22 เอาเสร็จค่อยโกรธต่อ....

ทุกคนทำหน้าพึงพอใจกันยกใหญ่ ส่วนเฮียก็กระดกไม่หยุด ไม่รู้ว่าเขาติดอกติดใจอะไรกันนักหนา แต่มันก็อร่อยจริงๆ

"เออ แสนดีแล้วฝึกงานของลูก มันมีเมื่อไหร่ล่ะ พ่อเอ่ยถาม"

"น่าจะเป็นต้นเดือนหน้าค่ะ"

"แล้วหาที่ฝึกงานไว้บ้างหรือเปล่า"

"ยังไม่ได้หาค่ะ แสนดีว่าจะหาตามบริษัทที่เกี่ยวกับบัญชีและธุรกิจพวกค้าปลีก"

"จะหาทำไม ในเมื่อบริษัทของเฮียเขาก็มี อาวุธแกต้องให้น้องมาฝึกงานที่บริษัทแกนะ น้องเขาจะได้ไม่ต้องไปลำบากเหนื่อยหางาน" แม่ของเฮียพูดแล้วหันไปมองหน้าเฮีย

"มันก็ต้องเป็นแบบนั้นแหละครับ ผมตั้งใจจะให้แสนดีมาฝึกงาน เป็นเลขาของผม"

"แต่แสนดีกับเฮียรู้จักกัน มันจะไม่เหมือนว่าแสนดีใช้เส้นสายผ่านการฝึกงานเหรอ?" ฉันรีบพูดแย้งเพราะฉันไม่อยากไปฝึกงานกับเฮีย

"จะแคร์ทำไม มันไม่ได้หาให้เรากิน ต่อให้แสนดีเรียนไม่จบ เฮียก็สามารถเลี้ยงแสนดีได้ อย่าไปแคร์คำพูดของคนเลย แสนดีเป็นเมียเฮีย เฮียเลี้ยงแสนดีได้สบายอยู่แล้ว"

"เหมือนที่เฮียเลี้ยงคนอื่นๆน่ะหรอ!" ฉันโพล่งออกไปทันที

"แสนดี!" พ่อเสียงห้วน

"อย่าดุน้องเลย ผมกวนประสาทน้องเองครับ"

"แต่แสนดีก็ไม่น่าเถียงอาวุธ พ่อไม่ชอบแสนดีก็รู้"

"ค่ะ ขอโทษค่ะ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียง