“ห่วยแตก แค่จูบยังไม่ได้เรื่อง ยังอยากได้นิ้วอีก” สายฟ้าสบประมาทเด็กสาวที่ต้องการแต่ทำอะไรไม่ถูกสักอย่างด้วยความชอบใจ
“ก็ไม่เคยทำนี่ จะให้เก่งเหมือนคนมีประสบการณ์แบบเฮียสายได้ยังไง มีประสบการณ์มากสินะถึงเป็นชู้คนอื่นได้” “หึงเหรอไง” แม้จะโดนด่าแต่กลับไม่โกรธเลยสักนิด ขอแค่ได้แหย่เล็กน้อยก็พอใจแล้ว “ปล่อยได้หรือยัง” ใครจะบ้าโง่ไปหึงผู้ชายแบบนี้กัน “ได้สิ อยากล้างตัวไหม ขึ้นไปล้างบนห้องเดี๋ยวไปส่ง” กอหญ้ากะพริบตาไปมาด้วยความงุนงง บทจะปล่อยก็ปล่อยง่ายดาย บทจะบังคับก็เอาแต่ใจซะเหลือเกิน เธอไม่ไว้ใจผู้ชายเจ้าเล่ห์ แต่เธอเป็นคนสะอาดอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้จริง ๆ สุดท้ายก็พยักหน้าเดินตามขึ้นไป กอหญ้าเข้ามาในห้องที่โคตรจะหรูหรา ข้าวของที่วางโชว์แม้แต่ของตกแต่งก็ยังแพงเฉียดล้าน เธอลอบกลืนน้ำลายลงคอ ไม่แปลกใจเลยที่ใช้ชีวิตแบบนี้ อิจฉาผู้ชายคนนี้ซะจริง… เธอมองไปยังครัวที่มีครบทุกอย่างก็ได้แต่หงุดหงิดในใจ เคยขอคุณแม่แล้วแต่คุณแม่ไม่ยอมทำให้บอกว่ามันยุ่งยาก เธอลอบมองผู้ชายคนนี้ที่เดินไปเดินมาเหมือนกำลังอวดสิ่งที่เขามีอยู่ในมือ “จะสำรวจอีกนานไหม ไม่อยากล้างตัวแล้ว” เสียงทุ้มที่ดังแผ่วเบาข้างหูทำให้เธอต้องหดคอหนีด้วยความขนลุก “ล้างค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ” สายฟ้านวดขมับไปมา ก่อนจะยกมือถือโทรสั่งอาหารเจ้าประจำให้ขึ้นมาส่ง และโทรไปบอกแม่ของหญิงสาวว่าเธอจะนอนค้างที่บ้านและก็โทรไปเตี๊ยมกับคุณนายอีกรอบเป็นอันเสร็จ วันนี้ห้องนี้น่าอยู่และมีชีวิตชีวาซะเหลือเกิน กอหญ้ามีนิสัยอย่างหนึ่ง เธอหลับง่ายถ้าเกินเวลาที่เธอนอน ฉะนั้นเขาต้องทำอะไรให้มันเกินเวลา เพื่อที่เธอจะได้นอนค้างที่นี่ได้ สายฟ้าเดินไปเปิดตู้เย็น ก็พบเค้กสองชิ้นเขาเอามันมาใส่จานพร้อมกับรินน้ำส้มใส่แก้วและเอามันไปวางในห้องรับแขก ไม่กี่อึดใจกอหญ้าก็เดินออกมาและมายืนอยู่ตรงหน้า “กลับก่อนนะคะ” “กินข้าวกับเฮียก่อนค่อยกลับ เดี๋ยวเฮียไปส่ง” “ไม่เป็นไรค่ะ ญ่าจะกลับเอง” “ทานข้าวกับเฮียมันไม่เสียเวลาเธอนักหรอก” กอหญ้ามองสีหน้าจริงจังของเขาก็หลุบตาลงต่ำ ก็มองเห็นเค้กสองชิ้นพร้อมกับน้ำส้ม เธอมองมันด้วยตาลุกวาว น่ากินจังเลย สายฟ้าที่มองอาการของหญิงสาวตลอดเวลาแทบจะหลุดขำออกมา ยัยเด็กเห็นแก่กิน “เดี๋ยวอาหารก็มาส่งแล้ว เค้กกับน้ำส้มกินรองท้องไปก่อน” “ก็ได้ค่ะ เพราะปฏิเสธไม่ได้หรอกนะคะ” “ฮ่า ฮ่า ยัยเด็กแสบ” “หัวเราะอะไรคะ ก็ยอมกินแล้วไงจะเอาอะไรอีก” “กินเถอะไม่อยากเถียงกับเด็ก” เถียงก็ไม่ชนะเถียงไปก็เท่านั้น ไม่สู้หาเรื่องสนุกเล่นดีกว่า สายฟ้าลุกขึ้นเมื่อมีคนมากดออดหน้าประตู เขาเปิดประตูจ่ายค่าอาหาร และเอามันมาจัดใส่จานและวางตรงหน้า เขาหรี่ตามองเค้กสองชิ้นกับน้ำส้มที่หมดไวมาก เหอะ! และบอกปฏิเสธไม่ได้ กอหญ้ารีบตักอาหารที่วางตรงหน้าเข้าปากเป็นว่าเล่น ก่อนหน้านี้เธอจำใจกิน แต่เค้กดันอร่อยถูกปากอาหารก็ยังอร่อยอีกสายกินอย่างเธอจะอดใจไหวได้ยังไง สายฟ้ามองนาฬิกาที่ใกล้เวลานอนของหญิงสาว เขาอยากรู้ว่าจะหลับจริงไหม พยายามถ่วงเวลาไปเรื่อย ๆ “เฮียสายฟ้า ญ่าต้องกลับบ้านแล้วนะ ญ่าอยู่ต่อไม่ได้แล้ว” ร่างบางเริ่มส่ายหัวไปมาด้วยความง่วงงุน “กินยังไม่หมดเลย จะรีบไปไหน ถ้าง่วงก็นอนนี่” “ไม่เอาค่ะ พาญ่ากลับบ้านเถอะ อื้อ” สายฟ้าจับร่างบางมานั่งตัก และพยายามไม่ให้เอามือไปขยี้ตา ตาปรือที่พยายามมองเขา ยิ่งฝืนก็ยิ่งลืมตาลำบาก “คนดีนอนที่นี่เถอะนะ เฮียสัญญาว่าจะไม่ทำอะไร” แค่เฉพาะคืนนี้เท่านั้นแหละ ตอนเช้าว่ากันอีกที กอหญ้าพยักหน้ารับรู้และก็ฟุบหลับคาอกแกร่งไปเลย เพราะร่างกายฝืนไม่ไหว สายฟ้ากอดรัดร่างเล็กแน่น คิดถึงจัง คิดถึงร่างกายนุ่มนิ่มที่หอมไปด้วยแป้งเด็ก สายฟ้าอุ้มหญิงสาวในท่าเจ้าสาวและพาเข้าห้องนอนและห่มผ้าให้ เขาหยิบมือถือโทรหาเพื่อนที่เป็นหมอให้มาที่คอนโด ก่อนจะวางสายไปและเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เสียงเปิดประตูทำให้อีกคนอารมณ์เสียเป็นอย่างมาก ก่อนจะเริ่มโวยวายอย่างหัวเสีย “แค่ไปโรงพยาบาลมันยากขนาดนั้นเลยใช่ไหม” “จะบ่นทำไมนักหนา เดี๋ยวให้ค่าเสียเวลา” “บ่นไม่ได้? เหอะ เด็กคนไหนล่ะที่มึงให้กูฉีดยาคุม ตั้งแต่มึงเอาผู้หญิงมานี่ มึงสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอวะไอ้สายฟ้า” “คนนี้” “เชี่ย!! นี่มันลูกสาวคุณนายกอแก้ว ลูกเพื่อนแม่มึงเลยนะ ไอ้สาย ไอ้เพื่อนเวร!” สายฟ้ายักไหล่ไม่ได้สนใจคำพูดของเพื่อนมากมายนัก เขาสนแค่ในสิ่งที่เขาอยากทำเท่านั้น “สาย จะแดกอะไรก็ให้มันไกลตัวหน่อย ถ้าเขาไม่ปล่อยไป มึงจะลำบากเอา” “นั่นคือสิ่งที่กูต้องการ แต่เขาไม่เอากูนี่สิ เจอหน้ากูเดี๋ยวอวดดี เดี๋ยวก็กลัว” “มึงก็มีวันที่คนเขาไม่เอามึงด้วย สมเพชฉิบหาย” “เงินจะเอาไหม มาฉีดไม่ต้องพูดมาก” “เออ” สายฟ้ามองเพื่อนที่เป็นหมอกำลังฉีดยาคุมให้คนที่นอนหลับ ทำเอาเขาแทบข่มใจไม่ไหว “จะโดนเนื้อตัวอะไรขนาดนั้น เสร็จหรือยัง” “เออ..เสร็จแล้ว หวงจังเลยนะ” พอเห็นว่าทุกอย่างเสร็จแล้ว สายฟ้าก็ลากเพื่อนออกจากห้องทันที พร้อมกับโอนเงินให้เป็นค่าปิดปาก สบายใจแล้ว ต่อไปก็ไม่ต้องกลัวเรื่องท้อง คอยดูเถอะ ถ้าไม่เลิกดื้อจะทำให้ลงจากเตียงไม่ได้เลย เขาเดินขึ้นเตียงล้มตัวลงนอนข้างกายหญิงสาว ดันตัวกอหญ้าให้หันหน้ามานอนกอดเขา และก็หลับไปด้วยความสุข ไม่วายเอาฝ่ามือบีบก้นอวบอย่างหยอกล้อผ่านมาสามวันแล้วที่กอหญ้าต้องนอนเป็นผักอยู่บนเตียงเพราะร่างกายไม่สามารถขยับเขยื้อนได้อย่างปกติ จนวันนี้แค่สองผัวบอกจะพาไปเที่ยวทะเล ร่างกายดันหายดีเป็นปลิดทิ้งโดยอัตโนมัติ ทั้งสามคนเดินทางไปหัวหิน ใช้เวลาสามชั่วโมงกว่าก็ถึงบ้านพักที่จองไว้ และที่กอหญ้าปลื้มสุดคือมันติดทะเลเดินไม่กี่ก้าวก็พร้อมเล่นน้ำได้เลย กอหญ้าตอนนี้กำลังลัลล้ากลับการเลือกชุด ส่วนสองหนุ่มตอนนี้ก็กำลังทำอาหารเอาใจเมียสาวที่พวกเขาเป็นสาเหตุให้เธอนอนป่วยบนเตียงหลายวัน “กุ้งจะไหม้อยู่แล้วดูมือถืออยู่ได้” “ขี้บ่นจังพี่สาย แก่แล้ววัยทองกำเริบหรือไง” “ปากแบบนี้อยากโดนกระทืบอีกใช่ไหม” เหนือฟ้ารีบเก็บมือถือและก้มหน้าก้มตาย่างกุ้งอย่างไว สายฟ้าหยิบขนมมาเทก่อนจะเทน้ำอัดลมและเอามาวางบนโต๊ะ ประจวบเหมาะกับที่กอหญ้าเดินลงมาพอดี “ใส่ชุดอะไรของหนูเนี่ย” “สวยไหมเฮีย” “สวย สวยจนอยากกระแทก” “อะไรของเฮียก็ไม่รู้ หื่น พี่เหนือขาาา” กอหญ้าเดินหนีผัวหื่นไปหาผัวคนที่สองทันทีและเรียกเสียงอ่อนเสียงหวาน “คนสวยลง
สายฟ้าเดินไปนั่งในอ่างสาวแท่งลำรอจนกว่าน้องชายตัวดีจะเลียน้ำจากรูรักของเมียเสร็จ เหนือฟ้าไม่ทำให้พี่ชายผิดหวังเขาอุ้มเมียเด็กไปนั่งคร่อมบนตัวพี่ชายก่อนที่ตัวเขาจะวิ่งออกไปหยิบกล่องดำ “ติดใจลิ้นมันหรือไง ติดใจจนลืมผัวคนแรก” “ไม่งอนนะคะ ไม่เหมาะกับเฮียเลย” “ง้อผัวสิกอหญ้า รอให้ง้ออยู่ อย่าเห็นคนอื่นดีกว่าเฮีย” สายฟ้าอ้าขาออกกว้างก่อนจะปล่อยมือจากท่อนเอ็นที่แข็งโด่ กอหญ้าก้มลงต่ำมือบางคว้าท่อนเนื้อแท่งใหญ่มาถือไว้ก่อนที่ริมฝีปากนุ่มจะครอบครองสิ่งที่คุ้นเคยมาตลอด “ซี้ดดดด แบบนั้น อ่าาา เลียหัวด้วยเมีย” สายฟ้าหลุดเสียงครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ แผล็บ แผล็บ แผล็บ เหนือฟ้าเดินเข้ามาพร้อมกล่องดำ ยืนดูฉากรักร้อนแรงที่เมียเด็กอมส่วนนั้นของพี่ชาย ทำเอาช่วงล่างของเขากระตุกหงึกหงัก เรียกร้องให้เขาเดินไปเข้าร่วม “หนูขา มือหนูยังว่างช่วยผัวหน่อยนะคะ” เหนือฟ้าจับมือเล็กที่วางอยู่บนอกของพี่ชายมาวางบนท่อนเนื้อของเขาแทน ก่อนจะจับมือเล็กสาวไปสาวมาตามอารมณ์ที่ก่อตัวขึ้น กอหญ้าถูกดันให้ยืนขึ้นและหันหน้าไปทาง
เหนือฟ้าวางกอหญ้านอนลงข้างกายสายฟ้า ทันทีที่ร่างบางนอนลงสายฟ้าก็พลิกตัวกอดอีกคนทันที ก่อนจะหอมแก้มซ้ายขวา สูดดมไปทุกส่วน “เกินไปนะคนเรา” “คนที่พูดต้องเป็นฉันหรือเปล่า บอกให้ทำให้เมียยอมรับไม่ใช่เอาจนหมดสภาพแบบนี้” “ให้ทำไงได้ ก็น่าฟัดขนาดนี้” “จริง!!” เหนือฟ้ากลอกตามองบนก่อนจะล้มตัวนอนลงเคียงข้างอีกฝั่ง มองหน้าพี่ชายที่คอยลูบไล้ใบหน้าเมียด้วยแววตาอ่อนโยน “พี่ พรุ่งนี้พาน้องไปจดทะเบียนสมรสกันไหม” “มึงโอเค?” “โอเคสิพี่ จดเสร็จก็ไปหาร้านอาหารอร่อย ๆ ฉลองกัน” “ตามนั้น นอนเถอะง่วงแล้ว” สายฟ้าปิดโคมไฟหัวเตียงและนอนหลับตา เหนือฟ้าก็เช่นกันทั้งสองคนนอนหลับตาพร้อมกับกอดร่างเล็กที่นุ่มนิ่มแล้วเข้าสู่ห้วงนิทรา 07:00 น. กอหญ้าตื่นมาพรร้อมกับความปวดเมื่อยไปทุกส่วน ร่างกายขยับลำบากจนต้องขยี้ตาให้มองเห็นอะไรมากขึ้น ไม่แปลกใจเลยที่รู้สึกทรมานเวลานอน ทั้งสองคนเล่นรัดเธอแน่นกลัวว่าเธอจะหายไปหรือไงนะ เมื่อสลัดทั้งสองคนพ้น ก็ลุกไปเข้าห้องน้ำก่อนจะเดิน
เมื่อเข้ามาในห้องน้ำเหนือฟ้าก็คว้าร่างเล็กมาประกบจูบปากกันอย่างนัวเนีย มือหนาเลื่อนลงต่ำใช้สองนิ้วแทงเข้าไปในร่องสวาททีเดียวมิดด้าม เขาตะบี้ตะบันรัวนิ้วจนร่างบางกระตุกเกร็งเสร็จสมคานิ้ว ร่างเล็กหอบตัวโยนเมื่อนิ้วเขายังไม่เอาออกจากรูสวาทของเธออีก “พี่เหนือ อย่าเพิ่ง” แจ๊ะ ๆ ๆ ๆ “อ๊าาาาส์ อ๊าาา..หยุดก่อน..กรี๊ดดด ทนไม่ไหวแล้ว ซี้ดดดดด” ร่างเล็กส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียว มือบางพยายามดันตัวออก ทำให้เหนือฟ้าอัดนิ้วใส่เข้าไปลึกขึ้นจนน้ำร่านแตกกระเซ็นออกมาเป็นสายพร้อมฉี่ที่ราดรดนิ้วของเขาจนเลอะเทอะไปหมด “ฉี่แตกอีกแล้ว มันเสียวจนต้องฉี่รดมือผัวเลยใช่ไหม กอหญ้า” กอหญ้าหน้าเสีย เธอทำตัวหน้าอายกับเหนือฟ้าสองครั้งแล้วนิ้วเขายังเป็นขนาดนี้และถ้าเป็นอันล่างขาที่สามล่ะ จะไม่ตายเลยหรือไง เธอผลักเหนือฟ้าออกอย่างแรงด้วยความอายปนโกรธ “จะไปไหนคะ หืมม” “ปล่อยนะ” เหนือฟ้าจับร่างบางมาป้อนจูบและจับข้อมือแน่นทั้งสองข้างด้วยมือข้างเดียวอีกมือก็แทงสวนในร่องเล็กอย่างเอาเป็นเอาตาย ป
“ไม่นะ ไม่ ไม่พร้อม” กอหญ้าดิ้นพล่านเมือเห็นท่อนลำที่มันใหญ่พอ ๆ กับของผัวคนแรก ทำให้เธอเกิดนึกภาพของคืนนั้นขึ้นมา เหนือฟ้ามองหน้าพี่ชายด้วยความกังวล เขาทำอะไรไม่ถูก อยากก็อยากทำแต่ความเป็นห่วงมีมากกว่า ครั้งแรกของเขากับน้องดันมีแต่ความรุนแรงจะไม่ประทับใจก็ไม่แปลก สายฟ้าที่เห็นความกังวลของน้องชายและความกลัวของเมีย เลยส่งสายตาให้น้องชายออกไปนอกห้องก่อน เหนือฟ้าลุกออกไปด้วยท่าทางที่เสียใจ เพราะรู้ความผิดของตัวเองดี “เฮียย..หนูไม่ได้ตั้งใจ หนูคิดว่าหนูยอมรับได้แล้ว แต่พอเห็นตรงนั้นของพี่เหนือมันก็เกิดภาพในคืนนั้นขึ้นมาเลย” “เฮียเข้าใจไม่ต้องคิดมากนะ แค่เปิดใจปล่อยใจตามสบาย ถ้ายังไม่พร้อมก็ยังไม่ต้องให้มันเข้ามา ดีไหม หรือจะให้เฮียไล่มันกลับไป” กอหญ้าส่ายหน้าและกอดสายฟ้าแน่น สายฟ้ายกยิ้มเจ้าเล่ห์ ในใจตื่นเต้นจนอยากจะตะโกนออกมาอย่างน้อยคืนนี้ก็ไม่มีใครมาแบ่งเมียเขาไป ไว้พรุ่งนี้ละกันจะช่วยให้สมหวัง เขาพากอหญ้าไปอาบน้ำและเข้านอน ก็เมียไม่พร้อม ไม่ใช่ไม่เปิดทางสักหน่อย เช้
สายฟ้ากับเหนือฟ้าตบเท้ากันเข้ามาในบ้านที่มีผู้ใหญ่ที่พวกเขาเคารพทั้งสองท่านรออยู่ พวกเขายกมือไหว้ทักทายก่อนจะนั่งลงตรงข้าม “ตาสายกอหญ้าไม่มาเหรอลูก” กอแก้วมองซ้ายขวาแต่กลับไม่เจอเงาของลูกสาวเลย “ผมให้น้องรออยู่ที่ห้องครับ” “แบบนี้นี่เอง” เธอโล่งใจที่ลูกสาวไม่มาในวันนี้ เหนือฟ้ามองหน้าคุณนายปลายฟ้าที่สายตาจ้องจับผิดเขาตลอดเวลา พอหันไปทางพี่ชายที่ได้รับความรักจากแม่เมียก็อดน้อยใจไม่ได้ เขาก็เป็นผัวเหมือนกันนะ “เล่ามาตาสายมันเกิดอะไรขึ้น ห้ามกั๊กเด็ดขาดฉันสองคงรับได้ทุกอย่าง” สายฟ้าเล่าเรื่องราวทั้งหมดมีบางครั้งที่เหนือฟ้าแทรกเข้ามาเสริมเรื่องราวและสิ่งที่เขาทำเบื้องหลัง ทำเอาแม่ทั้งสองลมแทบจับคว้ายาดมมาดมกันเป็นว่าเล่น “สรุปแล้วทั้งสองคนจะเป็นสามีลูกสาวแม่ สายฟ้าจะเป็นคนออกหน้าทุกอย่าง” สายฟ้าพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย “แก้ว ฉันรู้ว่าเธอรับไม่ได้แต่เรื่องมันเกิดขึ้นแล้วก็ต้องยอมรับ” “ใครบอกฉันรับไม่ได้ ดีซะอีกที่เป็นสองคนนี้ ถึงมันจะดูหนักหนาเกินไปก็เถอะ แต่ถ้าเลือกแล้วก็ต้องรับผิดชอบกันให้