Share

หวั่นไหว

last update Dernière mise à jour: 2025-07-28 01:08:49

พีเจ....

"ถ้าบอกว่าฉันน้อยใจเธอ เธอจะว่ายังไง"

"น้อยใจอะไรคะ"

"น้อยใจที่เธอไม่ปฏิเสธมันไง มันขอเวลาเธอก็ให้ ทั้งที่เธอก็รู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับเธอ ฉันไม่อยากให้เธอเป็นของใครนอนจากของฉันแค่คนเดียว" เมษาหน้าแดงด้วยความเขินอายเมื่อได้ยินคำพูดหลอกลวงของผม หึ คงจะเริ่มหวั่นไหวแล้วสินะ ผมอาศัยจังหวะนี้ก้มหน้าลงไปจูบแก้มเมษาด้วยความรวดเร็ว อยากจะบอกว่าผมกลั้นใจทำในเมื่อมันเป็นหนึ่งในแผนการเพื่อให้เมษาเชื่อว่าที่ผมพูดว่าชอบเธอคือเรื่องจริง

"อุ้ย!!!คุณพีเจ" เสียงป้ารำภาทำให้เมษารีบสลัดตัวออกจากอ้อมแขนของผม

"เอ่อคือ เมขอตัวเอาของว่างไปให้คุณยายก่อนนะคะ" เมษาเดินถือถาดของว่างด้วยมือที่สั่นก่อนจะเดินออกไป พอผมหันมาเจอป้ารำภาที่จ้องหน้าผมเหมือนคนมีคำถาม

"ป้ามีอะไรครับ"

"ผู้หญิงที่คุณพีเจบอกกับป้าวันก่อนว่าแอบชอบคือหนูเมษาหรือเปล่าคะ"

"แล้วสิ่งที่ป้าเห็นเมื่อกี้ป้าคิดว่าไงล่ะครับ"

"จะ จริงเหรอคะ" ป้ารำภาทำหน้าตกใจเหมือนไม่เชื่อ แต่ก็ไม่แปลกหรอกครับที่แกจะไม่เชื่อ แต่แล้วไง...

เมษา....

ฉันพยายามประคองถาดของว่างไม่ให้มันตกเพราะตอนนี้มือของฉันมันสั่งไปหมดรวมถึงหัวใจของฉันด้วยเพราะการกระทำของคุณพีเจเ
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Latest chapter

  • เมียกองขยะ   NC+ตอนจบ

    พีเจ....ผมมองหน้าคนที่ผมทั้งรักทั้งคิดถึงมาตลอดสองปีตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าของผมแล้ว ผมไม่ได้ฝันไปอย่างแน่นอน"เมษา....ฉันต้องการเธอ เธอต้องการฉันหรือเปล่า" ผมถามพร้อมกับจูบย้ำๆลงไปที่ริมฝีปากบางคู่นั้น"เมก็ต้องการคุณค่ะ""ถ้าอย่างนั้นเรามา...." ผมพูดไม่ทันจบประโยคเสียงทุบเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นจนผมกับเมษารีบดีดตัวขึ้นจากเตียงอัตโนมัติปั้ง ปั้ง ปั้ง"ปะป๊าาาาาา ปะป๊าาาาาา"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"พ่อขาาา แม่ขาาาาา เปิดประตูให้หน่อยค่าน้องบอกว่าน้องอยากมาหาคุณพ่อค่า""ปะป๊าาาา ปะป๊าาาาา"เสียงของลูกทำเอาผมถึงกับฟุบหน้าลงบนหมอนทันทีเมษา..."ลุกไปเปิดประตูให้ลูกสิคะ" "เห้อออ อดกินเมียเลย อุตส่าห์รอมาตั้งสองปี>เขาบ่นพร้อมกับทำหน้ายู่อย่างน่าสงสาร"ไว้คืนนี้ก็ได้นี่คะ" พอฉันพูดจบเขาก็มีรอยยิ้มขึ้นมาทันที"สัญญาแล้วนะ""ค่าาาา""โอเคได้ยินแบบนี้ค่อยมีแรงลุกไปเปิดประตูหน่อย" จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ เขาจุ๊บแก้มฉันหลายฟอดก่อนจะลุกออกจากเตียงแล้วเปิดประตูให้ลูกเข้ามาฉันนั่งมองดูคุณพีเจเล่นกับลูกอยู่บนเตียงเด็กๆดูมีความสุขที่ได้เล่นกับพ่อโดยเฉพาะน้องพอใจที่อะไรก็คุณพ่อขาน้องอยากได้อันนั้นน้องอยากได้อันนี้แ

  • เมียกองขยะ   ผู้ชายขี้แย

    เมษา....ส่วนเรื่องน้องจอมพลอยากจะบอกว่าฉันรู้ว่าตัวเองท้องก่อนเดินทางไปฮ่องกงไม่กี่วันแต่ที่ฉันไม่บอกว่าฉันท้องเพราะตอนนั้นฉันยอมรับว่าฉันยังไม่มั่นใจในตัวของเขาสักเท่าไหร่ฉันก็เลยอยากให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเขารักฉันจริงไหมหรือแค่อยากเอาชนะคุณไทด์แบบที่ผ่านมา และนั่นทำให้ฉันรู้ว่าตัวเองตัดสินใจไม่ผิด ที่ฉันจากเขาไปสองปีมันไม่ได้เสียเปล่าเลยที่ฉันใช้เวลาสองปีทดสอบเขา ตลอดสองปีคุณไทด์ให้คนของเขาตามดูพฤติกรรมของคุณพีเจทำให้ฉันรู้ว่าเขาเปลี่ยนไปมากเขาขยันทำงานไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลยทำงานเสร็จก็กลับบ้านมีบางครั้งที่เขาไปดื่มแต่เขาก็ไม่เคยหิ้วผู้หญิงคนไหนกลับบ้านเลยสักครั้ง เพราะเหตุนี้ฉันจึงตัดสินใจจะกลับไทยพร้อมกับบอกความจริงกับน้องพอใจว่าเขาคือพ่อแท้ๆ ตอนที่ฉันตัดสินใจบอกว่าคุณอาพีเจคือพ่อของแกน้องพอใจฉันยอมรับว่ามีความวิตกกังวลเพราะเกรงว่าจะไม่ยอมรับถึงแม้แกจะรักเขาแต่นั่นในฐานะคุณอาไม่ใช่คุณพ่อแต่พอฉันตัดสินใจบอกความจริงกัลอกปรากฏว่าแกดีใจมากจนร้องไห้และคอยถามฉันตลอดเวลาว่าเมื่อไหร่แกจะได้กลับไปหาพ่อของแก"ว่าไงคะร้องไห้ทำไม""ฉันดีใจแล้วก็เสียใจที่เธอยังสวมแหวนแต่งงานวงนี้อยู่"

  • เมียกองขยะ   คุณอาคือพ่อของน้อง

    พีเจ...ผมรีบขับรถกลับมาที่บ้านทันทีหลังจากไอ้ไทด์มันสารภาพว่าจอมพลคือลูกของผมกับเมษาแล้วมันกับเมษาก็ไม่ได้แต่งงานกันและไม่เคยมีอะไรกันตลอดสองปีที่ผ่านมามันดูแลเมษาเหมือนน้องสาวแท้ๆและที่จอมพลเรียกผมว่าปะป๊านั่นเป็นเพราะว่าเมษาคอยบอกลูกว่าผมคือพ่อของแกแกเห็นผมจากรูปถ่ายพอแกเจอหน้าผมแกก็เเลยเรียกผมว่าปะป๊า ส่วนน้องพอใจตอนนี้แกรู้ความจริงแล้วว่าผมคือพ่อไอ้ไทด์บอกว่าน้องพอใจดีใจที่ผมคือพ่อแท้ๆแกถามเมษากับไอ้ไทด์ตลอดว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมาหาผมแกคิดถึงซึ่งผมก็อยากจะบอกกับลูกว่าผมก็คิดถึงแกเหมือนกันคิดถึงสุดหัวใจ ไอ้ไทด์มันยังบอกอีกว่าตลอดระยะเวลาสองปีที่ผ่านมามันให้คนคอยติดตามดูพฤติกรรมของผมตลอดคอยดูว่าผมยังทำตัวเกเรเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่าเพราะถ้าผมยังทำตัวเหมือนเดิมเมษาก็คงจะไม่กลับมา และที่เธอกลับมานั่นก็หมายความว่าเธอให้อภัยให้โอกาสผมแล้ว"โอกาสมันไม่ได้มีมาให้นายแก้ตัวได้บ่อยๆนะพีเจเพราะฉะนั้นรักษาและดูแลจิตใจคนที่นายรักไว้ให้ดีๆ" นั่นคือคำพูดของไอ้ไทด์ที่มันเตือนผม"คุณพ่อออออ" พอผมเดินเข้าบ้านมาคนแรกที่ผมเจอก็คือน้องพอใจที่กำลังนั่งดูการ์ตุนอยู่ที่ห้องรับแขกพอแกเห็นหน้าผมแกก็เรียกผมว

  • เมียกองขยะ   ปะป๊า

    พีเจ....."ปะป๊าาาาา" เสียงเด็กน้อยผมว่าปะป๊าอีกแล้ว"ทำไมจอมพลเรียกฉันว่าปะป๊า""ก็ไม่แปลก""มึงว่าไงนะ""เปล่าไม่มีอะไร แกคงอยากได้แกเป็นปะปป๊ามั้ง ถ้าเกิดแกจะเรียกนายว่าปะป๊านายจะยอมให้เรียกหรือเปล่า" ผมไม่เข้าใจว่าไอ้ไทด์มันต้องการอะไรกันแน่ทำไมมันถึงพูดแบบนี้มีอย่างที่ไหนที่พ่อจะยอมให้ลูกตัวเองเรียกคนอื่นว่าปะป๊าซึ่งคนอื่นที่ว่าก็คือผมที่ผัวเก่าของเมียมัน"ดูดู" จู่ๆจอมพลก็ชี้ไปที่โต๊ะทำงานของผมผมก็เลยพาแกเดินมา"ดู ตูน ตูน ตูน" แกชี้ไปที่แลปท็อปที่ผมเปิดงานค้างไว้"ลูกมึงว่าอะไรกูไม่เข้าใจ""แกอยากดูการ์ตูน""อ่อ" ผมเปิดการ์ตูนให้จอมพลดูแกดูไปหัวเราะไปแล้วก็คอยชี้ให้ผมเป็นเพื่อนจนผมอดยิ้มออกมาไม่ได้แกเป็นเด็กน่ารักไม่งอแงเลยถ้าแกเป็นลูกของผมกับเมษาผมคงมีความสุขมากกว่านี้ จนสักพักเสียงหัวเราะก็เงียบไปพอผมก้มหน้าลงไปดูปรากฏว่าแกหลับไปแล้วหลับคาตักผมเลย"เห้อบทจะหลับก็หลับได้ง่ายๆเลยนะเจ้าลูกชาย นี่นายรู้มั้ยตั้งแต่ขึ้นเครื่องจนลงจากเครื่องตาจอมพลไม่ยอมหลับเลยเอาแต่งอแง แต่พออยู่กับนายแกหลัยปุ๋ยเลย" ผมมองเด็กน้อยที่นอนหลับอยู่บนตักอย่างเอ็นดูก่อนจะถามว่ามันกลับมาทำไม"เอ่อ แล้วนี่

  • เมียกองขยะ   เด็กชายจอมพล

    พีเจ....คำพูดของไทด์มันทำเอาผมจุกในใจจนพูดไม่ออก ผมทำได้แค่ยืนเช็ดน้ำตาตัวเองมองลูกสาวที่หลับสนิทอยู่ในอ้อมแขนของไทด์พี่ชายที่ผมเกลียดมาตลอดทั้งชีวิตแกค่อยๆห่างออกไปอย่างช้าๆผมมองด้วยความรู้สึกเจ็บปวดและเสียใจที่ตัวเองเป็นพ่อแท้ๆแต่ไม่มีโอกาสได้บอกความจริงกับลูก ผมมองไปที่แม่ของลูกเธอยืนหันหลังให้ผมอยู่ไม่ไกลพร้อมด้วยกระเป๋าเดินทางหลายใบ ทั้งสามคนกำลังจะเดินทางไปใช้ชีวิตครอบครัวที่อบอุ่นด้วยกันที่ฮ่องกง ลูกของผมกำลังจะมีพ่อที่ชื่อไทด์ ไม่ใช่พ่อที่ชื่อพีเจ มันก็ถูกต้องแล้วล่ะคนอย่างผมมันเลวเกินไปคงจะเป็นพ่อที่ดีให้กับแกไม่ได้ บางทีถ้าตอนนั้นผมไม่ใช้วิธีสกปรกไปแย่งเมษามาน้องพอใจอาจจะเป็นลูกสาวจริงๆของไทด์มันก็ได้"เมษา ฉันรักเธอนะ รักลูกของเราด้วย" ผมหวังว่าเธอจะมีความสุขกับคนดีๆอย่างพี่ชายของผมสองปีต่อมา....ผ่านมาสองปีแล้วสินะที่ผมต้องอยู่ตามลำพังตัวคนเดียวเช้ามาทำงานเลิกงานก็ไปหาความสุขโดยการดื่มเหล้าแต่ผมไม่เคยลากใครกลับมาขึ้นเตียงเลยสักครั้ง เพราะผมกลัวว่าถ้าเมษากลับมาแล้วมาเจอผมอยู่กับผู้หญิงเธอจะเสียใจ แม้จะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะกลับมาก็ตามตลอดสองปีที่ผ่านมาผมคิดถึงเมษา

  • เมียกองขยะ   ลาก่อนนะ

    พีเจ...หลายอาทิตย์ต่อมา..."ถ้าน้องไม่อยู่คุณอาจะคิดถึงน้องมั้ยค๊า" ลูกถามผมทำเอาผมถึงกับต้องกลั้นน้ำตา"คิดถึงสิครับ" ผมพยายามยิ้มให้ลูกเพราะพรุ่งนี้แกจะไปอยู่ฮ่องกงแล้ว"น้องก็คงคิดถึงคุณอาเหมือนกัน""บอกแม่ว่าน้องไม่อยากไปสิครับ""ไม่ได้ค่าเพราะถ้าน้องไม่ไปแม่ต้องร้องไห้หาน้องแน่ๆเลย ถ้าแม่ไปน้องก็ต้องไปค่าเพราะเรามีกันแค่สองคนแม่บอกว่าเราจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กันที่โน่น" ผมกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้วตอนนี้แม้จะพยายามห้ามแล้วก็ตามผมรีบเอามือเช็ดน้ำตาแต่น้องพอใจก็เห็นอยู่ดี"คุณอาร้องไห้ทำไมค๊าา""อาเปล่าร้องครับ""แต่คุณอามีน้ำตา""คือ...ที่อาร้องไห้เพราะอาคงคิดถึงน้องพอใจมากๆ""โอ๋โอ๋ ไม่ร้องนะค๊าาา" ลูกกอดคอผมแล้วเอามือน้อยๆของแกลูบหลังผมเบาๆจนทำให้น้ำตาของผมไหวไม่หยุด"ฮึก ฮึก" ผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่เมื่อลูกกอดคอแล้วปลอบผมราวกับว่าผมเป็นเด็ก"อารักน้องพอใจนะครับ""น้องก็รักคุณอาเหมือนกันค่า^^""แล้วน้องจะกลับมาหาอามั้ยครับ""น้องไม่รู้ค่า แต่น้องได้ยินแม่คุยกับลุงไทด์ว่าจะไม่กลับมาแล้วแม่อยากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ไม่อยากกลับมาอีก""ถ้าอย่างงั้นเราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วสิ""ไม่เป็นไรนะค๊า โอ๋

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status