วันที่เจียงอีอีกลับถึงประเทศ กู้จื่อโม่ไม่ได้กลับมาทั้งคืน วันต่อมา ฉันเห็นรูปมือสองข้างจับแน่นกันในไทม์ไลน์ของเจียงอีอี และยังมีรูปกู้จื่อโม่ที่นอนหลับเหมือนกับเด็ก เมื่อเขากลับมาบ้านก็โยนหนังสือหย่าร้างออกมา ให้ฉันสละตำแหน่งคุณผู้หญิงกู้ และพูดว่า: "เดิมทีคุณก็ยึดครองตำแหน่งของอีอีอยู่ ตอนนี้อีอีกลับมาแล้ว คุณก็ควรจะสละตำแหน่งได้แล้ว!" ไม่เป็นไร อย่างไรฉันก็มีชีวิตอยู่ได้ไม่นานแล้ว! ตำแหน่งคุณผู้หญิงกู้ ใครอยากได้ก็เอาไปเลย! ภายหลัง ฉันเสียชีวิตไป กู้จื่อโม่กลับร้องไห้คุกเข่าอยู่ตรงหน้าหลุมศพของฉันและพูดว่าเขาจะไม่จับมือกับคนอื่นอีกแล้ว!
View Moreภายหลัง กู้จื่อโม่ไปหาหมอประจำเคสของฉันที่โรงพยาบาล และรับรู้จากปากของหมอว่าฉันเป็นมะเร็งกระเพาะ อีกทั้งยืนหยัดที่จะไม่แอดมิดรับการรักษาหลังจากกลับบ้าน ก็กอดขวดเหล้าเมามายอีกยกหนึ่ง ในปากก็บ่นพึมพำ 'ผมไม่รู้ว่าคุณเหลืออีกแค่สามเดือนจริงๆ ถ้าหากผมรู้ ผมจะต้อง...' พูดไม่ทันจบ เขาก็หลับไปถ้าหากเขารู้ เขาจะทำอะไร? ทิ้งเจียงอีอีแล้วมาอยู่กับฉันเหรอ?วันต่อมา เขาเริ่มเรียนทำอาหารที่ฉันชอบทานจากวิดีโอ นิ้วมือถูกบาด เขาติดพลาสเตอร์แล้วทำต่อ อาหารไหม้แล้ว เขาก็เททิ้งในถังขยะและเริ่มตั้งกระทะตั้งน้ำมันอีกครั้งเขาหั่นผักไปด้วยพูดพึมพำไปด้วย 'ตอนนั้น คุณก็ไปเรียนทำอาหารเหล่านั้นเพื่อผมครั้งแล้วครั้งแบบนี้ใช่ไหม'อ่อ เขายังเรียนนวด เรียนทำเค้ก ถึงขั้นยังไปสมัครเรียนการปักแจกันดอกไม้ บอกว่าต่อไปจะจัดดอกทานตะวันที่ฉันชอบมากที่สุดภายในบ้านทุกวันฉันไม่เข้าใจการกระทำของเขาจริงๆ และก็ไม่อยากเข้าใจการกระทำของเขาเขาทำสิ่งเหล่านี้เพื่อคนตายจะมีประโยชน์อะไรเหรอ? แสดงความรักสุดซึ้งของเขา หรือว่าสารภาพบาปต่อใคร?อย่างไรฉันก็ตายไปแล้ว และก็ไม่สามารถเสพสุขได้แล้ว!เขาอยากโอ้อวดก็ให้เขาทำไปเถอะ!คุ
ต้องเป็นเพราะฉันไม่ได้ยืนอยู่ใต้ร่มไม้ ถูกพระอาทิตย์ส่องจนแสบตาฉันกลับเห็นน้ำตาของกู้จื่อโม่ไหลลงบนพื้น หรือว่าเขาร้องไห้เพื่อฉันงั้นเหรอ? แต่ทั้งๆ ที่เขาไม่รักฉันนะ!จากนั้น ฉันก็เห็นเขาเข่าอ่อน คุกเข่าลงตรงหน้าหลุมศพของฉัน ทำให้ฉันตกใจจนแทบจะกระโดดเด้งออกมาจากในหลุมศพเขาลูบป้ายหลุมศพของฉัน ร้องไห้และพูดว่า: 'เจียงจิงจิง คุณอย่าตายได้ไหม? ผมคิดถึงคุณแล้ว!''ผมสำนึกผิด ผมไม่ควรทำคุณหายไปเพราะเจียงอีอี''เพียงแค่คุณกลับมา ผมสาบานว่าต่อไปผมจะไม่มองผู้หญิงคนอื่นอีกแม้แต่นิด ไม่จับมือกับผู้หญิงคนอื่นอีก อยู่ด้วยกันกับคุณคนเดียวไปนานๆ''คุณกลับมาสิ!'……เขาร้องไห้ไปด้วยตะโกนไปด้วย ท่าทางรักใคร่ น้ำเสียงที่ดุดัน ทำให้คนได้ยินแล้วอยากจะร้องไห้!แต่เขาเป็นคนโง่หรือไง?คนตายไปแล้ว ศพก็เริ่มเน่าเฟะแล้ว เขาตะโกนเรียกสองสามประโยคแล้วจะสามารถกลับมาได้เหรอไง?เพียงแต่ฉันก็ไม่สนแล้ว ตอนที่มีชีวิตอยู่มองฉันไร้ค่า รอฉันตายไป ก็เริ่มทำเสแสร้งว่ารักอย่างสุดซึ้งที่ตรงหน้าหลุมศพของฉัน ผู้ชายแบบนี้ ใครอยากได้เอาไปเลย ฉันรับไว้ไม่ไหวเขานั่งอยู่ที่หน้าหลุมศพของฉันเป็นเวลานาน หลังจากกลับไปก็เริ่
ในตอนที่คุณแม่กู้มาหาอีกครั้ง เธอพาบอดี้การ์ดมาสองคน จากนั้นเก็บกวาดเหล้าภายในบ้านที่กู้จื่อโม่ซื้อมาทิ้งไปจนหมดควบคุมเขาไปที่ห้องน้ำ อาบน้ำ โกนหนวด แต่งตัวให้เขาและก็จับเขาล็อกบนโซฟาคุณแม่กู้ด่าเขาที่ไม่เอาไหน 'ก่อนหน้านี้ พวกเรากีดกันลูกขนาดนั้น ลูกก็จะหย่าร้างและแต่งงานกับเจียงอีอีให้ได้ ตอนนี้ เจียงอีอีเฉดหัวลูกทิ้งอีกครั้ง ลูกก็คิดถึงความดีที่จิงจิงมีต่อลูกแล้ว? ลูกว่าลูกไม่ชั่วช้าแล้วมันคืออะไร?'ฉันพยักหน้า เห็นด้วยกับคำพูดของคุณแม่กู้ กู้จื่อโม่ชั่วช้าจริงๆเห็นเขาไม่พูดจา คุณแม่กู้ก็ถอนหายใจ 'ถ้าลูกอยากจะคืนดีกับจิงจิง ลูกก็ไปตามหาเธอกลับมา นับแต่นี้ไปก็ใช้ชีวิตกับเธออย่างซื่อสัตย์'กู้จื่อโม่กลอกตาไปมา และเงยหน้าขึ้น ถามคุณแม่กู้ด้วยความโง่เขลา 'แม่ว่าจิงจิงยังจะยอมให้อภัยผม แลใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันกับผมไหม?'ฉันส่ายหน้า ไม่ยอมอยู่แล้ว ในเมื่อของมือสองที่เจียงอีอีเคยใช้ฉันไม่ชอบเลยสักนิดคุณแม่กู้โมโหจนตบไปที่หลังของเขา 'ลูกไม่ลองแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าเธอยอมหรือไม่?'ฉันพยักหน้า ถูกต้องแล้ว คุณไม่ลองจะรู้ได้อย่างไรว่าเธอยอมหรือไม่ยอม!กู้จื่อโม่ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว จาก
ฉันรอเจียงอีอีส่งรูปภาพงานแต่งงานของเธอกับกู้จื่อโม่มาโดยตลอด แต่จนถึงลมหายใจสุดท้ายของฉัน วิญญาณลอยอยู่กึ่งกลางอากาศ ก็ยังไม่ได้รับข้อความจากเธอฉันมองดูพวกชาวบ้านและเด็กๆ ล้อมรอบโรงศพของฉันแล้วร้องไห้เสียใจ อยากจะเข้าไปบอกพวกเขามากว่า 'อย่าร้องไห้ เดิมทีฉันก็มีชีวิตได้ไม่นานอยู่แล้ว'แต่กลับเหมือนว่ามีสองมือที่กำลังดึงฉันไว้ พาฉันกลับไปที่ข้างกายของกู้จื่อโม่หรือว่าเป็นเพราะฉันยึดติดกับกู้จื่อโม่จนลึกซึ้งเกินไป? แม้แต่ตายไป ก็ยังกลับมาอยู่ที่ข้างกายเขา?แต่ก่อนฉันตาย เห็นได้ชัดว่าฉันไม่รักเขาแล้วนี่นา! ฉันคืนเขาให้กับเจียงอีอีแล้วในตอนที่เห็นเขา ฉันตกตะลึงอย่างมากจริงๆคนที่ใบหน้าเสื่อมโทรม หนวดเครารุงรังที่อยู่ตรงหน้าใช่กู้จื่อโม่ที่ฉันรู้จักจริงๆ เหรอ? เขาเป็นคนที่แม้แต่ผมเส้นเดียวก็ยังต้องเนี๊ยบสุดๆ เชียวนะ!เขานั่งอยู่ในกองกระป๋องเบียร์ ดื่มเหล้าไปด้วยบ่นพึมพำไปด้วย ฉันลอยเข้าไปข้างหน้า ถึงได้ยินฉันเจน เขากลับเรียกชื่อ 'เจียงจิงจิง'หรือว่าหลังจากที่ฉันส่งใบหย่าให้เขา เขาก็รู้ตัวขึ้นมาว่าคนที่ตัวเองรักไม่ใช่เจียงอีอี แต่เป็นฉัน?ถ้าหากเป็นแบบนี้จริงๆ งั้นฉันอยากจะตบหน้
'เจียงจิงจิง ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน' เพิ่งจะรับสาย เจียงอีอีก็เอ่ยปากถามขึ้นมาฉันไม่อยากคุยกับเธอมากนัก ทำแค่เพียงถามเธอด้วยความนิ่งเฉย 'มีธุระอะไรกับฉัน?'เธอหัวเราะเสียงเล็ก 'เจียงจิงจิง ฉันท้องแล้ว ลูกของกู้จื่อโม่ ดังนั้นเธอรีบกลับมาหย่าซะ สละตำแหน่งให้ฉันกับเด็กในท้องซะ'ฉันเอามือปิดมาก พะอืดพะอมขึ้นมา และรู้สึกรังเกียจอย่างมาก'เจียงอีอี ทำไมเธอถึงได้พูดแบบนี้อย่างเต็มปากเต็มคำขนาดนี้นะ? ฉันบอกเธอให้นะ เพียงแค่ฉันไม่หย่าร้างกับกู้จื่อโม่หนึ่งวัน เด็กที่อยู่ในท้องก็เป็นลูกนอกคอกที่พวกเธอแอบคลอดมาเจียงอีอีด่าทอเสียงดัง: 'นังแพศยา จื่อโม่ไม่รักเธอ ทำไมเธอต้องตอแยเขาอีก'!' หลังจากระบายอารมณ์จบ เธอก็ยิ้มอีก 'อ่อ ใช่แล้ว พ่อแม่ของจื่อโม่ก็รู้แล้ว พวกท่านเรียกให้ฉันย้ายไปที่คฤหาสน์เก่าภายในวันสองวันนี้ บอกว่าจะดูแลฉันและลูกในท้องของฉัน''เธอบอกว่าพวกเขาไม่มีทางยอมให้ฉันเข้าประตูไม่ใช่เหรอ? หึหึ ถ้าจะให้พูดก็ต้องโทษเธอ แต่งงานแปดปีก็ไม่สามารถมีหลานให้พวกเขาได้ เฮ้อ...'ด้านหลังเจียงอีอียังพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉันไม่รู้แล้ว ฉันกำโทรศัพท์เอาไว้และหงายหลังล้มลงไปในตอนที่ศีระษะสัมผัสโด
ฉันมอบใบหย่าร้างที่เซ็นชื่อแล้วให้กับทนาย บอกเขาว่าอีกสามเดือนค่อยส่งพัสดุให้กู้จื่อโม่ทำอย่างไรได้ ต่อให้เขาไม่รักฉัน ฉันก็ยังอยากจะตายไปพร้อมกับสถานะภรรยาของกู้จื่อโม่กู้จื่อโม่ รอให้ฉันตายไปก่อนคุณค่อยแต่งงานกับเจียงอีอีแล้วกัน!ฉันจัดเก็บของทั้งหมดที่อยู่ในวิลล่าใส่หีบห่อ จากนั้นส่งไปยังเพนท์เฮ้าส์ที่กู้จื่อโม่ซื้อ และก็มอบหมายให้คนกลางขาายวิลล่าออกให้เร็วที่สุดหลังจากได้รับเงิน ฉันก็ลากกระเป๋าเดินทางไปยังเขตภูเขาที่ห่างไกลที่กู้ซื่อกรุ๊ปเคยให้ความช่วยเหลือ ฉันเคยพาทีมงานมาสร้างโรงเรียนประถมแห่งความหวังชีวิตที่เหลืออยู่ของฉัน ฉันสามารถสอนหนังสือให้เด็กๆ ที่นี่ได้ สอนพวกเขาร้องรำทำเพลง ในเมื่อชีวิตนี้ของฉันจนตาย ก็ไม่สามารถมีลูกของตัวเองได้ฉันยังอยากจะสร้างโรงเรียนมัธยมต้นอีกสักแห่งที่นั่น จัดคู่กับอุปกรณ์การเรียนการสอนและบุคลากรครู บางทีที่นี่ก็สามารถสร้างนักศึกษามหาวิทยาลัยได้หลายคนหลังจากข้าราชการของท้องถิ่นรับรู้ถึงความคิดของฉัน ก็พากันแสดงออกว่าจะสนับสนุนและให้ความร่วมมือเต็มที่และหลังจากที่พวกชาวบ้านรู้ แต่ละคนก็ถือไข่ไก่ ผักกาดขาว และเนื้อแดดเดียวมาด้วยความตื้น
Comments