LOGINShare
บทที่ 9 ขอนะเฮีย
Last Updated:
2025-02-16 09:50:32“แกหายไปไหนมาทั้งคืน”
“…..” ลิชาสะดุ้งเฮือกหลังจากได้ยินเสียงของฟ้าใสดังขึ้นจากทางด้านหลัง ขณะที่เธอกำลังเดินเข้ามาในตัวอาคารของหอพักอพาร์ทเม้นท์
ฟ้าใสไล่สายตามองเพื่อนสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ลิชาขาดการติดต่อหายไปตลอดทั้งคืนแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “ฉันโทรหาก็ปิดเครื่อง รู้ไหมว่าทำให้คนอื่นเขาวุ่นวายกันไปหมด”
“ขอตัวไปพักก่อนนะ เหมือนจะไม่สบายน่ะ”
“ตอบมาก่อนว่าแกหายไปไหนมาทั้งคืน” คว้าข้อมือของลิชาไว้แน่นเพื่อไม่ให้เดินหนี มองเห็นใบหน้าซูบเซียวและรอยฟกช้ำที่ติดอยู่ตามลำตัว
“เอาไว้ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ เดี๋ยวเราจะเล่าให้ฟังนะ”
“แกหายไปกับเฮียแฟรงก์มาใช่ไหม”
“ปะ…เปล่า” คนตัวเล็กรีบใส่หน้าปฏิเสธ เธอยังจำคำพูดของเขาได้ดีว่าไม่ให้บอกเรื่องนี้กับใคร
“อย่ามาโกหก…เฮียแฟรงก์เรียกแกไปทำอะไร”
“…..”
“สภาพแบบนี้ คงโดนมาหลายคนเลยใช่มั้ย”
“ฟ้าหมายถึงอะไร” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย เอียงคอถามเพราะไม่เข้าใจในสิ่งที่ฟ้าใสพูดเลยสักนิด
“ไม่ต้องทำเป็นใสซื่อ บอกฉันมาว่าแกได้กับใครมาบ้าง” เพราะคิดว่าลิชาคงเหมือนผู้หญิงคนอื่นของเจ้านาย ถ้าแขกในร้านจ่ายหนัก บุรินทร์ภัทรจะส่งให้ไปเอนเตอร์เทนลูกค้าแบบส่วนตัว “ถ้ายังเห็นว่าฉันเป็นเพื่อนอยู่ก็เล่ามาให้หมด”
“เมื่อคืนเราอยู่กับแจ็ค”
แจ็คคือเพื่อนชายคนสนิทที่คะนิ้งและฟ้าใสต่างรู้จักดีเพราะคบกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย
“แกพูดจริงเหรอ” หรี่สายตามองจับผิดอย่างไม่เชื่อในคำพูด
“เราพูดจริง เราไปค้างบ้านแจ็คมา”
“แล้วเฮียล่ะ เขาเรียกแกไปทำอะไร”
“ก็แค่เรียกไปใช้งาน”
“ฉันคิดไว้อยู่แล้วไม่มีผิด สภาพอย่างแกเฮียแฟรงก์คงเอาไม่ลงหรอก” ตั้งใจพูดกระแทกแดกดันใส่คนตรงหน้า ทั้งรสนิยมและการแต่งตัว ลิชาสวยสู้เธอไม่ได้เลยสักนิด
“ฟ้ามีเรื่องจะพูดแค่นี้ใช่มั้ย เราจะได้ไปพัก รู้สึกเวียนหัวน่ะ”
“อืม…แกจะไปไหนก็ไปเถอะ”
“…..” ลิชาพยายามฝืนทำสีหน้าและร่างกายที่บอบช้ำให้เป็นปกติมากที่สุดก่อนจะเดินเลี่ยงออกมา
เอส.บี.ดี เซอร์วิส
รถสปอร์ตคันหรูสีดำเงาตบไฟเลี้ยวเข้ามาจอดในลานคอนกรีตกว้างของร้านขายอะไหล่รถยนต์ขนาดใหญ่
ฐานะครอบครัวเข้าขั้นว่ารวยติดอันดับ ทั้งที่ธุรกิจทางบ้านคือบริษัทนำเข้าอะไหล่รถยนต์ แต่บุรินทร์ภัทรกลับเลือกจะทำในสิ่งที่ตัวเองถนัดและชื่นชอบคือการเปิดสถานบันเทิงแบบครบวงจร และยังมีธุรกิจสีเทาที่ลงขันร่วมหุ้นส่วนทำกับเพื่อนอีกนิดหน่อย
“ไปไหนมาป๊า ทำไมเมื่อคืนไม่กลับบ้าน” เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยดังขึ้นทันทีที่ก้าวขาลงจากรถ
ดาวศุกร์อยู่ในชุดนอนลายหมีสีชมพู ใบหน้าเปื้อนคราบน้ำลายเดินเข้ามาถามอย่างเอาเรื่อง
อุตส่าห์นอนรอทั้งคืน แต่ป๊าแฟรงก์ของเธอก็ไม่กลับมา
“ไปอยู่กับสาวมาเหรอ ศุกร์จะไปฟ้องป๊าฟริน จะบอกย่าด้วย”
“เป็นเด็กเป็นเล็ก ไม่ต้องยุ่งเรื่องของผู้ใหญ่นะศุกร์”
“ทีผู้ใหญ่ยังยุ่งเรื่องของเด็กได้เลย แล้วทำไมเด็กจะยุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ไม่ได้” ไม่พูดเปล่าแต่ยังยืนเท้าเอวแผดเสียงเล็กแหลมด้วยความไม่พอใจ
ชายหนุ่มมองหน้าหลานสาวก่อนจะถอนหายใจหนัก ทั้งท่าทางและคำพูดเหมือนคัดลอกเขาออกมาไม่มีผิดเพี้ยน “พูดมากจริง แล้วไอ้แว่นมันอยู่ไหน”
“ป๊ากำลังตีกอล์ฟอยู่ที่สวนหลังบ้าน”
“ไปนั่งดูการ์ตูนรอป๊าอยู่ในห้องห้ามออกไปไหน เดี๋ยวป๊ารีบมาอยู่ด้วย”
“วันนี้ศุกร์กับน้องอยากไปซื้อลาบูบู้ ป๊าพาไปหน่อยได้มั้ย”
“เดี๋ยวป๊าพาไป ไปบอกน้องให้แต่งตัวรอ เสร็จแล้วจะพาไปกินไอติมด้วย”
“…..” เด็กน้อยยิ้มกว้างอย่างไม่เรื่องมากรีบเดินเข้าไปในบ้านตามคำสั่งอย่างอารมณ์ดี
“แว่นน้องรัก พี่มาแล้ว”
“…..” ฟรินเหลือบสายตามองพี่ชายฝาแฝดที่เพิ่งมาใหม่ ดวงหน้าหล่อเหลาอิดโรย คล้ายกับคนที่ยังไม่ได้นอนมาตลอดทั้งคืน
“ออกกำลังกายแต่เช้าเลยเหรอ”
“สิบเอ็ดโมงบ้านกูไม่เรียกว่าเช้านะ”
“บ้านกูบ้านมึงมันก็เหมือนกันนั่นแหละ” แฟรงก์ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ข้างน้องชาย ยกแขนขึ้นกอดอกกระดิกเท้าอย่างอารมณ์ดี
“ทำเมื่อคืนถึงไม่กลับมานอนบ้าน”
“งานที่ร้านยุ่งอ่ะดิ”
“…..” ฟรินเลิกคิ้วมองพี่ชายอย่างพิจารณา ที่ผ่านมาไม่ว่าจะยุ่งแค่ไหนมันก็ต้องกลับมานอนที่บ้านเพราะคิดถึงหลาน ไอ้แฟรงก์มันติดหลานยิ่งกว่าอะไรดี
“มองอะไร”
“มองรอยที่คอมึง…ปกติไม่ชอบให้ใครทำรอยไม่ใช่เหรอ” เห็นรอยเล็บข่วนอยู่ที่ลำคอหลายแผลก็พอจะรู้ถึงสาเหตุว่าเมื่อคืนมันหายไปไหนมา
“รอยอะไร”
“แล้วมึงไปเอากับใครมาล่ะ”
“…..”
“หรือว่าคนนี้จริงจัง?”
“ทำไมถึงคิดว่ากูจริงจัง…กูอยู่คนเดียวแบบนี้ก็มีความสุขดีอยู่แล้ว”ชายหนุ่มไหวไหล่อย่างไม่นึกใจใส่ ก่อนจะหยิบมวนบุหรี่ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อขึ้นมาสูบเพื่อดับอารมณ์หงุดหงิด
ไม่รู้ว่าเด็กนั่นเผลอทำรอยไว้ตั้งแต่ตอนไหน!
“จะทำอะไรก็คิดดีๆ นะแฟรงก์”
“ไม่ต้องมาสอน กูไม่มีวันเป็นเหมือนมึงแน่นอน สบายใจได้น้องรัก” ตบบ่าน้องชายเบาๆ ก่อนจะลุกเดินหนีออกไป
“หึ…”
-2F BAR-
“วันนี้มีสาวมาใหม่อย่างแจ่ม ขาวหมวยสเปกเลย! เฮียจะเอาไว้เล่นสักสองสามคนไหมครับ” บุรินทร์ภัทรละสายตาจากสิ่งโดยรอบ เมื่อได้ยินเสียงลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาทักทาย
“ไม่อ่ะ วันนี้กูไม่มีอารมณ์”
“เฮียอย่ามาอำดิ ปกติไม่เคยพลาด”
“…..” ร่างสูงยืนเท้าเอวตรวจดูความเรียบร้อยภายในร้าน วันหยุดแขกเลยจะเยอะเป็นพิเศษ “ลิชาอยู่ไหน!”
เมื่อมั่นใจว่าคนที่มองหาไม่ได้อยู่แถวนี้จึงถามออกไป
“ลิชาโทรมาลางานสามวันครับ”
“สามวัน? ลาไปไหน”
“เห็นบอกว่าไม่ค่อยสบายครับ”
“อืม…มึงจะไปไหนก็ไป”
“คิดถึงน้องลิชาเหรอเฮีย”
“พะ…พูดบ้าอะไรของมึง ทำไมกูต้องคิดถึงยัยเด็กนั่นด้วย”
“ก็ปกติเฮียไม่เคยถามหาพนักงานคนไหน” เจ้านายเองคงไม่รู้ตัวว่าตอนนี้กำลังเผลอทำสีหน้าล่อกแล่ก อยู่ด้วยกันมาก็นานทำไมจะไม่รู้ว่าเฮียแฟรงก์กำลังสนใจเด็กเฉิ่มคนนั้น
แต่ก็อย่างว่า…
เฮียเขามันเป็นพวกหล่อรวยเข้าขั้น แถมยังชอบลองอะไรใหม่ๆ ถ้าจะเปลี่ยนคู่นอนก็แค่ดีดนิ้ว เป็นเรื่องง่ายนิดเดียว
“พนักงานไม่อยู่ กูก็ต้องถามหาไหมล่ะ”
“ติดใจน้องลิชาล่ะสิ”
“อะไรของมึง”
“น้องลิชาของผมแจ่มป่ะ”
“ก็งั้นๆ แหละ”
“ถุงยางหมดไปสองกล่องขนาดนั้น น้องลิชาของผมยังอยู่ดีไหมเนี่ย” เดินเข้าไปกระซิบถามใกล้ๆ ก่อนจะยกยิ้มมองหน้าเจ้านายสุดหล่อด้วยท่าทางยียวน “เล่นซะน้องจับไข้เลยนะเฮีย เดี๋ยวก็ช้ำหมดหรอก”
“มึงอย่ามาพูดมาก มีอะไรไปทำก็ไป”
“ถ้าเบื่อแล้วผมขอนะ”
“ขออะไร…หมายถึงถุงยาง?”
“ผมหมายถึงน้องลิชาต่างหาก…ถ้าเฮียเบื่อแล้วผมขอนะ”
“…..”
Latest chapter
เมื่อไหร่จะเลิกร้าย Special 10
-หลายปีผ่านไป-เอส. บี . ดี เซอร์วิสบุรินทร์ภัทรยืนมองภาพถ่ายวันแต่งงานขนาดใหญ่ที่แขวนอยู่บนฝาผนังในห้องทำงาน ก่อนจะยกมือปัดป่ายเช็ดถูขัดมันจนเงาวิบวับเหมือนใหม่อยู่ตลอดเวลาชีวิตคู่หลังจากแต่งงานมีความสุขดี ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นดังใจหวัง เขาได้ใช้ชีวิตกับคนที่รัก มีลูกชายที่เป็นดังแก้วตาดวงใจของทุกคนในครอบครัวธุรกิจการงานถือว่าเป็นไปในทิศทางที่ต้องการไอ้แว่นมันได้ขยายกิจการไปต่างประเทศตามที่ตั้งใจ ส่วนงานของเขาก็อยู่ในความพึงพอใจไม่ได้มีอะไรหวือหวาตอนนี้ดาวศุกร์อายุสิบหกปี กำลังแตกเนื้อสาวสะพรั่ง กลายเป็นสาวฮ็อตประจำโรงเรียน ที่มีหนุ่มๆ คอยตามจีบให้เขาตามปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันส่วนชารากับชารันเด็กแฝดถูกไอ้แว่นส่งตัวไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ นานทีปีหนถึงจะได้กลับมา แต่ไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วง เพราะมีปู่กับย่าย้ายถิ่นฐานคอยตามไปดูแล จะกลับมาอยู่ที่ประเทศไทยก็ต่อเมื่อเรียนจบชนินทร์ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของบุรินทร์วัชร์เป็นคนเจ้าสำอางละเมียดละไม ส่วนเฟยน้องเล็กเป็นเด็กเก็บตัวเงียบชอบอ่านหนังสืออยู่คนเดียวไม่ค่อยสุงสิงกับใคร“ป๊า…”อลิชาที่เพิ่งไปรับลูกกลับจากโรงเรียน เปิดประตูเดินเข้า
เมื่อไหร่จะเลิกร้าย Special 9
“เจ๊…”ผู้เป็นแม่ละสายตาจากสิ่งที่ทำ หันกลับไปหันมองตามเสียงเรียก ก่อนจะเห็นว่าเป็นบุรินทร์ภัทรที่สวมชุดเจ้าบ่าวเดินเข้ามาหา“อะไรของแก”“วันนี้หนูจะแต่งงานแล้วนะ”“ฉันรู้อยู่แล้ว ไม่เห็นจะต้องมาบอก”“อวยพรให้หนูหน่อย” เดินเข้าไปกอดเจ๊ผู้เป็นที่รักไว้แน่น หอมแก้มแม่ซ้ำๆ เหมือนที่ชอบทำอยู่บ่อยๆวันนี้เจ๊ปาลินของเขาแต่งตัวทำผมสวยจัดเต็ม แถมสีหน้ายังดูอิ่มเอมที่ลูกชายคนโตกำลังจะได้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝา“อารมณ์ไหนของแก”“ตอนนี้จริงจังนะ ไม่ล้อเล่น” ชายหนุ่มย่อตัวนั่งลงบนส้นเท้า น้ำเสียงที่พูดก็ดูเปลี่ยนไป จนทำให้คนเป็นแม่ปรับอารมณ์ไม่ทัน“หนูอยากมาขอพรจากแม่” ชายหนุ่มพนมมือนอบน้อมก้มลงกราบเท้าของคนเป็นแม่ ไม่ใช่แค่ขอพรแต่ตั้งใจจะมาขอขมาและอโหสิกรรมกับสิ่งล่วงเกินที่เคยทำผิดพลาด“…..” ปราณปาลินมองคนตรงหน้าพร้อมแววตาไหวสั่น ยกมือลูบศีรษะของลูกชายเบาๆ ด้วยความอ่อนโยน “แม่ขออวยพรให้แฟรงก์มีความสุขในชีวิตนะ ไม่ว่าลูกจะทำอะไร ขอให้ประสบผลสำเร็จทุกอย่าง”“หนูอาจจะไม่ใช่ลูกที่ดีเหมือนที่แม่อยากให้เป็น หนูขอโทษนะ อโหสิกรรมให้ผมด้วย” หลายครั้งหลายหนที่ทำให้แม่ร้องไห้ ทำให้พวกท่านเสียใจกับลูกที่ไม่ไ
เมื่อไหร่จะเลิกร้าย Special 8
-2F BAR-รถยนต์คันหรูมากมายไปจนถึงระดับไฮเปอร์คาร์จอดเรียงรายนับร้อยคันเต็มพื้นที่บริเวณลานจอดรถขนาดใหญ่ ล้นทะลักออกไปจนถึงด้านนอก“จัดแค่งานเล็กๆ เฮียเชิญเฉพาะแค่คนที่รู้จัก”อาจจะเป็นแค่งานเล็กสำหรับเขา แต่มันมโหฬารอลังการมากสำหรับเธอ แขกเหรื่อที่มาร่วมงานในวันนี้มองด้วยตาเปล่าน่าจะมีไม่ต่ำกว่าสองพันคนบุรินทร์ภัทรเป็นคนมีอิทธิพลกว้างขวาง คนในวงการต่างนับหน้าถือตาไม่ใช่น้อยๆ จึงไม่แปลกที่จะมีแขกมาร่วมแสดงความยินดีมากมายในวันนี้เขาเลือกสถานที่จัดงานคือ ‘2F BAR’ ที่แห่งนี้คือจุดเริ่มต้นทำให้ได้เจออลิชาในวันนั้นจนกลายมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต เขาสร้างมันขึ้นมาด้วยความยากลำบาก ความทรงจำดีๆ มากมายอยู่ในที่แห่งนี้“ไหนบอกแค่งานเล็กๆ ไงเฮีย” หมวยเฟย์สะกิดแขนพี่ชายที่ยืนตรวจความเรียบร้อยของงาน“เฮียเชิญแค่คนสนิท มีแต่คนกันเองทั้งนั้น”“นี่มันไม่ใช่เล่นๆ แล้วนะ” หมวยเฟย์วาดสายตามองไปบริเวณโดยรอบด้วยความตื่นตาตื่นใจ ซุ้มดอกไม้นำเข้าจากต่างประเทศยาวยิ่งใหญ่เป็นร้อยเมตร เวทีแสงสีเสียงเหมือนกับงานคอนเสิร์ตนักร้องชื่อดังตระการตาอลังการยิ่งกว่าเทศกาลงานประจำปี‘เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้’ ไม่ต้อง
เมื่อไหร่จะเลิกร้าย Special 7
ฝ่ามือหนาบีบเข้าที่ปลายคางเพื่อให้คนตัวเล็กยอมเปิดริมฝีปาก จับแก่นกายอัดกระแทกเข้าออกจนสุดความยาวซ้ำไปซ้ำมา“อื้อออ…” เสียงหวานร้องครางขาดห้วงเมื่อความคับแน่นตีขึ้นมาจุกอยู่ที่ลำคอเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจตายแต่ร่างกายไม่รักดีกับตอบสนองสู้กลับคืนตามสัญชาตญาณ ปลายเรียวลิ้นลากไล้โลมเลียตั้งแต่ส่วนโคนมาจนถึงหัวแดงก่ำ“โคตรเสียว…” ก้มลงมองหญิงสาวด้วยดวงตาฉ่ำเยิ้ม อลิชาโคตรทำให้เขาเสียอาการจนแขนขาอ่อนแรงใช้มือควานหาที่จับเพื่อพยุงตัวริมฝีปากเล็กดูดเม้มจนแก้มตอบ ส่วนปลายเรียวลิ้นโลมเลียตวัดขึ้นลงราวกับเป็นไอศกรีมแท่งโปรด“แบบนั้นเลยเด็กดี” รวบเส้นผมยาวสลวยเป็นหางม้า กระตุกลงอย่างแรงเพื่อให้เธอเงยหน้าขึ้นรับสัมผัส “อื้ออ…เฮียแฟรงก์… ” คนตัวเล็กเบ้หน้าด้วยความจุกแน่นเมื่อถูกเอวสอบกระแทกสวนเข้ามาอย่างเนิบนาบแต่หนักหน่วงจนส่วนหัวเข้าลึกไปถึงลำคอ“ดูดแรงๆ เฮียจะแตก”มือเล็กเร่งจังหวะชักรูดท่อนเอ็นให้เร็วขึ้น จนคนตัวสูงเกร็งสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่านสองมือกดศีรษะของเธอไว้แน่นไม่ยอมให้ขยับหนี ก่อนจะปล่อยสายธารน้ำรักฉีดพวยพุ่งเข้าไปในโพรงปากเล็กทุกหยาดหยด“อื้อ…” เล็บสวยจิกลงบนท่อนขาแกร่งเพื่
เมื่อไหร่จะเลิกร้าย Special 6
“แว่นน้องรัก” บุรินทร์วัชร์ละสายตาจากเด็กน้อยในอ้อมอก เงยหน้าขึ้นมองคนที่มาใหม่ แค่ได้เห็นหน้าพี่ชายตัวป่วนถึงกับถอนหายใจลากยาววีรกรรมแต่ละอย่างของมันใช่ย่อยที่ไหน ชอบสร้างแต่ปัญหาไม่จบไม่สิ้น“กูขอคุยด้วยหน่อย”“ว่ามาสิ”บุรินทร์ภัทรเดินเข้าไปหย่อนตัวนั่งลงข้างแฝดน้อง ก่อนจะส่งยิ้มกว้างมองด้วยสายตาหวานเยิ้ม“ไม่ต้องลีลา มึงจะเอาอะไรก็ว่ามา” แค่เห็นท่าทางมีพิรุธของมันก็รู้ได้ทันทีว่าต้องมีเรื่องมากวนใจเขาอีกแน่นอน“กูกำลังจะแต่งงาน”“อืม…” ก็พอรู้มาบ้างแล้ว เพราะไอ้แฟรงก์มันชอบพูดกรอกหูให้ฟังอยู่บ่อยๆ เลยไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นหรือแปลกใจอะไร“มึงช่วยแต่งงานเป็นเพื่อนกูหน่อยได้ไหม”“อะไรของมึง”“กูอยากให้เราใส่ชุดเจ้าบ่าวเหมือนกัน”“เมาน้ำมันเครื่องเหรอ กูแต่งงานแล้วจะให้แต่งอีกได้ยังไง”“แต่งแล้วก็แต่งอีกได้ แต่งเป็นเพื่อนกูไง”“เลิกคิดอะไรที่มันประหลาดได้แล้วแฟรงก์!” บอกปัดอย่างนึกรำคาญ ไอ้ประเภทที่มันบอกคนปกติเค้าคงไม่ทำกัน“นะแว่นน้องรัก ช่วยแต่งงานอีกรอบเป็นเพื่อนพี่ชายสุดหล่อคนนี้ที”“…..”“มึงเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตของกูนะ ทุกช่วงเวลาที่มีความสุขก็อยากมีมึงอยู่ข้างกัน” เอนใบหน้
เมื่อไหร่จะเลิกร้าย Special 5
เอส.บี.ดี เซอร์วิสเอี๊ยดดดด~ ล้อยางรถบดเบียดไปกับพื้นคอนกรีตขัดมันจนเกิดเป็นรอยทางยาว ตามด้วยเสียงเครื่องยนต์ที่ดังกระหึ่มจนทำให้คนที่อยู่แถวนั้นต่างหันมองด้วยความแตกตื่นปราณปาลินรีบวิ่งออกมาดูเหตุการณ์ ก่อนจะเห็นรถกระบะคันเก่าดริฟหักโค้งหลายตลบเข้ามาภายในร้าน ควันดำโขมงลอยคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ“เด็กเวรที่ไหนมันมาเบิ้ลรถแถวนี้ ไอ้ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน!” ยืนเท้าเอวตะโกนด่าจนเอ็นคอขึ้น ทำเอาลูกค้าของเธอตกอกตกใจกันไปหมด มันน่าจะบิดให้หูขาด “อย่าให้รู้นะเว้ย แม่จะตบให้สมองไหล”“จะเป็นใครได้ล่ะ ก็ลูกชายเจ๊นั่นแหละ”“…..” หลังจากได้ยินประโยคที่หมวยเฟย์บอกจึงรีบถอดแว่นกันแดดแบรนด์เนมออกจากใบหน้า หรี่สายตามองเพื่อให้แน่ใจไม่ผิดแน่ ไอ้เด็กเวรที่เธอเพิ่งด่าไปเมื่อกี้มันคือไอ้ลูกชายตัวดี!“ไอ้แฟรงก์!”แผดเสียงเล็กแหลมตะโกนเรียกดังลั่น บุรินทร์ภัทรเปิดประตูลงจากรถกระบะคันเก่า ยกมือเสยผมขึ้นโชว์ใบหน้าหล่อเหลาพร้อมส่งยิ้มหวาน สาวใดได้เห็นมีอันต้องหลงจนหัวปักหัวปำแต่โทษทีที่คนหล่อรวยสุดแสนจะเพอร์เฟคอย่างเขานั้นมีลูกมีเมียแล้ว! นอกจากอลิชาเมียเด็กสุดที่รัก ก็ไม่คิดจะมองใครอีก“เป็นไงเจ๊ เท่สะบัดไปเล
You may also like
สาวใช้จำยอม
Thinthai758 viewsแม่ฉันเป็นหญิงแกร่ง
橙花534 viewsร้าย ย้อน รัก (ภาคต่อของเรื่อง ป้าน่ะเมียผมนะ รุ่นลูก)
ศานิชล369 viewsรวมหนังสือ ชุด จักรวาลวันดับ
ดวงดาหลา สรีสามัญ คมงิ้วเริงรำ251 viewsแม่ผู้โศกเศร้า จะดูแลเจ้าเอง
สิบห้ากันยา ราศีสิงห์284 viewsคู่กัด
นังหมูปีศาจ3.0K viewsวุ่นนักรักอลเวง (ฟาบริซ-แอลลี่)
ญาตาวีมินทร์113 viewsอุ้มรักสัญญาเถื่อน His Hidden Bride
ลิขิตา Likita796 views
