Share

บทที่ 5

last update Terakhir Diperbarui: 2025-05-04 12:54:33

บทที่ 5

         แสงอาทิตย์ยามอัสดงลับโค้งขอบฟ้าไปนานแล้ว แต่หญิงสาวก็ยังคงยืนนิ่ง เหม่อมองความมืดที่กำลังโรยตัวเข้ามาใกล้ราวกับมันเป็นสิ่งที่สวยงามและละสายตาจากไม่ได้เลย ลมหนาวพัดมาแต้มร่างระหงจนเหน็บหนาว แต่กระนั้นมันก็ยังไม่เท่ากับความหนาวเหน็บที่เกิดขึ้นในหัวใจสาวเลยแม้แต่นิดเดียว

         ฮาร์เวียพาหล่อนมากักขังอยู่ในคฤหาสน์โบราณของเขาในเขตชานเมืองของกรุงบัวโนสไอเรส รอบๆ เป็นภูเขาเตี้ยๆ และทะเลสาบที่หล่อนไม่แน่ใจว่ามันถูกสร้างขึ้นหรือว่ามันเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติกันแน่ แต่ความสวยงาม บรรยากาศแสนดีมันก็ยังไม่สามารถทำให้หล่อนยิ้มออกมาได้เลยสักนิด

         ความหวาดกลัวต่อพายุอารมณ์ของคนตัวโตทำให้หล่อนรู้สึกตื่นตระหนกยิ่งนัก เขากำลังเข้าใจผิดคิดว่าหล่อนเป็นผู้หญิงของคาร์โลส และเข้าใจว่าหล่อนเข้าไปในบ้านพักของเขาที่พัทยาก็เพื่อจะเป็นหนอนบ่อนไส้ให้คาร์โลสมาชิงตัวเจ้าสาวสุดที่รักของเขาไป

         แต่มันไม่ใช่เรื่องจริงสักหน่อย หล่อนไปหาเขาเพราะหัวใจล้วนๆ รักเขา อยากเจอ อยากเห็นหน้า อยากอยู่ใกล้ๆ แต่ทุกอย่างก็ผิดพลาดไปจนหมด และสุดท้ายหล่อนก็ต้องมาอยู่ในกรงแค้นของเขาในฐานะเมียเก็บ

มันน่าดีใจชะมัด แพทริเซียคิดอย่างเจ็บปวด ขณะค่อยๆ หันหลังกลับเข้ามาภายในห้องนอนขนาดใหญ่ ที่คนตัวโตบอกไว้ก่อนที่จะออกไปเมื่อสองชั่วโมงที่แล้วว่ามันเป็นที่ที่เขาจะใช้จัดการกับหล่อนในคืนนี้ และเขาก็ยังบอกอีกว่าห้องนี้เปรียบเสมือนฮาเร็มของเขา เพราะผู้หญิงทุกคนที่เขาซื้อมาจะถูกมาบำเรอความใคร่ในห้องนี้ทุกคน

แต่มันช่างแปลกชะมัด ทำไมห้องนี้ถึงมีเครื่องใช้ของผู้ชายเต็มไปหมดล่ะ แถมยังตกแต่งด้วยสีน้ำตาลและสีดำเป็นส่วนใหญ่ มันเหมือนกับห้องนอนของผู้ชายอันตรายคนหนึ่งมากกว่าที่จะเป็นห้องที่ไว้สำหรับมีเซ็กซ์กับพวกผู้หญิงราคาถูกแบบหล่อน

ความแปลกใจนั้นถูกกลืนหายไปทันทีที่สายตาของหล่อนรับกับภาพเตียงนอนขนาดใหญ่ที่ผ้าห่มและปลอกหมอนเป็นสีน้ำตาลไหม้ดูเคร่งขรึมน่าหวั่นเกรง ร่างกายร้อนผ่าว วูบวาบในซอกเร้นลับอย่างรุนแรง เมื่อนึกถึงคำพูดของฮาร์เวีย

เราจะใช้เตียงนี้สนุกกัน

เราจะกอดรัดกันบนนั้น

และฉันจะทำให้เธอร้องคร่ำครวญออกมาดังๆ

ให้มันดังมากกว่าตอนที่เธอมีอวัยวะของคาร์โลสอยู่ในไอ้นั่นของเธอ...”

หากคืนนี้ฮาร์เวียทำอย่างที่เขาพูดจริงๆ เขาก็คงจะได้รู้ว่าหล่อนไม่เคยมีใครมาก่อนเลยในชีวิต และจูบแรกของหล่อนก็เขานั่นแหละเป็นคนได้ไปเมื่อครั้งที่เจอกันที่พัทยา แต่เขาจะดีใจไหมนะที่ได้เป็นชายคนแรก หรือว่าเขาจะยังคงเฉยเมยเช่นเดิม

ศีรษะทุยสวยที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีเข้มแพทริเซียสลัดไปมาแรงๆ ราวกับต้องการจะลบเลือนความคิดน่าละอายแบบนั้นออกไป แต่มันก็ช่วยได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะสมองของหล่อนยังคงเฝ้าฝันถึงสัมผัสสวาทที่เคยได้รับมาแล้วเมื่อในอดีตอย่างใจจดใจจ่อ ครั้งนั้นหากไม่มีเสียงเคาะประตูมาขัดจังหวะ หล่อนก็คงจะกลายเป็นผู้หญิงของฮาร์เวียโดยสมบูรณ์ไปแล้ว

ดวงตากลมโตหวานฉ่ำก้มลงมองชุดนอนตัวสวยที่สาวใช้คนหนึ่งนำขึ้นมาให้เมื่อชั่วโมงที่แล้วด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ ร้อนวูบร้อนวาบไปทั่วทั้งเนื้อทั้งตัว เต้างามเคร่งครัดขึ้นมาได้อย่างน่าอัศจรรย์ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าร่างกายของหล่อนกำลังรอคอยสัมผัสจากผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ในสายตาไม่เคยมีหล่อน

“คุณผู้ชายสั่งให้คุณใส่มัน...”

คำพูดของสาวใช้คนนั้นยังดังก้องอยู่ในหู แต่มันก็ถูกลบเลือนไปในทันทีเมื่อหล่อนเห็นชุดนอนตัวสวยเต็มๆ ตา เนื้อผ้าบางใสจนเหมือนกับไม่ได้ใส่อะไรเลย และยิ่งตอนนี้ยามที่มันมาอยู่บนร่างกายของหล่อนด้วยแล้ว มันก็ยิ่งเหมือนกับว่าหล่อนกำลังแก้ผ้าเดินยังไงยังงั้น

ก็ดูสิ แม้ชุดนอนบางใสตัวนี้จะยาวกรอมเท้าแต่มันก็ผ่าด้านข้างทั้งสองข้างจนขึ้นมาถึงต้นขาอ่อน ส่วนด้านบนก็มีเพียงสายเล็กๆ คล้องไหล่เอาไว้เท่านั้น มันโป๊มาก ชุดนี้มันไม่ต่างจากนางในฮาเร็มที่เตรียมขึ้นสังเวียนสวาทกับองค์สุลต่านเลยแม้แต่นิดเดียว

ความอดหู่แล่นเข้ามาสู่กลางหัวใจสาวอย่างรุนแรง น้ำตาซึมออกมาขณะพาร่างอรชรของตนเองเดินไปทรุดนั่งลงบนขอบเตียงด้วยความเศร้าหมอง ทุกย่างก้าวอัดแน่นไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ยิ่งเวลาเดินหน้าไปไวเท่าไหร่ หัวใจของหล่อนก็ยิ่งเจ็บปวด หากฮาร์เวียทำทุกอย่างด้วยความรักก็คงจะดี แต่มันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ในเมื่อทุกจังหวะการเต้นของหัวใจของคนตัวโตนั้น มันเต็มไปด้วยความคลั่งแค้น และต้องการทำให้เหยื่อแบบหล่อนพ่ายแพ้ยับเยิน

น้ำตาที่เคยเพียงแค่ซึมอยู่ที่ขอบตาทะลักทลายออกมาอย่างบ้าคลั่ง แม้หัวใจจะโหยหา ร่างกายจะหิวกระหายต่อสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่... สมองกลับร้องบอกครั้งแล้วครั้งเล่าว่าหล่อนไม่มีทางเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายของฮาร์เวียได้หรอก หล่อนหวังมากเกินไป หวังไปถึงการแต่งงาน... ทั้งๆ ที่รู้ว่าความหวังนี้มันเป็นได้แค่เพียงความฝันเท่านั้น แม้คนตัวโตจะรู้ว่าหล่อนเป็นสาวพรหมจรรย์ แต่เขาก็คงไม่มีวันมอบตำแหน่งภรรยาให้อย่างแน่นอน

อีตัว! ท่องเอาไว้ซะให้ขึ้นใจ แพทริเซีย

หญิงสาวร้องสั่งตัวเองอย่างดุเดือด สองมือที่ทิ้งอยู่ข้างกายกำชุดนอนที่ตัวเองกำลังสวมใส่อยู่แน่นจนเนื้อผ้าแทบจะขาดติดมือ หัวใจถูกบีบคั้นจนเจ็บปวด

สาวน้อยล้มตัวลงนอนบนที่นอนนุ่ม หยิบหมอนใบใหญ่ขึ้นมาปิดหน้าเพื่อต้องการลบใบหน้าของผู้ชายคนนั้นออกไปจากสมอง แต่แล้วกลิ่นชายชาตรีของฮาร์เวียก็โจมตีเข้าใส่อย่างรุนแรงจนหล่อนต้องกระชากหมอนใบนั้นออกจากหน้าแล้วปาทิ้งอย่างรวดเร็ว ก่อนจะลุกขึ้นนั่งและร้องห่มร้องไห้กับเข่าของตนเองปานจะขาดใจ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เมียบำเรอจอมมาร   บทที่ 5

    บทที่ 5 แสงอาทิตย์ยามอัสดงลับโค้งขอบฟ้าไปนานแล้ว แต่หญิงสาวก็ยังคงยืนนิ่ง เหม่อมองความมืดที่กำลังโรยตัวเข้ามาใกล้ราวกับมันเป็นสิ่งที่สวยงามและละสายตาจากไม่ได้เลย ลมหนาวพัดมาแต้มร่างระหงจนเหน็บหนาว แต่กระนั้นมันก็ยังไม่เท่ากับความหนาวเหน็บที่เกิดขึ้นในหัวใจสาวเลยแม้แต่นิดเดียว ฮาร์เวียพาหล่อนมากักขังอยู่ในคฤหาสน์โบราณของเขาในเขตชานเมืองของกรุงบัวโนสไอเรส รอบๆ เป็นภูเขาเตี้ยๆ และทะเลสาบที่หล่อนไม่แน่ใจว่ามันถูกสร้างขึ้นหรือว่ามันเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติกันแน่ แต่ความสวยงาม บรรยากาศแสนดีมันก็ยังไม่สามารถทำให้หล่อนยิ้มออกมาได้เลยสักนิด ความหวาดกลัวต่อพายุอารมณ์ของคนตัวโตทำให้หล่อนรู้สึกตื่นตระหนกยิ่งนัก เขากำลังเข้าใจผิดคิดว่าหล่อนเป็นผู้หญิงของคาร์โลส และเข้าใจว่าหล่อนเข้าไปในบ้านพักของเขาที่พัทยาก็เพื่อจะเป็นหนอนบ่อนไส้ให้คาร์โลสมาชิงตัวเจ้าสาวสุดที่รักของเขาไป แต่มันไม่ใช่เรื่องจริงสักหน่อย หล่อนไปหาเขาเพราะหัวใจล้วนๆ รักเขา อยากเจอ อยากเห็นหน้า อยากอยู่ใกล้ๆ แต่ทุกอย่างก็ผิดพลาดไปจนหมด และสุดท้ายหล่อนก็ต้องมาอยู่ในกรงแค้นของเขาในฐานะเมียเก็บมันน่าดีใ

  • เมียบำเรอจอมมาร   บทที่ 4

    บทที่ 4“อย่าทำเป็นสะดีดสะดิ้งหน่อยเลยแพทริเซีย เธอจำไม่ได้หรือไงว่าฉันสูญเสียอะไรให้กับผู้ชายของเธอ”เงยหน้าขึ้นมองเขาทั้งน้ำตา เขาใจดำ ใจอำมหิตเหลือเกิน ทำไมต้องย้ำด้วยล่ะว่าตัวเองมีผู้หญิงอื่นเป็นเจ้าของดวงใจอยู่แล้ว ทำไมต้องตอกย้ำหล่อนแบบนี้ น้ำตาซึมออกมาแต่ก็พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อจะสกัดกลั้นมันเอาไว้ในอก หล่อนไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าเขาอีกแล้ว“คนรัก...”“ใช่ ฉันเสียเจ้าสาวให้กับคาร์โลสผู้ชายของเธอ โดยที่เธอรู้เห็นเป็นใจด้วย...”แพทริเซียอยากจะปฏิเสธเหลือเกินว่าคาร์โลสไม่ใช่ผู้ชายของหล่อน ไม่ใช่คนรักของหล่อน แต่เป็นพี่ชายต่างหาก แต่ด้วยความเจ็บช้ำ ด้วยความน้อยใจ และด้วยความรู้สึกน่าสมเพชอีกมากมายทำให้หล่อนเลือกที่จะปล่อยให้ฮาร์เวียเข้าใจผิดต่อไปเช่นนั้นมันจะมีประโยชน์อะไรเล่าที่จะอธิบายออกไป หล่อนก็แค่ผู้หญิงไร้ค่า ผู้หญิงที่เขาแค้นและต้องเอาคืนให้สาสม ผู้หญิงที่ไม่เคยมีค่าในสายตาของเขาแม้แต่นิดเดียว“คุณจะคิดยังไงก็ช่าง แพทจะกลับสเปน”“เธอจะไม่มีทางได้กลับสเปน เธอจะต้องไปอยู่กับฉัน เป็นผู้หญิงของฉันแทนกัญญิกา...”ไม่มีอะไรจะทำให้แพทริเซียตกใจไปมากกว่าสิ่งที่ได้ยินอีกแล้ว นี่ฮาร์เ

  • เมียบำเรอจอมมาร   บทที่ 3

    บทที่ 3“ผมโฮนาส มาเคลาโน่ เป็นเจ้าของที่นี่...”ชื่อของเขาไม่ได้ทำให้หัวใจของหล่อนสั่นสะท้านรุนแรงเหมือนกับชื่อนามสกุล ‘มาเคลาโน่’ หรือ ทำไม? นามสกุลของเขาถึงได้เหมือนกับผู้ชายคนนั้นนักนะ ผู้ชายที่ฝังอยู่ในสมองของหล่อนในทุกๆ จังหวะการหายใจ“และยินดีต้อนรับคุณสู่ มาเคลาโน่โฮเทล”“สวัสดีค่ะ เอ่อ... ฉันแพทริเซีย อะลอนโซ ลิซเต ฉันคือเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลคนใหม่ของที่นี่ คุณรับฉันทำงานเมื่อสัปดาห์ก่อน...”กว่าจะพูดจบประโยคได้ แพทริเซียก็แทบจะขาดใจ สัญญาณอันตรายบางอย่างจนความเหมือนของผู้ชายตรงหน้าทำให้หัวใจของหล่อนกระตุกแรงๆ ครั้งแล้วครั้งเล่าใบหน้าก็เหมือน นามสกุลก็ใช่ หรือว่าเขาจะเป็น... พี่น้องกัน“ผมรู้จักคุณแล้วครับ”โฮนาสยิ้มให้กับสาวสเปนตรงหน้า หล่อนสวยจริงๆ สวยเหมือนภาพวาด ดูอ่อนช้อย และงดงามปานนางสวรรค์ เพราะอย่างนี้นี่เองน้องชายของเขาถึงได้คลั่งไคล้นัก“รู้จักดิฉันหรือคะ...”“ผมอ่านประวัติของคุณก่อนที่จะรับเข้ามา นั่งลงก่อนสิครับ ดูท่าทางของคุณเหมือนกำลังแคลงใจอะไรผมอยู่ ถามมาได้เลยหากสงสัย”เขาช่างตาแหลมคมจริงๆ ใช่สิ หล่อนแทบจะทรงตัวยืนไม่ไหวอยู่แล้ว แข้งขาอ่อนแรงจนแทบจะเป็นอัมพา

  • เมียบำเรอจอมมาร   บทที่ 2

    บทที่ 2“ผมจำได้ขึ้นใจเลยครับ แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่หายนะสำหรับผม...” ฮาร์เวียแสยะยิ้มร้ายกาจ นัยน์ตาสีเทาที่หวานฉ่ำเพราะได้อิทธิพลจากแพขนตายาวงอนดุดันจนน่าหวาดกลัว“ผมต่างหาก... คือหายนะของหล่อน”“พี่คงห้ามอะไรนายไม่ได้ใช่ไหม”เสียงถอนใจหนักหน่วงที่บ่งบอกถึงความหนักอกหนักใจของพี่ชายไม่สามารถล้มล้างความคิดแก้แค้นของฮาร์เวียให้ลดต่ำลงได้เลย ไม่มีทางเสียล่ะ เขาจะต้องขยี้แพทริเซียให้แหลกคามือ โทษฐานที่หล่อนบังอาจมาปั่นหัวผู้ชายที่มีเลือดหยิ่งผยองอยู่ล้นกายอย่างฮาร์เวีย มาเคลาโน่“ไม่นานหรอกครับ ผมจะปล่อยหล่อนไป”“แต่นายก็จะลากเธอขึ้นเตียงระหว่างที่เธอกับนายอยู่ด้วยกัน อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้นะฮาร์เวีย พี่พูดตามตรงนะ พี่ไม่อยากให้นายยุ่งกับผู้หญิงของคาร์โลสเลย แม้หมอนั่นจะแต่งงานไปแล้วก็ตาม”ฮาร์เวียแค่นยิ้ม “แพทริเซียถูกเขี่ยทิ้งแล้วต่างหาก ตั้งแต่หมอนั่นแต่งงานกับกัญญิกาผู้หญิงที่ผมควรจะได้มาเป็นภรรยา” ชายหนุ่มยังฝังใจว่าแพทริเซียคือผู้หญิงของคาร์โลสคิ้วเข้มของโฮนาสเลิกขึ้นสูง ขณะจ้องหน้าน้องชายเขม็ง “นายไม่ได้รักกัญญิกานี่ฮาร์เวีย เท่าที่พี่รู้ นายแค่ถูกใจเธอเท่านั้นไม่ใช่หรือ”“ผมไม่เคยรั

  • เมียบำเรอจอมมาร   บทที่ 1

    บทที่ 105 ตุลาคม 2011 กรุงบัวโนสไอเรส สาธารณรัฐอาร์เจนตินา แลมโบกินี อเวนทาดอร์ สปอร์ตหรูสีขาวคันงามราคาแพงระยับแล่นทะยานไปตามท้องถนนที่คดเคี้ยวของกรุงบัวโนสไอเรส เมืองหลวงของอาร์เจนตินา ซึ่งเป็นประเทศที่อยู่ทางตอนใต้ของทวีปอเมริกาใต้ มุ่งหน้าสู่โรงแรมหรูที่สุดใจกลางเมืองบัวโนสไอเรส ซึ่งตระกูล มาสเคราโน่ ถือครองหุ้นส่วนใหญ่เอาไว้ทั้งหมดดินแดนสวรรค์สองข้างทางที่ประดับไปด้วยไม้ประดับและซุ้มขายดอกไม้มากมายไม่สามารถเรียกร้องความสนใจจากดวงตาคมกริบสีเทาหวานฉ่ำได้ เพราะนัยน์ตาคมกล้ายังคงจับจ้องไปเบื้องหน้าเขม็ง หัวใจบีบเกร็งอย่างรุนแรงเมื่อสิ่งที่รอคอยกำลังจะตกลงมาอยู่ในอุ้งมือของเขาในระยะเวลาอันใกล้นี้รอยยิ้มเหี้ยมโหดแต้มแต่งบนใบหล่อเหลาปานเทพบุตรของ ฮาร์เวีย มาสเคราโน่ ริมฝีปากหยักสวยที่สาวๆ ลงความเห็นว่ามันสุดแสนจะเซ็กซี่เร้าใจแสยะยิ้มเย็นชาน่ากลัว“ในที่สุดเธอก็มาติดกับดักของฉันจนได้นะ แพทริเซีย และรับรองได้เลยว่าฉันจะต้อนรับเธอให้พิเศษจนลืมไม่ลงเชียวแหละ”ไม่มีเสียงหัวเราะออกมาจากลำคอแกร่งของหนุ่มสุดหล่อเลือดลาตินอีก แต่กระนั้นความชิงชัง เคียดแค้นที่มันเบ่งบานเต็มหัวใจก็ทะลักไหลหลา

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status