INICIAR SESIÓNCompartir
บทที่ 35 ข้ามาลา (2)
Última actualización:
2025-11-14 12:00:07หลี่เสวี่ยซินได้รู้ความจริงที่เขาแวะมาลาก็ตอนนั่งทานอาหารเช้า วันนี้หนิงถงไท่ไม่ได้ออกไปว่าราชการ เขาจึงยกเอาเรื่องลั่วเทียนเฉินขึ้นวงสนทนา ที่น่าแปลกใจคือ หนิงถงไท่ชื่นชมเขาอย่างออกนอกหน้า บางคราก็หันมาถามความคิดเห็นนางอยู่เรื่อย
“ใต้เท้าลั่วคนนี้หน่วยก้านไม่เลว อายุก็ยังน้อย เขาจะต้องกู้สถานการณ์ได้อย่างแน่นอนเจ้าค่ะ” หลี่เสวี่ยซินตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่ในใจกลับตรงกันข้าม
“ดูท่านพี่ชื่นชอบเขามากทีเดียวนะเจ้าคะ” หนิงเข่อเหรินเอ่ยพลางคีบเนื้อชิ้นพอดีคำส่งให้สามี
หลี่เสวี่ยซินแค่นยิ้ม “อายุน้อย แต่น่าเสียดายที่เขาเป็นพ่อหม้าย เช่นนี้ไม่นับว่าเขาหมองไปแล้วหรือเจ้าคะ”
หนิงเข่อเหรินตัดบท “ซินเอ๋อร์ เจ้าพูดเช่นนี้ก็ไม่ถูก บุรุษจะมีสามภรรยาสี่อนุย่อมไม่แปลก เช่นนั้นเป็นหม้ายหาใช่เรื่องเสียหาย”
“ไม่เห็นท่านพ่อมีสามภรรยาสี่อนุนี่เจ้าคะ หรือท่านแม่ก็ยินดีหากว่าวันหนึ่งท่านพ่อจะรับอนุ”
“ซินเอ๋อร์ ดูพูดเข้า”
หนิงถงไท่หัวเราะร่วน “ก็เพราะว่าพ่อรักแม่ของเจ้าจากใจจริงอย่างไรเล่า”
หลี่เสวี่ยซินตกตะลึง ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ น้อยนักที่คนยศสูงศั
Último capítulo
เร้นรักสลับดวงชะตา บทที่ 56 มิตรภาพที่มากกว่ารู้จัก (จบ)
หลี่เสวี่ยซินหันไปยังต้นเสียงก็พบเข้ากับบุรุษองอาจนั่งอยู่บนหลังอาชาตัวสูง“ท่านมาได้อย่างไร”“ข้ามารับเจ้า ไปกันเถิด” ชายหนุ่มลดมือของตนลงมาหลี่เสวี่ยซินยิ้มไปจนถึงดวงตา นางวางมือลงบนฝ่ามือกว้าง ลั่วเทียนเฉินดึงเบา ๆ ร่างระหงก็ถลาขึ้นไปนั่งอยู่ด้านหน้าของเขา อ้อมแขนแกร่งกอดเอวคอดไว้แน่น จากนั้นจึงควบม้าทะยานจากไป“เป็นอย่างไรบ้าง”หลี่เสวี่ยซินทิ้งกายพิงอยู่บนอกแกร่ง “เป็นเช่นนี้ดีแล้ว ข้าหวังเพียงท่านพ่อจะปล่อยวางอดีตแล้วก้าวไปข้างหน้าได้อย่างแท้จริง”ลั่วเทียนเฉินจุมพิตไรผมอันหอมกรุ่น “แน่นอน ท่านพ่อของเจ้าจะต้องเข้าใจ”หลี่เสวี่ยซินพยักหน้า เปลือกตาบางหลับพริ้มซึมซับความอบอุ่นจากร่างของเขา“ท่านช่วยข้าหนึ่งเรื่องได้หรือไม่”“ต่อให้บุกไฟฝ่าทะเลเพลิงข้าก็ทำให้เจ้าได้ทุกสิ่ง”หลี่เสวี่ยซินขบขัน “ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกเจ้าค่ะ ข้าก็แค่อยากให้ท่านส่งข่าวให้กับคนผู้หนึ่งได้หรือไม่”คิ้วเข้มเลิกขึ้นหนึ่งฝั่ง “เจ้าอยากส่งข่าวไปหาใคร”“โม่หลานซิ่น”ม้าที่กำลังโผทะยานชะงักฝีเท้าลงเดี๋ยวนั้น อ้อมแขนชายหน
เร้นรักสลับดวงชะตา บทที่ 55 คำฝากฝังจากบุตรสาว (2)
หลี่เจิงเวยลังเล เรือนของเขาหลังเล็กคับแคบ หนำซ้ำเขาเองก็เพิ่งพรวนดินเพื่อปลูกพืชผัก ทำให้ทั้งตัวเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นสาบ“ที่เรือนของข้าเกรงว่าจะไม่เหมาะ เพราะทั้งแคบและสกปรก หากท่านหญิงมีธุระช่วยรอก่อนได้หรือไม่ แล้วไปคุยกันที่โรงน้ำชา”หลี่เสวี่ยซินส่ายหน้า “ไม่จำเป็น จะแคบหรือสกปรกข้าก็อยู่ได้ ข้างนอกอากาศร้อนแดดแรง ท่านพอจะให้ข้าเข้าไปอาศัยร่มด้านในได้หรือไม่”หลี่เจิงเวยกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาไม่เคยต้องรับผู้สูงศักดิ์เช่นนี้มาก่อน ความรู้สึกประหม่าถาโถมเข้ามา ทว่าเมื่อเขาจ้องตาของสตรีรุ่นลูกตรงหน้าก็ยิ่งทำให้จิตใจสับสน แววตาของนางเหมือนบุตรสาวของเขาไม่มีผิด“หากท่านหญิงไม่รังเกียจ เชิญด้านในขอรับ”“ขอบคุณเจ้าค่ะ”หลี่เสวี่ยซินเดินตรงไปยังโต๊ะไม้ตัวเก่า แม้สภาพโทรมลงไปมากทว่ากลับดูสะอาดทีเดียว ราวกับว่าที่ตรงนี้ถูกเช็ดถูอยู่เสมอ แม้อยู่ท่ามกลางพื้นที่ฝุ่นจับโดยง่ายหญิงสาวหย่อนร่างลงนั่งอย่างคุ้นเคย หลี่เจิงเวยถึงกับตกตะลึงไปพักหนึ่ง เมื่อครู่ดวงตาของเขาราวกับเห็นภาพของบุตรสาวซ้อนทับเข้ามา“ท่านนายกองหลี่นั่งลงเถิด ยืนเช่น
เร้นรักสลับดวงชะตา บทที่ 55 คำฝากฝังจากบุตรสาว (1)
เสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้น หนิงถงไท่วางมือจากม้วนไม้ไผ่ตรงหน้า“ผู้ใด”“ข้าเองเจ้าค่ะท่านพ่อ”“ซินซินเองหรือ เข้ามาสิ”ขาเสลาขยับเดินเข้าไปในห้อง ไม่นานก็มาหยุดลงที่ตรงหน้าอีกฝ่าย“นั่งสิ”“ขอบคุณเจ้าค่ะ”หลี่เสวี่ยซินวางถาดขนมและน้ำชาลงบนโต๊ะ พลางจัดแจงและยื่นให้กับเขา“ช่วงนี้งานยุ่งมากหรือเจ้าคะ เห็นท่านพ่อออกไปแต่เช้ากลับมาก็ค่ำมืดทุกวัน”หนิงถงไท่ยิ้ม “ก็นิดหน่อย แต่ตอนนี้สถานการณ์คลี่คลายแล้ว ว่าแต่วันนี้เจ้ามาพบพ่อได้มีเรื่องใดหรือ คงมิได้มาส่งขนมรินน้ำชาเพียงอย่างเดียวกระมัง”หลี่เสวี่ยซินยิ้มตอบ “ยังเป็นท่านพ่อที่รู้ใจลูกที่สุด”“เช่นนั้นเจ้าก็ว่าเรื่องของเจ้ามาเถิด”ในเมื่อโอกาสมาถึงหลี่เสวี่ยซินก็ไม่อยากประวิงเวลา “ท่านพ่อเจ้าคะ ข้าอยากถามท่านเรื่องโรคระบาดเมื่อปีก่อน”คิ้วเข้มกระตุกเล็กน้อย “เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร”“ก็จากสหายของข้าเจ้าค่ะ ตอนนั้นลูกได้ยินมาว่าท่านพ่อสั่งให้เผาคนติดเชื้อหรือเจ้าคะ”หนิงถงไท่ถอนหายใจ เขาหยิบชาตรงหน้าขึ้นจิบ “เจ้าเชื่อจริงหรือว่า
เร้นรักสลับดวงชะตา บทที่ 54 บทเรียนเริ่มต้นชีวิตใหม่ (2)
“ที่นี่คือ…”“นี่เป็นเรือนที่ข้าซื้อเอาไว้ เดิมทีข้าคิดจะพาเจ้าแยกเรือนหลังกลับมาจากต่างเมือง แต่แล้ว…”หลี่เสวี่ยซินยิ้ม “ข้าก็มาแล้วไม่ใช่หรือ”ลั่วเทียนเฉินกุมมือของนางไว้แน่น “เช่นนั้นก็ใช้เรือนนี้เป็นเรือนหอของเราดีหรือไม่ บังเอิญว่าข้าเองก็ซื้อเรือนนี้ไว้ไม่ห่างจากจวนหนิงโหวด้วย”“เจ้าค่ะ”ฝนด้านนอกเริ่มบางลง กระนั้นท้องฟ้าพลันอาบย้อมด้วยสีดำสนิทดุจน้ำหมึกไปแล้วโคมไฟในห้องถูกจุดขึ้นจนส่องสว่าง จวนแห่งนี้มีผู้ดูแลอยู่สองคน พวกเขาเป็นคู่สามีภรรยาวัยกลางคนท่าทางใจดีเสียงเคาะประตูดังขึ้น“นายท่านต้องการสิ่งใดเพิ่มหรือไม่เจ้าคะ”“เจ้าไปเตรียมอาหารที เสร็จแล้วไม่ต้องมาตามนะ ไว้ข้าจะออกไปเอง”“ทราบแล้วเจ้าค่ะ”เสียงฝีเท้าเคลื่อนห่างจากบานประตูสงัดลงอีกครั้ง ลั่วเทียนเฉินกลับมาสนใจหญิงสาวตรงหน้าต่อหลี่เสวี่ยซินถูกจ้องมากเข้าก็เริ่มขัดเขิน นางสาดน้ำในอ่างเพื่อหยอกล้อเขา “มองอะไรของท่าน”ลั่วเทียนเฉินรวบมือทั้งสองไว้มั่น เขารั้งร่างนุ่มนิ่มเข้ามาสวมกอด “ข้าคิดถึงเจ้า”ปลายนิ้วเรียวช้อนปล
เร้นรักสลับดวงชะตา บทที่ 54 บทเรียนเริ่มต้นชีวิตใหม่ (1)
เพราะหลี่เสวี่ยซินอ่อนเพลียทั้งร่างกายและจิตใจนางจึงผล็อยหลับไปในอ้อมแขนของลั่วเทียนเฉิน หลังจากส่งนางกลับจวนเรียบร้อยชายหนุ่มจึงเร่งไปพบลั่วเหมิงต่อ“เฉินเอ๋อร์ กลับมาแล้วหรือลูก วันนี้แม่หาอาเหยาทั้งวันแต่ไม่พบนางเลย ไม่รู้เด็กคนนี้หายตัวไปที่ใด เจ้าเห็นนางบ้างหรือไม่”ลั่วเทียนเฉินพยักหน้า“แล้วเหตุใดไม่พานางกลับมาด้วย ดูสิวันทั้งวันแม่ทำงานบ้านคนเดียวจนเมื่อยล้าไปหมด เจ้าเองก็มีเงินทองมากมายก่ายกองแล้ว เหตุใดจึงไม่จ้างบ่าวไพร่เพิ่มเสียหน่อย”ลั่วเทียนเฉินนั่งฟังเงียบ ๆ สีหน้าของเขาเรียบเฉยไร้อารมณ์ หลังจิบชาจนคอโล่งชายหนุ่มจึงกล่าว “ข้ากำลังจะออกเรือน”ลั่วเหมิงยิ้ม “ก็ดีแล้วนี่ลูก แม่รู้ว่าเจ้าจะออกเรือนแล้ว อีกหน่อยท่านหญิงก็ต้องมาอยู่ที่นี่ สินเดิมของนางต้องมากมายจนนับไม่ไหว เช่นนั้นเราก็ต้องเตรียมต้อนรับนางให้ดี อ้อ…แล้วหนังสือหย่านั่นเจ้าอย่าลืมไปลงนามเสีย เหตุใดจะต้องยึดติดกับคนที่ตายไปแล้วให้ได้”ลั่วเทียนเฉินกำถ้วยชาจนเส้นโลหิตบนหลังมือปูดโปน เขาตวัดตามองเข้ม “เรื่องนี้ท่านไม่ต้องมายุ่ง อีกอย่างข้าจะแต่งออก ไม่ใช่แต่งสะใภ้เข้าบ้า
เร้นรักสลับดวงชะตา บทที่ 53 ทวงคืนทุกสิ่ง (2)
ชายที่เป็นหมอกำมะลอหวาดกลัวจนหัวหด “นายท่าน อภัยข้าด้วย ที่ข้าทำไปก็เพราะคำสั่งของนาง นางสั่งซื้อยาพิษกับข้าก็จริง แต่ข้าไม่รู้ว่านางเอาไปใช้อย่างไร”“เพ้ย! หากไม่มีข้าหมออย่างเจ้าจะไปหากินกับใคร” หวางเหยาถ่มน้ำลายรดพื้น นางโมโหจนเผยกิริยาเสื่อมถอยของตนออกมา“ท่านพี่เทียนเฉิน ที่ข้าทำไปก็เพราะข้ารักท่าน ข้าชอบท่านมาตั้งแต่เด็ก ทว่าท่านกลับไม่เคยชายตามองข้าเลย กระทั่งท่านออกเรือนข้าเคยขอร้องให้ท่านพี่ช่วยเกลี้ยกล่อมท่านให้รับข้าเป็นอนุเขาก็ทำไม่ได้ นี่หรือพี่ชายที่บอกจะตามใจข้า ปกป้องข้า ข้าวางยาจนเขาอ่อนแอมากก็จริง แต่ไม่ใช่เพราะเขาดื้อด้านอยากออกไปสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ท่านหรอกหรือจึงมีจุดจบเช่นนี้ อีกอย่างจดหมายที่ข้าส่งกลับมาแม่ของท่านจะเลือกเชื่อหรือไม่เชื่อก็ได้ ไฉนจึงยอมทำตามไม่ลืมหูลืมตา คนที่ทำให้นางตาบอดคือแม่ของท่าน ไม่ใช่ข้า เหตุใดไม่ไปเอาเรื่องกับนาง! หรือแค่เพราะนางเป็นแม่ของท่านนางจึงลอยตัว”หวางเหยาหัวเราะเหมือนคนเสียสติ นางสารภาพออกมาทุกสิ่งจนแทบหมดเปลือก นางถึงขั้นวางยาพี่ชายตัวเองเพียงเพื่อต้องการให้ลั่วเทียนเฉินเห็นใจและรับนางเข้ามาอยู่ด้วย และห
También te puede gustar
ชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน19.3K vistasภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง18.1K vistasข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น18.2K vistasยาจกยอดมารดา
ไห่ถาง41.4K vistasผู้ใดก็บอกว่าสามีของข้านั้นอัปลักษณ์
หยางม่งเหยา3.6K vistasฮูหยินสายลุย
เจี่ยเจียที่แปลว่าพี่สาว2.0K vistasบุปผาข้ามภพ วิชาหมอจากแดนไกล
Mumi234 vistasขันทีเจ้าเล่ห์กับฮ่องเต้เฉยชา
จันทร์ส่องแสง2.0K vistas
