คุณผู้หญิงของผม : 5 (จบ)

“ปะ..ปล่อยมือแกเดี๋ยวนี้นะฉันเจ็บ!” เสียงกรีดร้องของคนที่ถูกดึงหนังหัวดังขึ้น

“เมียจ๋าปล่อยเขาเถอะนะ ผัวไม่ได้ยุ่งกับเขาจริงๆจ้าถามไอ้พวกนี้ดูก็ได้” ร้อนถึงคาวีต้องรีบเคลียร์ตัวเอง

“ชะ..ใช่ครับน้องเขามาเอง” สามสี่เสียงสอดประสานพลางพยักหน้าพร้อมกันจนอัมทิกานึกขัน

“อัมรู้ว่าที่รักไม่เกี่ยวแต่เด็กนี่ไม่รู้จักระงับความร่านเองก็ต้องเจอแบบนี้แหละ!” อัมทิกาบอกทั้งๆที่มือยังจิกผมผู้หญิงคนนั้นอยู่

“แต่ปล่อยมือก่อนนะครับคนดีของผม” คาวีพยายามปลอบให้เธอใจเย็นลง

“อ่ะปล่อยก็ได้” ทันทีที่ปล่อยปุ๊บแม่นั่นก็ผลักและตบเธอเสียงดังทันที

เพี๊ยะ!~

ถ้าโดนก็คงจะเจ็บเลยล่ะบอกเลย แต่บังเอิญว่าเด็กน้อยของเธอคงไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายเธอง่ายๆหรอก เพราะเด็กนั่นเอาหน้าตัวเองเข้าไปรับฝ่ามือนังนั่นแทนเธอ

“ไอ้คิม/เห้ย/เชี้ย/ชิบหาย!” เสียงอุทานแตกต่างกันออกไปของบรรดาเพื่อนๆผัวเด็กของเธอตะโกนขึ้น

“ยังไม่จบใช่ไหม!ได้”

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

เธอก็ตบสวนใส่แม่นั่นสองทีซ้อนเช่นกันโทษฐานที่มาทำให้หน้าหล่อๆของผัวเธอเป็นรอย จนแม่นั่นล้มทั้งยืนไปเลย

บอกเลยว่ากว่าที่เธอจะมายืนจุดนี้มันไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ ตั้งแต่ฝ่าฟันอุปสรรคเจอลมปากของคนมามากมาย พิสูจน์ว่าเธอมีดีพอที่จะรับตำแหน่งเป็นนายหญิงดูแลกิจการต่างๆของสามีเก่าที่ตายไปกว่าที่จะทำให้หลายคนยอมรับก็ทั้งตบทั้งตีสั่งสอนคนปากไม่ดีมาไม่รู้ตั้งกี่คนแล้ว

“เฮ้ย!อาจารย์มาว่ะแม่งไอ้คิมกับเมียซวยแน่!” มีเสียงคนที่มามุงดูเหตุการณ์ตะโกนขึ้นพร้อมกับร่างอวบท้วมของอาจารย์จอมดุก้าวเข้ามาในวงล้อม

“เกิดอะไรขึ้นคาวี รวีวรรณ?” รวีวรรณน่าจะเป็นชื่อของผู้หญิงคนนั้น

“อาจารย์ขาอาจารย์ต้องช่วยหนูนะคะ ยัยผู้หญิงคนนี้อยู่ๆก็มาตบหนูก่อนหนูไม่ยอมจริงๆด้วย”

โห!ตอแหลเก่งอ่ะ...อัมทิกาคิดในใจพลางกรอกตามองบนให้

“สวัสดีค่ะอาจารย์บัวศรี” อัมทิกายกมือไหว้อาจารย์ที่เดินเข้ามาใหม่

“อ้าวยัยอัมเองหรอ?มีเรื่องอะไร...”

“ก็ผู้หญิงคนนี้มาตบหนูก่อนถ้าอาจารย์ไม่จัดการให้หนูจะฟ้องลุง” ยังไม่ทันที่อาจารย์บัวศรีจะพูดจบแม่รวีวรรณก็พูดแทรกขึ้นก่อน

“ฉันไม่ได้ถามหล่อนฉันถามยัยอัมหล่อนเงียบไปก่อน” อาจารย์บัวศรีหันไปดุแม่นั่นเสียงเข้ม ก่อนจะหันมามองศิษย์เก่าที่เรียบจบจากที่นี่ออกไป

“ก็เด็กนี่มาอ่อยสามีหนูก่อนนะคะอาจารย์หนูก็แค่เตือนแต่เขาจะตบหนูก่อนแต่พลาดไปโดนคนของหนูเข้า”

“จริงหรอ?รวีวรรณ” อาจารย์หันมาถามเด็กนั่นที่ทำท่าจะอ้าปากปฏิเสธ แต่ถูกหลายคนที่ยืนมุงอยู่พูดแทรกอย่างรู้ทัน

“อ๊ะๆอย่าโกหกนะเห็นกันหลายคนเด้อ” 

“ก็...ใช่ค่ะแต่ว่าหนูก็โดนทำร้ายเหมือนกันนะคะ หนูไม่ยอมหรอกจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุดเลย” เด็กนั่นเชิดหน้าใส่อย่างไม่เกรงกลัว

“ก็เอาสิถ้าคิดว่าทำได้น่ะ”

“คะ..คุณอัมครับ” เสียงคาวีเรียกเธอเสียงอ่อยเมื่อเห็นว่าเรื่องมันกำลังจะบานปลาย

“ไม่เป็นไรฉันไม่ได้กลัวอยู่แล้วและก็ไม่ปล่อยให้ใครมาทำอะไรนายด้วย”

“เก่งจริงนะคิดว่าตัวเองเป็นใครกันยะ!”

“ฉันว่า..ฉันก็มีดีพอตัวล่ะนะ!”

“พอเถอะ!ถือว่าอาจารย์ขอให้เลิกแล้วต่อกันเถอะนะ ส่วนเธอรวิวรรณอย่าทำให้เรื่องมันแย่ไปกว่านี้เลย” อาจารย์บัวศรีส่งสายตาขอร้องมาทางเธอก่อนจะเบนหน้าไปหานังเด็กนั่น

“หนูไม่สนมันทำหนูเจ็บหนูจะทำให้มันเจ็บเหมือนกัน!”

ในเมื่อพูดกันไม่รู้เรื่องอัมทิกาก็ต้องใช้ตัวช่วยในการจบเรื่องแทน

“ฮัลโหลค่ะ!ท่านคะอัมรบกวนเชิญลงมาที่หน้าตึกหน่อยค่ะพอดีมีเรื่องอยากให้ท่านช่วยเคลียร์ให้หน่อย” หลังจากที่ฝ่ายนั้นตอบรับแล้วเธอก็กดวางสายไป

ไม่นานร่างท้วมก็รีบกึ่งวิ่งกึ่งเดินเข้ามากลางวง นักศึกษาต่างยกมือทำความเคารพกันยกใหญ่ ส่วนยัยเด็กนั่นพอเห็นว่าเป็นท่านผอ.ที่เป็นลุงของนางก็ทำสีหน้าราวกับตัวเองกำลังจะเป็นผู้ชนะเชิดใส่ใครๆใหญ่

ระวังจะหงายเงิบไม่รู้ตัว!

“มีเรื่องอะไรกันครับ?” ท่านผอ.ถามสีหน้าเกรงอกเกรงใจ

“ลุงคะ...ยัยผู้หญิงคนนี้สิคะเค้ามาหน้ารวีก่อนลุงต้องเอาเรื่องมันนะคะ” ฟ้องไปเลย ฟ้องไปสิ!

“ใครตบนะ?” ท่านผอ.หันมาถามอย่างไม่แน่ใจ

“ก็นังเนี่ยค่ะ!” ชี้หน้าเธอเต็มๆก่อนที่จผู้เป็นลุงใช้มือปัดนิ้วเธอออกไปทันที

“ยัยรวีทำบ้าอะไรของแกเนี่ย!เอ่อลุงต้องขอโทษหนูด้วยนะถ้าหากหลานสาวลุงทำอะไรลงไปทำให้หนูไม่พอใจเดี๋ยวลุงจะจัดการให้เอง ยัยรวีขอโทษหนูอัมเดี๋ยวนี้”

“ตะ..แต่ว่า”

“เดี๋ยวนี้!”

“ทำไมหนูต้องขอโทษมันด้วย”

“ยัยรวี!...”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะผอ.ถ้ายังไงฝากท่านช่วยจัดการเคลียร์เรื่องนี้ให้ด้วยนะคะอัมว่าพักการเรียนสักหนึ่งอาทิตย์น่าจะช่วยปรับปรุงนิสัยน้องเค้าได้บ้าง ยังไงอัมขอตัวก่อนนะคะ...สวัสดีค่ะ” อัมทิกากันไปยกมือไหว้ผอ.แล้วก็อาจารย์บัวศรีแล้วลากแขนคาวีเดินออกไป

โดยที่มีเสียงดังตามหลังด้วยความสงสัยว่าเมียไอ้คาวีเป็นใครขนาดผอ.มหาวิทยาลัยยังต้องเกรงใจดังขึ้นไม่ขาดสาย

เธอก็แค่เป็นผู้บริจาครายใหญ่ของมหาวิทยาลัยนี้ที่ไม่ว่าใครต่อใครก็ต้องเกรงใจเม็ดเงินมหาศาลที่เธอบริจาคให้ที่นี่ทุกปีแหละ

“โหเมียผมนี่สุดยอดไปเลย แต่ขอเถอะนะต่อไปอย่าโหดนักเลยผมไม่เคยมองใครนอกจากเมียจ๋าคนเดียวเพราะฉะนั้นเชื่อใจกันนะ ผมไม่อยากเห็นคุณเจ็บตัวอีก นี่ถ้าผมเข้าไปรับฝ่ามือไม่ทันจะทำยังไง” คาวีบอกเมียสุดที่รักเสียงอ่อน

“ก็มันอดไม่ได้นี่นา นายน่ะอยากมีเสน่ห์ทำไมนักฉันหวงนะ!คืนนี้ต้องโดนลงโทษ!”

“ครับ..ผมยอมรับผิดทุกอย่างเชิญคุณผู้หญิงลงทัณฑ์มาเลยขอรับ”

“ฮ่าๆๆเด็กบ้านี่!”

“บ้าแล้วรักป่ะหล่ะ?”

“ก็รักดิ...ไม่รักจะโมโหหึงอย่างนี้หรอ”

“เมียผมน่ารักจัง...”

“ไม่ต้องพูดแล้วขับรถกลับไปเลย” แล้วทั้งคู่ก็ขับรถตรงดิ่งกลับบ้านไปกินข้าวอร่อยๆฝีมือแม่สามีของเธอ

“อ๊าาาห์~ทำไมวันนี้เมียผมเซ็กซี่จัง” เสียงคาวีคำรามลมหายใจสั่นสะท้านเมื่อยามที่จับจ้องสายตาตรงไปที่ร่างระหงในชุดนอนสายเดี่ยวเนื้อผ้าซีทรูที่ข้างในเนื้อแท้ไม่ได้ใส่อะไรไว้เลย มีเพียงจุกเล็กๆที่โผล่ดันเนื้อผ้าออกมาอย่างน่าใจหายกับเนินเนื้ออวบอูมขนาดฝ่ามือปิดไม่มิด

“อื้ออ~แล้วผัวจ๋าชอบไหมล่ะ” อัมทิกาครางหอบกระเส่าอย่างยั่วเย้าคนตัวโต

“ซี๊ดดด~ชะ..ชอบมากอยาก..กระแทกแรงๆแล้วตอนนี้!”

“ไม่ได้จ้ะ..นี่เป็นบทลงโทษให้ผัวจ๋าสำนึกผิด ผัวจ๋าต้องนอนนิ่งๆเท่านั้น”

“ดะ..ได้จ้าแล้วแต่เมียจ๋าจะบัญชาเลยครับอ๊าาาห์~” ครางกระเส่าอย่างอดใจไม่ไหว

คาวีขึ้นไปนอนบนเตียงรอแม่เสือสาวเข้ามาลงทัณฑ์ อกแกร่งเปลือยเปล่าหอบหายใจสั่นสะท้านจนเม็ดยอดบนอกสองเม็ดสั่นไหว

อัมทิกาเดินขึ้นมานั่งบนปลายเตียงแล้วคลานเข่าช้าๆไปหาผู้ชายที่นอนระทวยอยู่บนหัวเตียงด้วยท่าทางเย้ายวน สมัยนี้ผู้หญิงฟรีมันเยอะ อะไรที่จะสามารถฉุดรั้งสามีเอาไว้ไม่ให้ออกนอกลู่นอกทางเธอก็ต้องหาทางทำ

หญิงสาวคลานขึ้นมานั่งทับเข่าเขาเอาไว้ ก่อนจะก้มลงละเลงปลายลิ้นลงบนตุ่มไตสีน้ำตาลอ่อนที่ชูชันท้าทายราวกับมันจะพูดได้ว่า...

‘มากินฉันสิ!มากินฉันสิ!’

ปลายลิ้นร้อนชื้นอ้าครอบเม็ดยอดสีระเรื่อแล้วใช้ลิ้นลากไล้ไปตามป้านนมขยี้ระรัวจนร่างหนานอนไม่ติดพื้นได้แต่ครางเสียงสั่นสะท้าน สองมือเล็กก็ลูบไล้ไปตามชายโครงเนื้อแน่นกล้ามเป็นมัดๆจับตรงไหนก็แข็งปั๋งไปหมด

“อ๊าาาห์~เมียจ๋าจะร้ายเกินไปแล้วนะ!” ใบหน้าหล่อเหลาหลับตาเชิดหน้าครางสู้

“ร้ายแล้วรักไหมล่ะ...” อัมทิกาถามพลางเลื่อนมือลงไปบี้อีกข้างที่ยังว่างจากการถูกดูด

“อ่าาาห์~อื้มมม~รักที่สุดเลยครับ”

“ดีมากอย่างนี้ต้องมีรางวัลให้”

พูดแล้วร่างบางก็ก้มกระเถิบตัวเลื่ิอนลงริมฝีปากเล็กก็ขบเม้มลงตามเนื้อหน้าท้องกำยำ ลากลงมาจนถึงขอบชั้นในสีขาวสะอาดที่ห่อหุ้มของโปรดเธอด้านในเอาไว้

มือบางดึงชั้นในลงผลึงลากมันลงไปตามขากำยำแล้วก้มลงมองท่อนลำเอ็นร้อนผ่าวที่ชี้หน้าเธออยู่อย่างท้าทาย ปลายหัวมนหยักบานฉ่ำ ท่อนลำยาวเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนประดับประดาไว้ มีลูกบอลกลมๆสองลูกผูกติดเอาไว้ตรงข้างล่างท่อนลำ

‘มากินฉันสิ!มากินฉันสิ!’ ประโยคนี้มันลอยมาในหัวเธออีกครั้ง

มือบางจับช้อนลำอวบยาวขึ้นมาจับไว้พลางชักรูดมันเบาๆ

“ซี๊ดดด~มะ..เมียจ๋ามันเสียวอ๊าาาห์~นะ”

“อื้ออ...ผัวจ๋าก็ทนหน่อยสิคะนี่เป็นบทลงโทษไง”

พูดจบริมฝีปากได้รูปก็อ้าครอบลงบนท่อนลำเอ็นปูดโปน แม้จะอ้าครอบได้เพียงแค่ครึ่งเพราะขนาดของเขาทั้งคับและใหญ่แต่ทว่ามือเรียวก็ช่วยรูดชักมันขึ้นลงๆตามจังหวะช่วยไปด้วย

“ซี๊ดดด~มะ..เมียจ๋าผัวเสียวอ๊าาาห์เมียดูดเก่งจังอ๊าาาาร์~” เอวสอบขยับโยกบั้นท้ายไปตามจังหวะอย่างกระแทกกระทั่นเมื่อความเสียวมันพลุ่งปรี๊ดเกินต้านทาน

อ้อก อ้อก อ้อก! เสียงดังจากริมฝีปากที่รูดดูดดึงท่อนลำใหญ่ยาวจนเกิดเสียงสะท้อนในห้อง

“ที่รักครับ...ผะ..ผัวไม่ไหวแล้ว มันจะแตกแล้ว เอาออกก่อนนะครับคนดี” คาวีพยายามรั้งให้ร่างบางขยับออกจากส่วนนั้นของเขาเพราะไม่อยากแตกใส่ปากหญิงสาว แต่ทว่าเธอก็ไม่ยอมพยายามดูดแรงขึ้นๆจนแก้มตอบไปเลย

“อื้ออ~แตกใส่ปากเค้าเลย...เค้าอยากชิมน้ำที่รัก...” บอกแล้วก็ก้มดูดต่ออย่างไม่บันยะบันยัง

“อ๊าาาาค์~ตะ..แตกแล้ว!แตกแล้วซี๊ดดด~อ๊าาาห์~” ชายหนุ่มปล่อยน้ำขาวขุ่นพุ่งกระฉูดใส่ปากคนสวยของเขาจนมันไหลย้อยออกมาตามมุมปากสวย

เขาใช้มือปาดเช็ดหยาดน้ำขาวขุ่นออกให้แล้วช้อนร่างบางมานั่งทับบนอกแกร่งจากนั้นก็ก้มลงจูบให้รางวัลคนเก่งที่ทำให้เขาทั้งรักทั้งหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วอย่างนี้ พลางชิมรสชาติของตัวเองที่ยังคงเหลือค้างติดริมฝีปากบางอยู่

‘อืมก็ใช้ได้นี่หว่า...’

จากนั้นปฏิบัติการเอาคืนก็ได้เริ่มขึ้นเมื่อหญิงสาวถูกตวัดร่างให้ลงมานอนแทนที่โดยมีเขาพลิกตัวขึ้นไปทาบทับอยู่ด้านบนแทน จากนั้นเขาก็ใช้ลิ้นโจนจ้วงเข้าเลาะเล็มลิ้มชิมรสหวานจากร่องรักชุ่มฉ่ำแทน

มือหนายกสะโพกสวยป้อนแอ่นใส่ปากตัวเองพลางดูดกลืนหยาดน้ำใสๆที่ไหลมาไม่ขาดสายอย่างคนตะกละตะกลาม

“อ๊าาา~ผะ..ผัวขาเมียเสียวใจจะขาดแล้วอื้ออ...ตะตรงนั้นมันเสียวซี๊ดดด~” อัมทิกาครวญครางกระเส่ายามเขาละเลงลิ้นไปโดนจุดสำคัญเข้า

“อร๊ายยย~มะ..ไม่ไหวแล้วเมียจะเสร็จ อ๊าาาห์~” ไม่นานร่างบางก็ป่ายปีนไปถึงเส้นชัยเนื้อตัวบิดเกร็ง ลมหายใจหอบกระเส่าสองมือจิกผ้าปูที่นอนจนแทบขาด

“พร้อมต่อยกต่อไปรึยังจ๊ะเมียจ๋า” ยังไม่ทันหายใจให้เข้าที่สามีสุดหื่นก็ทำตาแวววาวดวงตาเป็นประกายให้อีกครั้ง

“พร้อมจ้ะ” อัมทิกาโอบรอบคอแกร่งด้วยความเต็มใจ

มีผัวเด็กกว่ามันมีอย่างนี้นี่เองคู่ใครเป็นยังไงบ้างเธอไม่รู้ แต่คู่เธอต่างเอาใจใส่กันทุกเรื่องไม่ใช่เฉพาะแค่เรื่องบนเตียงเท่านั้น ลีลารักหลากหลายท่าที่คาวีสรรหามาใช้กับเธอมันทำให้ชีวิตของเราสองคนมีรสชาติมากขึ้น

อย่างที่เขาบอกความรักไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียง ไปที่ระเบียง ห้องครัว ห้องเก็บของ หรือห้องน้ำบ้างก็ได้...

(จบ)