“วิลเลียมเขาเป็นเด็กดี… เขาเฉลียวฉลาดและสุภาพอ่อนโยน และเขาก็เป็นคนมีความสามารถ สิ่งสำคัญคือชาติตระกูลทางครอบครัวของเขาก็เท่าเทียมกับเรา เขามีบุคลิกภาพที่ค่อนข้างดี ลูกจะมีความสุขถ้าลูกได้แต่งงานกับเขานะ” ราเชลกล่าวอย่างใจเย็นอเล็กซานดราตะคอกกลับด้วยความดูถูก “โกหก! เซนเคยบอกกับหนูว่าวิลเลียมเป็นแค่คนขี้ขลาดคนหนึ่งเท่านั้น เขาเป็นเสือผู้หญิง ใครจะรู้ว่าเขามีผู้หญิงที่คบหาไว้เล่น ๆ อีกกี่คน? เขาก็แค่ปิดบังเรื่องพวกนี้เก่งเท่านั้นแหละ และพ่อกับแม่ก็ไม่มีทางจับเขาได้หรอก! ถ้าหนูแต่งงานกับเขาไปละก็ ชีวิตของหนูก็คงจะเหมือนตกนรกทั้งเป็น ชีวิตของหนูคงได้จบสิ้นลงแค่นี้แน่ ๆ”วิคเตอร์และราเชลสบสายตากันอีกครั้งก่อนจะเอ่ยถามต่อว่า “อเล็กซานดรา ไหนลูกลองบอกพวกเราทีสิ ว่าเซนคนนี้มีความสำคัญกับลูกยังไง?”อเล็กซานดรากลอกตามองบนพลางตอกกลับ “ขอร้องเถอะแม่ เลิกเสแสร้งสักที! ลุงแฟรงค์คลินคงบอกพ่อกับแม่ไปหมดทุกอย่างแล้ว!”“เอ๊ะ นังเด็กเหลือขอคนนี้ แฟรงค์คลินเขาเป็นลุงของลูกนะ ลูกพูดถึงเขาแบบนั้นได้ยังไง?” วิคเตอร์ทำหน้าบึ้งตึง“ก็เขาเป็นคนไม่มีเหตุผล พ่อกับแม่ไม่เห็นว่าคืนนั้นเขาทำตัวอุกอาจขนาดไหน ถ
เขาคนนั้นเป็นพ่อของวิลเลียมนั้นเอง โทนี่ บราวน์ ค่อนข้างเป็นที่รู้จักในแวดวงธุรกิจเป็นอย่างดี เขามีทรัพย์สินมูลค่ามากกว่า สามพันล้านดอลลาร์ และถือว่าเขาเป็นสัญลักษณ์แห่งความมั่งคั่ง ไม่ว่าจะเป็นสถานะ กลยุทธ์หรืออำนาจ เขาเป็นตัวการสำคัญคนหนึ่งเลยที่ต้องนึกถึงวิลเลียมเป็นลูกชายคนเดียวของโทนี่ ซึ่งนั้นหมายความว่าเขาเลี้ยงลูกมาอย่างตามใจตั้งแต่เกิด เขาปรนเปรอและประคบประหงมลูกชายคนเดียวของเขาอย่างสุดความสามารถ ดังนั้นเมื่อลูกชายสุดที่รักของเขาถูกทุบตีจนปางตาย มันจึงไปจุดประกายความโกรธเกรี้ยวในตัวของเขาขึ้นมา! เขารู้สึกโกรธมากเมื่อได้ยินข่าวนี้ แต่ตอนนี้เขาได้มาเห็นบาดแผลที่เกิดขึ้นด้วยตาทั้งสองข้างของเขาเองแล้ว มันจึงทำให้เขาแทบจะเป็นบ้า!มันดูสมเหตุสมผลที่สุด การเตะของเซนนั้นทรงพลังมาก และก้อนหินที่ลอยไปโดนหลังของวิลเลียมก็ใหญ่พอ ๆ เท่ากับกำปั้น บาดแผลที่คล้ายกับรอยกระสุนปืน! โชคดีที่วิลเลียมยังไม่ตายที่นั่นในตอนนั้นขณะที่เขากำลังเข้ารับการผ่าตัด วิลเลียมก็ถูกห่อตัวเหมือนมัมมี่ ชีพจรของเขาเริ่มอ่อนแรง ราวกับแสงเทียนที่กำลังริบหรี่ท่ามกลางสายลม และมันก็สามารถถูกเป่าให้ดับลงได้ทุกเมื่อเ
เซน ลาร์สัน กำลังซักผ้าให้กับครอบครัว แต่แล้ว รูบี้ ลูอิส แม่ยายของเขาก็โยนผ้าอีกชิ้นใส่หน้าของเขา ก่อนที่เธอจะสั่งอย่างหยิ่งผยองไปว่า “เซน ซักผ้าชิ้นนี้ของฉันก่อนนะ”ริมฝีปากของเซนกระตุก เขารู้สึกว่าแม่ยายของเขาทำกับเขาแย่มากขึ้นเรื่อย ๆ และกำลังทำให้ขีดจำกัดของความอดทนของเขาค่อย ๆ หมดลง เขาพูดกับเธอไปว่า “คุณแม่ครับ ครั้งต่อไปที่คุณต้องการให้ผมช่วยซัก ช่วยใส่ผ้าในลงตะกร้าได้ไหมครับ และอย่าโยนใส่หน้าผมอีก ยังไงผมก็ยังคงเป็นลูกเขยของคุณอยู่นะครับ”มันรู้สึกแย่มากที่มีเสื้อผ้าชิ้นหนึ่งคลุมอยู่บนศีรษะของเขาแบบนั้นแม่ยายของเขาละเลงตบเขาไปทั่วศรีษะ “ซักผ้าไปตามที่ฉันบอก หยุดพล่ามได้แล้ว ไม่งั้นครั้งหน้าฉันจะยัดมันใส่ปากนาย นายคิดว่านายทำดีพอถึงมีสิทธิ์มาบ่นได้อย่างนั้นหรอ? ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ วันนี้อย่าคิดว่าจะได้กินข้าวเลย ถ้านายยังทำความสะอาดไม่เสร็จเรียบร้อย!”เหมือนเธอจะยังระบายความโกรธออกมาไม่เต็มที่ เธอจึงตบศีรษะของเขาอีกครั้งร่างกายของเซนสั่นสะท้านไปด้วยความโกรธ แม่ยายของเขาพูดอย่างไม่ใส่ใจต่อไปอีกว่า “อะไร? แค่นี้ก็ทนไม่ได้หรอ? ทำไม อยากจะตบฉันกลับหรือไง? ลองสิ ลองตบฉันกลับ
รู้บี้ตกใจมาก ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ก่อนที่เธอจะพูดไปว่า “ฟีฟี่ ลูกบ้าไปแล้วเหรอ?! ลูกกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่ ห๊ะ?!”ในทางกลับกัน จอร์จมีความสุขมากเมื่อได้ยินแบบนั้น “ดี ดี ดี! ดีมากเลย! เฟย์ เธอเป็นหลานสาวคนโปรดของฉัน เธอเป็นคนที่รู้ว่าความภักดีของเธออยู่ตรงไหน!”คนอื่น ๆ ในตระกูลต่างก็มีความสุข เพราะพวกเขาไม่คิดว่าเฟย์จะยอมง่าย ๆ แบบนี้ ดูเหมือนว่าเธอเป็นคนค่อนข้างชอบวัตถุนิยม และไม่ใช่ภรรยาที่ซื่อสัตย์สักเท่าไหร่เฟย์พูดต่อไปว่า “คุณปู่คะ หนูยังพูดไม่จบ หนูจะไปกับคุณวิลสันเป็นเวลาสามวัน แต่หนูมีเงื่อนไขหนึ่งข้อค่ะ” “เงื่อนไขนั้น คืออะไรล่ะ? พูดมาได้เลย” จอร์จไม่สามารถแบกรับความวิตกกังวลได้อีกต่อไปแล้วเฟย์หายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดว่า “หนูต้องได้รับส่วนแบ่งสิบเปอร์เซ็นต์จากหุ้นของตระกูล และจะต้องโอนไปให้คุณพ่อคุณแม่ของหนูค่ะ นอกจากนี้ หนูต้องการให้ครอบครัวถอนเงิน 300,000 ดอลลาร์เป็นเงินสด และโอนไปยังบัญชีของเซนค่ะ”เมื่อได้ยินเช่นนั้น จอร์จก็ขมวดคิ้วทันที ในขณะที่คนอื่น ๆ ประหลาดใจกับสิ่งที่เธอพูด มันสมเหตุสมผลที่เธอจะนำหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ของพวกเขาไปมอบให้เวนและรูบี้ แต่กา
“หืม มีอะไรหรอครับ?” ใบหน้าของเซนปราศจากความรู้สึกใด ๆชายคนนั้นร้องอุทานด้วยความตื่นเต้นอย่างรวดเร็ว “ขอบคุณพระเจ้า! นายน้อย ในที่สุด ผมก็ติดต่อคุณได้!” ร่างกายของเซนสั่นสะท้านโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อเขาได้ยินคำว่า “นายน้อย” นานแค่ไหนแล้ว ที่ไม่มีใครพูดกับเขาแบบนี้? สี่ปีได้แล้วมั้ง ช่างเป็นเวลาสี่ปีที่ยาวนาน!เซนถามอย่างไม่แน่ใจไปว่า “คุณคือ พ่อบ้านยังใช่ไหมครับ?”“ขอบคุณสวรรค์! นายน้อย ในที่สุดผมก็เจอคุณแล้ว!” นายยังมีความสุขเกินกว่าจะหาสิ่งใดมาเปรียบเทียบได้ และคำพูดของเขาก็ยังสะอื้นไม่หยุด เซนตกตะลึงกับสถานการณ์นี้ นายยังรับใช้ตระกูลลาร์สันอย่างซื่อสัตย์มานานหลายปี และเป็นคนที่เข้มแข็งมาโดยตลอด ทำไมตอนนี้เขาถึงรู้สึกตื่นเต้นมากขนาดนั้น?“คุณยัง ช่วยอย่าเรียกผมว่านายน้อยอีกต่อไปเลย ตอนนี้ผมเป็นแค่คนจรจัดที่ครอบครัวไม่ยอมรับเท่านั้น” เซนพูดด้วยท่าทางเยาะเย้ยตัวเองก่อนจะถอนหายใจ“นายน้อย! คุณเป็นลูกชายคนที่สองของตระกูลลาร์สัน คนที่มีเกียรติและสถานะเช่นคุณ จะเป็นคนจรจัด ที่ครอบครัวไม่ยอมรับได้อย่างไรกัน?”“นายน้อย กลับบ้านเถอะครับ ตอนนี้ตระกูลลาร์สันต้องการคุณ!”“คุณยัง คุณพยายา
ในทางกลับกันการแสดงออกของอีธานระอุมากขึ้น เมื่อเขาเห็นว่าเซนมีความกล้าที่จะไม่สนใจเขา ถ้าจะถามอีธานว่าใครเป็นคนที่น่าจับตามองที่สุดในโลก ก็คือเซนอย่างแน่นอน เมื่อสี่ปีที่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเซนไร้ค่าคนนี้ ซึ่งปรากฏตัวขึ้นมากจากที่ไหนก็ไม่รู้ ปานนี้เขาก็คงจะมีความสัมพันธ์กับเฟย์ไปแล้ว!“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณกำลังมองหาบริการประเภทไหนคะ?”เมื่อเข้ามาในธนาคาร เซนก็มองไปรอบ ๆ ห้อง และเจ้าหน้าที่พนักงานธนาคารคนหนึ่ง ที่มีใบหน้าสะสวยก็เดินเข้ามาหาเขา ด้วยเสื้อผ้าที่ซอมซ่อของเขา เพียงแวบเดียวเท่านั้นเธอก็สามารถบอกได้ว่า เซนเป็นคนยากจนอย่างนั้นแน่นอน รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอเป็นเพียงการให้เกียรติเขาเท่านั้น แต่เซนไม่ได้ใส่ใจ เขาตอบกลับไปว่า “ผมมาที่นี่เพื่อถอนเงินครับ”“อ่อ คุณสามารถเข้าคิวตรงนั้นได้เลยค่ะ” เธอตอบอย่างเกียจคร้านและชี้ไปที่แถวยาวบังเอิญว่าวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ จึงมีคนมาถอนเงินจำนวนมาก คิวยาวกำลังก่อตัวขึ้นที่ซุ้มที่มีอยู่ไม่กี่แห่ง เซนยิ้มและพูดไปว่า “จากที่ได้ยินมา เห็นว่าลูกค้าวีไอพีไม่จำเป็นต้องไปต่อคิวใช่ไหมครับ?” เจ้าหน้าที่พนักงานธนาคารต้องตะลึงกับคำพูดของเซน
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงพูดขึ้นว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมมีคนมายืนอยู่ที่นี่มากมาย?”ชายวัยกลางคนในชุดสูทเดินเข้ามาพร้อมกับขมวดคิ้ว ใบหน้าของเจ้าหน้าที่พนักงานธนาคารและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสอง แสดงความนับถือต่อเขา เจ้าหน้าที่พนักงานธนาคารได้ก้าวไปข้างหน้าอย่างอ่อนน้อมเพื่อต้อนรับการมาถึงของเขา “ผู้จัดการคะ คุณมาทันเวลาพอดี มีใครบางคนพยายามสร้างปัญหาอยู่ที่นี่ค่ะ เขามีบัตรปลอม แต่ยืนยันว่าเป็นบัตร VVIP ช่างเป็นเรื่องตลกนะคะ! ไม่แน่ใจว่ามีใครในธนาคารของเรา เคยออกบัตร VIP นี้ ไปให้เขาหรือเปล่าน่ะค่ะ? จะมีเรื่องไร้สาระแบบนั้นเหมือนบัตร VVIP นี้ได้อย่างไรใช่ไหมคะ?”เธอไม่รู้ว่าท่าทางของผู้จัดการ จะเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ “บัตร VVIP งั้นเหรอ?”“ใช่แล้วค่ะ! ชายคนนี้กำลังสร้างความรำคาญ และส่งผลกระทบต่อการดำเนินงานของธนาคารของเราค่ะ ฉันจะให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพาเขาออกไปนะคะ” เธอไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของผู้จัดการที่ผิดปกติไป เธอยังคงสั่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างอวดดีไปว่า “ทำไมคุณทั้งสองถึงยืนอยู่ตรงนั้น?! เร็วเข้าเอาคนบ้าคนนี้ออกไป!”ส
เมื่อเฟย์พูดออกไปเช่นนั้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าโศก หมดหนทาง และการเยาะเย้ยตนเองเซนรู้สึกว่าหัวใจของเขาบิดเบี้ยวอย่างเจ็บปวด เขาจับมือเฟย์และพูดว่า “ฟีฟี่ คุณไม่จำเป็นต้องไปกับคุณวิลสันหรอกนะครับ ตอนนี้ผมสามารถปกป้องคุณได้!”เฟย์เย้ยหยันครั้งที่สอง “คุณจะปกป้องฉันได้อย่างไร? ดีแต่พูดไปเท่านั้นแหละ หรือด้วยเงินสามล้านดอลลาร์ที่คุณจะให้งั้นเหรอ?”เซนรู้สึกร้อนผ่าวด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่เขาหยิบบัตรธนาคารจากกระเป๋าของเขา “ผมสามารถให้เงินสามล้านแก่คุณได้จริง ๆ นะ! ฟีฟี่ นี่คือบัตรธนาคารของผมที่มีเงินสามล้านดอลลาร์ ผมสามารถปกป้องคุณได้จริง ๆ นะครับ!”ดูเหมือนว่าเฟย์ไม่ได้รู้สึกถึงความตื่นเต้นของเขาเลยแม้แต่น้อย สีหน้าของเธอเย็นชายิ่งขึ้น ในขณะที่ดวงตาของเธอเบื่อหน่ายกับเซนเต็มทน “เซน คุณทำให้ฉันมองคุณเปลี่ยนไปหลายต่อหลายครั้ง และคุณทำให้ฉันอดทนกับคุณได้ยากมากยิ่นขึ้น!”“ฟีฟี่ ผมไม่ได้โกหกคุณจริง ๆ นะครับ ในบัตรมีเงินอยู่สามล้านดอลลาร์จริง ๆ คุณสามารถตามผมไปที่ธนาคารและตรวจสอบก็ได้ ถ้าคุณไม่เชื่อผม… ” เซนพยายามจับมือเธออีกครั้ง แต่เธอก็เหวี่ยงมือของเขาออกไปอย่างโมโห“พอได้แล