ตอนที่ 2 นอนโซฟา ปวดหลัง

ยิปแซงต้องแยกบ้านกับพ่อแม่ นับตั้งแต่แต่งงานกับฮาเดน เรือนหอ ที่พ่อกับแม่ของฮาเดนสร้างไว้ให้เพื่อมอบเป็นของขวัญวันแต่งงาน การใช้ชีวิตของเธอแตกต่างออกไป โลกที่ต้องอยู่เพียงลำพังกับชายแปลกหน้าที่ไม่ได้รักพร้อมกับมีแม่บ้าน ที่คอยทำอาหารและทำความสะอาดบ้าน อีก 2 คน

" บ้านหลังใหญ่อย่างกับคฤหาสถ์ ให้อยู่กับตาทึ่ม นั่น 2 คนนะเหรอ อย่าว่าแต่ 3 ปีเลย 3 วันฉันจะอยู่ไหวมั้ยหรอก " ฉันถอนหายใจเดินเข้าบ้าน กวาดสายตามองรอบ ๆ บ้าน ที่ตกแต่งไว้แบบธรรมดา เผื่อที่จะให้ฉันได้ตกแต่งและดีไซด์ ตามแบบที่ตัวเองชอบ คุณลุง กับ คุณป้า น่ารักกับฉันมาก เสียอย่างเดียวไม่น่ามีลูกชายทึ่ม ๆ แบบนั้น เลย

มันอาจจะไม่ชินเท่าไหร่ กับการที่ต้องใช้ชีวิตที่ไม่โสด " เธอจะต้องมีชีวิตใหม่ที่ดีนะ ยิปแซง " ฉันคิดบวกและอวยพรตัวเอง จากนั้น เสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ที่ต้องย้ายมาอยู่ที่นี่ถูกเรียงรายเข้ามาโดนคนงานของป้า (แม่ของฮาเดน) เพราะข้าง ๆ เป็นบ้านของพ่อ กับ แม่ ฮาเดนนั่นเอง อยากให้ลูกชายมีความเป็นครอบครัวส่วนตัวจึง สร้างบ้านแยกไว้ให้อีกหลัง พร้อมสระว่ายน้ำ แต่ดันทำไว้แค่ 1 ห้องเพราะต้องการให้ฉันกับลูกชายเขานอนด้วยกัน

จากที่สำรวจบ้านหลังนี้ฉันครีเอทเอาไว้ว่าจะตกแต่งสไตล์ คาเฟ่ มีมุมถ่ายรูป สวยๆ ทำบ้านเป็นสตูดิโอ แล้วปล่อยเช่าสถานที่ โซนหน้าบ้าน เพื่อทำรายได้เสริม ถึงจะต้องดำเนินงานที่บริษัทตัวเอง แต่ความสุขเล็ก ๆ ก็อยากมีสตูดิโอถ่ายภาพ ด้วยเหมือนกัน เพราะนอกจากรายได้จากบริษัทก็อาจจะมีรายได้จากบ้านได้ด้วย

บ่ายคล้อยของอีกวันป่านนี้ตั้งแต่วันแต่งงาน ฉันยังไม่โผล่เห็นหน้าเจ้าบ่าวอีกครั้งเลย ใบหน้าที่เจอตอนวันงาน จนป่านนี้ฉันแทบจะลืมใบหน้าเขาไปเสียแล้ว

" ดี ไม่เจอซะได้ก็ดีอยู่คนเดียวสบายใจ "

ฉันเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนนุ่ม หลับตาลงพริ้ม เมื่อแสงแดดสาดส่องเข้ามายังห้อง พลันหยัดตัวลุกขึ้นเลื่อนปิดม่าน มือสวยเลื่อนม่านยังไม่ทันกลบบานกระจกกว้าง ขณะนั้นได้ยินเสียงรถยนต์ ของใครบางคนขับเข้ามา พลันต้องหยุดชะงักแล้วเปิดม่านดูก่อน จากสายตาที่มองออกไป รถปอร์เช่ พาราเมร่า สีส้ม วิ่งเข้ามาจอดในโซนที่จอดรถภายในบ้าน นั่นคงเป็นเขาสินะ

" กว่าจะโผล่หัวมาได้ "

โชคดีแค่ไหนที่เขายังเข้าพิธีไม่ทำให้ฉันต้องขายหน้าแต่งงานคนเดียว หรือว่าฉันต้องลงไปดูเขาหน่อยมั้ย คุณสามีของฉัน แต่ขอนับ 1-100 ก่อนนะ

ฉันมองใบหน้าของคนที่หายไปเกือบ 3 วัน ในใจก็นึกประหลาดใจอยู่เหมือนกันว่าเขาหายไปไหน มา ไม่นาน คุณลุง กับคุณป้าก็เดินตามเข้ามา ฉันเดาว่าคงตามลูกชายเข้าบ้านแน่ ๆ ความจริงฉันอยากจะบอกนะ ว่าฉันอยู่คนเดียวได้

" สวัสดีค่ะ คุณลุง คุณป้า "

" เป็นไงบ้าง หนูยิปแซง พออยู่ได้มั้ย "

" อยู่่ได้ค่ะ สบายมาก เลย ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ "

" ไม่ต้องประจบมากหรอก ได้ไปเยอะแล้วนี่ " เสียงเรียบแกมประชดประชันของฮาเดนพูดขึ้น เพื่อขัดฉัน นั่นปากเหรอนั่น คิดว่าฉันอยากอยู่นักหรือไง

" แก ต้องอยู่ที่นี่ ไม่ใช่ไปนอนที่อื่น เข้าใจมั้ย กว่าฉันจะเจอแล้วตามแกกลับบ้านได้เนี่ย แกแต่งงานเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้วทำตัวให้มันดี ๆ หน่อย "

" พ่อ ..." ฮาเดนทำหน้าไม่พอใจ แล้วเดินหายขึ้นข้างบน

" มันเป็นของมันแบบนี้แหละ นะ ค่อยจัดการปรับตัวเอานะลูกมีอะไรมาบอกพ่อได้เลยขอให้อยู่อย่างมีความสุข "

" ขอบคุณคุณลุงกับคุณป้ามากนะคะ

" จุ๊ ๆ ไม่เอา เรียก พ่อ กับแม่ได้แล้วลูก "

หลังจากที่ลุงกับป้าสั่งเสีย และสอนอะไรหลาย ๆ อย่างซะยืดยาว จากนั้นท่านทั้งสองก็เดินออกไป

ฮาเดน

" นี่อย่าบอกนะว่าต้องนอนห้องเดียวกับใยหน้าแมวนั้น คนอะไรหน้าอย่างกับแมว หึ " นอกจากต้องแต่งงานกับเธอแล้ว ผมต้องมาทนนอนอยู่ในห้องเดียวกันอีก อกแตกตายกันพอดี แอบซื้อเตียงเพิ่ม มานอนข้างนอกดีกว่า ผมคิดแผนที่จะแกล้งใยนั่นเพื่อให้เธออยู่ไม่สุข ผมจึงแอบสั่งให้ให้พรรคพวกจ้างเด็กเอนมาที่บ้าน

บทสนทนาทางโทรศัพท์

" ฮัลโหล ไอ้ฟาดิน มึงจัดการติดต่อ คลับที่พวกเราไปประจำ ให้เอาเด็กเอ็นมาที่บ้าน กูสัก 3 คนสิวะ "

" อะไรของมึงอีก ไอ้วันงานมึงก็ก่อเรื่องไปรอบนึงแล้วนะ มึงจะเอาอีกเหรอ "

" เออน่า ติดต่อมาให้กูหน่อย พ่อกับแม่ห้ามกูออกจากบ้าน กูจะใช้วิธีนี้แหละ "

"มึงนี่นะ แล้วไม่สงสารเมียมึงหรือไงทำแบบนี้ "

" มึงก็รู้ว่าพ่อกับแม่กูบังคับให้แต่ง เออ ไม่ต้องถามมาก ไปจัดการมา ยอดเท่าไหร่บอกมากูจ่ายให้ "

วางสาย

ก๊อก ๆ เสียงประตูเปิด

"คุณ....ฮาเดน จะแยกไปนอนข้างนอกก็ได้นะคะ ฉันนอนตรงนี้เอง "

"นี่คุณจะให้ผมนอน โซฟา แล้วคุณนอนสบาย ๆ ในห้องว่างั้นเหอะ " ใยหน้าแมว ใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืดแขนสั้นรัดนม เหมาะสมกับชุดอยู่บ้าน จริง ๆ นี่คงกะอ่อยผมละมั้ง แต่ขอโทษผมไม่สนใจหรอก เพราะสาวๆ ผมเยอะแยะ ไหนจะมี ม่านฟ้าคนรักของผมอีก ฝันไปเถอะ

" ปะ เปล่านะคะ ฉันหมายถึง ถ้าคุณไม่อยากนอนร่วมเตียงเดียวกันก็แยกห้องนอนได้ "

" คุณสิไปนอนโซฟา ปวดหลังจะตาย เสื้อผ้าอยู่ไหนจะอาบน้ำ" แกล้งใยนี่ซะหน่อย

" นี่ ๆ คุณจะทำอะไรอ่ะ "

" ทำไม ก็ถอดไง " ผมถอดเสื้อตัวเก่ง พร้อมกับกางเกงแบรนด์ดัง โยนมันไปที่พื้น ร่างบางของเธอตรงนี้รีบยกมือเรียวขึ้นมาปิดที่ดวงตา ร่างแกร่งของผมเดินไปตรงหน้า เธอไกล้ ๆ เธอจะได้เห็นชัด ๆ

โปรดติดตามตอนต่อไป ....