ตอนพิเศษข้าวฟ่าง 7 ยอมรับว่าหึงเมีย

 

ข้าวฟ่างขับรถมาถึงบ้านก็เข้าไปนั่งที่ห้องรับแขก แม่บ้านก็เอาน้ำมาเสริฟ

“น้ำค่ะคุณข้าว” แม่บ้านเอาน้ำมาให้เธอ

“ขอบคุณค่ะ” แม่บ้านมองดูข้าวฟ่างและคิดในใจว่าตั้งแต่เธอท้องเธอใจดีขึ้นเยอะเลยไม่เหมือนตอนเลิกกับภูริทัตใหม่ๆ ตอนนั้นเลยวีนบ่อยมาก

สักพักรถหรูของวุฒิชัยก็ขับเข้ามา จอดรถแล้วเขาก็เดินเข้ามาหาข้าวฟ่างและยื่นถุงๆ หนึ่งให้เธอข้าวฟ่างมองหน้าเขาด้วยความแปลกใจและหยิบถุงนั้นมาดู

“อะไร?” เธอถามด้วยความสงสัย

“นมไงสำหรับคุณดื่มบำรุงลูกผมหน่อย”

ข้าวฟ่างยิ้มแบบขำคนแบบนี้รู้จักห่วงลูกด้วยเหรอ เธอเปิดถุงดูก็ยิ้มเพราะเขาซื้อมาเยอะมากและหลายยี่ห้อ

“นี่คุณซื้อมาทำไมเยอะแยะซื้อมาตั้งหลายแบบคุณเลือกซื้อเองเหรอ”

“ป่าวหรอกผมบอกพนักงานว่าเอานมบำรุงท้องแบบดีๆ แบบไหนดีเอามาหมดเลย”

เธอก็เอานมวางไว้และดูโทรศัพท์ต่อทำให้วุฒิชัยรู้สึกหงุดหงิดที่เธอไม่ค่อยจะสนใจเขาเท่าไหร่ สักพักก็มีสายเรียกเข้าโทรศัพท์ของเขา สายที่เข้ามานั้นก็คือลูกน้องเขาเอง

“ว่าไง” เสียงรับสายที่ค่อยข้างอารมณ์ไม่ดี

“คุณวุฒิจะเข้ามาที่ผับเมื่อไหร่ครับผู้หญิงของคุณมาหาทุกวันเลย” เสียงปลายสายที่พูดออกมาทำให้เขารีบเดินออกไปคุยที่อื่นเพราะกลัวเมียของเขาจะได้ยิน

“แกก็จัดการให้ฉันสิตอนนี้ฉันอยู่กับเมียจะให้ฉันไปหาผู้หญิงพวกนั้นได้ไง” คำพูดเสียงแข็งของเขาพูดออกไปด้วยความลำคาญ

“เมียคนนี้คุณวุฒิคงรักมากใช่ไหมครับเพราะไม่เคยเห็นคุณวุฒิแคร์ใครเลย” เขาถามด้วยความอยากรู้แต่กลับโดนด่ากลับมา

“มันเรื่องของฉันเอาเวลาไปจัดการเรื่องที่นู้นเถอะไม่ต้องมาอยากรู้เรื่องของฉัน” จบคำพูดนั้นสายก็ตัดไปเลยเขาเดินกลับไปที่ห้องรับแขกก็เห็นข้าวฟ่างกำลังตอบไลน์กับวีรภัทรอยู่ก็ยื่นหน้าไปมองดูก็เห็นว่าเป็นผู้ชายที่ข้าวฟ่างคุยอยู่ทำให้เขาโมโหเป็นอย่างมาก

“นี่คุณคุยกับใครนั้นมันผู้ชายหนิทำแบบนี้มันหยาบกันชัดๆ” เขาพูดด้วยความโมโห

“อะไรของคุณฉันจะคุยกับใครก็เรื่องฉันและฉันก็แค่คุยเรื่องงานคุณเป็นอะไรมากปะ?” ข้าวลุกขึ้นตอบด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจที่เขามาหาเรื่องเธอแบบนี้

“แต่คุณเป็นเมียผมคุณจะไปคุยกับผู้ชายอื่นแบบนี้ไม่ได้”

“ฉันคุยเรื่องงานค่ะ! ทีคุณฉันยังไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายเลยว่าคุณจะคุยกับใคร” เธอหันมาไปมองเขาด้วยความรู้สึกเบื่อที่เขาเอาแต่จับผิดทั้งที่เขาเองก็ไปยุ่งกับผู้หญิงอื่น

“ผมไม่ได้ห้ามหนิว่าไม่ให้คุณยุ่งเรื่องของผมแต่คุณไม่ยุ่งเองต่างหาก แต่ผมไม่ชอบให้คุณคุยกับผู้ชาย” หน้าตาของเขาน่าเอ็นดูจากเสือกลายเป็นแมวซะงั้น

“คุณหึงฉันเหรอ?” ข้าวฟ่างเงยหน้ามาถามและยกคิ้วทั้งสองบวกกับยิ้มเยาะเย้ยเขา

“ปา…ป่าวซะหน่อยผมแค่รู้สึกว่าหยาบผมเกินไป” เขาพูดติดๆ ขัดๆ และทำตัวมีพิรุธ

“ก็ดีไม่หึงก็ดีแล้ว เพราะฉันมีไปธุระกับผู้ชายหวังว่าคุณจะเข้าใจนะ” ข้าวฟ่างพูดและยิ้มเดินขึ้นห้องไปเขาได้ยินแบบนั้นยิ่งกระวนกระวายจนลืมไปว่าเมียของเขาท้องอยู่และท้องก็ใหญ่ใครมาจะสนใจ

เขาวิ่งตามขึ้นไป

“เมื่อไหร่?” เขาเดินไปดักข้างหน้าห้องก่อนที่ข้าวฟ่างจะเข้าห้อง

“อะไรเมื่อไหร่” ตาของเธอเลือบไปมองเขาพร้อมถามย้อนไป

“ก็คุณจะไปเมื่อไหร่” เขาถามด้วยความจริงจังและต้องการคำตอบ

“ไปไหน” เธอยังคงถามย้อนกลับไปทำให้เขาหงุดหงิดมาก

“คุณอย่ามากวนประสาทผมนะเดี๋ยวโดนเหมือนเมื่อคืน” เขาพูดพร้อมเดินเข้าไปใกล้เธอทำให้เธอเริ่มกลัว

“หยุดเดี๋ยวนี่นะแล้วคุณหมายถึงเรื่องอะไร” เธอเดินถอยหลังและถามย้อนไปหาเขาด้วยความกลัว

“ก็ที่คุณบอกจะไปธุระกับผู้ชายไง” เขาพูดด้วยอาการงอนซึ่งครั้งก่อนเขางอนเองก็หายเองโดยที่ข้าวฟ่างไม่เคยรู้เลยว่าเขางอนเธอและตอนนี้ก็เป็นอาการเดิม

“ไม่ได้ไปหรอก ฉันพูดไปงั้นแหละ” เธอพูดและเดินหนีวุฒิชัยเข้าในห้องเขาก็เดินตามไปกอดเธอแน่นจากข้างหลัง

“นี่คุณอยากได้ยินคำว่าหึงจากผมมากใช่ไหมได้…ผมหึงมากพอใจรึยัง” ปากของเขาก็จูบไปที่แก้มขแงเธอทำให้เธอสะดุ้งและตกใจ

“คุณทำบ้าอะไรปล่อยฉันนะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณที่จะยอมคุณง่ายๆ นะ”

“แต่เมื่อคืนคุณก็ยอมผมหนิ แต่เดี๋ยวนะผมยังไม่คิดอะไรแบบนั้นเลยแค่กอดคุณเฉยๆ คุณคิดอะไร” เขาพูดพร้อมยิ้มแบบทำให้ข้าวฟ่างหน้าแดงและเขินเป็นอย่างมาก

“ป่าวซะหน่อยฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นแหละก็คุณมันชอบฉวยโอกาส”

“แสดงว่าคุณคิด”

“ฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นแหละปล่อยฉัน” เธอสะบัดมือเขาออกและรีบไปอาบน้ำวุฒิชัยยืนยิ้มมองดูเธอเขินอย่างมีความสุข

ติ้ด ตื้ด ไลน์ของวุฒิชัยเด้งขึ้น

มะปราง : พี่วุฒิคะวันนี้ปรางเหงาจังเลยค่ะมาหาปรางได้ไหมคะ

มะปรางส่งได้ส่งรูปภาพแล้ว

มะปรางเด็กของวุฒิชัยส่งรูปและข้อความมาอ่อยให้เขาไปหาเขาเปิดดูและรีบลบและบล็อกเธอในทันทีเพราะกลัวว่าข้าวฟ่างมาเห็นจะรังเกียจเขาเพราะแค่นี้ก็เธอก็ยังไม่เปิดใจให้เขาเลยเพราะเมื่อก่อนเขาทำพฤติกรรมไม่ดีให้เธอเห็นเยอะจนเธอไม่กล้าฝากชีวิตไว้กับเขาที่ยอมแต่งงานและอยู่ด้วยเพราะพ่อของเธอและลูกที่อยู่ในท้องเธอ

เขาไปเคาะประตูห้องน้ำในขณะที่ข้าวฟ่างกำลังอสบน้ำอยู่เพื่อขอเข้าไปอาบด้วย

ก็อก ก็อก

“คุณผมขอเข้าไปอาบน้ำด้วยสิผมอยากอาบน้ำแล้ว”

“คุณจะบ้าเหรอรอก่อนให้ฉันอาบเสร็จก่อน” เสียงแข็งตอบกลับมาทำให้เขาเดินไปนั่งรอที่เตียงนอน

ผ่านไปสักครู่……

“ฉันอาบเสร็จแล้ว..คุณไปอาบได้เลย” เธอเดินออกมาจากห้องน้ำและบอกเขา

“ทำไมคุณไม่ให้ผมไปอาบด้วยอายเหรอ? ไม่ต้องอายนะผมเคยเห็นหมดแล้วตั้งแต่ข้างบนจนถึงข้างล่าง” เขามองหน้าเธอและไล่ลงไปข้างล่างหน้าตาฟินๆ

แป๊ะ!!!!!เสียงข้าวฟ่างตีไปที่หน้าอกวุฒิชัย

“นี่คุณอย่ามาทะลึงกับฉันนะรีบไปอาบน้ำเลยไป๊” เธอเขินมากวุฒิชัยเป็นผู้ชายคนที่สามของเธอและยังไม่ชินกับเขาเธอรีบเดินหนีเขาไป

วุฒิชัยรีบเข้าไปอาบน้ำและเมื่อออกมาก็เห็นข้าวฟ่างนอนหลับอยู่เขายืนมองหน้าเธอและยิ้มเพราะนี้เป็นผู้หญิงที่เขาใช้ชีวิตอยู่ด้วยจริงๆ แต่มีอะไรกันแค่สองครั้งเธอคงเป็นคนที่เขารักจริงๆ ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไว้สนองความอยากของเขาเขาลฃไปนอนกอดเธอและหลับไป

>>>>>ติดตามตอนต่อไป