แสงสว่างในความมืด

เสียงปืนดังกึกก้องสะท้อนไปทั่วอุโมงค์ใต้ดินที่มืดมิด แสงไฟจากไฟฉายของคนร้ายสาดส่องไปทั่วแท่นหินโบราณที่เรืองแสงด้วยผลึกคริสตัลสีฟ้าอ่อน เมรี่ เฟรเดอริค และอเล็กซานเดอร์ ยืนเผชิญหน้ากับมิสเตอร์คลาร์กและลูกสมุนของเขา ดวงตาของเมรี่จับจ้องไปที่ผลึกคริสตัลนั้น ขณะที่ความเจ็บปวดจากบาดแผลที่ต้นแขนยังคงแล่นแปลบ

"ส่งแผนผังนั่นมาให้ข้า!" มิสเตอร์คลาร์กคำราม เสียงของเขาเต็มไปด้วยความหิวกระหาย "และเจ้าผลึกนั่นด้วย!"

"ไม่มีทางหรอก!" อเล็กซานเดอร์ตอบ เขาพุ่งเข้าใส่คนร้ายคนแรกที่เข้ามาใกล้ที่สุดอย่างไม่ลังเล เฟรเดอริคถึงแม้จะยังบาดเจ็บ ก็พยายามยืนหยัดเคียงข้างพี่ชาย

การต่อสู้เกิดขึ้นอย่างดุเดือดในอุโมงค์แคบๆ ที่ลึกที่สุดแห่งนี้ เสียงปืนดังสนั่น เสียงหมัดและเท้ากระทบกันดังอึงคะนึง เมรี่พยายามหาทางที่จะช่วยพี่ชายของเธอ แต่เธอก็รู้ว่าเธอไม่มีทักษะการต่อสู้เหมือนพวกเขา

เธอเหลือบมองไปที่ผลึกคริสตัลสีฟ้าที่เรืองแสงอยู่บนแท่นหิน มันเปล่งประกายอย่างลึกลับ ราวกับกำลังเรียกหาเธอ เมรี่รู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากผลึกนั้น ความรู้สึกที่ทั้งคุ้นเคยและไม่คุ้นเคย

"พี่อเล็กซานเดอร์!" เมรี่ตะโกน "เราต้องหาทางจัดการกับผลึกคริสตัลนี้ค่ะ!"

อเล็กซานเดอร์หันมามองเมรี่ขณะที่กำลังหลบหมัดของคนร้าย "มันคืออะไรกันแน่เมรี่!"

"ฉันไม่แน่ใจค่ะ! แต่ฉันรู้สึกว่ามันสำคัญมาก!" เมรี่ตอบ

มิสเตอร์คลาร์กหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "โง่เขลา! พวกแกคิดว่าจะทำอะไรกับ 'แหล่งพลังงานแห่งเงา' ของเราได้! มันเป็นขุมพลังที่จะทำให้ 'เงาแห่งลอนดอน' ครอบครองโลกนี้!"

เมรี่เบิกตากว้าง 'แหล่งพลังงานแห่งเงา' อย่างนั้นหรือ? นั่นหมายความว่าผลึกคริสตัลนี้ไม่ใช่แค่รหัสลับ แต่เป็นแหล่งพลังงานที่แท้จริงขององค์กรนี้!

วิกฤตที่ต้องแลกด้วยชีวิต

ขณะที่การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด เฟรเดอริคซึ่งบาดเจ็บอยู่แล้ว ก็ถูกคนร้ายอีกคนเตะเข้าที่ขาอย่างแรง ทำให้เขาล้มลงไปกองกับพื้นด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

"โอ๊ย!" เฟรเดอริคร้องออกมาด้วยความทรมาน

"พี่เฟรเดอริค!" เมรี่กรีดร้อง เธอพุ่งเข้าไปหาพี่ชายทันที

ลูกสมุนคนนั้นเตรียมจะซ้ำเติมเฟรเดอริค แต่เลดี้อลิซาเบธ ฮาร์ทเวลล์ ผู้ซึ่งเคยเป็นเพียงหญิงสาวอ่อนแอ ก็พุ่งเข้าใส่ลูกสมุนคนนั้นอย่างไม่คิดชีวิต เธอใช้ความโกรธแค้นจากการตายของพี่ชายเป็นแรงผลักดัน เลดี้อลิซาเบธต่อสู้กับชายร่างใหญ่คนนั้นอย่างดุเดือด แม้เธอจะไม่มีทักษะการต่อสู้ แต่เธอก็ใช้เล็บข่วนและกัดอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ลูกสมุนคนนั้นต้องถอยร่นไปเล็กน้อย

"ไปสิเมรี่!" เฟรเดอริคกัดฟันพูด "ไปที่ผลึกคริสตัลนั่น!"

เมรี่มองไปที่เฟรเดอริคที่กำลังเจ็บปวด และมองไปที่เลดี้อลิซาเบธที่กำลังต่อสู้อย่างกล้าหาญ เธอรู้ว่าเธอต้องทำอะไรบางอย่าง เธอพยุงตัวลุกขึ้น แล้ววิ่งตรงไปยังแท่นหินที่มีผลึกคริสตัลเรืองแสงอยู่

มิสเตอร์คลาร์กเห็นเมรี่กำลังจะไปที่ผลึกคริสตัล เขากรีดร้องด้วยความโกรธแค้น "หยุดนะ! เจ้าเด็กบ้า! อย่าแตะต้องมัน!"

เขาพุ่งเข้ามาหาเมรี่ แต่เอดิสันซึ่งกำลังพยายามพยุงตัวลุกขึ้นจากบาดแผลที่ขา ก็ใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีพุ่งเข้าขัดขวางมิสเตอร์คลาร์กไว้ได้ทันท่วงที

"ไปเลยมิสแบล็ควู้ด!" เอดิสันตะโกน "ผมจะถ่วงเวลาไว้เอง!"

เมรี่ไม่รีรอ เธอวิ่งไปถึงแท่นหิน เธอยื่นมือออกไปสัมผัสผลึกคริสตัลที่เรืองแสง ความรู้สึกเย็นเยือกแต่เต็มไปด้วยพลังงานไหลผ่านปลายนิ้วของเธอ แสงสีฟ้าอ่อนๆ สว่างจ้าขึ้นทันทีที่เธอกรีดเลือดจากบาดแผลที่ต้นแขนลงไปบนผลึกโดยไม่ได้ตั้งใจ

ความลับที่ถูกเปิดเผย

ทันทีที่เลือดของเมรี่สัมผัสกับผลึกคริสตัล แสงสีฟ้าอ่อนๆ ก็พลุ่งพล่านออกมาอย่างรุนแรง กลืนกินความมืดมิดของอุโมงค์ เสียงครืนๆ ดังขึ้นจากผนังอุโมงค์ ผนังบางส่วนเริ่มแตกเป็นรอยร้าว

"เกิดอะไรขึ้นน่ะ!" มิสเตอร์คลาร์กตะโกนด้วยความตกใจ

จากแสงสีฟ้าที่สว่างจ้านั้น ภาพโฮโลแกรมสามมิติก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ มันเป็นภาพของชายชราผู้หนึ่งที่เมรี่เคยเห็นในภาพถ่ายเก่าๆ – โรเบิร์ต แบล็ควู้ด ปู่ทวดของเธอ!

"เมรี่...หลานรักของข้า" เสียงของโรเบิร์ต แบล็ควู้ดดังขึ้นก้องอุโมงค์ "หากเจ้ากำลังดูสิ่งนี้อยู่ นั่นหมายความว่าเจ้าได้ค้นพบความลับที่ข้าพยายามปกป้องมาตลอดชีวิต"

มิสเตอร์คลาร์กและลูกสมุนของเขายืนนิ่งด้วยความตกตะลึง พวกเขามองไปยังภาพโฮโลแกรมของโรเบิร์ต แบล็ควู้ด

"ภาพหลอน! มันเป็นภาพหลอน!" มิสเตอร์คลาร์กตะโกน

" 'ขุมทรัพย์แห่งความรู้' ที่แท้จริง ไม่ใช่แค่บันทึกโบราณ" โรเบิร์ต แบล็ควู้ดกล่าวต่อ "แต่คือ 'แกนกลางแห่งความรู้' ที่ข้าได้สร้างขึ้น มันคือคริสตัลที่บันทึกข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับ 'เงาแห่งลอนดอน' และ 'ปรมาจารย์แห่งเงา' ไว้ทั้งหมด"

เมรี่มองไปที่ผลึกคริสตัล ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเข้าใจ นี่คือเบาะแสที่แท้จริง!

" 'ปรมาจารย์แห่งเงา' ...เขาคือชายผู้หลงใหลในอำนาจมืด เขาเชื่อว่าความรู้คืออาวุธที่อันตรายที่สุด และเขาได้ใช้ 'เงาแห่งลอนดอน' เป็นเครื่องมือในการควบคุมลอนดอนจากเบื้องหลัง"

อเล็กซานเดอร์และเฟรเดอริคมองไปที่ภาพโฮโลแกรมด้วยความตกตะลึง พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าความจริงจะน่าตกใจถึงเพียงนี้

"ข้าได้ซ่อน 'แกนกลางแห่งความรู้' นี้ไว้ในที่ที่ปลอดภัยที่สุด" โรเบิร์ต แบล็ควู้ดกล่าว "และข้าได้สร้าง รหัสพันธุกรรม ขึ้นมาเพื่อเปิดใช้งานมัน มีเพียงเลือดของตระกูลแบล็ควู้ดเท่านั้นที่จะปลดล็อกความลับนี้ได้"

เมรี่มองไปที่บาดแผลที่ต้นแขนของเธอ เธอรู้แล้วว่าทำไมผลึกคริสตัลถึงได้เรืองแสงขึ้นเมื่อเธอสัมผัสมัน เลือดของเธอเองคือสิ่งสำคัญในการปลดล็อกความลับ!

"ลอร์ดเจมส์ ฮาร์ทเวลล์..." โรเบิร์ต แบล็ควู้ดกล่าวต่อ "เขาเป็นนักข่าวผู้กล้าหาญที่พยายามจะเปิดโปงความจริงเกี่ยวกับ 'เงาแห่งลอนดอน' เขากำลังจะเข้าถึง 'แกนกลางแห่งความรู้' นี้ แต่ก็ถูก 'ปรมาจารย์แห่งเงา' สังหารเสียก่อน"

เลดี้อลิซาเบธน้ำตาไหล เธอรู้แล้วว่าพี่ชายของเธอต้องต่อสู้เพื่ออะไร

"มิสเตอร์คลาร์ก...เขาเป็นเพียงหมากตัวหนึ่ง" โรเบิร์ต แบล็ควู้ดกล่าว "คนร้ายที่แท้จริงคือ ท่านบารอนเวย์แลนด์!"

ความจริงที่บาดใจ

ชื่อของ ท่านบารอนเวย์แลนด์ ดังก้องไปทั่วอุโมงค์ มิสเตอร์คลาร์กและลูกสมุนของเขายืนนิ่งด้วยความตกตะลึง เช่นเดียวกับเมรี่และพี่ชายทั้งสองคน

"บารอนเวย์แลนด์!" อเล็กซานเดอร์อุทาน "เขาเป็นหนึ่งในบุคคลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในรัฐบาล! เป็นไปได้อย่างไร!"

"เขาคือ 'ปรมาจารย์แห่งเงา' ที่แท้จริง" โรเบิร์ต แบล็ควู้ดยืนยัน "เขาคือผู้บงการอยู่เบื้องหลังทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในลอนดอน"

ภาพโฮโลแกรมแสดงให้เห็นภาพของท่านบารอนเวย์แลนด์ในชุดผ้าคลุมสีดำ กำลังสั่งการให้มิสเตอร์คลาร์กและลูกสมุนทำการก่อวินาศกรรมและวางแผนที่จะควบคุมลอนดอน ภาพเหล่านั้นชัดเจนจนน่าตกใจ มันคือหลักฐานที่ไม่มีใครโต้แย้งได้

"มิสเตอร์คลาร์ก..." โรเบิร์ต แบล็ควู้ดกล่าว "เขาเป็นเพียงลูกไล่ที่ถูกบารอนเวย์แลนด์ใช้เป็นเครื่องมือเท่านั้น บารอนเวย์แลนด์ได้หลอกล่อให้มิสเตอร์คลาร์กเชื่อว่าเขาคือ 'เงาแห่งลอนดอน' ตัวจริง เพื่อให้มิสเตอร์คลาร์กทำตามคำสั่งของเขาอย่างไม่ลังเล"

มิสเตอร์คลาร์กทรุดตัวลงกับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือด เขามองไปที่ภาพของท่านบารอนเวย์แลนด์ด้วยความเจ็บปวดและความโกรธแค้น เขาถูกหลอกใช้มาโดยตลอด!

"ข้าได้ทิ้งเบาะแสสุดท้ายไว้ให้เจ้า เมรี่" โรเบิร์ต แบล็ควู้ดกล่าว "พินัยกรรมที่เจ้าพบคือกุญแจสู่แผนการของบารอนเวย์แลนด์ และมีดสั้นที่เจ้าถืออยู่...มันคือ อาวุธเดียว ที่จะหยุดยั้งเขาได้"

เมรี่มองไปที่มีดสั้นด้ามทองคำในมือของเธออย่างไม่เข้าใจ "อาวุธอย่างนั้นหรือคะ?"

"มันไม่ใช่แค่มีดธรรมดา" โรเบิร์ต แบล็ควู้ดกล่าว "มันถูกสร้างขึ้นจากโลหะหายากที่สามารถตัดผ่านพลังงานมืดได้ มีเพียงสิ่งนี้เท่านั้นที่จะสลายพลังของ 'แกนกลางแห่งความรู้' และหยุดยั้งบารอนเวย์แลนด์ได้"

แสงจากภาพโฮโลแกรมของโรเบิร์ต แบล็ควู้ดเริ่มจางหายไป "ขอให้เจ้าโชคดีนะ เมรี่...อนาคตของลอนดอนอยู่ในกำมือของเจ้าแล้ว"

ทันทีที่ภาพโฮโลแกรมหายไป แสงจากผลึกคริสตัลก็เริ่มส่องสว่างจ้าขึ้นอีกครั้ง และผนังอุโมงค์ก็เริ่มสั่นสะเทือนรุนแรงยิ่งกว่าเดิม!

"อุโมงค์กำลังจะถล่ม!" เอดิสันตะโกน เขารวบรวมแรงทั้งหมดที่เหลืออยู่ พยุงตัวลุกขึ้น

มิสเตอร์คลาร์กที่ฟื้นคืนสติขึ้นมาแล้ว มองไปที่ผลึกคริสตัลด้วยความตกใจ เขาเห็นความจริงแล้วว่าเขาถูกหลอกใช้มาตลอด เขาหันไปมองเมรี่และพี่ชายทั้งสองคนด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

"หนีไปซะ!" มิสเตอร์คลาร์กตะโกน "รีบไปจากที่นี่ก่อนที่ทุกอย่างจะถล่มลงมา!"

เขาพุ่งตัวเข้าขวางทางลูกสมุนของเขาเอง เพื่อเปิดโอกาสให้เมรี่และคนอื่นๆ หนีไปได้ ลูกสมุนของเขาต่างพากันงุนงง แต่พวกเขาก็ยังคงพยายามจะจับตัวเมรี่

"เราต้องไปจากที่นี่ค่ะ!" เลดี้อลิซาเบธตะโกน

อเล็กซานเดอร์และเฟรเดอริคช่วยกันพยุงเอดิสัน แล้วพวกเขาก็รีบวิ่งตรงไปยังปลายอุโมงค์ เสียงหินร่วงหล่นลงมาดังสนั่นจากเพดาน อุโมงค์กำลังจะถล่มลงมาทุกเมื่อ

เมรี่วิ่งนำหน้าไป เธอรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างจากมีดสั้นที่อยู่ในมือ เธอรู้ว่าเธอต้องใช้มันเพื่อหยุดยั้งท่านบารอนเวย์แลนด์ และปกป้องลอนดอนให้ได้