Share

หน้ากากเหล็ก

last update Last Updated: 2025-09-07 16:35:59

เสียงโวยวายดังขึ้น พวกโจรที่เหลือไม่กล้าลุยทีละคนอีกต่อไป ต่างพุ่งเข้ามาพร้อมกันเป็นฝูง ดาบ หอก ขวาน ส่องประกายวับวาวกลางฝุ่นควัน

เสือหาญเอ่ยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

ฮึ่ก! ก่อนพุ่งเข้าใส่กลางวง มีดฟันฉับ

ฉัวะะ!

เลือดสาดทันที ศัตรูโดนกรีดคอร่วงไปหนึ่ง

อีกสองคนโถมเข้าพร้อมกัน เสือหาญเอี้ยวตัวหลบ แทงสวนเข้าท้อง ปัก! ดึงดาบออกหมุนฟันอีกรายจนหัวแทบขาด

กลุ่มโจรล้อมบีบเข้ามา แต่ยิ่งมาก เสือหาญยิ่งโหด ดาบฟาดซ้ายเฉือนแขน ฟันขวาผ่ากระดูก

กร๊อบ! ศัตรูล้มกองเลือดทะลัก

เสียงกรีดร้องโหยหวนดังก้องทั่วลาน เลือดสาดเลอะดินแดงจนกลายเป็นโคลน

ไม่กี่อึดใจ…ร่างโจรนอนกองเกลื่อนพื้น ความเงียบเข้ามาแทนที่

เสือหาญยืนหอบเล็กน้อย ดาบในมือยังหยดเลือดลง ติ๋ง ๆ บรรยากาศเงียบสนิท เหลือเพียงเสียงลมพัดใบไม้กระทบกันเบา ๆ

บนต้นไม้ ไอ้จ้อมที่คอยเฝ้ามองอยู่รีบตะโกนลงมา

"เฮ้ย พี่เสืหาญ! พี่ยังไม่ตายใช่ไหมวะ!"

เสือหาญเช็ดเลือดออกจากหน้าด้วยหลังมือแล้วหัวเราะหึ ๆ

"ฉันเนี่ยนะตาย? ไอ้พวกโจรกระจอกนี่เอาฉันไม่ลงหรอก"

ไอ้จ้อมปีนลงมาจากต้นไม้ ท่าทางยังระแวดระวังเต็มที่ กวาดตามองซากศพที่เกลื่อนพื้นก่อนจะส่ายหน้า

"บ้าเอ้ย…ฉันนึกว่าพี
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เมียเสือหาญจอมโจร   นั่งสองต่อสอง

    รุ่งเช้าวันใหม่ แสงอาทิตย์อ่อน ๆ สาดลงบนหมู่บ้าน เสียงไก่ขันและเด็ก ๆ วิ่งเล่นทำให้บรรยากาศเริ่มคึกคัก หลังคืนที่ทั้งหมู่บ้านเกือบถูกศัตรูบุก เสือหาญยืนอยู่ตรงกลาง ล้อมรอบด้วยชาวบ้านที่เริ่มฟื้นกำลังใจ"วันนี้เราต้องช่วยกันจัดงานเลี้ยงประจำหมู่บ้าน" เสือหาญตะโกนสั่งเสียงดัง ให้ทุกคนฟังชัด ๆ"ฉลองกับชัยชนะ" ชาวบ้านพากันยิ้ม อารมณ์ที่เมื่อวานยังเต็มไปด้วยความตึงเครียด ตอนนี้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งบางคนถือผลไม้สด บางคนห่ออาหารบางส่วนเตรียมไว้บนโต๊ะไม้ใหญ่ เสือหาญเดินตรวจดูความเรียบร้อย ขณะที่จอมขวัญช่วยยกของไปวางบนโต๊ะเด็ก ๆ วิ่งเล่นรอบหมู่บ้าน บางคนแอบมองเสือหาญด้วยสายตาเต็มไปด้วยความชื่นชม"ดูสิ…เมื่อคืนพวกเราปกป้องหมู่บ้านไว้วันนี้ก็กินให้เต็มที่ไปเลย" ชาวบ้านบางคนกระซิบโต๊ะไม้ถูกจัดเต็มไปด้วยอาหารและของมีค่า เสือหาญหันมามองจอมขวัญ พลางยิ้มเจืออ่อน"มีคงามสุขไหม"จอมขวัญยิ้มบาง ๆ มือกุมมือเขาแน่น"ฉันดีใจ…ที่เราอยู่กันครบ และหมู่บ้านยังปลอดภัย"บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ความคึกคัก และความอบอุ่น โต๊ะไม้เต็มไปด้วยอาหาร ขนม ผลไม้ และของมีค่าที่ชาวบ้านเพิ่งได้มา ทุกคนช่วยกันต

  • เมียเสือหาญจอมโจร   มันมาอีกแล้ว

    แก้มซีด ๆ ของจอมขวัญค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อทันทีที่ได้ยินคำพูดตรง ๆ ของเสือหาญ หัวใจที่อ่อนแรงเพราะไข้เหมือนถูกกระตุ้นให้เต้นแรงขึ้นจนน่าตกใจเธอหันหน้าหนี รีบดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดครึ่งใบหน้า เอียงตัวเหมือนคนจะพัก แต่หูเล็ก ๆ กลับยังแดงก่ำชัดเจน"…บ้าจริง" จอมขวัญบ่นอุบเสียงแผ่ว ๆ แทบฟังไม่ออกเสือหาญเห็นท่าทีแบบนั้นก็เลิกคิ้ว หัวเราะหึ ๆ ในลำคอ"เขินเรอะ? ฮึ…ก็น่าจะเขินอยู่หรอก ฉันพูดความจริงทั้งนั้น"ยิ่งได้ยินคำย้ำ จอมขวัญก็ยิ่งมุดหน้าลงไปในหมอน มือเล็กกำผ้าห่มแน่นเหมือนอยากหายตัวหนีให้ได้ รู้สึกทั้งร้อนทั้งอายจนไม่กล้าเงยหน้ามองชายร่างใหญ่ที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงเสือหาญมองภาพนั้นด้วยรอยยิ้มเจืออ่อน ขยับตัวเข้ามาใกล้กว่าเดิม พลางเอ่ยเสียงทุ้มต่ำเหมือนกระซิบ"จำเอาไว้เถอะ ไม่ว่าพวกมันจะว่าเธอเป็นยังไง…ฉันจะห่วงเธอเสมอ จอมขวัญ”หัวใจของจอมขวัญแทบจะเต้นจนหลุดจากอก นางได้แต่หลับตาปี๋ ไม่กล้าตอบกลับ แต่รอยยิ้มบาง ๆ ที่ผุดขึ้นตรงมุมปากก็ห้ามไม่ได้เลย.เสือหาญนั่งพิงขอบเตียง มองตามท่าทีของจอมขวัญอย่างใจเย็น แต่สายตาคมกริบของเขาไม่พลาดหรอก เห็นชัดว่ามุมปากของจอมขวัญนั่นแอบยกขึ้นเป็นรอ

  • เมียเสือหาญจอมโจร   เฝ้าทั้งคืน

    ในห้องไม้เงียบสงัด แสงตะเกียงน้ำมันส่องวูบไหวเบา ๆ เผยให้เห็นร่าง “เสือหาญ” ที่นั่งพิงผนังอยู่ข้างเตียง ร่างสูงใหญ่ยังไม่ยอมข่มตาหลับ ดวงตาคมจับจ้องไปยัง "ไอ้จอม" ที่นอนหายใจแผ่วอยู่บนฟูกเก่า ๆเสียงลมหายใจของไอ้จอมสลับกับเสียงจิ้งหรีดนอกหน้าต่าง บรรยากาศเต็มไปด้วยความกดดันและความห่วงใย เสือหาญเอื้อมมือไปบีบชายผ้าห่มของไอ้จอมให้กระชับขึ้นเล็กน้อย แววตาแข็งกร้าวที่เคยใช้ไล่ล่าศัตรูกลับเต็มไปด้วยความอาทรยามมองจอมขวัญตรงหน้าริมฝีปากหยักสั่นน้อย ๆ ก่อนพึมพำเบาแทบจะเหมือนกระซิบกับตัวเอง"รีบหายไว้ ๆ นะ..ฉันจะพาเธอไปเดินตลาดให้สมใจ"กลางดึก อากาศเย็นจัด แต่ร่างบนเตียงกลับร้อนระอุ “ไอ้จอม” ครางเบา ๆ พลิกตัวไปมา ใบหน้าซีดขาวเปื้อนเหงื่อเม็ดเล็ก ๆเสือหาญสะดุ้งตื่นทันทีที่รู้สึกถึงความผิดปกติ มือหนาแตะหน้าผากแล้วขมวดคิ้วแน่น“ร้อนฉิบหาย…มีไข้นี่หว่า” เขาพึมพำเสียงต่ำชายร่างใหญ่รีบคว้าผ้าขาวบางที่พาดอยู่ข้างโอ่งน้ำ บิดน้ำจนหมาดก่อนจะค่อย ๆ เช็ดตามหน้าผาก ลำคอ และแขนให้คนป่วยอย่างระมัดระวัง "เธอมีไข้..ฉันจะเช็ดตัวให้นะ"เขาก้มลงกระซิบใกล้หู เสียงทุ้มสั่นเล็กน้อยทุกครั้งที่จอมขวัญครางเพ้อ เส

  • เมียเสือหาญจอมโจร   เปิดเผย

    เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังขึ้นนอกโกดังเก่า เสือหาญที่กำลังเฝ้าจอมอยู่เงยหน้าขึ้นทันที มือเอื้อมไปแตะด้ามมีดข้างเอวด้วยสัญชาตญาณประตูไม้ผุ ๆ ถูกผลักเข้ามา "โครม!""พี่เสือหาญ! พี่อยู่ในนี้จริง ๆ ด้วย!" เสียงไอ้กระบานดังลั่น ตามมาด้วยไอ้สันขวานที่หอบแฮ่ก ๆ ทั้งคู่เต็มไปด้วยรอยช้ำจากการต่อสู้แต่ทันทีที่สายตาพวกมันเหลือบไปเห็นร่างของ "ไอ้จอม" ที่นอนซมอยู่บนโต๊ะไม้ เส้นผมยาวสยายหลุดออกจากผ้าโพกหัว ร่วงลงมาปิดแก้มซีด ๆ ภาพนั้นทำเอาทั้งสองตาค้างเหมือนเจอผี"เฮ้ยยย…!!!" ไอ้สันขวานอุทานเสียงหลง "มึง…มึงผมยาวเหรอวะ!? แล้วนี่…นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยพี่?"ไอ้กระบานถึงกับถอยหลังไปครึ่งก้าว ตาขวางสลับกับงงงัน "เดี๋ยวก่อนนะ…ข้าฝันอยู่รึเปล่า จอม…แม่งไม่ใช่ผู้ชายเหรอ?"บรรยากาศในโกดังเงียบงันชั่วครู่ เหลือเพียงเสียงหอบหายใจหนัก ๆ ของทุกคนเสือหาญหันขวับไปมองพวกมัน สายตาคมวาวกดดันจนทั้งคู่ถึงกับกลืนน้ำลาย เสียงทุ้มต่ำลอดไรฟันดังออกมา"จำเอาไว้…ตั้งแต่วันนี้ เรื่องที่พวกเอ็งเห็น…ไม่เคยมีอยู่จริง ถ้าใครปากพล่อย ข้าจะหั่นลิ้นแม่งทิ้ง"เสียงหนักแน่นเย็นยะเยือก ทำเอาไอ้กระบานกับไอ้สันขวานสะดุ้งเฮือก รีบพ

  • เมียเสือหาญจอมโจร   ต้อนรับน้องใหม่

    ทันใดนั้นพวกชายแต่งตัวดีทั้งสามก็ลุกพรวดจากโต๊ะตัวเอง เดินตรงมาหาโต๊ะเสือหาญ บรรยากาศรอบห้องเงียบกริบ หนึ่งในนั้นหยุดยืนตรงหน้าเสือหาญ กอดอกเอียงคอมองด้วยแววตาเยาะ ๆ ก่อนเอ่ยขึ้นเสียงห้วน"เฮ้ย…พวกมึงมาใหม่รึไงวะ?"เสียงถามดังชัดจนคนทั้งห้องหันมามอง ราวกับรอคอยว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นต่อไปเสือหาญเอนหลังพิงโซฟา ยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกโดยไม่รีบร้อน ก่อนจะหัวเราะหึ ๆ ในลำคอแล้ววางแก้วกระแทกโต๊ะเบา ๆ"ใหม่ไม่ใหม่…แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกมึง?"ไอ้สันขวานที่นั่งข้าง ๆ ทำท่าจะลุก แต่เสือหาญยกมือห้าม แววตายังคงมองพวกนั้นนิ่ง ๆ ไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย"ฮึ…พูดจาแบบนี้ แปลว่ามึงไม่รู้สินะว่าที่นี่ใครคุม"เสียงนั้นก้องไปทั่วห้องจนสาว ๆ ที่นั่งอยู่รีบหลบห่างเสือหาญหัวเราะหึ ๆ ตอบกลับเสียงเย็น"รู้หรือไม่รู้ก็เรื่องของกู แต่ถ้าที่นี่คุมโดยพวกหมาอย่างมึง กูก็ไม่จำเป็นต้องสนใจ"คำพูดเหมือนคมมีดกรีดทันที โต๊ะฝั่งตรงข้ามชะงัก หน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ ชายตัวสูงกำหมัดแน่น ก่อนก้าวมาประชิดจนจมูกแทบชนกัน"ปากดีนักนะไอ้เวร มึงอยากลองดีกับเจ้านายกูก็ว่ามา!"เสียงปังดังขึ้นทันทีเมื่ออีกฝ่ายทุบโต๊ะ แก้วเหล้ากลิ้งต

  • เมียเสือหาญจอมโจร   รุมจีบ

    ยังไม่ทันจะได้นั่งเต็มอิ่มเต็มเวลา เสียงหัวเราะคิกคักดังสนั่นเมื่อเหล่าสาว ๆ ในหอนางโลมกรูกันเข้ามารุมล้อม เสือหาญ อย่างคึกคัก แขนขาว ๆ คล้องคอ แก้วเหล้าในมือถูกยกชนไม่หยุด สองสามนางถึงขั้นนั่งตัก กดอกแนบอกเสือหาญเหมือนอยากกลืนกินทั้งคนเสือหาญหัวเราะลั่น ฟาดมือลงบนโต๊ะดัง ปัง! อย่างคนอารมณ์ดี"ฮ่า ๆ ๆ พวกเอ็งนี่มันไม่เปลี่ยนเลยนะ! รู้จักเอาใจเสือหาญจริง ๆ"แต่ท่ามกลางความครึกครื้น ไอ้จอม ที่นั่งข้าง ๆ กลับเริ่มหน้าตาแข็ง ๆ สายตาแข็งกว่าเดิม ริมฝีปากเม้มแน่นโดยไม่รู้ตัว พอมองเห็นสาว ๆ ซุกไซ้ขยับเข้าใกล้เสือหาญ มันรู้สึกเหมือนมีบางอย่างมาบีบรัดในอกมือที่วางบนเข่าเกร็งจนเส้นเอ็นขึ้น สายตามันเผลอจ้องเขม็งไปที่แขนเรียวของสาวที่เกาะเสือหาญแน่น แววตานั้นไม่ใช่แค่ตกใจ แต่แฝงด้วย ความหึงหวงลึก ๆ ที่มันเองก็ไม่รู้ตัวไอ้สันขวานที่นั่งฝั่งตรงข้ามเห็นเข้า เลยหัวเราะแซว "เฮ้ย ๆ ไอ้จอม! มึงทำหน้ายังกับผัวหึงเมียเลยนะเว้ย ฮ่า ๆ ๆ"เสือหาญหัวเราะอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะหันไปเห็นหน้าไอ้จอมที่ทำเหมือนกลืนไม่เข้าคายไม่ออก สายตาเหมือนจะหึง ๆ ทั้งที่มันเองก็คงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำเสือหาญเลยยกแขนออกแรงผลักสาว ๆ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status