ตอนที่ 8 แม่อยากอุ้มหลาน(2)

มาคัสได้แต่ถอนหายใจให้กับผู้เป็นแม่ สงสัยงานนี้เขาคงปฏิเสธไม่ได้แล้วสินะดิ้นหลุดยากแน่ๆ หลังจากที่ปฏิเสธผู้หญิงทุกคนที่เข้าหาคนที่แม่เลือกให้มาตลอด ตอนนี้ก็ถึงวัยที่เขาจะต้องแต่งงานมีครอบครัวแล้วจริงๆนั่นแหละ คราวนี้เขาถึงเลือกที่จะไม่ปฏิเสธ เพราะอยากทำตามใจของผู้เป็นแม่ เขาไม่คิดว่าชีวิตของเขาจะรักใครอยู่แล้ว 

" ก็ได้ครับแม่ ผมจะไปดูตัวกับลูกสาวของเพื่อนแม่อย่างที่แม่ต้องการ " 

มาร์ตินแฝดผู้น้องถึงกับไม่เชื่อหูกับคำพูดของผู้เป็นพี่ชาย ร้อยวันพันปีมาคัสปฏิเสธมาตลอดเกี่ยวกับเรื่องที่แม่จะจับแต่งงาน แต่มาคราวนี้ไหงไม่ปฏิเสธ 

" จริงหรอวะมาคัส " 

" อืม ยังไงซะกูก็ไม่คิดจะมีแฟนอยู่แล้ว ถ้าแม่คิดว่าดีผมก็ตามใจแม่เลยครับ " 

มาคัสไหวไหล่อย่างไม่สะทกสะท้าน พร้อมกับประมุกหัวโต๊ะที่เอ่ยขึ้นมา 

" พ่อดีใจนะที่แกจะเป็นฝั่งเป็นฝากับเขาสักทีพ่อกับแม่อยากจะอุ้มหลานมานานมากแล้ว คงสมใจคุณแล้วสินะคุณหญิงฤทัย " 

มอร์แดนผู้เป็นพ่อและเป็นสามีของฤทัยที่เป็นชาวต่างชาติร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ตามมาอยู่กับภรรยาที่เมืองไทยแล้วสละตำแหน่งทุกอย่างให้กับลูกๆได้ดูแล มอร์แดนจากมาเฟียในวันนั้นก็กลายมาเป็นพ่อบ้านใจกล้าในวันนี้เรียบร้อยแล้ว 

" อย่าคาดหวังเลยครับพ่อ คนแต่งงานกันโดยปราศจากพื้นฐานของความรัก ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปกันรอดหรือเปล่า " 

มาคัสพูดไปตามความจริง 

" ถ้าแกได้เห็นน้องแกจะไม่พูดแบบนี้ น้องสวยและเป็นผู้ใหญ่มาก แม่เชื่อว่าแกจะตกหลุมรักน้องได้ไม่ยาก " 

" แม่ครับ จับไอ้มาคัสแต่งงานแล้ว แม่ไม่ต้องหาให้ผมแล้วนะ บอกตรงๆว่าผมกลัว " 

มาร์ตินเอ่ย 

" ย่ะ พ่อปลาไหล ถ้าพี่ชายของแกทำให้แม่สมหวัง แม่ก็จะไม่บังคับแก แต่ถ้าพี่ชายของแกทำให้แม่ไม่สมหวัง แกก็จะเป็นรายต่อไปเตรียมตัวไว้เลย " 

คุณหญิงฤทัยพูดแล้วยิ้มมีเลศนัยพร้อมกับส่งยิ้มไปให้ลูกชายคนสุดท้อง 

" ขนลุก คุณนายฤทัยผู้น่ากลัว " 

" เห็นแม่เป็นยักษ์เป็นมารไปแล้วหรอเจ้าลูกคนนี้ " 

คุณหญิงฤทัยตีเข้าที่แขนของลูกชายเบาๆพร้อมกับสร้างเสียงหัวเราะให้บรรยากาศการทานอาหารมื้อกลางวันในวันนี้เป็นไปด้วยดี หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จแล้ว มาคัสกับมาร์ตินก็ได้แยกไปดื่มกันสองคน 

" มึงจะแต่งงานตามที่แม่บอกจริงๆหรอวะมาคัส ที่ผ่านมามึงก็ปฏิเสธตลอดแล้วทำไมวันนี้อยู่ๆถึง... "

" ก็ไม่เห็นเสียหายตรงไหนเลย ถ้าผู้หญิงที่แม่เลือกมาแม่บอกว่าดีฉันก็ว่าดี ฉันไม่ได้มีใครเป็นตัวเป็นตนเพราะฉะนั้นฉันก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ถ้าแต่งกันไปแล้วอยู่ด้วยกันไม่ได้ฉันก็แค่ไปอยู่คอนโดเหมือนเดิม " 

พูดถึงเรื่องคอนโดก็พลันทำให้เขานึกไปถึงร่างบอบบางที่ตอนนี้คงรอเขาอยู่ที่คอนโดเรียบร้อยแล้ว 

" แล้วผู้หญิงที่คอนโดมึงล่ะ นั่นตัวจริงหรือเปล่าหรือแค่เล่นๆ " 

มาร์ตินถามอย่างรู้ทัน เมื่อเช้าออเดอร์เสื้อผ้าหลายร้านต้องนำไปส่งที่คอนโดหรูของมาคัส ซึ่งปกติพี่ชายของเขาอยู่คนเดียว 

" มึงรู้หรอ " 

มาคัสถามอย่างตกใจ ทำไมข่าวที่สาวน้อยร่างบอบบางคนนั้นมาอยู่กับเขาถึงได้ไวขนาดนี้แล้วถ้ามาร์ตินรู้ แล้วศัตรูของเขาคนอื่นจะไม่รู้หรือ เขาสู้อุตส่าห์ทำทุกอย่างให้เงียบเชียบเพื่อเก็บเธอไว้ในเงามืด แต่น้องชายของเขาก็ดันจับผิดจนได้ เขาก็ไม่เคยโกหกน้องชายได้สำเร็จเลยสักครั้งด้วยสิ

" เพิ่งรู้เมื่อเช้า ก่อนที่จะเข้ามาบ้าน เพราะว่ามึงเล่นสั่งให้คนเอาเสื้อผ้าจากห้างไปส่งที่คอนโดและเสื้อผ้าก็มีแต่ของผู้หญิงทั้งนั้น กูก็คงเดาได้ไม่ยาก "

มาคัสโล่งใจที่ยังไม่มีใครรู้เรื่องของเธอนอกจากผู้เป็นน้องชาย เขาลืมไปเสียสนิทว่าถ้าสั่งเสื้อผ้าผู้หญิงมากมายขนาดนั้นจากห้างของแฝดผู้น้อง ยังไงซะมาร์ตินก็ต้องรู้ 

" กูขอให้เรื่องนี้รู้แค่กูกับมึงหรือแค่เพื่อนของเราเท่านั้น เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับซะมาร์ติน อีกไม่นานกูกับเธอก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี " 

" ทำไมวะ กูนึกว่ามึงจะจริงจังกับคนนี้ซะอีกเพราะกูไม่เห็นว่ามึงจะให้ผู้หญิงคนไหนขึ้นคอนโดมึงเลยสักครั้ง ยกเว้นเธอคนนี้ กูชักอยากจะเห็นหน้าแล้วสิว่าจะสวยสักแค่ไหนกันเชียว " 

หลังจากที่มาร์ตินพูดจบมาคัสก็นึกไปถึงใบหน้าของสาวน้อยร่างบอบบางของเขา เธอสวยน่ารักมากจริงๆ เขาก็ไม่แปลกถ้าใครต่อใครจะสนใจเธอ 

" ก็งั้นๆแหละ มึงอย่าใส่ใจเลย แล้วเรื่องนี้จะถึงหูคุณนายฤทัยไม่ได้เด็ดขาด เธอชื่อปลายฝันเป็นลูกหนี้ของกู พ่อของเธอติดหนี้พนันที่คาสิโน เลยเอาลูกสาวมาล้างหนี้ กูเห็นว่าสวยดีก็เลยรับไว้ " 

" ถ้าเธอเป็นแค่ลูกหนี้แล้วมึงเอาเธอมาไว้ใกล้ตัวขนาดนี้ ระวังมึงจะตกหลุมรักลูกหนี้ของตัวเองเข้าสักวัน ระวังเสือจะตกหลุมรักเหยื่อนะครับ แล้วเสือก็จะกลายเป็นเสือหมอบทันที " 

" กูเคยบอกมึงแล้วนะมาร์ติน ว่าคนอย่างกูไม่เคยรักใครและหน้าที่การงานของกูก็ไม่เหมาะที่จะมีครอบครัวมึงเองก็รู้ " 

มาคัสเลือกที่จะสานต่อธุรกิจสีเทาต่อจากผู้เป็นพ่อ แล้วให้น้องชายอย่างมาร์ตินดูแลธุรกิจสีขาวแทน นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เขาครองตัวโสดอยู่จนถึงปัจจุบัน 

" มันไม่เกี่ยวหรอกนะว่ามึงจะทำอาชีพอะไรถ้ามึงจะมีความรักมึงก็มีได้ แล้วกูก็เชื่อว่ามึงจะปกป้องเธอให้พ้นจากอันตรายได้ ถ้ามึงตกหลุมรักสาวน้อยคนนั้นจริงๆกูก็พร้อมที่จะช่วยเหลือมึง แม้กระทั่งเรื่องที่คุณนายฤทัยจับมึงแต่งงานกูก็จะช่วยเอง " 

มาร์ตินบอกกับแฝดผู้พี่ ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งสองคนพอโตขึ้นมาแล้วต่างคนต่างแยกย้ายกันทำงานมาเป็นเวลาสิบกว่าปีแล้ว แต่สายใยของความเป็นพี่น้องและความเป็นแฝดก็ยังอยู่ 

" มึงคงไม่ได้ช่วยกูหรอก เพราะกูจะไม่มีวันรักลูกหนี้เด็ดขาด และคนอย่างกูคงหยุดอยู่ที่ผู้หญิงคนเดียวไม่ได้ กูเป็นคนเบื่อง่ายมึงก็รู้ " 

" เออ จะคอยดูว่าใจมึงจะแข็งเหมือนปากหรือเปล่า อย่าหมานะมึงกูจะซ้ำให้ "