บทที่ 306 ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยคุณไป

หลังจากที่เขาผล็อยหลับไป ลูกค้าในบาร์ก็ลุกขึ้นทีละคนพลางก้มโค้งตัวลงคับนับต่อหน้าเซนที่ยังคงนอนแผ่อยู่บนโซฟาในขณะที่หลับสนิท จากนั้นพวกเขาก็เริ่มลงมือ คนหนึ่งเดินไปปิดประตู คนหนึ่งห่มผ้าให้กับเซน และอีกคนกำลังออกโทรไปหาใครบางคน “สวัสดีครับบอส ผมยินดีที่จะแจ้งให้บอสทราบว่านายท่านได้กลับมาแล้ว”

บาร์ถูกปิดลงภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที แสงนีออนที่ส่องประกายถูกปรับให้หรี่ลง และชายวัยกลางคนที่ร้องเพลงอยู่ก็เดินลงมาจากเวที เขาเดินไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าอาจมีเสียงไปปลุกเซนให้ตื่น แม้ว่ามันอาจจะดูเป็นไปไม่ได้ก็ตาม ใครก็ตามที่ดื่มแซฟไฟร์แฟนธ่อมเข้าไปร่างกายจะรู้สึกหนาวเย็นไปชั่วขณะ พวกเขาจะไม่ตื่นขึ้นมาแม้ว่าคุณจะตั้งการแสดงโชว์ดอกไม้ไฟไว้ข้าง ๆ พวกเขา ทุกคนต่างถือแนวคิดนี้ไว้ในใจเป็นอย่างดี แต่พวกเขาก็ยังคงมั่นใจว่าพวกเขาอ่อนโยนและสุขุมรอบคอบขณะที่ทำต่อไป เพราะว่ามันคือสัญลักษณ์ของพวกเขาที่ทำไว้เพื่อเซน

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ผู้หญิงรูปร่างสูงสวมเสื้อกันฝนคนหนึ่งเดินเข้ามาในบาร์ เธอมีออร่าของผู้สั่งการอย่างเหลือเชื่อ แม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิง แต่เธอก็สูงเกือบ 6 ฟุต เธอเซ็กซี่ขยี้ใจสุด ๆ