตอบ

"มึงอยากนั่งข้างฉลามหรือตรงข้ามกับฉลาม" เขาถาม

"อยากนั่งตรงข้ามกับฉลาม"

"งั้นกูนั่งกับมึง" เขาพูดจบก็นั่งลงด้านข้าง

"กูรักมึงนะไอ้คิ เก็บทุกรายละเอียดจริงๆ" ฉันกอดแขนเขาแล้วยิ้มกว้าง

"ไม่ต้องมารักกู" เขาสะบัดแขนออก

"ไอ้บ้านี่..." ฉันด่าเขา ในขณะที่กำลังจะเอ่ยด่าต่อก็เห็นฉลามเดินกลับมาจึงเงียบ ทำตัวเรียบร้อย

"มึงนี่สองมาตรฐานชัดๆ" เขาบ่น

"มึงอย่าพูดมาก" ฉันถลึงตาใส่เขา

"น้ำมาแล้วครับคนสวย" ฉลามเดินมานั่ง จากนั้นก็เปิดขวดน้ำแล้วเสียบหลอดลงไปในขวด จากนั้นจึงยื่นให้ฉัน

"ขอบคุณค่ะ"

"ไม่เป็นไรครับ"

"แล้วของกูล่ะ?" เขาถามฉลาม

"นี่ไง" ฉลามยื่นขวดน้ำให้เขา

"นึกว่าจะเปิดให้กูด้วย"

"มึงก็เปิดเองสิ...กูบริการเฉพาะผู้หญิงเว้ย" ฉลามยักคิ้ว

หลังจากนั้นพวกเราก็กินข้าวไป พูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งเยลลี่และกลุ่มเพื่อนเดินมานั่งที่โต๊ะด้านข้าง

"คนบางคนก็แปลก มีของดีอยู่กับตัวดันไม่เอา ดันไปคว้าตัวอะไรมาก็ไม่รู้" เพื่อนในกลุ่มเยลลี่พูดขึ้นมาแล้วหัวเราะคิกคักกัน

"ไอ้คิ" ฉันสะกิดเขา

"อะไร?" เขาหันมาถาม

"พวกนั้นหมายถึงเราใช่ไหม?" ฉันกระซิบถาม

"มึงจะสนใจไปทำไม แดกข้าวไปเถอะ" เขาตอบ

"เออ" ฉันตอบ แล้วทำเป็นไม่สนใจเช่นกัน พวกเราสามคนก็พูดคุยหยอกล้อกันตามปกติ แต่ดูเหมือนว่าพวกนั้นจะแซะไม่หยุด

"เยลลี่~" เสียงคุ้นหูเอ่ยทักเยลลี่ ฉันจึงหันไปมองก็พบว่าเป็นใบเตย จึงเข้าใจในทันทีว่าใบเตยน่าจะเป็นคนปล่อยข่าวให้กระต่าย

"ใบเตยมานั่งด้วยกันสิ" เยลลี่ยิ้มกว้าง แล้วกวักมือเรียกใบเตย

"มึงอิ่มยัง" เขาหันมาถาม

"อิ่มแล้ว" ฉันตอบ

"แล้วมึงล่ะ" เขาถามฉลาม

"กูก็อิ่มแล้ว" ฉลามตอบ

"งั้นไปกันเถอะ" เขาพูดจบก็เก็บขวดน้ำไปทิ้ง แล้วเก็บชาม ฉันกับฉลามก็ลุกไปเก็บเช่นกัน จากนั้นพวกเราสามคนจึงเดินออกจากโรงอาหาร

"สวยตายแหละ เดินแต่กับผู้ชาย" ใบเตยพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

"อยากเด่นแหละ" เพื่อนของเยลลี่พูดเสริม

"เยลลี่...แกสวยกว่าอีนั่นตั้งเยอะ ทำไมผู้ชายถึงตาต่ำไปเลือกอีนั่นวะ ฉันไม่เข้าใจ"

"ไอ้รา" ฉลามเรียกเขา

"อะไร?"

"แฟนเก่ามึงนี่สุดยอดเลยนะ" ฉลามเอ่ยด้วยน้ำเสียงเอือมระอา ก่อนจะพูดต่อว่า "นอกใจคนอื่นเขาแท้ๆ ดันทำตัวเป็นเหยื่อ กูล่ะงง"

"นี่มึงโดนนอกใจเหรอ" ฉันถามเขาพร้อมกับทำหน้าตาสนอกสนใจ

"มึงนี่ก็ขี้เผือกนะ" เขาผลักศีรษะฉันเบาๆ

"ก็นิดนึง" ฉันตอบ

"ช่างเถอะ เรื่องมันจบไปแล้ว กูไม่อยากรื้อฟื้น"

"โธ่ ไม่ยุติธรรมกับมึงเลยนะไอ้คิ มึงต้องโดนคนอื่นนินทาอยู่แบบนี้อ่ะนะ"

"ถ้ากูตอบโต้ไปจะมีอะไรดีวะ"

"แต่ถ้ามึงพูด...อย่างน้อยก็ให้คนอื่นรู้ว่ามึงไม่ได้เป็นคนแบบนั้น"

"กูไม่แคร์คนอื่นหรอก ตราบใดที่คนข้างตัวกูเข้าใจกู"

"ไอ้คิ"

"อีกอย่างพูดไปก็มีแต่ผลเสีย...ไม่ว่ากับตัวกูหรือกับตัวเขา...ที่กูไม่พูดเพราะอย่างน้อยกูก็เคยรักเขา อย่างน้อยก็เคยมีความทรงจำดีๆร่วมกัน"

"เชี่ย! นี่มันพระเอกช่องหนึ่งสีป่ะ" ฉันเบิกตากว้าง

"ฮ่าๆ" ฉลามหัวเราะกับคำพูดของฉัน

"มึงนี่ก็เว่อร์ตลอด" เขาส่ายหน้า

"กูเสียดายแทนผู้หญิงคนนั้นเลย" ฉันทำหน้าละห้อย

"พูดแบบนี้จะมาเป็นแฟนกูเหรอไง" เขาถาม

"ไม่เอาอ่ะ ผิดผี" ฉันทำหน้าเหยเกพร้อมส่ายหน้าอย่างแรง

"ดูทำหน้าเข้า...กูก็ไม่เอามึงเหมือนกันแหละ" เขาผลักศีรษะฉันเบาๆ

"งั้นพรีมมาเป็นแฟนเราก็ได้นะ" ฉลามเอ่ยแซว

"อย่าพูดสิ เดี๋ยวใจอ่อน" ฉันหัวเราะอย่างเขินๆ

จากนั้นพวกเราก็แยกกัน ฉลามกลับไปเรียนต่อในช่วงบ่าย ส่วนฉันกับเขาก็ขึ้นตึกคณะแล้วเรียนต่อคาบบ่าย จนกระทั่งเลิกเรียนตอนเย็นก็ไปหาพี่ซูชิ เพื่อซ้อมตอบคำถาม ซ้อมแสดงความสามารถพิเศษ ฝึกบุคลิกในการประกวดดาวเดือนของมหาลัย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast)   ตอนที่24

    หกเดือนต่อมา ภายในห้องโถงของโรมแรมxxx ที่ประดับไปด้วยดอกไม้ รูปถ่ายของคู่บ่าวสาว "เจ้~" ร่างบางในชุดเดรสเกาะอกสีขาวตรงช่วงกระโปรงเย็บด้วยลูกไม้เป็นชั้นๆราวกับเจ้าหญิง กำลังถกกระโปรงวิ่งไปหาเจ้ๆที่เดินเข้ามาภายในงาน "ยัยเด็กคนนี้ นิสัยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน" เจ้คาริสาบ่น แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม"ยินดีด้วยนะไอ้พรีม" เจ้กล้วยหอมจับมือฉันแล้วยิ้มกว้าง "ขอบคุณนะเจ้ๆ ขอบคุณพวกพี่ด้วยนะที่มางานน้อง" ฉันหันไปพูดกับพี่ชเวย์ พี่ใต้หล้า พี่เอว และพี่พิธา "ยินดีด้วยนะ" พวกพี่เขายิ้มกว้าง "ขอบคุณค่ะ...รักเจ้ๆพี่ๆที่สุดเลย" ฉันยิ้มกว้าง"วันนี้แฟน...เอ้ยสามี...ของหนูหล่อไหม?" ฉันถามด้วยความภูมิใจ "หูย! หล่อสิ...งานดีย์~" เจ้คาริสากับเจ้กล้วยหอมพูดพร้อมกัน พี่ชเวย์กับพี่ใต้หล้าจึงทำหน้ายักษ์ใส่ภรรยา ฉันกับไอ้คิมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะ จากนั้นฉันจึงพาพวกเจ้ๆไปนั่งโต๊ะ แล้วมายืนรอรับแขกต่อ "ไอ้รา ซูพรีม ยินดีด้วยนะ" ฉลามและผองเพื่อนแสดงความยินดีกับฉัน "ขอบคุณมากนะ" พวกเราตอบพร้อมกัน จากนั้นจึงนำฉลามและเพื่อนคนอื่นๆไปนั่งโต๊ะ แล้วออกมารับแขกต่อ หลังจากนั้นงานแต่งก็เริ่มขึ้น เปิดวีดีโอพรีเซนเท

  • เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast)   ตอนที่23

    หลังจากมาถึงหอพัก ฉันเดินไปนั่งบนเตียง ส่วนเขาตามมานั่งข้างๆ "ไอ้พรีม...กูขอถามมึงหน่อย" เขาเริ่มบทสนทนา "ถามว่า" "มึงไม่ได้รู้สึกกับกูแบบเพื่อนแล้วใช่ไหม?" เขามองสบตาฉันอย่างค้นหาคำตอบ ส่วนฉันนิ่งเป็นหุ่นไปแล้ว"มึงรู้ไหม...พักนี้มึงพูดถึงไอ้ฉลามน้อยลง แล้วก็เอาแต่ใจกับกู ทำตัวหึงหวงกูมากขึ้น" "..." "หรือเป็นเพราะเราถ่ายคลิปด้วยกัน มึงเลยรู้สึกแบบนี้" "..." "ตอบกูมา...มึงรู้สึกยังไง" "ถ้ากูตอบ...ความเป็นเพื่อนของเราจะเปลี่ยนไปไหม" ฉันถามเขาเสียงสั่น "มันต้องเปลี่ยนอยู่แล้ว" "งั้นกูไม่ตอบ...ฮึก" น้ำตาของฉันไหลรินลงมา "มึงชอบกูใช่ไหม?" "..." "ตอบมาสิ" "ฮือๆ" ฉันส่ายหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลทะลัก "ทั้งๆที่กูคิดว่ามึงกับกูเป็นเพื่อนจะคบกันยาวนานกว่านี้แท้ๆ เฮ้อ" เขาถอนหายใจ "กูผิดเอง...ฮึก...กูไม่รู้ว่าตัวเองเริ่มหวั่นไหวกับมึงตอนไหน...ฮือๆ...รู้ตัวอีกทีกูก็ชอบมึงไปแล้ว" ฉันสารภาพตามตรง ก่อนจะพูดต่อว่า "แต่ว่า...ไอ้คิ...มึงช่วยลืมมันไปได้ไหม...มึงกลับมาเป็นเพื่อนกูเหมือนเดิมเถอะนะ...มึงอย่าเลิกคบกูเลย...ฮึก" ฉันปล่อยโฮ "มึงแน่ใจใช่ไหม...ถ้าพวกเรากลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเด

  • เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast)   ตอนที่22

    ร่างสูงอาบน้ำเสร็จก็เดินมาที่ข้างเตียงแล้วพูดว่า "มึงจะนอนค้างที่นี่ไหม?" "ก็ได้" เมื่อร่างบางพูดจบก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ สิบนาทีต่อมา ร่างสูงเก็บกล้องและนั่งตัดต่อคลิปอยู่บนเตียง ร่างบางจึงเดินเข้าไปนั่งข้างๆ "เบลอหน้ากูดีๆนะเว้ย อย่าให้หลุด" ฉันบอกเขา "เชื่อฝีมือกูได้เลย" เขาตอบ และตั้งใจตัดคลิปต่อ วันเวลาผ่านไป เผลอแป็บเดียวก็เข้าสู่เทอมสอง "ซูพรีม ไอ้รา" ฉลามกวักมือเรียกพวกฉันที่กำลังเดินเข้าไปหา วันนี้พวกเรานัดกันกินข้าวกลางวันที่โรงอาหารของคณะวิศวะฯ"เฮ้ย~ ฉลาม...ได้ใส่ช็อปแล้วเหรอ หล่อเท่มากเลยอ่ะ" ฉันทักฉลามที่สวมใส่ช็อปสีแดง ออร่าเปล่งประกายมาก สาวๆในคณะแอบมองกันตรึม"ขอบคุณนะ" ฉลามยิ้ม "กินไรดี" ไอ้คิถาม "ยังไม่รู้ ไปดูกันเถอะ" ฉันตอบ แล้วเดินนำพวกเขาเข้าไปในโรงอาหาร หลังจากทุกคนซื้อข้าวเสร็จ ก็นั่งกินข้าว แล้วพูดคุยกัน ในขณะนั้นก็มีผู้หญิงประมาณสามคนเดินเข้ามาหา "เอ่อ ขอโทษนะคะ ขอไอจีหน่อยได้ไหมคะ?" หนึ่งในกลุ่มพูดขึ้นแล้วมองไปที่ไอ้คิ "ได้..." "มันมีแฟนแล้วค่ะ" ในขณะที่เขากำลังจะตอบ ฉันก็เอ่ยแทรกขึ้นมา ทำให้พวกผู้หญิงหันมามองหน้าฉัน แล้วทำหน้าเสียดาย จากนั้นจึงเดิ

  • เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast)   ตอนที่21

    "แอ๊ด" ฉันออกจากห้องน้ำ มองไปในห้องที่มีกล้องตั้งอยู่รอบๆก็พูดว่า "มึงพร้อมเกินไปไหมเนี่ย?" "ไหนๆก็จะถ่ายคลิปแล้ว ต้องจัดเต็มสิวะ" "เออๆ แล้วให้กูใส่ชุดไร...ใส่เสื้อมึงได้ไหม?" "แล้วแต่มึงเลย" เขาตอบ แล้วจัดการดูมุมกล้องต่อ ส่วนฉันเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อนักศึกษาแขนยาวของเขามาสวมใส่ โดยไม่ได้สวมชุดชั้นใน ซึ่งชุดของเขาฉันใส่แล้วเหมือนสวมชุดกระโปรงเลย เพราะมันยาวเหนือเข่าเล็กน้อย ฉันเดินไปนั่งบนเตียงคว้ามือหยิบกระเป๋ามาค้น ก็พบถุงน่องครึ่งเข่าสีดำ จึงเอามาสวม "มึงพกถุงน่องด้วยเหรอ?" เขาเงยหน้าจากกล้องขึ้นมาถาม "ใช่" "เตรียมพร้อมดีนะ" เขายิ้ม "อะไร! กูไม่ได้เตรียมเพราะมึงสักหน่อย" ฉันพูดเสียงดังขึ้นเล็กน้อย "กูยังไม่ได้ว่าอะไรเลย มึงร้อนตัวทำไม?" เขาอมยิ้ม "ไอ้คิ!" ใบหน้าของฉันแดงก่ำ "แต่งตัวไป กูไปอาบน้ำก่อน" เขาหัวเราะเบาๆ แล้วหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ "รีบไปเลย! ชิ่วๆ" ฉันไล่เขา ก่อนจะนั่งเติมแป้ง เติมแก้ม เติมลิปสติกให้พอดูมีชีวิตชีวา สิบห้านาทีต่อมา เขาเดินออกจากห้องน้ำโดยนุ่งแค่ผ้าขนหนู และเดินมานั่งข้างฉัน "วันนี้เอาแบบrole play(โรลเพลย์)(บทบาทสมมุติ)ไหม?" "ก็ได้

  • เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast)   ตอนที่20

    สองสัปดาห์ต่อมา ในที่สุดการสอบปลายภาคก็เสร็จสิ้น ฉันนัดไปกินข้าวกับไอ้คิเพื่อฉลอง หลังจากเหน็ดเหนื่อย อดหลับอดนอนจากการติวตลอดหลายวันวันนี้ฉันสวมใส่เสื้อสีชมพูพีซแขนยาวลายดอกไม้หลากสี มีเชือกผูกคล้องคอ บริเวณหน้าอกโค้กมนเป็นรูปหัวใจโชว์เนินอกอวบเล็กน้อย และสวมกระโปรงยีนส์สั้น ส่วนเขาใส่เสื้อยืดด้านในสีขาวสวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตสีฟ้าไม่ติดกระดุมและสวมใส่กางเกงยีนส์ ซึ่งมันดูน่ารักและดูฮอตสุดๆไปเลย "กินอะไรดี?" เขาถาม "อะ..." "อย่าตอบนะ..ว่าอะไรก็ได้" เขาพูดดักคอฉันที่กำลังจะตอบ "อยากกินปิ้งย่าง" "งั้นก็เลือกร้านเลย" เขาพูดแล้วผายมือเชิญฉันให้เดินนำ ฉันเดินวนอยู่สักพักก็เลือกร้านที่มีคนน้อยๆ เพราะขี้เกียจรอคิวนาน หลังจากเลือกว่าจะกินแบบบุฟเฟ่ต์แล้ว ฉันก็เดินไปตักของกินเล่น ส่วนเขาไปกดน้ำ เมื่อมาถึงที่โต๊ะ ฉันก็ตักของทอดใส่ปากตัวเองก่อน แล้วจึงป้อนเขา "กูแดกเองก็ได้" "กินไปเถอะน่า ไม่ต้องบ่น" เมื่อฉันพูดจบเขาจึงอ้าปากรับหลังจากกินเสร็จฉันก็บอกกับเขาว่าอยากดูหนัง พวกเราจึงไปต่อกันที่โรงหนัง เขาให้ฉันเลือกว่าจะดูหนังเรื่องไหน ฉันจึงเลือกดูหนังตลก ก่อนเข้าโรงหนังเขาก็ซื้อป็อปคอร์

  • เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast)   ตอนที่19

    เมื่อร่างบางได้สติคืนกลับมา ก็มองเหม่อไปยังห้องน้ำที่ร่างสูงกำลังใช้อยู่ "แอ๊ด" เขาเปิดประตูเดินออกมาโดยมีผ้าขนหนูพันรอบเอว และใช้ผ้าขนหนูอีกผืนเช็ดไปตามร่างกาย"ลุกไปล้างสิ...หรือจะให้กูล้างให้?" เขาพูดหยอก "กวนตีน" ฉันชูนิ้วกลางให้เขา แต่ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ "ไม่ต้องมาด่าแก้เขิน" "กูไม่ได้เขิน" "ไม่ได้เขินเท่ากับ..." เขาทำหน้าทะเล้น "ไอ้คิ!" "ลุกไปล้างก่อน" "ทำไม?" "ใส่ชุดแบบนี้อยู่ต่อหน้ากู...หรือมึงอยากโดนอีกรอบ?" เขายิ้มมุมปาก แล้วมองมาทางฉันที่นุ่งผ้าเช็ดตัวอย่างหมิ่นเหม่ "นิสัย! แต่ก่อนไม่เห็นมึงจะเป็นแบบนี้" "ก็ตอนนั้นกูยังไม่ได้เลีย...เอ้ยยังไม่ได้มีอะไรกับมึงนี่" "เพี๊ยะ" ฉันฟาดฝ่ามือไปยังต้นแขนเขา เขาหัวเราะก่อนจะพูดต่อว่า "งั้นกูตัดคลิปเลยนะ" "เออ" ฉันตอบรับ แล้วเดินเข้าห้องน้ำ มองร่องรอยที่เขาฝากไว้ตามเนื้อตัวก็รู้สึกแปลกๆ รู้จักกันมาตั้งนาน ไม่เคยมีวี่แววว่าจะลงเอยแบบนี้ แต่กลับกลายเป็นแบบนี้ไปเสียได้ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉันสวมเสื้อยืด กางเกงขาสั้นเดินออกจากห้องน้ำ และไปยืนอยู่ข้างๆเขาที่กำลังตัดคลิปฉันมองหน้าจอโน๊ตบุ๊คก็รู้สึกว่าใบหน้าเห่อร้อน เสียงครางข

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status