/ โรแมนติก / เมื่อหมอไม่รัก / เมื่อหมออยากแต่งงาน (4)

공유

เมื่อหมออยากแต่งงาน (4)

last update 최신 업데이트: 2025-04-28 15:13:57

"แก! เห็นไหมวอร์ดออโธฯ ที่แชร์รูปถ่ายกับดาราใหญ่เลย" ลัลนาที่กำลังทำธุระส่วนตัวอยู่ในห้องน้ำชะงักฟังเสียงพูดคุยด้านนอก เมื่อเห็นเป็นเรื่องเกี่ยวกับตนเองจึงหยุดฟังเงียบๆ ไม่แสดงตัว

"ดาราที่ไหนวะแก"

"นาว ลัลนาไง ที่เล่นเป็นนางร้ายดังๆ น่ะแก"

"อ๋อๆ ที่กำลังเป็นข่าวเรื่องแย่งผัวชาวบ้านนะเหรอ"

แล้วแกจะแรงเพื่อ?

ลัลนากลอกตามองบนอย่างเซ็งๆ เมื่อได้ยินข่าวคาวตัวเองตั้งแต่เดือนก่อน หลังจากที่เธอตกปากรับคำกับรพีภัทร อยู่ๆ ข่าวเรื่องเธอก็หายเข้ากลีบเมฆอย่างไร้ร่องรอย อีกทั้งคิวงานต่างๆ ที่เคยชะลอไว้ก็กลับมาคอนเฟิร์มอีกครั้งอย่างไม่ได้นัดหมาย ทำให้ชีวิตของเธอตอนนี้เรียกได้ว่าแทบจะกลับมาเป็นปกติสุข

เดาว่าคงจะเป็นเพราะอิทธิพลครอบครัวเขานั่นแหละ

จนมาได้ยินเรื่องตัวเองวันนี้เนี่ยแหละ! อย่างว่าแหละ ข่าวในวงการบันเทิงมาไวก็ไปไว แต่ใช่ว่าคนจะลืม แล้วยิ่งตอนนั้นข่าวเธอดังซะขนาดนั้น ไม่แปลกที่ยังเป็นที่พูดถึงกันจนถึงทุกวันนี้

เฮ้อ! ไม่น่าลงมาเข้าห้องน้ำข้างล่างเลย

หลังจากที่เธอให้พี่พยาบาลถ่ายรูปกันจนครบ เธอจึงอยู่คุยเล่นด้วยนิดหน่อยก่อนจะขอตัวมาเข้าห้องน้ำ แต่พอดีอยู่ในรอบที่แม่บ้านทำความสะอาดพอดี เธอจึงลงมาเข้าที่ชั้นล่างแทน ไม่คิดว่าจะได้มาฟังเรื่องตัวเองอีกแล้ว

"นั่นแหละ แต่แอบแปลกใจนะว่านางมาหาหมอพีร์ทำไม"

"ทำไมอะแก"

"ก็ปกติหมอพีร์เคยพาสาวมาที่ไหน" เมื่อเห็นเป็นเรื่องของว่าที่สามีในอนาคต จากที่ทีแรกลัลนาตั้งใจจะเปิดประตูเดินออกไปแสดงตัวให้คนหน้าหงายเล่นๆ กลับต้องหยุดชะงักฟังต่อ เผื่อจะได้ข้อมูลอะไรบ้าง

"ก็จริงนะ เอาจริงๆ ถ้าไม่ใช่ว่าหมอพีร์อยู่กลุ่มเดียวกับหมอหมอกแล้วก็หมอไทม์ ฉันคิดว่าเขาเป็นเกย์จริงๆ นะ ไม่เห็นสนใจผู้หญิงที่ไหนเลย" เมื่อเพื่อนเปิดมาขนาดนี้ อีกคนก็รีบเม้าธ์อย่างต่อเนื่องทันที "เอ๊ะ! หรือว่าเป็นวะแก"

"เป็นเกย์อะไรละจ๊ะ นางมีความหลังเรื่องความรักต่างหาก"

"เห้ย! ยังไงวะแก" ไม่ใช่แค่คนด้านนอกที่ตกใจ ลัลนาขยับตัวชิดประตูห้องน้ำทันที เมื่อได้ยินเรื่องที่น่าสนใจ

"เขาเม้าธ์ๆ กันว่าหมอพีร์มีปมเรื่องรักแรก เหมือนที่ยังไม่มีแฟนทุกวันนี้เพราะลืมรักแรกไม่ได้"

"ข่าวมั่วปะ อย่างหมอพีร์เนี่ยนะ จะลืมรักแรกไม่ได้!" ลัลนาพยักหน้าเห็นด้วยอย่างลืมตัว คิดตามที่คนด้านนอกพูด

ก็จริง! คนตายด้านอย่างเขาเนี่ยนะ จะบูชารักแรกขนาดนั้น

"อย่างหมอพีร์เนี่ยแหละแก ทั้งชีวิตมีแฟนมาคนเดียวตั้งแต่สมัยเรียน คบไม่นานก็เลิกกันไป แต่ที่บอกว่าลืมไม่ได้ ก็เป็นไปได้สูง เพราะแฟนเก่าก็ไม่น่าจะลืมลง"

"ยังไงอะแก!" มะนาวเงี่ยหูฟังอย่างตื่นเต้น พอๆ กับน้ำเสียงคนถาม

"ก็แฟนเก่าหมอพีร์เป็นดารา"

"ดารา!" ลัลนาเลื่อนคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย อาจจะตกใจอยู่บ้างที่รู้ว่าเขาเคยมีแฟนเก่าที่เป็นดารา แต่เมื่อคิดดีๆ ก็ไม่แปลกใจ ในเมื่อรพีภัทรก็หน้าตาดีซะขนาดนั้น การที่มีแฟนเป็นดาราก็เป็นไปได้

แต่ใครนี่สิ?

"ใช่! พี่สาวฉันเป็นเพื่อนนาง"

"ใครวะแก!" คนด้านนอกเอ่ยถามอย่างกระตือรือร้นด้วยความอยากรู้ ซึ่งไม่ต่างจากเธอที่อยากรู้เช่นเดียวกัน

"มินนี่ มนิสรา"

แจ็คพอต!!

"คุณนาวเป็นอะไรรึเปล่าคะ ทำหน้าแปลกๆ" ลัลนาหันไปยิ้มเจื่อนๆ ให้วิชุดาที่เอ่ยทักหลังจากที่เธอเดินขึ้นลิฟต์มา คงจะเห็นสีหน้าแปลกประหลาดของเธอเลยเอ่ยทัก

"นาว...รู้สึกเซ็งๆ น่ะค่ะ"

"เซ็ง?"

"เอ่อ..หมายถึงเซ็งๆ ง่วงๆ ค่ะ เมื่อคืนถ่ายละครดึก" เมื่อเห็นดาราสาวดูสีหน้าเพลียๆ คนที่เพิ่งตั้งตนเป็นเอฟซีของดาวร้ายสาวก็รีบออกตัวหาเครื่องดื่มมารับรองทันที

"งั้นเดี๋ยวพี่เอาน้ำส้มเย็นๆ ไปให้นะคะ คุณนาวเชิญนั่งรอด้านในก่อนเลยค่ะ" วิชุดารีบจัดแจงพาดาราสาวเข้าไปรอในห้องพักส่วนตัวของรพีภัทรตามที่เจ้าตัวได้ฝากฝังไว้แต่แรก ก่อนจะกุลีกุจอเข้าไปในห้องครัวรับรองด้านนอก

ส่วนคนที่บอกว่าอ่อนเพลียหัวคิ้วขมวดมุ่นอย่างพิศวง ไม่คิดว่าจะต้องเข้ามาเกี่ยวพันกับคนที่เคยมีอดีตร่วมกัน

มินนี่ มนิสรา

ก็มีอยู่มินนี่เดียว และเธอก็มั่นใจว่ามินนี่นี้เนี่ยแหละ ลัลนาถอนหายใจอย่างเซ็งๆ ความจริงแล้วเธอกับมินนี่ก็ไม่ได้ร่วมงานกันหลายปีแล้ว เพิ่งจะมีละครเรื่องล่าสุดที่กำลังจะเปิดกล้อง ซึ่งตัวเธอเองก็ไม่ติดอะไรอยู่แล้วหากจะร่วมงานกัน อดีตก็เป็นอดีต แต่ใครจะไปคิดว่าอนาคตของเธอจะกลายเป็นอดีตของคนที่เป็นอดีตของเธอ

เห้อ! คิดแล้วก็งง

ตัวเธอกับมนิสราเข้าวงการมาพร้อมกัน รับบทนางเอกเหมือนกัน ซึ่งเป็นเรื่องปกติมากกับการที่ต้องโดนเปรียบเทียบ ตัวเธอนั้นไม่ได้คิดอยากจะแข่งขันกับใคร อาศัยอยากอยู่วงการเพราะต้องการมีรายได้ที่ดีเท่านั้น แต่กับอีกคนไม่ใช่แบบนั้น ยิ่งโดนเปรียบเทียบ ก็ยิ่งเหมือนเป็นสนามแข่งขัน ตัวเธอเองก็ต้องลงสนามเพื่อความอยู่รอด คิดซะว่าคงเป็นเพราะเล่นเป็นนางเอกคู่กันคนเลยจับตามอง

ในละครเรื่องแรก เธอและมนิสราเป็นนางเอกร่วมกัน เรียกได้ว่าตอนนั้นละครพวกเธอเรตติ้งถล่มทลาย เราต่างโด่งดังจากละครเรื่องนั้น ต่อมาทั้งเธอและมนิสราก็ต่างมีผลงาน โดยที่ยังเป็นนางเอกกันทั้งคู่ แต่ก็เหมือนเดิม พวกเธอโดนเปรียบเทียบอีกครั้งทั้งๆ ที่เล่นละครกันคนละเรื่อง ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน 

พอเข้าเรื่องที่สาม ลัลนารู้แล้ว ไม่ว่ายังไงก็จะต้องมีข่าว มีเรื่องราวมาให้เปรียบเทียบอยู่ดี อีกอย่างบุคลิกเธอกับมนิสราต่างกัน เธอเป็นคนแข็ง ออกจากนิ่งเงียบกว่าในช่วงนั้น ต่างจากมนิสราที่พูดเก่ง ร่าเริง รู้จักเข้าหาผู้ใหญ่ ตอนนั้นข่าวดาราขึ้นอยู่กับปลายปากกานักข่าว ไม่ได้เป็นอย่างทุกวันนี้ ที่ทุกคนต่างมีพื้นที่ของตัวเองที่จะชี้แจง เธอจึงกลายเป็นนางเอกในจอ นางร้ายนอกจอ ไปโดยปริยาย เพียงเพราะเธอไม่เคยประจบเอาใจผู้ใหญ่

อย่างว่า วงการบันเทิงก็แบบนี้แหละ หลังจากนั้นมีผู้จัดติดต่อให้เธอรับบทใหม่ครั้งแรก คือบทนางร้าย และนั่นเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตเธออีกครั้ง ละครเรื่องนั้นที่เธอเล่น โด่งดังเป็นพลุแตก เรียกได้ว่าดังแซงหน้าละครเรื่องแรกที่เธอเล่นเสียอีก ด้วยบทร้ายลึกที่ทำให้คนหมั่นไส้ทั่วบ้านทั่วเมือง ลัลนาจึงกลายเป็นนางร้ายแถวหน้าของเมืองไทย โดยเส้นทางของเธอกับมนิสราไม่เคยมาบรรจบกันอีกเลย เพราะพวกเธอมีพาวเวอร์มากพอที่จะปฏิเสธงาน 

จนละครเรื่องล่าสุดที่ผู้ใหญ่ขอมาเป็นกรณีพิเศษ เพราะเป็นปีครบรอบห้าสิบปีของช่อง จึงจะเรียกกระแสให้พวกเธอกลับมาเจอกันอีกครั้งในรอบหลายปี

ใครจะไปคิดว่านอกจากจะต้องมาปะทะกันเรื่องงานแล้ว ยังมีเรื่องแฟนเก่าแฟนใหม่บ้าบออะไรนั่นมาให้ปวดหัวอีก!

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • เมื่อหมอไม่รัก   บทส่งท้าย

    ลัลนาที่กำลังอ่านบทอยู่สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อคุณหมอหนุ่มที่ก่อนหน้าเธอเห็นเขาวุ่นวายอยู่ในครัว ย้ายตัวมาโอบกอดเธอด้านหลัง ก่อนที่เจ้าตัวจะแทรกกายลงมานั่งซ้อนหลังเธอ ใบหน้าคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอเธอ"อะไรคะคุณพีร์""ข้าวเสร็จแล้ว""นาวขออีกแป๊บได้ไหมคะ เหลืออีกตอนเดียว" ลัลนาก้มหน้าอ่านบทต่อในมือถือปากกาขีดเขียนลงในหน้าจอไอแพดเมื่อวิเคราะห์อารมณ์ตัวละครในบทนั้น"หืม...แล้วทำไมต้องไปง้อมัน""คะ?" ลัลนาที่กำลังใช้สมาธิอยู่เอียงคอมองคนตัวสูงที่กำลังเพ่งมองหน้าจอไอแพดเธออยู่"ไอ้นี่อะ" เขาชี้ไปยังที่เธอวงกลมไว้ "ทำไมต้องไปง้อมัน" ก่อนจะถามย้ำประโยคเดิมอีกครั้ง"ก็...คนนี้ฤดีรักพระเอกนี่คะ พอรู้ว่าพระเอกจะไปรักคนอื่นก็เลยง้อ" เธอกล่าวถึงบทฤดี นางร้ายละครเรื่องต่อไปที่เธอต้องรับบทเล่น"ก็ปล่อยมันไปสิ! ทำไมต้องไปรักมัน" ลัลนาปรายตามองคนตัวสูงที่ขมวดคิ้วจริงจัง"คุณพีร์ นาวจะอ่านบท อย่ากวนค่ะ" เธอดุคนรักเสียงเข้ม รพีภัทรจึงก้มใบหน้าหอมแก้มเธอ ไม่พูดอะไร แต่ก็ไม่ลุกออกไปไหน เธอจึงอ่านตอนที่เหลือต่อ ลัลนาขีดเส้นใต้ เขียนอารมณ์ความรู้สึกของบทตัวเองไปเรื่อย ก่อนจะสะดุ้งตกใจอีกหน เมื่อคนที่นั่งซ้อนหลังโว

  • เมื่อหมอไม่รัก   เมื่อหมอทั้งหวง ทั้งเปย์ (2)

    "เราจะกินข้าวก่อนหรือเดินซื้อของก่อนดีคะ" ลัลนาเอ่ยถามคนรักหลังจากที่เดินเข้ามาในห้าง วันนี้พวกเธอมีแพลนซื้อของขวัญให้คุณแม่ซึ่งอาทิตย์นี้จะจัดงานเลี้ยงวันเกิด "ผมว่าซื้อก่อนก็ได้" คนตัวสูงจับมือคนตัวเล็ก เดินไปยังโซนช็อปแบรนด์เนม"อ้าว ไหนว่าคุณแม่ไม่เอาของแบรนด์ไงคะ" ลัลนาท้วงอย่างประหลาดใจ จำได้ว่าเขาบอกว่าหลายปีมานี้ คุณแม่สั่งห้ามเด็ดขาด ว่างดรับของแบรนด์เนมทุกชนิด เธอคิดว่าคุณแม่สามีคงจะมีเยอะ ซื้อเองจนครบหมดแล้ว เลยไม่อยากให้ใครมาซื้อให้อีก"ก็...ลองเดินดูก่อน" เขาตอบเธอเสียงเบา ลัลนามองท่าทางเลิ่กลั่กแปลกๆ ของสามีหนุ่ม ถึงอย่างนั้นก็ไม่ท้วงอะไร เดินตามแรงจูงไป เมื่อเดินเข้าไปในช็อปดัง BA คนเดิมที่เคยมารับรองเธอกับคุณหญิงรจณีก็เดินออกมาต้อนรับ คล้ายเตรียมตัวไว้อยู่แล้ว ลัลนาเดินตามแรงจูงอย่างงงๆ เมื่อเขาลากเธอไปยังห้องด้านใน"อะไรกันคะคุณพีร์?""พอดีผมอยากให้นาวช่วยเลือกกระเป๋าให้ก่อน" ลัลนามองพนักงานคนเดิมที่ถือกระเป๋ามา ก่อนจะหันมองเขาอย่างมึนงง"เลือกกระเป๋าเหรอคะ""ใช่ช่วยเลือกให้หน่อย ผมเลือกไม่ค่อยเก่ง" ลัลนาคิดว่าเขาอาจจะต้องซื้อให้เพื่อน หรือคนสำคัญระดับหนึ่งถึงต้องมา

  • เมื่อหมอไม่รัก   เมื่อหมอทั้งหวง ทั้งเปย์ (1)

    "หมอที่นี่มันยังไงวะ หยุดงานทีไร อารมณ์ดีทุกที" รพีภัทรเงยหน้ามองเพื่อนสนิทตนเองทั้งสองคนที่เดินตามกันเข้ามาสีหน้าเบื่อหน่าย ก่อนจะก้มหน้าไถหน้าจอสมาร์ทโฟนต่อไม่สนใจ"กูว่าน่าจะมีคนดีใจที่ได้เสียเงินห้าแสน" อวัศย์เอ่ยเสริมทัพอย่างอารมณ์ดีที่ชนะพนันไอ้เพื่อนตัวดีได้ ตั้งใจมาเยาะเย้ยโดยเฉพาะ"ไงมึงไอ้พีร์ หน้าบานอะไรขนาดนั้น" ธารณ์เดินอ้อมไปด้านหลังเพื่อนที่นั่งอยู่ ก้มหน้าดูหน้าจอโทรศัพท์ที่เพื่อนดูค้างไว้ "โหไอ้พีร์ มึงน่าจะหนักกว่าไอ้หมอก นั่งดูรูปไปยิ้มไปเนี่ยนะ!""เห้ย! อะไรของพวกมึงเนี่ย" รพีภัทรเบี่ยงหน้าจอหนีเพื่อนสนิททั้งสองคนที่พร้อมใจกันกรูเข้ามาดูโทรศัพท์ตนเอง"ไหนๆ ดูอะไร" อวัศย์พยายามชะโงกหน้าดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น"พอๆ ไปไกลๆ ตีนกูเลยพวกมึง""หึ! ไม่ต้องปิดหรอก กูเห็นหมดแล้ว มึงนั่งดูรูปคุณนาวในไอจีอย่างกับโรคจิต" ธารณ์พูดขึ้นอย่างหมั่นไส้ เมื่อรู้ว่าที่เพื่อนตัวเองยิ้มหน้าบานอย่างกับคนบ้าเพราะนั่งหลงรูปเมียตัวเองอยู่"โรคจิตอะไร นี่เมียกู""เต็มปากเต็มคำเชียวนะมึง" ไทม์ยังไม่วายเหน็บแนมเพื่อน"อ๋ออ...กูว่าแล้ว ที่สมัครไอจีเนี่ยเพราะเมียเลย" อวัศย์พูดขึ้นบ้าง ความจริงเ

  • เมื่อหมอไม่รัก   เมื่อหมอรัก(2)

    รพีภัทรนั่งมองคนตัวเล็กที่นอนขุดคู้อยู่บนเตียง ลมหายใจผ่อนเป็นจังหวะสม่ำเสมอ คนตัวสูงเอื้อมมือสัมผัสแก้มนิ่มของคนที่นอนนิ่งอยู่ ก่อนจะก้มใบหน้าจูบซับน้ำตาที่ซึมออกมา คาดว่าเธอน่าจะฝันร้ายอยู่ใบหน้าหวานเริ่มคลายปมที่คิ้วเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสอ่อนโยนที่ได้รับ ก่อนริมฝีปากจะแย้มยิ้มนิดๆ เมื่อฝันร้ายจางหายไปร่างสูงเอนตัวพิงหัวเตียงกึ่งนั่งกึ่งนอน มือหนาเอื้อมมือลูบศีรษะคนตัวเล็ก ย้อนคิดถึงสิ่งที่เธอเล่าให้ฟัง หลังจากที่เขารู้เรื่องจากอชิระก็พอจะรู้อยู่แล้วว่าเธอมีปัญหาในครอบครัว แต่ไม่คิดว่ามันจะขนาดนี้ ฟังจากที่เธอเล่า หลังจากนั้นเธอและแม่พากันออกมาอยู่ข้างนอก เท่ากับแม่คงจะเป็นทั้งชีวิตของเธอ แต่...ก็ยังมาโดนทิ้งไปไหนจะเรื่องวันนั้นที่ไอ้เพื่อนทั้งสองคนเล่าให้ฟัง ว่าเห็นอาการแปลกๆ ของเธอวันที่น้ำตาลจมน้ำ ตอนนั้นเขาห่วงพี่สะใภ้เพราะรู้ว่าว่ายน้ำไม่เป็น ส่วนภรรยาตนเองว่ายน้ำเก่งอยู่แล้ว ไม่คิดว่าร่างกายเธอจะไหวแต่จิตใจอ่อนแอ ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกผิดในใจ วันที่เธอต้องการใครสักคนที่สุด แต่ตัวเขากลับไม่อยู่ข้างๆ "คุณพีร์.." รพีภัทรก้มใบหน้ามองคนตัวเล็กที่งัวเงียสะดุ้งตื่น "ขอโทษ ผมทำนาวตื่นเล

  • เมื่อหมอไม่รัก   เมื่อหมอรัก (1)

    "หมอพีร์คุณไม่ต้องไปทำงานเหรอ?" ลัลนาเอ่ยถามร่างสูงที่วางจานผลไม้ลงข้างเธอ ก่อนที่เจ้าตัวจะนั่งลงบ้าง ระยะห่างเริ่มขยับมาใกล้ขึ้นจากวันแรกที่เขามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์แล้วที่เขาเกาะติดเธอแจ ถึงแม้จะไม่ถึงขั้นมานั่งเฝ้าตลอด แต่หากเธออยู่ที่บ้าน เขาก็จะเรียกช่างมาคุย ส่วนตัวเองปรับปรุงนู่นนี่นั่นไปเรื่อย ซ่อมก๊อกน้ำ ยันรั้วบ้าน แต่ถ้าหากเห็นเธอตั้งท่าออกจากบ้านเมื่อไหร่คนตัวสูงก็จะละทิ้งทุกอย่างในมือ มาสแตนด์บายรอหน้าบ้านอย่างหน้ามึน เธอไม่ให้ไปก็จะตามไป บอกว่าขอเดินตามห่างๆ ก็ยังดีก็เป็นซะอย่างนี้!"ผมพักร้อนไง""พักได้ขนาดนี้เลยเหรอคะ" ลัลนาหรี่ตามองคล้ายไม่เชื่อ ใช่อยู่ตามกฎหมายเขาก็มีสิทธิ์นั่นแหละ แต่เนื่องด้วยบุคลากรทางการแพทย์เป็นที่ขาดแคลนอยู่ตอนนี้ เขาไม่น่าจะมีเวลาว่าง หรือโรงพยาบาลจะยอมให้เขาลาได้ขนาดนี้ยกเว้นแต่ว่า..."ไปใช้อำนาจมืดมาอีกแล้วสิท่า" ลัลนาหรี่ตามองจับผิด ในขณะที่คนตัวสูงหน้ามึนตอบอย่างไม่สนใจ"ไม่ใช่อำนาจผมซะหน่อย อำนาจไอ้หมอกมัน"ต่างกันตรงไหน ใช่อยู่หมอหมอกเป็นถึงลูกชายเจ้าของโรงพยาบาล แต่การที่ตัวเขาได้อภิสิทธิ์ขนาดนี้ น่าจะบังคับข

  • เมื่อหมอไม่รัก   เมื่อหมอมาง้อ (2)

    ลัลนาที่เพิ่งก้าวลงบันไดมาเห็นคนตัวสูงยืนยิ้มแฉ่งรออยู่ด้านล่าง โดยมีอาหารเช้าวางอยู่บนโต๊ะอาหาร คุณหมอหนุ่มรีบวางจานในมือลงบนโต๊ะ ถอดผ้ากันเปื้อน ก่อนจะสาวเท้าเดินมาหาคนตัวเล็กที่ยืนมองอยู่"กินข้าวเลยไหมนาว""ป้าใจกับจ้อยละคะ" ลัลนาไม่สนใจที่เขาเอ่ยชวน ถามหาคนดูแลบ้านและหลานชายที่ปกติจะมาหาเธอทุกเช้า"วันนี้วันพระป้าใจเลยไปวัดเช้าหน่อย กินข้าวเช้าก่อนสิเดี๋ยวผมพาตามไปที่วัดก็ได้""ไม่เป็นไรค่ะ" ลัลนาไม่สนใจของที่ถูกตระเตรียมไว้ เขาน่าจะลงมาตั้งแต่เช้ามืด เพราะเวลานี้ยังเช้ามากอยู่เลย แต่อาหารบนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว"คุณกินข้าวก่อนเถอะ ถ้าไม่กินข้าวเช้าเดี๋ยวปวดหัวนะ" ลัลนาแสร้งไม่สนใจคนที่เอ่ยเรียก ถึงแม้จะใจเต้นไม่น้อยที่เขาจำเรื่องของเธอได้ว่าต้องกินข้าวเช้า ไม่อย่างนั้นจะเวียนหัว"...""นาว" คุณหมอหนุ่มทำได้เพียงเรียกคนตัวเล็กที่เดินผ่านเลยไปอย่างไม่สนใจ ทั้งอาหารและคนทำ "จะไปไหนครับ" ลัลนาปรายตามองมือร้อนที่จับแขนรั้งเธอไว้ เมื่อเห็นแบบนั้นคนตัวสูงจึงรีบปล่อยมือ ยกมือสองข้างคล้ายยอมแพ้ "ผมแค่อยากรู้ว่าคุณไปไหน" เขาบอกเธอเสียงอ่อย"ไม่เกี่ยวกับคุณค่ะ ถ้ายังอยากอยู่ที่นี่ก็อย่าล้ำเส้

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status