ตอนที่ 3 ประชดมาประชดกลับไม่โกง

มีใครบางคนเคยบอกว่า....ถึงเราจะฉลาดแค่ไหนแต่จะว่าไป..เรื่องความรักเราก็โง่กันอยู่ดี

"ทำไม ก็ถอดไง " ผมถอดเสื้อตัวเก่ง พร้อมกับกางเกงแบรนด์ดัง โยนมันไปที่พื้น ร่างบางของเธอตรงนี้รีบยกมือเรียวขึ้นมาปิดที่ดวงตา ร่างแกร่งของผมเดินไปตรงหน้า เธอใกล้ ๆ เธอจะได้เห็นชัด ๆ

เมื่อผมอยู่ใกล้ใยหน้าแมวในระยะประชิด ใบหน้าของเธอช่างขาวใสแม้ไร้เครื่องสำอาง นัยน์ตาหวาน ผิวขาวตัวเล็ก ผมกะจะแกล้งให้เธอหวั่นใจเล่นๆ แต่ทำไมดันเป็นผมเองที่เขิน

" บ้าไปแล้วคุณ "

"เอ๊า ไปซะแล้วมุกนี้ได้ผลแฮะสงสัยจะใจละลายกับหุ่นผมล่ะซี้"เชาแค่นเสียงหัวเราะเบาๆ มองคนที่เิามือยืนปิดใบหน้าอยู่ กำลังเดินออกไปจากห้อง

ยิปแซง

ฉันเผลอมองกล้ามท้อง เป็นลอน ๆ ของคนตรงหน้า วงแขนแกร่งและร่างกาย มีกล้ามเนื้อพอประมาณ บ้าไปแล้วมาถอดเสื้อผ้าโชว์หน้าไม่อาย แต่เป็นผู้ชายที่หุ่นแซ่บมาก

ตรงนั้นที่อยู่กลางลำตัวฉันเห็นร่องรอยความใหญ่ภายใต้กางเกงใน Calvin Klein สีเทา

" คุณจะอาบน้ำก็อาบไปสิ "

ฉันดึงสติเพื่อรีบเร่งออกจากไปห้องก่อนที่จะหลุดสายตาเผลอมองเขาไปมากกว่านั้นอีตาฮาเดนคงกะแกล้งฉันเล่นแน่ๆ อย่าให้ถึงทีฉันแล้วกัน

เกิดมาถึงจะปาไป 25-26 ฉันก็ยังไม่เคยเจอของผู้ชายชัดๆ ถึงเพียงนี้ เพราะเอาจริงๆ สมัยเรียนมัธยมยันมหาวิทยาลัย ฉันชอบผู้หญิง ทั้งที่ร่างกายฉันก็เป็นผู้หญิงนี่แหละจึงทำให้ฉันครองโสดมาได้ถึงตอนนี้

หลังจากที่แอบชอบเพื่อนผู้หญิงคนนั้นแต่เขาชอบผู้ชาย ฉันผิดหวัง ก็เลยชอบอยู่คนเดียวมากกว่า แต่งตัวสวยไปวันๆ หาอะไรทำสนุกๆ จนมาตอนนี้ที่ต้องถูกบังคับให้แต่งงานบ้าๆ นี่

ตกเย็น

ฉันดูหนังอยู่ในห้องนั่งเล่นขณะนั้นมีเสียงเพลงจังหวะEDMแทรกเข้ามาเสียงดัง ฉันประหลาดใจจึงออกไปดูข้างล่าง

ในสายตาที่มองไปนั้น กลับเห็นมีหญิงสาวมาในบ้านแต่งตัวเซ็กซี่เต้นยั่วเย้ากันอย่างสนุกสนาน

พร้อมทั้งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และอาหารวางเรียงอยู่โซนสระว่ายน้ำราวกับกำลังจะมีปาร์ตี้

นี่อย่าบอกนะว่าจ้างเด็กเอ็น มาถึงในบ้านมันจะมากไปแล้วนะ หยามหน้ากันแบบนี้ไม่ให้เกียรติกันเลย ฉันคิดอะไรไม่ออกจึงโทรปรึกษากับเพื่อนสาวคนสนิทชื่อบิวตี้

บทสนทนาทางโทรศัพท์

" ฮัลโหลมึง "

" ว่าไงคุณนายที่ 1 "

" คุณนายบ้านแกสิ นี่แกรู้มั้ย อีผัวกำมะลอฉัน มันจ้างเด็กเอ็นเข้ามาถึงในบ้านไม่ไว้หน้าฉันเลย "

"จริงเหรอแก ขนาดนั้นเลยเหรอ "

" ใช่น่ะสิ แล้วแกจะเอายังไง "

"บิวตี้แกรู้รักเด็กโฮสเยอะไม่ใช่เหรอ แกติดต่อส่งมาที่บ้านฉันสัก 3-4 คนซิ "

"ยิปแซงนี่แกจะบ้าเหรอ ทำแบบนั้น ได้ทะเลาะกันบ้านแตกแน่ "

" เออดี แตกได้ก็ดี ฉันเกลียดมากเลยจะได้หย่ากันจะได้จบ " ฮาเดนมาทำแบบนั้นกับฉันก่อนมีเหรอฉันจะยอมน้อยหน้า โย้ว ๆ กันอยู่นั้นชิ!!ผู้หญิงพวกนั้นเต้นขนาบข้างแทบจะสิงร่างกันอยู่แล้ว

1 ชั่วโมงผ่านไป

ฉันสั่งไวน์อาหารและเครื่องดื่ม และจัดโต๊ะริมสระข้างๆ งานเขาเลยเหมือนกัน เมื่อเขามีหญิงสาวขนาบข้างซ้ายขวาขนาดนั้น ฉันก็เอามั่งสิแต่เด็กๆ โฮสของฉันก็แซ่บไม่ใช่น้อย อย่าคิดว่าทำได้คนเดียว

"นี่คุณกล้าเลียนแบบผมเหรอ" สามีกำมะลอของฉันเดินมามองหน้าพร้อมกับหว่านประโยคนี้มา

"ทำไมฉันต้องเลียนเเบบ เมื่อคุณทำได้ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน" เอาสินึกว่าฉันกลัวเหรอ แต่งงานแล้วฉันต้องหงอเหรอ ขอโทษฉันยิปแซง ผู้ไม่เคยยอมใคร

" วู้ว วู้ว" ฉันวาดลวดลายหยอกเย้ากับหนุ่มๆ

ทันใดนั้นเหมือนเสียงโทรศัพท์ของฮาเดนดังขึ้นเขาจึงเดินหลบมุมเพื่อไปรับโทรศัพท์ ผ่านมาไม่นาน

"นี่คุณรีบสั่งให้คนพวกนี้ออกไปให้หมดเลยนะ"

"คุณจะทำไม? ทีเด็กคุณยังอยู่ได้ทำไมของฉันจะอยู่ไม่ได้"

" ก็ผมกำลังจะไล่กลับเหมือนกันพ่อกับแม่กำลังมาที่นี่"

" อ้าวเหรอ "

" เด็กๆ นี่อะค่าจ้างกลับกันไปก่อนนะ" เชี่ยละเราลืมนึกไปเดี๋ยวเขาจะเรียกเงินที่ช่วยบริษัทฉันคืน

คุณแม่ของฮาเดนบุกมาถึงที่บ้านจริงโชคดีที่พวกนั้นกลับทัน

" ฮาเดน คราวหลังลูกอย่าให้ใครมาในบ้านแบบนี้อีกนะอย่าลืมสิลูกแต่งงานแล้วนะ"

" ก็แม่ไม่ให้ผมออกไปเที่ยวข้างนอก ผมก็ไม่ไปไงเนี่ยก็กินอยู่ที่บ้าน "

" พูดแล้วยังจะเถียงแม่อีก ไม่งั้นแม่จะยึดบ้านรถ เงินในบัญชีและบัตรเครดิตของแกทั้งหมดนะ"

" เธอยัง "ผมอ้าปากเถียงไม่ทันจะจบประโยคแม่ก็ปรามผมทันที

"หยุดเลยไม่ต้องพูดอย่าให้แม่เห็นอีกนะ "

หลังจากปาร์ตี้เลิกทุกคนกลับหมดฉันช่วยแม่บ้านเก็บของ ส่วนฮาเดนไม่รู้แอบขึ้นไปนอนตอนไหน ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนก็เห็นแผ่หลาเต็มเตียงแถมกรนเสียงดังอีก

แทบจะไม่เหลือที่ให้ฉันนอนแต่นึกไปนึกมาไปนอนโซฟาก็ได้ นี่มันเวรกรรมอะไรของฉันที่ต้องมาเป็นแบบนี้ ชีวิตคู่ที่ใครๆ ต่างดูว่าเพอร์เฟค หึ!!

รุ่งเช้าฉันตื่น

ฉันตื่นขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน แต่ไม่ทันที่จะปิดประตูเพราะฉันชินกับการอยู่คนเดียวที่จะไม่ค่อยปิดประตูห้องน้ำ

ร่างสูงเบียดมาหน้ากระจก เอื้อมมือหยิบแปรงสีฟัน โดยทำเป็นมองไม่เห็นฉันที่ยืนแปรงฟันอยู่ข้างๆ จากนั้นเราสองคนก็ลงไปทานอาหารเช้าด้วยกัน จะว่าไปนอนโซฟาก็ปวดหลังมาก ๆ

" เกะกะชะมัด"

" นี่ข้าวของเครื่องใช้อะไรของคุณเยอะแยะไปหมด "

"นี่อย่ามายุ่งของ ของฉันนะ เมื่อคืนฉันนอนโซฟาแล้วคืนนี้สลับกับทีคุณนอนบ้างคืนนี้ "

" ไม่ "

" เอาเปรียบฉันเหรอ ฉันโมโหฟาดไปที่แขนเขา 2-3 ที

" หยุดนะใยหน้าแมวมาตีฉันทำไม "

" ว่าใครหน้าแมว ไม่ดูตัวเอง หน้าอย่างกับจิ้งจก "

"นี่กล้าว่ากันแบบนี้เลยเหรอ " ฉันกับเขาไล่ตีกันรอบห้อง

เมื่อเริ่มถึงเวลาเริ่มงาน ฉันต้องไปช่วยเขาดูงานของบริษัทฮาเดน โดยรับตำแหน่งผู้ช่วย วางแผนงานรองรับและผลักดันบริษัทของครอบครัวฉันให้ฟื้นตัวโดยเร็ว เมื่อฟื้นเร็วเท่าไหร่ ฉันอาจจะได้อย่าสมใจสักที

ในขณะที่ฉันทำงานอยู่ ในห้องทำงานเดียวกันกับฮาเดน แต่อยู่กันคนละมุม มีสายเรียกเข้าจากเมธา พี่ชายคนสนิทที่เป็นเหมือนเพื่อนและพี่ในเวลาเดียวกัน

บทสนทนาทางโทรศัพท์

" สวัสดีค่ะพี่เมธา คิดถึงจังเลยค่ะ "

โปรดติดตามตอนต่อไป ....