สามีแกล้งตายเพื่อความรัก

“ขอโทษครับ คุณเจียงจ่านหงประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อตอนบ่ายนี้ แล้วเสียชีวิตไปแล้ว”

เจ้าหน้าที่หอประกอบพิธีฌาปนกิจโค้งคํานับให้ฉัน “ขอแสดงความเสียใจด้วย”

ได้รับข่าวการเสียชีวิตของสามี ฉันไม่ได้เศร้าโศกแม้แต่น้อย ในใจกลับสงบมาก

"ฉันเห็นศพเขา ให้ฉันไปพบเขาเป็นครั้งสุดท้าย!"

"คุณกู้ครับ ผมเข้าใจอารมณ์ของคุณนะครับ แต่ศพถูกชนเป็นชิ้นๆ ฟื้นคืนเหมือนเดิมไม่ได้เลย อย่าไปดูดีกว่า"

ฉันยังไม่ทันพูดอะไร แม่สามีและน้องสาวสามีก็มาถึง

"แม่ ก็เธอบอกว่าจะกินเค้กอะไร ให้พี่ฉันฝ่าฝนไปซื้อให้เธอ ถึงจะถูกรถบรรทุกชนตายไง"

"กู้หลงหลง คุณมันตัวซวยจริงๆ คืนลูกชายให้ฉันมา"

แม่สามีวิ่งมาตบฉันด้วยร้องไห้ ฉันคว้ามือเธอแล้วโยนอย่างแรง

เธอเดินโซเซถอยหลังไปหลายก้าว ตะโกนด่าฉันว่า "อีนางใจร้าย ทำร้ายลูกชายฉันจนตาย แถมยังกล้าตบฉันอีก ลูกชายฉันจะตายตาไม่หลับนะ"

"แม่ จงรักษาวจีกรรมเถอะ ระวังว่าเจียงจ่านหงจะถูกแม่สาปจนตายจริง ๆ"

ฉันหัวเราะเยาะเสียงหนึ่ง สีหน้าของแม่สามีแข็งทื่อทันที พูดตะกุกตะกักกับฉันว่า "ฉัน... ตอนนี้ลูกชายฉันนอนอยู่ในห้องเก็บศพ นี่คุณทำร้ายเขาตายยังไม่ยอมรับด้วย คุณมีมโนธรรมบ้างไหมเนี่ย"

ฉันไม่ได้สนใจเธอ พูดกับเจ้าหน้าที่หอประกอบพิธีฌาปนกิจว่า "ศพถูกชนเป็นชิ้น ๆ แล้วพวกคุณยืนยันตัวตนของสามีฉันได้อย่างไร"

ชายคนนั้นมองแม่สามีแวบหนึ่ง แล้วค่อย ๆ ใจร้อนขึ้น "ผมไม่ได้สืบสวนคดีอยู่เลย ถ้ามีปัญหาอะไรไปหาตํารวจซะ"

ฉันก้มหน้าลงแล้วยิ้ม มันชัดเจนแล้ว

แม่สามีต้องติดสินบนคนนี้แน่

น้องสาวของสามีกลัวว่าฉันจะไปแจ้งตํารวจ เลยก้าวไปข้างหน้าก่อนและขวางทางฉัน

"พี่ฉันตายเพื่อคุณ คุณไม่ได้หลั่งน้ำตาแม้แต่หยดเดียว ยังคิดจะไปไหนอีก"

"ไหนๆก็ตายไปแล้ว แน่นอนว่าจะต้องจัดการเรื่องงานศพให้เขาดิ"

ในชาติที่แล้ว หลังจากทราบข่าวการเสียชีวิตของเจียงจ่านหง ฉันก็จมอยู่ในความเศร้าโศกมาตลอด เรื่องงานศพของเขาก็จัดการโดยแม่สามีและน้องสาวสามี

ฉันเซ็นเอกสารสรับรองทั้งหมดอย่างงุนงงโดยไม่ได้อ่านอย่างละเอียด

พอตอนนี้คิดดูแล้ว เป็นช่องโหว่กันหมด

ฉันยื่นมือไปทางเธอ "ที่ตายไปแล้วก็ต้องมีใบมรณบัตร ถ้าไม่มี...เจียงจ่านหงก็ยังไม่ได้ตาย!"

น้องสาวสามีขยิบตาให้แม่สามี แม่สามีจึงรีบหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากกระเป๋าของเสื้อคลุม

"ครั้งนี้คุณจะเชื่อแล้วใช่ไหม"

ฉันก้มหัวลง ปกปิดความเกลียดชังในดวงตาไว้

ในชาติที่แล้ว เขาเสียชีวิตอย่างไม่คาดคิด ฉันโทษตัวเองมาก

ในวันครบรอบแต่งงาน ฉันแค่พูดอย่างลวกๆว่าอยากกินมูสเค้กถนนข้าง ๆ

เจียงจ่านหงไม่ได้พูดอะไรสักคํา พอหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาแล้วก็วิ่งออกไป

ที่เขาจากไปครั้งนี้ ก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย

เขาถูกรถบรรทุกขนาดใหญ่ที่วิ่งมาอย่างเร็วชนตาย ศพแตกเป็นเสี่ยง ๆ ประกบเป็นร่างเดิมของเขาไม่ได้

เมื่อฉันมาถึงหลังจากรับสาย แม่สามีและน้องสาวสามีก็มาถึงตั้งนานแล้ว

แม่สามีด่าฉันด้วยร้องไห้ว่าฉันทำร้ายลูกชายเธอตาย เป็นตัวซวย จะไล่ฉันออกจากบ้านไป

น้องสาวสามีบอกว่าฉันทำร้ายพี่ชายของเธอตาย ไม่คู่ควรได้รับทรัพย์สินที่สามีทิ้งไว้

ข้อกล่าวหาอันไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดมาก

ฉันทนทุกข์ทรมานในใจวันๆ และจินตนาการอย่างต่อเนื่องว่าถ้าฉันหยุดเขาในวันนั้น เขาจะไม่ตายใช่ไหม

ดังนั้น เมื่อแม่สามีและน้องสาวสามีบอกว่าให้ฉันจากไปโดยไม่รับทรัพย์สินใดๆ และโอนบริษัทไปให้แม่สามี ฉันก็เห็นด้วยโดยไม่ลังเล

ฉันย้ายไปบ้านเช่าที่แคบ ๆ คนเดียว และเศร้าอยู่วันๆ

ในที่สุด ฉันก็เป็นมะเร็ง

แม่สามีมาเยี่ยมฉันก่อนตาย เธอทิ้งรูปถ่ายครอบครัวใบหนึ่งมาให้ฉัน

สามีของฉันและจี้หยวีน ซึ่งเป็นคนหลงรักในใจของเขากอดกัน ข้าง ๆ ยังมีเด็กหญิงที่ยิ้มอย่างสดใสคนหนึ่ง

เจียงจ่านหงไม่ได้ตายเลย

นี่เป็นการหลอกลวงที่ครอบครัวของเขาสร้างขึ้นเพื่อทำร้ายฉัน

เมื่อฉันโทษตัวเองอย่างหนักอยู่ ครอบครัวเขาสามคนกลับมีความสุขกันมาก

พอเห็นแล้วฉันหายใจไม่ออกชั่วครู่ แล้วก็โกรธจนตาย

โชคดีที่พระเจ้าได้ให้โอกาสฉันอีกครั้ง

เจียงจ่านหง คุณมันอยากตายไม่ใช่เหรอ

งั้นฉันจะให้คุณสมหวัง ให้คุณตายอย่างละเอียด