LOGINรถลีมูซีนสีดำแล่นมาจอดหน้าผับเทเรซ่า ผับหรูที่เข้าได้สมาชิกเท่านั้น เจ้าของรถก้าวลงมาจากรถหลังจากที่ลูกน้องเปิดประตูรถให้ เขากระชับสูทที่สวมใส่ก่อนเดินเข้าไปในผับโดยมีลูกน้องอีกสองคนเดินตามไป ทว่าเขาไม่ได้เดินไปยังส่วนของผับ แต่เดินไปอีกทางที่ทอดยาวไปอีกส่วนหนึ่งที่รู้กันดีในหมู่สมาชิกวีไอพีว่า เส้นทางนี้ไปที่ใด หน้าประตูกระจกสีดำบานใหญ่มีร่างลิซ่ายืนต้อนรับลูกค้า ข้างกายเธอมีบอดี้การ์ดอีกสองคนยืนขนาบข้าง
“สวัสดีค่ะคุณลอเรนซ์ ขอบคุณค่ะที่มา ฉันจะให้เด็กพาไปที่ห้องนะคะ”
ลิซ่ากล่าวทักทายลอเรนโซ่อย่างนอบน้อม พยักหน้าให้สาวสวยคนหนึ่งพาลูกค้าคนสำคัญไปยังห้องประมูล
ห้องประมูลมีด้วยกันทั้งหมดสิบห้าห้อง การจัดเรียงห้องทั้งหมดอยู่ในลักษณะวงกลม ทุกห้องจะมองเห็นพื้นที่ว่างตรงกลาง ซึ่งจะมีสาวสวยที่เรียกว่าสินค้ายืนอวดโฉมให้ชายทั้งหลายประมูล ห้องหมายเลขเจ็ดคือห้องที่เทเรซ่าจัดเตรียมไว้ให้ลอเรนโซ่ เขาเดินเข้าไปในห้องขนาดสามคูณสามเมตร
ภายในห้องมีโซฟาหนังแบรนด์ดังตั้งอยู่ เข้าชุดกับโต๊ะไม้ ผนังห้องทั้งซ้ายขวาทำจากปูน ผนังทางด้านหน้าเป็นกระจกใสที่สามารถมองเห็นสินค้าได้อย่างชัดเจน เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนมันจะเปิดออกด้วยมือของอองรี ลูกน้องคนสนิทของมาเฟียหนุ่ม เขานำเครื่องดื่มมาวางไว้ให้เจ้านาย ก่อนจะเดินออกไป
การประมูลสินค้าเริ่มขึ้นใรอีกสิบห้านาทีต่อมา การประมูลชิ้นแรกอยู่ในเกรดเอที่มีอยู่ด้วยกันหกคน ลอเรนโซ่ไม่สนใจสินค้าประเภทนี้ เพราะสินค้าที่เขาตั้งตารอคือ การประมูลสาวบริสุทธิ์ ซึ่งเขาก็มั่นใจว่า ชายทุกคนต่างรอคอยเช่นกัน
และแล้วเวลาที่ชายกลัดมันทั้งสิบห้าคนรอคอยก็มาถึง ร่างสาวสวยในชุดบิกินี่อวดสรีระทุกสัดส่วนชัดเจนเดินออกมาจากเส้นทางเล็กๆ ระหว่างห้องหมายเลขแปดและเก้า เธอมายืนอยู่ตรงแท่นกลางห้องที่สามารถหมุนได้ นรินทร์ธิราแม้รู้ตัวว่า ตนเองจะต้องถูกประมูล แต่ก็ไม่คิดว่าจะรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน เธอไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจรับมือ เธอจึงตื่นเต้นและหวาดกลัวระคนกันไป อีกความรู้สึกหนึ่งที่ยอมรับว่ามีมาตลอดคือ อดสูและสมเพชตัวเองที่ต่อจากนี้ขึ้นชื่อว่า โสเภณีเต็มตัว
แสงไฟส่องมาทางร่างสาวน้อยวัยสิบเก้าปี ความงามบนดวงหน้าหวานที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางเบา แต่เพียงแค่นี้ก็มากพอจะมอบคำว่า สวยงามราวกับเทพธิดาให้เธอ รูปร่างของเธอก็สวยไม่แพ้กันดุจดังนาฬิกาทราย ทรวงอกขนาดสามสิบเจ็ดนิ้วถูกหุ้มด้วยบิกินี่สีบานเย็นที่แทบปิดไม่มิด เอวบางคอดกิ่ว สะโพกผายหรือพูดได้ว่าสะโพกดินระเบิด รับกับเรียวขาเพรียวงาม ผิวพรรณก็ไม่น้อยหน้าผิวสีน้ำผึ้ง สีผิวที่ชาวต่างชาติพากันชอบและหลงใหล
ตอนพิเศษ หกเดือนต่อมา เจ้าโทบี้ที่ตอนนี้ทำตัวเหมือนเจ้าของบ้านเข้าไปทุกวัน แล้วทำตัวเป็นใหญ่ในบ้านอาจเป็นเพราะมีนรินทร์ธิราคอยให้ท้าย เจ้าโทบี้ทำอะไรผิดนรินทร์ธิราก็จะแก้ตัวให้เสมอ วันนี้ก็เช่นกัน เสียงของตกลงมากระทบกับพื้น ทำให้ลอเรนโซ่ที่กำลังแต่งตัวอยู่ในห้องแต่งตัวเดินออกมาดู เขาทำหน้าตกใจเมื่อเห็นโมเดลตัวการ์ตูนตัวโปรดที่สะสมมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้นอนคอหักอยู่บนพื้น โดยมีเจ้าโทบีใช้ตีนเขี่ยหัวการ์ตูน พร้อมกับร้อง เมี้ยว เมี้ยว “เจ้าโทบี้” เจ้าของโมเดลเรียกชื่อแมวด้วยความโมโห คนที่ได้ยินอีกคนที่กำลังเดินออกจากห้องน้ำเห็นของที่ตกอยู่บนพื้นก็ตกใจ มองหน้าเจ้าโทบี้ที่เดินปัดตูดเดินห่างโมเดล ก่อนเงยหน้ามองสามี “โทบี้ไม่รู้เรื่องนี่คะ คุณลอเรนซ์อย่าโกรธโทบี้นะคะ” นรินทร์ธิราพูดกับลอเรนโซ่ ส่งยิ้มและทำตาปริบๆ ลอเรนโซ่เห็นหน้าเมียรักแล้วก็ใจอ่อน มองดูหุ่นโมเดลการ์ตูนตัวโปรดด้วยความเสียดาย ก่อนหันไปมองแมวจอมป่วนที่เวลานอนเล่นอย่างสบายใจบนเบาะแมว “เอาไปซ่อมก็ได้นี่คะ” นรินทร์ธิราเหมือนรู้อารมณ์สามี เธอเดินเข้าไปกอดแล้วทำสายตาออดอ้อน แล้
เหตุผลที่นรินทร์ธิราดีใจจนเนื้อเต้นเป็นเพราะ หลอดไฟที่เรียงกันเป็นตัวอักษรบนสะพานส่องสว่างขึ้น ปรากฏข้อความที่เหมือนกับคำพูดขอแต่งงานจากปากลอเรนโซ่ไม่มีผิดเพี้ยน นรินทร์ธิรามองหน้าลอเรนโซ่ ขยับสายตามองแหวนเพชรที่เขายื่นมาตรงหน้าเธอด้วยรอยยิ้มและน้ำตา“ค่ะ แต่งค่ะ” อันที่จริงทั้งคู่ปลงใจแต่งงานกันแล้ว ทว่าลอเรนโซ่อยากสร้างความประทับใจให้นรินทร์ธิรา เพราะรู้ว่า ผู้หญิงทุกคนต้องการให้คนรักคุกเข่าแต่งงาน เขาและบิดามารดาจึงเดินทางมาเวนิสเพื่อสร้างเซอร์ไพรส์ลอเรนโซ่เตรียมการไว้ทุกอย่าง เขาทุ่มเต็มที่กับการขอแต่งงานครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิต เรือลำนี้เขาซื้อมาใหม่ ตกแต่งอย่างสวยหรูเพื่อนรินทร์ธิรา ส่วนไฟบนสะพานก็ขออนุญาตติดหลอดไฟเพื่อการขอแต่งงานจะได้สมบูรณ์ตามตั้งใจไม่เพียงแค่ข้อความแปลอักษร ยังมีเสียงปรบมือที่ดังขึ้นมาจากลูเซียโน่ แอนนา เครือญาติและเพื่อนสนิทของลอเรนโซ่ที่มาร่วมเป็นสักขีพยานในวันดีวันนี้ อีกทั้งยังมีเทเรซ่า ลิซ่าและพี่ๆ น้องๆ ในผับเทเรซ่า ที่ลอเรนโซ่ทุ่มทุนออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างในการเดินทางมาเวนิส ต่างมาร่วมแสดงความโรแมนติกด้วยเช่นกันในส่วนรายจ่ายให้เทเรซ่า ลอเรนโซ่จ่า
“ก็ฉันไม่อยากให้คุณคิดว่า ฉันรักโทบี้มากกว่า ทั้งที่คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน” คนที่อยากให้เธอง้อ กลายเป็นว่าต้องเป็นฝ่ายง้อเสียเอง “โอ๋ๆ คนดีของฉันไม่เศร้านะ ฉันขอโทษ ฉันจะไม่พูดอย่างนี้อีกแล้ว เอาเป็นว่ารักฉันน้อยกว่าโทบี้ก็ได้ รักน้อยๆ แต่ขอให้รักนานๆ” นรินทร์ธิราช้อนตามองลอเรนโซ่แล้วยิ้ม เขย่งปลายเท้าจูบคางเขา “รักสิคะ รักที่สุด รักมาก รักตลอดไปค่ะ” ลอเรนโซ่ยิ้ม จูบปากเธอหนักๆ แบบกดแช่นิ่ง “ฉันรักเธอ รักเจ้าโทบี้ด้วย” แม้จะหมั่นไส้เจ้าโทบี้ในบางเวลา แล้วอยากจับโยนทิ้งให้พ้นบ้านในบางวัน ทว่าลอเรนโซ่ก็รักและผูกพันกับแมวน้อยขนปุย “ตอนเย็นไปขึ้นเรือกอนโดล่ากันนะ จะได้ชมความสวยงามของสองฝั่งคลอง ถ้าเธอเห็นต้องชอบแน่ๆ เพราะมันสวยมาก มีมนต์ขลังอยู่ในตัวด้วย” เรือกอนโดล่าเป็นโลโก้ประจำเมืองเวนิสที่ใครได้มาจะต้องนั่งเรือชมความงดงามของสถานที่อันเป็นเอกลักษณ์ ซึ่งการคมนาคมส่วนใหญ่ของเวนิสคือเรือ โดยมีทั้งเรือสาธารณะ เรือแท็กซี่ เรือข้ามฟาก และเรือกอนโดล่า หลังจากเที่ยวชมวิหารและสถาปัตยกรรมสำคัญแล้วเสร็จ ลอเรนโซ่ได้พานรินทร์ธิรามายังท่าเรือ
หนึ่งเดือนต่อมา การพบเจอกันครั้งแรกระหว่างบิดามารดาลอเรนโซ่กับนรินทร์ธิรา ไม่ได้เป็นไปตามที่เธอกังวล ลูเซียโน่กับแอนนาไม่มีทีท่ารังเกียจเธอเลยแม้แต่น้อย กลับยิ้มและโอบกอดทักทายอย่างเป็นกันเอง แล้วยังให้ความรักและความเมตตาเธออีกด้วย เรื่องแต่งงาน ลูเซียโน่กับแอนนาไม่มีทางขัดขวาง ทั้งสองอยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานหลายปี แต่ก็ไม่เคยเร่งรัดลูกชายให้รีบมีเมีย เพราะรู้นิสัยลอเรนโซ่ดีว่า หากเจอคนที่ใช่ลูกชายก็จะลงหลักปักฐานกับหญิงสาวคนนั้นเอง แต่หากไม่พร้อมก็จะไม่ยอมให้ใครบังคับจิตใจ ปล่อยให้เป็นไปตามพรหมลิขิต ในเรื่องการปรับตัวให้เข้ากับลูเซียโน่และแอนนาก็ไม่ใช่งานยากสำหรับนรินทร์ธิรา ความที่มีนิสัยอ่อนน้อมถ่อมตน การวางตัว กิริยามารยาทที่ดี ทำให้นรินทร์ธิราได้รับความรัก ความเอ็นดูและเมตตาจากสองสามีภรรยามาก ยิ่งเธอเป็นผู้หญิงที่ทำให้ลูกชายยอมสละโสด นรินทร์ธิราก็ยิ่งได้รับความรู้สึกนั้นเพิ่มขึ้นหลายเท่า เรื่องฟรังโก้ หลังจากได้รับบทลงโทษในคืนนั้น ฟรังโก้เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขาเหมือนคิดอะไรได้หลายอย่าง อย่างหนึ่งที่นึกถึงเป็นอันดับแรกคือ ดิเอโก้ที่ย่า
“อืม...อา...คุณลอเรนซ์ขา...โอ้...อา”นรินทร์ธิราปล่อยเสียงครางเต็มรูปแบบหลังจากที่เขาเคลื่อนกายถาโถมใส่ มือแข็งแรงจับขาเรียวงามทั้งสองข้างพาดบนบ่าแข็งแรงทั้งสองข้าง ทำให้บั้นท้ายของนรินทร์ธิราลอยขึ้นเหนือที่นอน ส่งผลให้กายแกร่งประสานเข้าสู่กลีบดอกไม้ช่องามลึกล้ำกว่าเดิม แรงรักที่เขาสาดใส่เมามันเกินพิกัดเพราะเธอร่อนบั้นท้ายรับกำลังแรงมหาศาลอย่างไม่ถอยหนี อีกฝ่ายรุก อีกฝ่ายรับ ความมันสุดแสนหฤหรรษ์จึงเกิดขึ้น“โอ้ว...ที่รัก...อูวว์...นีน่า...อา” ลอเรนโซ่ปล่อยเสียงครางต่ำ ขณะซอยร่างใส่ช่องทางสวาทไม่หยุดพัก มีแรงเท่าไหร่เขากระชั้นใส่เท่านั้น เข้าสุดออกสุด เน้นหนักหน่วงจนร่างสาวกระเพื่อมขึ้นลง“คุณลอเรนซ์ขา...อา...อืม...คุณลอเรนซ์” ลอเรนโซ่อัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าสู่ความอ่อนนุ่มชุ่มฉ่ำ ระรัวเร็วชุดใหญ่จนเธอครางกระเส่า อิ่มเอมกับบทรักสะท้านใจนี้เหลือเกิน “คุณสุดยอดมาก...อา”เขาส่ายสะโพกวนเป็นวงกลม จากนั้นก็กระโจนร่างเข้าใส่ดุจเสือร้ายวิ่งขย้ำเหยื่อ มือข้างหนึ่งนวดเคล้นเต้าอวบใหญ่ อีกข้างวางนิ้วตรงจุดอ่อนไหวสตรีสะกิดไปตามจังหวะการโยกตัว สร้างความเสียวระดับร้อยให้ร่างนุ่มนิ่มที่ตอนนี้ส่ายสะบั
“คุณลอเรนซ์...อา” ปากคู่สวยของเขายังคงดูดดึงยอดถัน มีลิ้นประโลมเลีย เป็นความอ่อนโยนที่เต็มไปด้วยความเอาใจใส่ เธอรับรู้ได้และคล้อยตามความรัญจวน ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปตามเรือนร่างสาวที่ไม่ว่าจะลากมือผ่านจุดใด เขารับรู้ถึงความนุ่มลื่นของผิวพรรณและความเต่งตึงที่ยังคงมีอยู่ เขาขยับมือมาวางกลางท้อง ลูบวนไปมาราวกับว่าจะให้รอยจ้ำนั้นซึมลงไปในผิวเนื้อร่างสาวสั่นสะท้านจากลมหายใจอุ่นร้อนที่กระทบกับผิวเนื้อช่วงท้อง ไม่เพียงแค่ลมหายใจที่ทำให้ร่างเธอสั่น ปากและลิ้นของเขาก็ทำให้เกิดความรู้สึกนั้นเช่นกัน ลอเรนโซ่จูบตรงรอยช้ำนั้น จูบไปด้วยใช้ลิ้นตวัดเลียไปด้วย ท้องสาวแขม่วตามลิ้นที่ป่ายปาด“อา...อา...คุณลอเรนซ์...อา”นรินทร์ธิราครางแผ่วเบา เมื่อนิ้วมือแข็งแรงทักทายกับเม็ดทับทิมขึ้นแซมกลางกลีบดอก บดคลึงหนักบ้างเบาบ้างเธอกลั้นอารมณ์ไม่ไหว เปล่งเสียงที่มาจากความเสียวอย่างสุดกลั้น ขณะนั้นลอเรนโซ่ไล่ปากต่ำลงมายังจุดที่มือทำงาน ไปยังดินแดนมหัศจรรย์ที่ทำให้เขารู้สึกว่า กำลังเดินทางไปยังบ่อน้ำอัมฤทธิ์ ที่หากได้ดื่มชิมน้ำนั้นจะเกิดความกระสันเป็นที่สุด ขุมพลังทางเพศจะเดือดพล่านในกาย “คุณลอเรนซ์..อา...คุณลอเรนซ์ขา







